Park Narodowy Cilento, Vallo di Diano i Alburni
 Park Narodowy Cilento, Vallo di Diano i Alburni | |
| park narodowy | |
| Państwo | |
|---|---|
| Data utworzenia |
6 grudnia 1991 |
Położenie na mapie Włoch  | |
 40°18′N 15°24′E/40,300000 15,400000
| |
| Strona internetowa | |
Park Narodowy Cilento, Vallo di Diano i Alburni (wł. Parco Nazionale del Cilento, Vallo di Diano e Alburni) – park narodowy utworzony 6 grudnia 1991, znajdujący się na południu Włoch w regionie Kampania na terenie prowincji Salerno. Zajmuje powierzchnię około 1810,5 km² i jest tym samym drugim co do wielkości parkiem narodowym Włoch po Parku Narodowym Pollino[1][2]. Symbolem parku jest roślina z gatunku Primula palinuri[3]. Na jego terenie znajdują się pozostałości po starożytnych greckich miastach Paestu i Velia oraz klasztor Kartuzów w Padula, obiekty te wraz z terenami parku zostały w 1998 wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO[4][5].
Geografia
[edytuj | edytuj kod]Park leży na obszarach 80 gmin, rozciąga się od wybrzeży Morza Tyrreńskiego aż do podnóży Apeninów ze szczytami takimi jak Mt. Centaurino (1433 m n.p.m.) oraz wieloma jaskiniami w tym Grotte di Castelcivita. Na terenie parku leżą między innymi takie miejscowości jak Piaggine, Felitto, Palinuro czy Pisciotta.
Flora i fauna
[edytuj | edytuj kod]W Parku znajduje się około 1800 różnych gatunków roślin, wśród których jedną z najbardziej znanych i charakterystycznych jest Primula palinuri będąca jego symbolem. Kwiat ten występuje na podłożu wapiennym do wysokości około 200 m n.p.m.[3][6]
W lasach na terenie parku można natrafić na dęby, sosny alepskie, klony, lipy, wiązy, jesiony czy kasztany. Z pozostałych roślin można znaleźć takie jak szarańczyn strąkowy, jałowiec fenicki pankracjum nadmorskie, Limonium remotispiculum z rodzaju zatrwian czy Centaurea cineraria z rodzaju chaber[2][6].
W parku występuje wiele gatunków zwierząt, z ptaków warto wyróżnić takie jak: orzeł przedni, góropatwa skalna, jastrząb zwyczajny, sokół wędrowny, gadożer zwyczajny, raróg górski, wrończyk, dzięcioł czarny, kowalik zwyczajny, pluszcz zwyczajny czy gil.
Wśród lasów, traw i terenów podmokłych swoje schronienie ma wiele gatunków ssaków, gadów i płazów w tym m.in. żbik europejski, lis rudy, wydra, żołędnica europejska, nornica ruda, myszy (w tym mysz zaroślowa czy mysz leśna), jaszczurka murowa, jaszczurka zielona, ostajnica trójpalczasta, salamandra plamista czy salamandra okularowa[2][7].
| Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO | |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Typ |
kulturowy |
| Spełniane kryterium |
III, IV |
| Numer ref. | |
| Region[b] |
Europa i Ameryka Północna |
| Historia wpisania na listę | |
| Wpisanie na listę |
1998 |
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Parks.it | Parchi Nazionali in Italia. www.parks.it. [dostęp 2015-07-16].
- ↑ a b c Parco Nazionale del Cilento, Vallo di Diano e Alburni: The Protected Area. www.parks.it. [dostęp 2015-07-16].
- ↑ a b Admin00@CD: Il logo. www.cilentoediano.it. [dostęp 2015-07-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-07-16)].
- ↑ UNESCO: Cilento and Vallo di Diano National Park with the Archeological Sites of Paestum and Velia, and the Certosa di Padula – UNESCO World Heritage Centre. whc.unesco.org. [dostęp 2015-07-16].
- ↑ Parks.it | Italian Parks and Nature Reserves with sites of Unesco World Heritage. www.parks.it. [dostęp 2015-07-16].
- ↑ a b Admin00@CD: La Flora. cilentoediano.it. [dostęp 2015-07-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-07-16)].
- ↑ Admin00@CD: La fauna. www.cilentoediano.it. [dostęp 2015-07-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-07-16)].
- ↑ Włochy. Polski Komitet ds. UNESCO. [dostęp 2021-01-05].
