Przejdź do zawartości

Polskie Górnictwo Naftowe i Gazownictwo

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Polskie Górnictwo Naftowe
i Gazownictwo SA
Ilustracja
Budynek siedziby głównej
Państwo

 Polska

Województwo

 mazowieckie

Siedziba

Warszawa

Adres

ul. Kasprzaka 25, 01-224 Warszawa

Data założenia

1996

Data likwidacji

2023 (fuzja z PKN Orlen)

Forma prawna

spółka akcyjna

Prezes

Iwona Waksmundzka-Olejniczak[1][2]

Przewodniczący rady nadzorczej

Bartłomiej Nowak

Udziałowcy

Skarb Państwa[3]

Nr KRS

0000059492

Zatrudnienie

24 531 (2021)[4]

Giełda

GPW

ISIN

PLPGNIG00014

Symbol akcji

PGNIG (PGN)

Dane finansowe (2021[4])
Przychody

70,0 mld PLN[4]

Wynik operacyjny

11,6 mld PLN[4]

Wynik netto

6,0 mld PLN[4]

Aktywa

50,2 mld PLN[4]

Kapitał własny

44,4 mld PLN[4]

Kapitał zakładowy

5 778 314 857 PLN

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Polskie Górnictwo Naftowei Gazownictwo SA”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Polskie Górnictwo Naftowei Gazownictwo SA”
Położenie na mapie Warszawy
Mapa konturowa Warszawy, po lewej znajduje się punkt z opisem „Polskie Górnictwo Naftowei Gazownictwo SA”
Ziemia52°13′41,2″N 20°57′53,5″E/52,228111 20,964861
Multimedia w Wikimedia Commons
Wiadomości w Wikinews
Strona internetowa
Metanowiec LNG – pierwsza dostawa z USA
Kopalnia Ropy Naftowej i Gazu Ziemnego w Lubiatowie
Siedziba Polskiego Górnictwa Naftowego i Gazownictwa (PGNiG) w Warszawie, ul. Kasprzaka

Polskie Górnictwo Naftowe i Gazownictwo (PGNiG) – polskie przedsiębiorstwo istniejące samodzielnie w latach 1982–2022, a od 2022 roku stanowiące część spółki PKN Orlen, zorganizowaną jako Oddział Centralny PGNiG, zajmujące się poszukiwaniami i wydobyciem gazu ziemnego oraz ropy naftowej, importem gazu, a także poprzez kluczowe spółki zależne: magazynowaniem, sprzedażą, dystrybucją paliw gazowych i płynnych oraz produkcją ciepła i energii elektrycznej.

PGNiG było spółką giełdową. Posiadało akcje w spółkach świadczących specjalistyczne usługi geofizyczne i wiertniczo–serwisowe na rynkach międzynarodowych. Spółka była jednym z podmiotów odpowiedzialnych za utrzymanie bezpieczeństwa energetycznego kraju i dywersyfikację dostaw poprzez wydobycie ze złóż krajowych oraz import ze źródeł zewnętrznych.

Działalność prowadziło głównie w Polsce, a za granicą od ponad 20 lat prowadzi działalność poszukiwawczo-wydobywczą w Pakistanie. Posiada też koncesję w Zjednoczonych Emiratach Arabskich. Do grupy PGNiG należało PGNiG Upstream Norway[5], która od ponad 10 lat prowadzi działalność w zakresie poszukiwania i eksploatacji złóż na Norweskim Szelfie Kontynentalnym. Z kolei spółka zależna PGNiG Supply & Trading GmbH[6] z siedzibą w Monachium zajmuje się handlem gazem w Europie Zachodniej. Prowadzi także biuro handlu LNG w Londynie.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

W 1976 roku powstało Zjednoczenie Górnictwa Naftowego i Gazowniczego (ZGNiG), które zostało utworzone z połączenia Zjednoczenia Przemysłu Gazowniczego oraz Zjednoczenia Przemysłu Naftowego. Zgodnie z ustawą o przedsiębiorstwach państwowych i zarządzeniem nr 56 Ministra Górnictwa i Energetyki 1 września 1982 powstało przedsiębiorstwo państwowe PGNiG. Przedsiębiorstwo miało strukturę wielozakładową, w skład której wchodziło 61 samobilansujących się zakładów.

