15 Polowa Techniczna Baza Rakietowa
 Kobylanka/Bielkowo – tu znajdowała się 15 Polowa Techniczna Baza Rakietowa | |
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie | |
| Rozformowanie | |
| Dowódcy | |
| Pierwszy |
ppłk Stanisław Górecki |
| Ostatni |
płk mgr inż. Wiesław Wroński |
| Organizacja | |
| Numer | |
| Dyslokacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość | |
15 Polowa Techniczna Baza Remontowa (Rakietowa) – jednostka wojskowa wojsk rakietowych, na okres wojny stawała się 15 Armijną Polową Techniczną Bazą Rakietową
Historia i zadania[edytuj | edytuj kod]
W 1963 r. powstała Grupa Organizacyjna z 11 Okręgowej Polowej Technicznej Bazy Remontowej, której kierownikiem został ppłk Stanisław Górecki. Była zalążkiem sformowania w 1964, na bazie 11 Okręgowej Polowej Technicznej Bazy Remontowej – 15 Polowej Technicznej Bazy Rakietowej (JW 1154) w Kobylance/Bielkowie. W roku 1966 osiągnęła gotowość[2]. Formalnie jako frontowa, lecz w rzeczywistości była przeznaczona dla wojsk WOW. W czasie pokoju jednostka funkcjonowała pod nazwą „15 Polowa Techniczna Baza Remontowa”, która miała maskować jej faktyczny charakter. W czasie mobilizacji stawała się 15 Armijną Polową Techniczną Bazą Rakietową i wraz z 36 Brygadą Artylerii wchodziła w skład Frontu Polskiego. W 1969 r. okręg warszawski sformował własną 21 PRBR w Ornecie, baza w Bielkowie została dostosowana do wykonywania zadań na korzyść 36 Brygady Artylerii[3]. 15 Polowa Techniczna Baza Rakietowa w latach 80/90. posiadała rakiety SCUD (R11 i R17). Była jedną z czterech Polowych Baz Rakietowych w Polsce, obok 18 PTBR dla Pomorskiego Okręgu Wojskowego, 11 PTBR dla Śląskiego Okręgu Wojskowego oraz 21PTBR dla Warszawskiego Okręgu Wojskowego. W 1990 r. w dużym stopniu obniżony został stopień ukompletowania brygad rakiet, polowych baz, a w 1991 r. likwidacji uległy dywizjony rakiet taktycznych, w tym 15 ptbr. Baza egzystowała jeszcze przez niespełna rok, by ostatecznie przekazać swój zasadniczy sprzęt pod ochronę – jeszcze istniejącego – 25sddr[4]. W 1992 r. została rozformowana[4][5].
Do głównych zadań bazy należało utrzymywanie określonej liczby pocisków balistycznych w pełnej sprawności technicznej oraz gotowość do prowadzenia zabiegów obsługowo-technicznych. W pierwszym okresie obsługiwano pociski R-150 (zestaw 9K51 z rakietą 8K11), a w okresie późniejszym R-300 (zestaw 9K72 Elbrus z rakietą 8K14). Pociski tego typu przechowywane były w gotowości zerowej – tzw. „gotowości arsenalskiej”. Zadaniem bazy było przygotowanie ich od gotowości nr 6 do gotowości nr 4. Przygotowanie pocisków taktycznych R-30 (zestaw 2K6 z rakietami 3R9 i 3R10), R-70 (zestaw 9K52M – Łuna) polegało na przeglądzie zewnętrznym oraz doprowadzeniu do gotowości nr 4 – przyłączeniu głowicy bojowej, a następnie przetransportowaniu i przeładunku na środki transportu dywizjonów rakiet taktycznych. 15 ptbr współpracowała z utworzonym na potrzeby zaopatrywania specjalnego dywizjonem dowozu rakiet – 25 bdr oraz zmodernizowanymi w tym celu magazynami w 20 Okręgowej Składnicy Amunicji (JW 3646) w Mostach[6].
Struktura organizacyjna (lata 80/90. XX w)[edytuj | edytuj kod]
Baza funkcjonowała na prawach pułku
- dowództwo i sztab
- bateria dowodzenia
- pluton łączności
- pluton maszyn inżynieryjnych
- pluton ochrony i regulacji ruchu
- 2 baterie techniczne (od 1987 – 3 baterie techniczne)
- zespół kontroli układu kierowania
- zespół sprawdzeń niezależnych
- zespół sprawdzenia układu napędowego
- zespół napełniania
- zespół montażu
- bateria dowozu
- pluton rakiet operacyjno-taktycznych
- pluton rakiet taktycznych
- pluton transportowy na ŁTM
- pluton transportowy pojazdów transportujących głowice rakiet R-70 i 8K14
- pluton zabezpieczenia
- drużyna gospodarcza
- drużyna zaopatrzenia
- drużyna MPS
- pluton warsztatowy
- 3 drużyny remontowe
- drużyna uzbrojenia
Dowódcy bazy[edytuj | edytuj kod]
- ppłk Stanisław Górecki (kierownik Grupy Organizacyjnej) – (1963)
- ppłk mgr inż. Stanisław Górecki – (1964-1965)
- płk/ppłk mgr inż. Zygmunt Zygmuntowicz – (1966-1968)
- płk mgr inż. Wiesław Mecherzyński – (1968-1974)
- płk mgr inż. Zbigniew Sobczak – (1974-1979)
- płk dypl. Józef Pawlica – (1979-1980)
- płk dypl. Alfred Bugaj – (1980-1984)
- płk mgr inż. Wiesław Wroński – (1984-1992)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Spis zespołów archiwalnych Archiwum Wojskowego w Toruniu
- ↑ Przegląd Historyczno-Wojskowy nr 2. 2011. s. 158. [dostęp 2015-12-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-06-21)]. (pol.).
- ↑ Przegląd Historyczno-Wojskowy nr 2. 2011. s. 155–174. [dostęp 2015-12-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-06-21)]. (pol.).
- ↑ a b Przegląd Historyczno-Wojskowy nr 2. 2011. s. 159. [dostęp 2015-12-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-06-21)]. (pol.).
- ↑ Archiwum Wojskowe w Toruniu [online], 2014, Numer zespołu 399 [dostęp 2016-12-16] [zarchiwizowane z adresu 2016-12-20] (pol.).
- ↑ Trubas 2011 ↓, s. 155–174.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Michał Trubas. Wojska „jednorazowego użytku”. „Przegląd Historyczno-Wojskowy”. 2, 2011. Warszawa. ISSN 1640-6281.
| Rodowód | |
|---|---|
| Instytucje centralne | |
| Formacje | |
| Struktura organizacyjna | |
| Działania wojsk |
|
| Stalinizm w wojsku | |
| Szkolnictwo wojskowe |
