Szczepan Twardoch

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Szczepan Twardoch
Ilustracja
Szczepan Twardoch (2012)
Data i miejsce urodzenia 23 grudnia 1979
Knurów
Narodowość śląska
Język polski, śląski
Alma Mater Uniwersytet Śląski w Katowicach
Dziedzina sztuki literatura piękna
Ważne dzieła
Nagrody

Nagroda Nautilus (2006) Paszport „Polityki” (2012)
Nagroda Czytelników Literackiej Nagrody Nike (2013) Śląski Wawrzyn Literacki (2012) za powieść "Morfina" Nagroda Fundacji im. Kościelskich (2015) Nagroda Literacka im. Samuela Bogumiła Lindego

Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Strona internetowa

Szczepan Lech Twardoch, śl. Szczepōn Twardoch (ur. 23 grudnia 1979 w Knurowie[1]) – śląski[2][3] pisarz i publicysta polskojęzyczny. Okazjonalnie pisze też po śląsku[4].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończył socjologię na Międzywydziałowych Indywidualnych Studiach Humanistycznych na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach.

Publikował w „Życiu”, „Opcjach”, „Frondzie”, „44/Czterdzieści i Cztery”, „Nowej Gazecie Śląskiej”, „Arcanach”, „Gazecie Wyborczej” i „Rzeczpospolitej” jako niezależny publicysta. Był redaktorem działu literackiego dwumiesięcznika „Christianitas”. Felietonista „Polityki” oraz „Wysokich Obcasów Extra”.

Jego opowiadanie Obłęd rotmistrza von Egern nominowane było do nagrody Nautilus za rok 2003 i zajęło w głosowaniu 4. miejsce. Opowiadanie pod tytułem Rondo zdobyło Nautilusa za najlepsze opowiadanie roku 2006. Za Epifanię wikarego Trzaski otrzymał zaś Srebrne Wyróżnienie Nagrody Literackiej im. Jerzego Żuławskiego w 2008. W 2010 ukazał się francuski przekład jego powieści Przemienienie (Transfiguration). W 2011 roku otrzymał za powieść Wieczny Grunwald Wyróżnienie Nagrody im. Józefa Mackiewicza[5]. Za zbiór opowiadań Tak jest dobrze został nominowany do Nagrody Literackiej Gdynia 2012[6]. W 2013 został laureatem Paszportu Polityki za rok 2012 w kategorii literatura. Nagrodę otrzymał za powieść Morfina[7] – powieść ta była w finale Nagrody Literackiej Nike 2013[8] oraz otrzymała nominację do Nagrody Literackiej Gdynia 2013[9] i nominację do Prix du Livre Européen / European Book Prize 2015[10]. W 2014 wyszła kolejna jego książka – Drach[11], która znalazła się w finale Nagrody Literackiej Nike 2015[12] i zdobyła niemiecką nagrodę literacką Brücke Berlin 2016[13]. W 2015 został laureatem Nagrody Fundacji im. Kościelskich. W kwietniu 2017 otrzymał główną nagrodę w plebiscycie „O!Lśnienia 2016” w kategorii „Literatura”, organizowanym przez Onet.pl[14]. W 2017 był nominowany do Nagrody Literackiej Gdynia w kategorii proza za powieść Król[15]. W 2019 został laureatem Nagrody im. Samuela Bogumiła Lindego[16]. Zdjęcia do serialu Król produkowanego dla Canal+ opartego na powieści Twardocha zostały zakończone w październiku 2019, gdzie pisarz wystąpił gościnnie, wcielając się w postać kierownika sali w restauracji[17][18].

Szczepan Twardoch jest Ślązakiem[19], mieszka w Pilchowicach.

Twórczość[edytuj | edytuj kod]

Powieści[edytuj | edytuj kod]

  • Sternberg, superNOWA 2007
  • Epifania wikarego Trzaski, Wydawnictwo Dolnośląskie 2007
  • Przemienienie, Wydawnictwo Dębogóra 2008
  • Zimne wybrzeża, Wydawnictwo Dolnośląskie 2009
  • Wieczny Grunwald: powieść zza końca czasów, Narodowe Centrum Kultury 2010 (drugie, trzecie i czwarte wydanie – Wydawnictwo Literackie 2013, 2017, 2019, 2021)
  • Morfina, Wydawnictwo Literackie 2012
  • Drach, Wydawnictwo Literackie 2014
  • Król, Wydawnictwo Literackie 2016
  • Królestwo, Wydawnictwo Literackie 2018
  • Pokora, Wydawnictwo Literackie 2020[20]

Zbiory opowiadań[edytuj | edytuj kod]

  • Obłęd rotmistrza von Egern, Fabryka Słów 2005
  • Prawem wilka, superNOWA 2008
  • Tak jest dobrze, Powergraph 2011
  • Ballada o pewnej panience, Wydawnictwo Literackie 2017

Dzienniki, eseistyka, poradniki[edytuj | edytuj kod]