30 października 1996 Przedsiębiorstwo Państwowe Polskie Górnictwo Naftowe i Gazownictwo zostało przekształcone w spółkę akcyjną, w której całkowite udziały miał Skarb Państwa. W skład spółki weszło sześć okręgowych zakładów gazowniczych, które miały swoje siedziby w Gdańsku, Poznaniu, Tarnowie, Warszawie, Wrocławiu oraz Zabrzu. W 2000 roku powstały regionalne oddziały przesyłu (ROP), które bezpośrednio podlegały centrali w Warszawie. W 2003 roku powstało sześć spółek gazownictwa, które zostały wydzielone ze spółki-matki PGNiG SA, w skład tych spółek weszły 23 zakłady. W roku 2004 utworzono Polskie Górnictwo Naftowe i Gazownictwo-Przesył Sp. z o.o. (od 2006 działające jako jednoosobowa spółka akcyjna Skarbu Państwa Operator Gazociągów Przesyłowych Gaz-System, odpowiedzialna za przesył gazu ziemnego na terytorium Polski[7], będąca operatorem bałtyckiego odcinka pierwszego polskiego podmorskiego gazociągu przesyłowego Baltic Pipe[8], właścicielem terminalu skroplonego gazu ziemnego (LNG) w Świnoujściu[9] i niezależnym operatorem polskiego odcinka Gazociągu Jamalskiego[10]).

23 września 2005 roku akcje Polskiego Górnictwa Naftowego i Gazownictwa zadebiutowały na Giełdzie Papierów Wartościowych w Warszawie z silnym wzrostem, notowanym na 34%[11].

14 lipca 2020 roku spółka PKN Orlen SA i skarb państwa reprezentowany przez Ministerstwo Aktywów Państwowych podpisały list intencyjny w sprawie przejęcia przez PKN ORLEN grupy PGNiG[12]. 16 marca 2022 roku PKN Orlen SA uzyskał warunkową zgodę Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumenta (UOKiK) na fuzję z Polskim Górnictwem Naftowym i Gazownictwem (PGNiG)[13]. 26 września 2022 roku Rada Ministrów wydała zgodę na połączenie PGNiG i PKN Orlen SA[14]. 28 września tego samego roku Walne Nadzwyczajne Zgromadzenie akcjonariuszy spółki PKN Orlen SA podjęło uchwałę o połączeniu z PGNiG[15], a 10 października tego samego roku analogiczną uchwałę o połączeniu PGNiG z PKN Orlen podjęło Walne Nadzwyczajne Zgromadzenie akcjonariuszy spółki PGNiG SA[16]. 25 października 2022 roku koncern PKN Orlen i spółka PGNiG zawarły porozumienie z organizacjami związków zawodowych działających w PGNiG o gwarancjach zatrudnienia pracowników PGNiG po połączeniu spółki z PKN Orlen[17]. 2 listopada 2022 roku nastąpiło przejęcie PGNiG przez PKN Orlen i połączenie obu spółek[18].

Działalność

[edytuj | edytuj kod]

PGNiG dostarczał gaz ziemny do ok. 7 milionów klientów (stan na 2019 rok), w tym gospodarstw domowych, jak i przedsiębiorstw – największe z nich to przede wszystkim elektrociepłownie, huty, rafinerie i zakłady azotowe.

