Grzegorz Piątek
| ||
 Grzegorz Piątek (2020) | ||
| Data i miejsce urodzenia | 1980 Warszawa | |
| Narodowość |  Polska
| |
| Alma mater | Politechnika Warszawska | |
| Nagrody | Zloty Lew na XI Biennale Architektury w Wenecji (2008) | |
Grzegorz Piątek (ur. 1980) – polski architekt, krytyk i historyk architektury, w latach 2005–2011 redaktor miesięcznika „Architektura-Murator”, w latach 2011–2019 członek zarządu Fundacji Centrum Architektury.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Absolwent Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej (2006).
W latach 2008-2009 koordynator części architektonicznej Polska!Year – polskiego sezonu kulturalnego w Wielkiej Brytanii (organizator: Instytut Adama Mickiewicza)
Kurator wystaw i projektów artystycznych związanych z architekturą:
- Hotel Polonia. The Afterlife of Buildings, pawilon polski, XI Biennale Architektury w Wenecji, nagrodzona Złotym Lwem za najlepszą ekspozycję narodową (z J. Trybusiem, artyści: N. Grospierre, K. Laksa, 2008)[1];
- Disco Zachęta. The Afterlife of Buildings, Zachęta Narodowa Galeria Sztuki, Warszawa (z J. Trybusiem, 2008);
- Zapomniki, Dom Spotkań z Historią, Warszawa (z J. Trybusiem, 2009);
- Open:Poland. Architecture and Identity, Royal Institute of British Architects, Londyn (w ramach Polska!Year, z Robem Wilsonem, 2009);
- Modernización / Modernització, Cuenca/Barcelona (z J. Trybusiem, 2010);
- Góry dla Warszawy, fundacja Bęc Zmiana, Warszawa (2009);
- Tranzyt, fundacja Bęc Zmiana, Warszawa (2010);
- Przyjemność, festiwal Warszawa w budowie 2, Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie (2010);
- Wystawy mówione, Wiels Art Centre (Bruksela), Garazh (Moskwa), Reina Sofia (Madryt), Royal College of Art (Londyn), Archiv Kabinett (Berlin), CCA (Kijów), (z S. Cichockim, M. Liberą, J. Trybusiem, 2011);
- Le CorbusYear – program edukacyjno-kulturalny z okazji 125. urodzin Le Corbusiera (Warszawa, Katowice, Tarnów, Wrocław, 2012)[2];
- Dane warszawskie – sekcja wystawy głównej Muzeum Warszawy (z P. Jaworskim, Z. Oslislo-Piekarską, K. Piekarskim, K. Świeżewską, 2017)[3].
Od 2009 do 2011 roku w gronie Honorowych Ambasadorów Warszawy jako kandydata do tytułu Europejskiej Stolicy Kultury 2016.
Od 2010 do 2011 członek Rady Programowej warszawskiej kandydatury do Europejskiej Stolicy Kultury 2016.
W 2011 kierownik artystyczny starań Warszawy o tytuł Europejskiej Stolicy Kultury 2016.
Od 2011[4] do 2019[5] członek zarządu Fundacji Centrum Architektury.
Od 19 sierpnia do 12 listopada 2013 pełnił obowiązki naczelnika w Wydziale Estetyki Przestrzeni Publicznej w Urzędzie m.st. Warszawy[6]. Od 2018 roku członek jury konkursu o Nagrodę Architektoniczną Prezydenta m.st. Warszawy[7]. Od 2019 członek Zespołu Nazewnictwa Miejskiego w Urzędzie m.st. Warszawy[8].
Twórczość[edytuj | edytuj kod]
W latach 2005-2011 redaktor w miesięczniku „Architektura-murator”. W latach 2014-2017 stały felietonista „Gazety Stołecznej”.
Książki[edytuj | edytuj kod]
- Sanator: kariera Stefana Starzyńskiego, Wydawnictwo W.A.B, 2016.
- Najlepsze miasto świata. Warszawa w odbudowie 1944–1949, Wydawnictwo W.A.B, 2020.
- Niezniszczalny. Bohdan Pniewski – architekt salonu i władzy, Teatr Wielki Opera Narodowa, Wydawnictwo Filtry, 2021.
Współautor[edytuj | edytuj kod]
- niemieckojęzycznego przewodnika po Warszawie Warschau. Der thematische Führer durch Polens Hauptstadt (Stuttgart 2009, z J. Trybusiem)[9].
- SAS. Ilustrowany atlas architektury Saskiej Kępy (Warszawa 2012, 2013, z J. Trybusiem, M. Piwowar)[10].
