1 Dywizjon Rakiet Taktycznych

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
1 Dywizjon Artylerii
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1965

Organizacja
Numer

JW 1573[1][2]

Dyslokacja

Trzebiatów

Rodzaj sił zbrojnych

Wojska Lądowe

Rodzaj wojsk

Wojska rakietowe

Podległość

8 Drezdeńska Dywizja Zmechanizowana

1 Dywizjon Rakiet Taktycznych – samodzielny pododdział wojsk rakietowych i artylerii ludowego Wojska Polskiego.

Formowanie i zmiany organizacyjne[edytuj | edytuj kod]

Jeszcze wiosną 1963 uruchomiono proces formowania dywizjonów rakiet taktycznych, które postanowiono włączyć w skład dywizji ogólnowojskowych. Zarządzeniem szefa SG WP nr 0088/Org. z 15 lipca 1964 na etacie 4/243 sformowano z terminem do 1 grudnia 1965, z dotychczasowego dywizjonu artylerii rakietowej, 1 dywizjon artylerii z przeznaczeniem dla 8 Drezdeńskiej Dywizji Zmechanizowanej[3][4][1]. w 1969 jednostka wyposażona została w trzy zestawy 9K52 z wyrzutniami 9P113, a jej stary sprzęt posłużył do doposażenia w jedną wyrzutnię innych dywizjonów[5].

Dywizjon stacjonował w Trzebiatowie[3]. Jednostka posiadała etat nr 30/004 i uzbrojona była w trzy wyrzutnie 9P113[6].

Zarządzeniem szefa SG WP nr 042/ Org. z 18 listopada 1982 przeformowano dywizjon z etatu 30/004 na 30/202 dodając na uzbrojenie czwartą wyrzutnię 9P113[7].

Pod koniec 1988 1 dywizjon rakiet taktyczny posiadał etat nr 30/202, a jego podstawowe wyposażenie stanowiły cztery wyrzutnie 9P113[8].

Struktura organizacyjna[edytuj | edytuj kod]

dowództwo i sztab

  • bateria dowodzenia
  • 2 baterie startowe
    • dwa plutony startowe
  • pluton obsługi technicznej i elaboracji
  • pluton remontowy
  • pluton zaopatrzenia
  • pluton medyczny

Razem w drt:

  • 4 wyrzutnie rakiet taktycznych 9K-52

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Rochowicz 2018 ↓, s. 61.
  2. Spis zespołów archiwalnych Archiwum Wojskowego w Toruniu
  3. a b Michał Trubas. Wojska „jednorazowego użytku”. „Przegląd Historyczno-Wojskowy”. 2/2011. s. 156. 
  4. Puchała 2013 ↓, s. 285.
  5. Rochowicz 2018 ↓, s. 62.
  6. Rochowicz 2018 ↓, s. 63.
  7. Rochowicz 2018 ↓, s. 65.
  8. Rochowicz 2018 ↓, s. 68.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Franciszek Puchała: Budowa potencjału bojowego Wojska polskiego 1945–1990. Obszary szpiegowskich działań. Warszawa: Fundacja „Historia i Kultura”, 2013. ISBN 978-83-11-12800-2.
  • Andrzej Wojtaszak, Kazimierz Kozłowski: Żołnierz polski na Pomorzu Zachodnim X-XX wiek : materiały z sesji naukowej z 10 listopada 1999 r. : praca zbiorowa. Szczecin: Oddział Edukacji Obywatelskiej, 2001. ISBN 83-86992-76-X.
  • Przegląd Historyczno-Wojskowy nr 2. 2011. [dostęp 2012-10-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-06-21)]. (pol.).
  • Mariusz Cielma (mac76): Brygada Rakiet LWP. 2009-08-06. [dostęp 2012-10-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-17)]. (pol.).
  • Robert Rochowicz. Rakiety operacyjne i taktyczne w Siłach Zbrojnych PRL. „Poligon”. Nr 1(62), s. 56-68, styczeń-marzec 2018. Warszawa: Magnum-X. ISSN 1895-3344.