Według danych z 2019 roku – PGNiG wydobyło w Polsce i za granicą 1,2 mln ton ropy naftowej, kondensatu węglowodorów współwystępujących z gazem ziemnym ang. skrótowiec NGL (Natural Gas Liquids)[19][20]. Wydobycie gazu ziemnego wyniosło 4,5 mld m³, a liczba koncesji wydobywczych wynosiła ponad 215. Produkcją oraz wydobyciem gazu ziemnego i ropy naftowej na obszarze Polski zajmują się dwa główne oddziały górniczego przedsiębiorstwa – w Zielonej Górze[21] oraz w Sanoku[22]. Łączne wydobycie gazu ziemnego rocznie w Polsce kształtuje się na poziomie ok. 3,8 mld m³. Obecnie w Polsce PGNiG prowadzi eksploatację na blisko 190 złożach, wykorzystując około 2 tys. odwiertów. Prace eksploatacyjne prowadzone są głównie na obszarze Podkarpacia i Niżu Polskiego. Jeśli chodzi o obszar Niżu Polskiego, to obejmuje on: Wielkopolskę, Lubuskie, Pomorze Zachodnie i Dolny Śląsk[23].

Oddział zielonogórski wydobywał gaz ziemny zaazotowany w 36 kopalniach (18 gazowych, 5 ropy naftowej i 13 ropo-gazowych). Na obszarze działalności Oddziału w Zielonej Górze działała Kopalnia Ropy Naftowej i Gazu Ziemnego Lubiatów, największa tego typu instalacja w Polsce[24]. Natomiast gaz wysokometanowy wydobywany był przez Oddział w Sanoku i pozyskiwany w 18 kopalniach (10 gazowych, 1 ropy naftowej i 7 ropo-gazowych). Wydobyty gaz zaazotowany podlegał dalszemu przetworzeniu na gaz wysokometanowy w odazotowniach w Odolanowie[25] oraz w okolicach Grodziska Wielkopolskiego. Stosowana była technologia, w której wykorzystuje się procesy niskotemperaturowe (kriogeniczne, wymrażanie). W roku 2019 odazotowano 2,4 mld m³ gazu, dzięki czemu wyprodukowano 1,3 mld m³ gazu wysokometanowego. W wyniku kriogenicznego przetwarzania gazu zaazotowanego spółka uzyskuje gaz wysokometanowy, ciekły gaz ziemny, gazowy i ciekły hel oraz ciekły azot (tylko w Odolanowie).

PGNiG było notowane na Giełdzie Papierów Wartościowych w Warszawie od 23 września 2005 roku – kurs akcji w tym dniu wynosił 3,81 PLN (na zamknięciu sesji). PGNiG przed połączeniem z PKN Orlen było jednym z 7 największych polskich przedsiębiorstw na GPW w Warszawie. W 2019 roku przychody wyniosły 42,02 mld PLN, a EBITDA 5,5 mld PLN[26].

W roku 2011 PGNiG kupiło za 2,96 mld zł 99,8% akcji Vattenfall Heat Poland (d. Elektrociepłownie Warszawskie), obecnie PGNiG Termika SA[27].

Pod koniec 2012 roku zakończono jeden z głównych projektów inwestycyjnych zagospodarowanie złóż gazu ziemnego i ropy naftowej w rejonie Lubiatów – Międzychód – Grotów (projekt LMG).

We wrześniu 2013 r. zakończono konsolidację spółek gazownictwa w jedną spółkę pod firmą Polska Spółka Gazownictwa.

Od listopada 2013 r. PGNiG pełnił funkcję Animatora Rynku Gazu na Towarowej Giełdzie Energii.

1 sierpnia 2014 roku ze struktury PGNiG SA został wydzielony podmiot PGNiG Obrót Detaliczny sp. z o.o. Jego powstanie było podyktowane uwarunkowaniami prawnymi oraz koniecznością przygotowania się do zbliżającego się pełnego uwolnienia rynku gazu w Polsce. W związku z wprowadzoną zmianą, cała obsługa handlowa klienta detalicznego w zakresie sprzedaży gazu ziemnego i energii elektrycznej została przeniesiona do nowej spółki.

