Otto (męczennik)
| prezbiter męczennik | |
 Męczennicy marokańscy, 1508, Francisco Henriques | |
| Data i miejsce śmierci | |
|---|---|
| Czczony przez | |
| Kanonizacja |
7 sierpnia 1481 |
| Wspomnienie | |
| Atrybuty |
habit franciszkański, palma |
| Szczególne miejsca kultu |
kościoły franciszkańskie, Koimbra |
Otto OFM (zm. 16 stycznia 1220) − włoski franciszkanin, kapłan[1], męczennik chrześcijański, święty Kościoła katolickiego, czczony jako protomęczennik franciszkański.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Był włoskim kapłanem, franciszkaninem. W 1219 wyruszył wraz z grupą pięciu innych franciszkanów − Witalisem, Piotrem z San Gemini, Berardem z Carbio, Akursjuszem i Adiutem − na wyprawę misyjną do Maroka. W Koimbrze grupa miała zetknąć się z Antonim Padewskim. Witalis odłączył się od grupy z powodu choroby. Franciszkanie pierwszy raz zostali pojmani w Sewilli, gdzie władali wówczas Almohadzi. Po wygłoszeniu przemowy na ulicy zostali aresztowani i przewiezieni do Marrakeszu w Maroku[2], gdzie w swoim domu przyjął ich hrabia Urgell Piotr I, wygnany brat króla Alfonsa II Portugalskiego. Pomimo jego ostrzeżeń zakonnicy głosili doktrynę chrześcijańską na ulicach miasta. Jako osoby upośledzone chciano ich odesłać do Hiszpanii. Franciszkanie sprzeciwili się jednak takiej decyzji. Schwytani ponownie, zostali zabici przez samego sułtana 16 stycznia 1220. Ciała przeniesiono do Koimbry[2].
Kult[edytuj | edytuj kod]
Kanonizował ich papież Sykstus IV w Rzymie 7 sierpnia 1481. Bulla kanonizacyjna nosi tytuł: Cum alias. Męczeństwo opisane zostało w Kronice Generałów Zakonu Braci Mniejszych[3]. Wspomnienie liturgiczne obchodzone jest w klasztorach i kościołach franciszkańskich 16 stycznia[4][5].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Protomartiri francescani, www.compagniadeiromei.it [zarchiwizowane 2013-12-25] (wł.).
- ↑ a b Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 1: A-C. Kraków: WAM, 1997, s. 420.
- ↑ Analecta Franciscana, III, str. 15-16.
- ↑ Liturgia godzin. Teksty własne Zakonów Franciszkańskich w Polsce. Katowice: Kuria Prowincjalna Franciszkanów Katowice-Panewniki, 1990, s. 17-19. ISBN 83-7014-142-0.
- ↑ Berard i towarzysze - pierwsi męczennicy franciszkańscy. www.franciszkanie.pl. [dostęp 2019-06-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-06-01)].