  • Zabawy z bronią, Wydawnictwo Dębogóra 2009
  • Wyznania prowincjusza, Fronda 2010
  • Sztuka życia dla mężczyzn, Świat Książki 2013, współautor: Przemysław Bociąga[21]
  • Wieloryby i ćmy, Wydawnictwo Literackie 2015
  • Lepiej byś tam umarł, Wydawnictwo W.A.B. 2017, współautor: Mamed Khalidov
  • Jak nie zostałem poetą, Wydawnictwo Literackie 2019
  • Wielkie Księstwo Groteski, Wydawnictwo Literackie 2021

Opowiadania[edytuj | edytuj kod]

  • Obłęd rotmistrza von Egern, „Science Fiction”, 23
  • Gmina, „Science Fiction”, 30
  • Cud domu brandenburskiego, „Nowa Fantastyka”, czerwiec 2004
  • Historia prowincjonalna, opowiadanie w antologii Małodobry
  • Królewskie pytanie, „Fahrenheit”, styczeń-luty 2005
  • Quitzlalope, „Nowa Fantastyka”, marzec 2005
  • Stille Nacht, opowiadanie w antologii Deszcze Niespokojne
  • Exodus, FA-art, styczeń-luty 2006
  • Rondo na maszynę do pisania, papier i ołówek, SFFH 12/2006
  • Żywot i śmierć św. Felicjana, Fantastyka – wydanie specjalne zima 2006
  • Dwie przemiany Włodzimierza Kurczyka, „Nowa Fantastyka”, czerwiec 2009
  • Pola, „44/Czterdzieści i Cztery”, 2010
  • Tak jest dobrze, Nowa Fantastyka, marzec 2011
  • Fade to Black, opowiadanie w antologii Pożądanie

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Szczepan Twardoch. o et.pl. [dostęp 2020-09-15].
  2. ↑ Kamil Kotas, Szczepan Twardoch: Śląska tożsamość wyrasta ze mnie samego, wachtyrz.eu, 7 kwietnia 2021 [dostęp 2021-05-10] (śl.).
  3. ↑ Szczepan Twardoch: to nie jest "sukces Polaka", ponieważ nie jestem Polakiem, kultura.onet.pl [dostęp 2021-05-05].
  4. ↑ Szczepōn Twardoch: Ô status regiōnalnyj godki my muszymy walczyć i niy żałować na to siył, wachtyrz.eu, 30 lipca 2021 [dostęp 2021-09-26].
  5. ↑ O Autorze, Szczepan Twardoch [dostęp 2021-07-21] (pol.).
  6. ↑ Nominowani 2012. Nagroda Literacka Gdynia, archiwumnlg.nagrodaliterackagdynia.pl [dostęp 2020-11-13].
  7. ↑ Magda Kryjak, Literatura: Szczepan Twardoch, www.polityka.pl, 15 stycznia 2013 [dostęp 2020-06-21] (pol.).
  8. ↑ Nike 2013. nike.org.pl. [dostęp 2015-07-06].
  9. ↑ Nominowani 2013. Nagroda Literacka Gdynia, archiwumnlg.nagrodaliterackagdynia.pl [dostęp 2020-11-13].
  10. ↑ Polscy autorzy nominowani do Prix du Livre Européen / Wydarzenia / Instytut Książki. instytutksiazki.pl. [dostęp 2015-07-19].
  11. ↑ Jakub Nikodem: Szczepan Twardoch, „Drach”. culture.pl, 2015-01-07. [dostęp 2015-04-01].
  12. ↑ Znamy finalistów Nike 2015. culture.pl. [dostęp 2015-09-13].
  13. ↑ Drach nagrodzony!, instytutksiazki.pl, 14 lipca 2016 [dostęp 2016-07-15].
  14. ↑ O!Lśnienia 2016: Szczepan Twardoch odebrał nagrodę główną. onet.pl, 11 kwietnia 2017. [dostęp 2017-04-11].
  15. ↑ Nominowani 2017. Nagroda Literacka Gdynia, archiwumnlg.nagrodaliterackagdynia.pl [dostęp 2020-11-13].
  16. ↑ Szczepan Twardoch laureatem polsko-niemieckiej nagrody literackiej. instytutksiazki.pl, 25 kwietnia 2019. [dostęp 2019-04-29].
  17. ↑ "Król". Koniec zdjęć do najbardziej oczekiwanego serialu CANAL+ z gwiazdorską obsadą – Telemagazyn.pl, www.telemagazyn.pl [dostęp 2019-10-02] (pol.).
  18. ↑ FilmPolski.pl, FilmPolski [dostęp 2021-10-23] (pol.).
  19. ↑ Juliusz Kurkiewicz: W niedzielę poznamy laureata Nike 2013. Czytelnicy już wybrali – „Morfinę”. wyborcza.pl, 2013-10-05. [dostęp 2013-10-06].
  20. ↑ Wydawnictwo Literackie, Pokora, www.wydawnictwoliterackie.pl [dostęp 2020-06-21].
  21. ↑ Smakoluby. newsweek.pl. [dostęp 2017-0712]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-12-22)].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Laureaci Nagrody Literackiej im. Jerzego Żuławskiego
Nagroda Główna
Złote Wyróżnienie
Srebrne Wyróżnienie
Nagroda Specjalna
Laureaci Nagrody Literackiej „Nike”
Nagroda
główna
Wybór
czytelników
Nagroda
25-lecia
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Szczepan_Twardoch&oldid=65828901”