W czerwcu 2016 r. do Terminalu LNG im. Prezydenta Lecha Kaczyńskiego przypłynął pierwszy ładunek ciekłego gazu ziemnego w ramach kontraktu handlowego PGNiG SA z Qatargas.

W lutym 2017 r. PGNiG otworzyło biuro handlowe w Londynie, w którym PGNiG Supply & Trading prowadzi działalność handlową na międzynarodowym rynku LNG.

W marcu 2017 r. PGNiG podpisało aneks do kontraktu długoterminowego z Qatargas(inne języki)[28].

W czerwcu 2017 r. PGNiG sprowadziło do Polski pierwszy ładunek LNG pochodzący ze USA, w formie dostawy spotowej od firmy Cheniere(inne języki)[29].

W listopadzie 2017 r. PGNiG podpisało pierwszy średnioterminowy kontrakt na import amerykańskiego LNG z Centrica LNG Company Limited(inne języki)[30], a w czerwcu 2018 r. zawarło wstępne porozumienia ze spółkami Venture Global LNG[31] i Port Arthur LNG[32] na zakup LNG w USA po 2022 roku[33].

Jesienią 2018 r. PGNiG podpisało umowy ze spółkami Venture Global Calcasieu Pass LNG i Venture Global Plaquemines[34] LNG oraz na dostawy od Cheniere[35].

W grudniu 2018 r. PGNiG i Port Arthur LNG, spółka zależna Sempra Energy, podpisały umowę zakupu i sprzedaży ciekłego gazu ziemnego[36].

W latach 2017–2019 PGNiG Upstream Norway zrealizował cel strategiczny pozyskania 6 złóż: Ærfugl, Skogul, Fogelberg, Tommeliten Alpha, King Lear i Duva[37]. Według stanu na 30 kwietnia 2020 r. zaangażowanie PGNiG UN na Norweskim Szelfie Kontynentalnym obejmuje 31 koncesji[38]. W latach 2017–2019 PGNiG zwiększyło swoją bazę zasobów wydobywalnych na Norweskim Szelfie Kontynentalnym z 80 mln do ok. 200 mln boe[39].

Spór z Gazpromem

[edytuj | edytuj kod]

30 marca 2020 r. Trybunał Arbitrażowy w Sztokholmie wydał korzystny dla PGNiG wyrok, kończący 5-letni spór o cenę gazu pomiędzy PGNiG a rosyjskim Gazpromem. Konflikt dotyczył sposobu ustalania ceny gazu dostarczanego na podstawie kontraktu jamalskiego, zawartego we wrześniu 1996 r. za Rady Ministrów Włodzimierza Cimoszewicza[40], według obowiązującej formuły cenowej, PGNiG płaciło Gazpromowi znacznie więcej niż wynosiły ceny rynkowe[41]. Wyrok arbitrażu wskazał nową rynkową formułę cenową jako obowiązującą w kontrakcie.

Dostawy LNG do Świnoujścia

[edytuj | edytuj kod]

Terminal LNG w Świnoujściu rozpoczął działanie w 2015 roku, pierwszy ładunek przypłynął do niego w czerwcu 2016 roku. Dzięki gazoportowi możliwy jest odbiór ciekłego gazu ziemnego (LNG) transportowanego drogą morską oraz jego regazyfikacja. Dostawy są możliwe dzięki międzynarodowej współpracy PGNiG z producentami ze USA, z Kataru i Norwegii. Z roku na rok liczba dostaw LNG się zwiększa. W 2019 roku PGNiG sprowadziło do Polski 31 dostaw ciekłego gazu ziemnego, a rok wcześniej – 23[42]. Pierwsza dostawa LNG do terminala w Świnoujściu miała miejsce w grudniu 2015 roku, kiedy do portu przypłynął statek wodny z Kataru w ramach umowy z Qatargas[43]. W wyniku umów zawartych z Katarczykami, od 2020 roku coroczny import LNG wynosić będzie do ok. 2,7 mld m³ po regazyfikacji[42]. Pierwsza dostawa LNG typu spot dotarła do świnoujskiego terminala imienia L.Kaczyńskiego z Norwegii, w czerwcu 2016 roku, na podstawie umowy ze Statoil. Ładunek przypłynął na MV Arctic Princess z norweskiego portu Melkøya i dostarczył ok. 140 tys. m³ LNG[44].

