87 Pułk Artylerii Haubic

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
122 mm haubica wz. 1938 (M-30)

87 Pułk Artylerii Haubic – oddział artylerii ludowego Wojska Polskiego.

Formowanie i zmiany organizacyjne[edytuj | edytuj kod]

Powstał w 1945 na bazie rozformowywanych pododdziałów 2. i 3 Brygady Artylerii Haubic z 5 Dywizji Artylerii. W 1946 przeformowano 87 Pułk Artylerii Haubic na 29 Dywizjon Artylerii Haubic[1]. W grudniu 1946 dywizjon otrzymał miano „Kołobrzeski”.

W połowie 1948 roku 29 dywizjon artylerii haubic zreorganizowano zmniejszając w każdym z nich liczbę żołnierzy i sprzętu artyleryjskiego. Ze zreorganizowanych trzech dywizjonów artylerii utworzono 14 Brygadę Artylerii Ciężkiej w Bolesławcu[1].

Skład organizacyjny[edytuj | edytuj kod]

Pułk liczył etatowo 804 żołnierzy. Na uzbrojeniu posiadał 36 sztuk 122 mm haubic wz. 1938.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Kajetanowicz 2005 ↓, s. 46-47.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945–1960. Skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.