21 Dywizjon Artylerii Przeciwpancernej

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
21 Dywizjon Artylerii Przeciwpancernej
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1945

Rozformowanie

1956

Organizacja
Numer

JW 3685[1][2]

Dyslokacja

Suwałki; Giżycko[3]

Rodzaj sił zbrojnych

wojska lądowe

Rodzaj wojsk

Artyleria

Podległość

18 Dywizja Piechoty
22 Dywizja Piechoty
8 Korpus Armijny

76 mm armata wz. 1942 (ZiS-3)

21 Dywizjon Artylerii Przeciwpancernej (21 dappanc) – pododdział artylerii przeciwpancernej ludowego Wojska Polskiego.

Formowanie i zmiany organizacyjne[edytuj | edytuj kod]

Dywizjon został sformowany w 1945 roku, w składzie 18 Dywizji Piechoty, na bazie rozformowanej 14 Brygady Artylerii Przeciwpancernej. Stacjonował w garnizonie Suwałki, a później w Szlaga i Giżycko. Z dniem 2 września 1952 roku dyon został podporządkowany dowódcy 22 Dywizji Piechoty. Jesienią 1955 roku, po rozformowaniu 22 DP, został podporządkowany dowódcy 8 Korpusu Armijnego. W 1956 roku dyon został rozformowany.

Struktura organizacyjna[edytuj | edytuj kod]

  • Dowództwo i sztab
  • pluton dowodzenia
  • trzy baterie armat przeciwpancernych
    • dwa plutony ogniowe po 2 działony

Razem według etatu 2/79 w 1949: 164 żołnierzy i 12 armat 76 mm ZiS-3

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Rozkaz organizacyjny Naczelnego Dowódcy WP nr 053/Org. z 30.3.1946 roku
  2. Spis zespołów archiwalnych Archiwum Wojskowego w Toruniu
  3. Kajetanowicz 2005 ↓, s. 427.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]