Gierałt (herb szlachecki)

Gierałt
Alternatywne nazwy	Cicierza, Gerald, Gieralt, Hosmorog, Osmarog, Osmarany, Osmioróg, Osmoróg, Rogów
Pierwsza wzmianka	1384 (pieczęć), 1361 (zapis)

Gierałt (Cicierza, Gerald, Gieralt, Hosmorog, Osmarog, Osmarany, Osmioróg, Osmoróg, Rogów), polski herb szlachecki.

Opis herbu

Gierałt (1386), od imienia pochodzenia germańskiego Gerwald, Gerard (ger=oszczep + walt=panować). W polu czerwonym pomiędzy czterema złotymi kulami, krzyż rozdarty srebrny. Klejnot: cietrzew srebrny (czarny).

Legenda herbowa

Szlachcic nazwiskiem Gierałt długo opierał się przyjęciu wiary chrześcijańskiej. Dopiero podczas pobytu w Rzymie przyjął chrzest i nawrócił się. Otrzymał herb ten z łaski papieskiej. Na klejnocie umieścił cietrzewia, gdyż poprzednio legitymował się herbem Cietrzew. Powróciwszy do Polski finansował budowę licznych kościołów i fundacji kościelnych. Od jego nazwiska herb nazwano Gierałt, a z racji ośmiu niby-rogów na krzyżu – Osmoróg lub Rogów.

Najwcześniejsze wzmianki

Rok powstania ok. 1288-1306, pierwsze wzmianki 1361, wizerunek pieczętny 1384. W wyniku unii horodelskiej w 1413 przeniesiony na Litwę.

Najwybitniejsi przedstawiciele

• Andrzej Świerad – święty,
• Mikołaj z Boryowa – trzeci biskup wileński.

Herbowni

Bełcznicki, Dobromirski, Dobromyski, Dymieński, Fasciszewski, Fastykowski, Faściszewski, Gerald, Gerlach, Giec, Gieralt, Gierałt, Gierałtowski, Gierzyński, Ginejt, Gniewek, Jaguczyński, Janikowski, Kentrzyński, Kętrowicz, Kętrzyński, Koczonowski, Kostech, Krzystkowski, Magnus, Mozgawa, Mozgawski, Osmoróg, Ośmioróg, Reszyński, Rosław, Rzeszyński, Siemiechowski, Skrętowski, Słonecki, Surgut, Surkont, Surzycki, Szadziewicz, Timka, Towiański, Wężycki, Wierzchosław, Wieścki, Wiszycki, Wolski, Wrobliski, Wróbliński, Wróbliski, Wyrzycki, Wyżycki, Zemleszczery.

Zobacz też

• Zamek Tropsztyn.

Linki zewnętrzne

Opis herbu w serwisie Genealogia dynastyczna