Odd Martinsen

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Odd Martinsen
Ilustracja
Odd Martinsen (1963)
Data i miejsce urodzenia

20 grudnia 1942
Drammen

Klub

Nittedal Idrettslag

Wzrost

182 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Norwegia
Igrzyska olimpijskie
złoto Grenoble 1968 Sztafeta
srebro Grenoble 1968 30 km
srebro Innsbruck 1976 Sztafeta
Mistrzostwa świata
złoto Oslo 1966 Sztafeta
srebro Wysokie Tatry 1970 15 km
brąz Oslo 1966 15 km
brąz Wysokie Tatry 1970 30 km
brąz Falun 1974 Sztafeta
Puchar Świata
2. miejsce
1974/1975
Inne nagrody
złoto Medal Holmenkollen
1969
Zakończenie kariery: 1976 r.

Odd Willy Martinsen (ur. 20 grudnia 1942 w Drammen) – norweski biegacz narciarski, trzykrotny medalista olimpijski oraz pięciokrotny medalista mistrzostw świata.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Jego olimpijskim debiutem były igrzyska w Grenoble w 1968 r. Wywalczył tam srebrny medal w biegu na 30 km, przegrywając jedynie z Włochem Franco Nonesem. Ponadto wraz z Pålem Tyldumem, Haraldem Grønningenem i Ole Ellefsæterem zdobył złoty medal w sztafecie 4x10 km. Nie startował na igrzyskach olimpijskich w Sapporo. Wziął za to udział w igrzyskach olimpijskich w Innsbrucku w 1976 r. Wspólnie z Pålem Tyldumem, Einaren Sagstuenem i Ivarem Formo wywalczył tam srebrny medal w sztafecie. Jego najlepszym indywidualnym wynikiem na tych igrzyskach było 8. miejsce w biegu na 15 km stylem klasycznym.

Martinsen pięciokrotnie stawał na podium mistrzostw świata. W 1966 r. wystartował na mistrzostwach świata w Oslo, gdzie zdobył brązowy medal w biegu na 15 km. Na tych samych mistrzostwach razem z Haraldem Grønningenem, Ole Ellefsæterem i Gjermundem Eggenem zdobył złoty medal w sztafecie. Cztery lata później, podczas mistrzostw świata w Wysokich Tatrach zdobył kolejne dwa medale. Pierwsze wywalczył brązowy medal w biegu na 30 km, a następnie srebrny medal w biegu na 15 km, w którym wyprzedził go jedynie Lars-Göran Åslund ze Szwecji. Swój ostatni medal mistrzostw świata zdobył zajmując wraz z Magne Myrmo, Ivarem Formo i Oddvarem Brå trzecie miejsce w sztafecie podczas mistrzostw świata w Falun w 1974 r.

W 1969 r. wygrał bieg na 15 km podczas Holmenkollen Ski Festival. W tym samym roku otrzymał Medal Holmenkollen. Martinsen był mistrzem Norwegii w biegu na 15 km w latach 1966 i 1970, w biegu na 30 km Zajął drugie miejsce w klasyfikacji generalnej nieoficjalnego Pucharu Świata w sezonie 1974/1975. w latach 1969 i 1971 oraz w sztafecie w latach 1970, 1972, 1973, 1974, 1975 i 1978.

Jego córką jest Bente Skari, również utytułowana biegaczka.

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Igrzyska olimpijskie[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwycięzca
2. 7 lutego 1968 Francja Grenoble 30 km stylem klasycznym 1:35:39,2 +49,7 Włochy Franco Nones
8. 10 lutego 1968 Francja Grenoble 15 km stylem klasycznym 47:54,2 +1:07,1 Norwegia Harald Grønningen
1. 14 lutego 1968 Francja Grenoble Sztafeta 4x10 km[1] 2:08:33,5 - -
18. 17 lutego 1968 Francja Grenoble 50 km stylem klasycznym 2:28:45,8 +5:05,6 Norwegia Ole Ellefsæter
9. 5 lutego 1976 Austria Innsbruck 30 km stylem klasycznym 1:30:29,38 +2:09,53 Siergiej Sawielew
8. 8 lutego 1976 Austria Innsbruck 15 km stylem klasycznym 43:58,47 +1:42,86 Nikołaj Bażukow
2. 11 lutego 1976 Austria Innsbruck Sztafeta 4x10 km[2] 2:07:59,72 1:58,64  Finlandia

Mistrzostwa świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwycięzca
3. 20 lutego 1966 Norwegia Oslo 15 km stylem klasycznym 47:56,2 +18,5 Norwegia Gjermund Eggen
1. 23 lutego 1966 Norwegia Oslo Sztafeta 4x10 km[3] 2:14:27,9 - -
3. 15 lutego 1970 Czechosłowacja Wysokie Tatry 30 km stylem klasycznym 1:39:48,01 +1:16,31 Wiaczesław Wiedienin
2. 17 lutego 1970 Czechosłowacja Wysokie Tatry 15 km stylem klasycznym 47:04,71 +33,48 Szwecja Lars-Göran Åslund
4. 19 lutego 1970 Czechosłowacja Wysokie Tatry Sztafeta 4x10 km[4] 2:06:36,47 +1:39,60  ZSRR
33. 20 lutego 1974 Szwecja Falun 15 km stylem klasycznym 41:39,10 +2:02,58 Norwegia Magne Myrmo
3. 21 lutego 1974 Szwecja Falun Sztafeta 4x10 km[5] 2:03:15,85 +30,18  NRD

Puchar Świata[edytuj | edytuj kod]

W sezonach 1973/1974 - 1980/1981 Puchar Świata rozgrywany był nieoficjalnie.

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Miejsca na podium[edytuj | edytuj kod]

  1. Norwegia Oslo – 7 marca 1974 (15 km) – 3. miejsce
  2. Włochy Kastelruth – 8 stycznia 1975 (30 km) – 1. miejsce
  3. Szwajcaria Le Brassus – 11 stycznia 1975 (15 km) – 1. miejsce
  4. Reit im Winkl – 18 stycznia 1975 (15 km) – 3. miejsce
  5. Austria Ramsau – 27 stycznia 1975 (30 km) – 1. miejsce
  6. Austria Seefeld – 1 lutego 1975 (15 km) – 3. miejsce
  7. Szwajcaria Le Brassus – 22 stycznia 1977 (30 km) – 1. miejsce
  8. Szwajcaria Le Brassus – 21 stycznia 1978 (15 km) – 3. miejsce

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Skład drużyny: Odd Martinsen, Pål Tyldum, Harald Grønningen, Ole Ellefsæter
  2. Skład drużyny: Pål Tyldum, Einar Sagstuen, Ivar Formo, Odd Martinsen
  3. Skład drużyny: Odd Martinsen, Harald Grønningen, Ole Ellefsæter, Gjermund Eggen
  4. Skład drużyny: Odd Martinsen, Harald Grønningen, Pål Tyldum, Erling Steineide
  5. Skład drużyny: Magne Myrmo, Odd Martinsen, Ivar Formo, Oddvar Brå