Dostawy z USA

[edytuj | edytuj kod]

Pierwsza dostawa amerykańskiego paliwa przypłynęła do Polski od Cheniere w czerwcu 2017 roku. To była dostawa typu spot[45]. Pod koniec 2018 roku amerykański dostawca zawarł z PGNiG 24-letnią umowę na dostawę LNG. Pierwsza dostawa do Polski w ramach tej umowy przybyła w lipcu 2019 roku[46]. Według jej zapisów, wolumen dostaw w latach 2023–2042 wzrośnie i obejmie ok. 39 mld m³ gazu po regazyfikacji, co daje w całym tym okresie ok. 1,95 mld m³ gazu po regazyfikacji rocznie[47].

W listopadzie 2017 r. PGNiG podpisało pierwszy średnioterminowy, 5-letni kontrakt na import amerykańskiego LNG z Centrica LNG Company Limited. Dostawy gazu pochodzą z terminala skraplającego Sabine Pass w USA w Luizjanie. Kontrakt wszedł w życie w 2018 r. i obejmuje 9 dostaw. Jest on realizowany na bazie reguły DES (Delivered Ex Ship[48])[49].

W październiku 2018 roku PGNiG ogłosiło podpisanie umowy z Venture Global LNG na zakup 2 milionów ton rocznie ciekłego paliwa. Na podstawie tej 20-letniej umowy PGNiG będzie kupować LNG w formule Free on Board (FOB)(inne języki) z dwóch terminali – Venture Global Calcasieu Pass LNG, który ma rozpocząć działalność w 2022 roku oraz Venture Global Plaquemines LNG, który zostanie oddany do użytku w 2023 roku[50]. W czerwcu 2019 r. PGNiG oraz Venture Global LNG podpisali porozumienie, które zwiększyło wolumen zakupu o dodatkowe 1,5 mln ton LNG rocznie. Tym samym łączny wolumen zakupionego przez PGNiG gazu z obu terminali budowanych przez Venture Global LNG osiągnie 3,5 mln ton LNG rocznie – 1 mln ton pochodzić będzie z terminala Calcasieu Pass, a 2,5 mln ton – z terminala Plaquemines[51].

W grudniu 2018 r. PGNiG i Port Arthur LNG, spółka zależna Sempra Energy, podpisały 20-letnią umowę zakupu i sprzedaży ciekłego paliwa. Na podstawie zawartej umowy PGNiG kupi rocznie 2 mln ton LNG (ok. 2,7 mld m³ po regazyfikacji). Odbiór ładunków rozpocznie się w 2023 roku z terminala Port Arthur LNG, który powstanie w Jefferson County w Teksasie. Zakupy dokonywane będą na zasadzie FOB (Free On Board)[52].

Norweski Szelf Kontynentalny

[edytuj | edytuj kod]

PGNiG obecne jest w Norwegii za sprawą swojej spółki zależnej – PGNiG Upstream Norway, która została powołana w 2007 roku do działalności na Norweskim Szelfie Kontynentalnym[53]. Podstawowym zadaniem tej spółki jest poszukiwanie i eksploatacja złóż ropy naftowej oraz gazu ziemnego na tym obszarze[54]. Gaz wydobywany na Norweskim Szelfie Kontynentalnym będzie przesyłany na polski rynek dzięki wykorzystaniu gazociągu Baltic Pipe.