Autor artykułów o architekturze, designie i mieście oraz tekstów w książkach i katalogach, m.in:
- Notes from Warsaw (Warszawa 2007),
- Wallpaper City Guide, Warsaw' (Londyn 2008),
- Hotel Polonia. The Afterlife of Buildings (Warszawa, 2008),
- Architektura Polska/Polen Architektur (Wiedeń 2008).
- mapy Use It. Warsaw (Warszawa 2008, 2009 – 2 wydania).
- Kronikarki – The Chroniclers. Zofia Chomętowska, Maria Chrząszczowa (Warszawa 2012)[11].
- ARPS. Architektura Arseniusza Romanowicza i Piotra Szymaniaka (Warszawa 2012).
- ŻOL. Ilustrowany atlas architektury Żoliborza (Warszawa 2014)[12].
Autor cyklu wykładów Architekst w Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie (2008-2010)[13].
Autor polskiego przekładu książki Reiniera de Graafa Cztery ściany i dach. Złożona natura prostej profesji (2019)[14] oraz Jerzego Sołatna On i ja. O architekturze i Le Corbusierze (2020)[15].
Nagrody[edytuj | edytuj kod]
- Doroczna Nagroda Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego za 2008 rok
- Dyplom Ministra Spraw Zagranicznych za promocję Polski na świecie (2009)
- Nagroda Literacka m.st. Warszawy w kategorii Edycja warszawska za rok 2016 za książkę Sanator. Kariera Stefana Starzyńskiego (2017)[16], za rok 2020 za książkę Najlepsze miasto świata. Warszawa w odbudowie 1944–1949 [17]
- nominacje w konkursach Nagroda im. Jana Długosza[18] oraz Książka Historyczna Roku za książkę Sanator. Kariera Stefana Starzyńskiego (2017)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Hotel Polonia. The Afterlife of Buildings, Pawilon Polski w Wenecji [dostęp 2019-12-27].
- ↑ Grzegorz Piątek, Le CorbusYear. Program artystyczno-edukacyjny z okazji 125. rocznicy urodzin Le Corbusiera, Centrum Architektury [dostęp 2015-10-03] [zarchiwizowane z adresu 2012-10-08].
- ↑ Muzeum Warszawy, muzeumwarszawy.pl [dostęp 2017-10-11].
- ↑ O nas, Centrum Architektury [dostęp 2017-10-11] (pol.).
- ↑ KRS on-line [dostęp 2021-06-24].
- ↑ W Warszawie jest i będzie brzydko? Rezygnacja Grzegorza Piątka, Onet.pl, 15 listopada 2013 [dostęp 2015-10-03] [zarchiwizowane z adresu 2013-11-18].
- ↑ Konkurs – nagroda architektoniczna, Konkurs – nagroda architektoniczna [dostęp 2019-08-25] (pol.).
- ↑ Jarosław Osowski. Obronili Krowią, przywrócili Kłopot. „Gazeta Stołeczna”, s. 5, 2–3 marca 2019.
- ↑ Grzegorz Pia̜tek, Jarosław Trybuś: Warschau: der thematische Führer durch Polens Hauptstadt. Wyd. 1. Aufl. Schröder, Verl. für Regionalkultur, 2009-01-01. ISBN 978-3-89728-070-0. [dostęp 2015-10-03].
- ↑ SAS. Ilustrowany atlas architektury Saskiej Kępy, Centrum Architektury [dostęp 2015-10-03] [zarchiwizowane z adresu 2014-05-16].
- ↑ Kronikarki. Fotografie Warszawy 1945-1946 | archeologiafotografii.pl. faf.org.pl. [dostęp 2015-10-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-10-06)].
- ↑ ŻOL. Ilustrowany atlas architektury Żoliborza, Centrum Architektury [dostęp 2015-10-03] [zarchiwizowane z adresu 2014-07-29].
- ↑ Architekst 2.0 – Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, artmuseum.pl [dostęp 2019-12-28] (pol.).
- ↑ Cztery ściany i dach – Narodowy Instytut Architektury i Urbanistyki [dostęp 2019-12-28] (pol.).
- ↑ On i ja. O architekturze i Le Corbusierze, Centrum Architektury [dostęp 2021-04-24] (pol.).
- ↑ Przyznano laury 10. edycji Nagrody Literackiej m.st. Warszawy, Kulturalna Warszawa [dostęp 2017-10-11] (pol.).
- ↑ Rozstrzygnięcie 14. Nagrody Literackiej m.st. Warszawy - Nagroda Literacka m.st. Warszawy - Kulturalna Warszawa, www.kulturalna.warszawa.pl [dostęp 2021-06-30].
- ↑ Nominowani – Konkurs o Nagrodę im. Jana Długosza, dlugosz.krakow.pl [dostęp 2017-10-29] (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Warszawa ESK 2016 – Kierownik artystyczny, Urząd Miasta Stołecznego Warszawy [zarchiwizowane z adresu 2011-02-17].