Norweski szelf kontynentalny jest jednym z priorytetów inwestycyjnych określonych w Strategii Grupy Kapitałowej PGNiG. W 2019 roku wielkość produkcji ze złóż norweskich wyniosła 440 tys. ton ropy naftowej i ponad 480 mln m³ gazu ziemnego[55]. Spółka prowadzi rozmowy mające na celu pozyskanie kolejnych obszarów koncesyjnych, tak aby po 2022 r. osiągnąć wielkość wydobycia na Norweskim Szelfie Kontynentalnym na poziomie co najmniej 2,5 mld m³ gazu rocznie[56].

PGNiG Upstream Norway posiada udziały w koncesjach poszukiwawczo-wydobywczych zlokalizowanych na morzach: Północnym, Norweskim i Barentsa[54]. Przedsiębiorstwo wydobywa obecnie ropę naftową i gaz ziemny z 7 złóż (stan na maj 2020 r.). W 2020 roku rozpoczęła się produkcja ze złóż Skogul[57] i Ærfugl[58]. Liczba koncesji na Norweskim Szelfie Kontynentalnym, w których PGNiG Upstream Norway posiada udziały, wzrosła do 31 (stan na 30 kwietnia 2020 r.)[59].

Przedsiębiorstwo użytkuje złoża: Skarv, Gina Krog, Morvin, Vilje, Vale, Skogul i Ærfugl, a działania inwestycyjne i analityczne prowadzone są na 4 kolejnych: Duva, Tommeliten Alpha, King Lear oraz Shrek[58][60].

Baltic Pipe

[edytuj | edytuj kod]

Baltic Pipe to system gazociągów, który połączy Danię, Norwegię i Polskę. Operatorzy gazociągu: Gaz-System i duński Energinet(inne języki). Sprowadzanie gazu do Polski przy wykorzystaniu Baltic Pipe ma się rozpocząć pod koniec 2022 roku. Roczna przepustowość gazociągu wynosi ok. 10 mld m³ gazu[61].

Pakistan

[edytuj | edytuj kod]

W 1997 roku, po podpisaniu pierwszej umowy koncesyjnej zawartej w Pakistanie przez Polskie Górnictwo Naftowe i Gazownictwo, został powołany Oddział Operatorski PGNiG. Główne cele działalności pakistańskiego Oddziału to prowadzenie wspólnie z Pakistan Petroleum Limited (PPL) prac poszukiwawczych, zagospodarowanie i produkcja z odkrytych złóż oraz budowa instalacji wydobywczych. Z tym przedsięwzięciem jest związana tragedia porwania i zabicia Piotra Stańczaka poszukiwacza gazu na rzecz PGNiG. Od 2005 r. PGNiG, jako operator z 70% udziałem, prowadzi wraz PPL (30% udziałów) działalność na koncesji Kirthar, na której odkryte zostały 2 złoża – Rehman w 2009 i Rizq w 2015[62]. Oba złoża zawierają gaz ziemny typu tight-gas, który po wydobyciu kierowany jest do kopalni położonej na obszarze koncesji Rehman[63]. To pierwsza kopalnia gazu ziemnego PGNiG zbudowana poza Polską. Została otwarta w listopadzie 2015 r. i stanowi bazę do prac zmierzających do pełnego zagospodarowania złóż Rehman i Rizq[64].

PGNiG posiada koncesje wydobywcze na złożach Rehman i Rizq. Koncesja dla złoża Rehman została wydana w styczniu 2017 r. na okres 25 lat, z możliwością przedłużenia[65]. Koncesja dla złoża Rizq została przyznana 2019 roku[62]. Na złożu Rehman działa osiem odwiertów eksploatacyjnych[63], a na złożu Rizq – trzy (stan na maj 2020 r.)[66]. Pozyskiwany w Pakistanie surowiec w całości trafia na lokalny rynek[67].

W 2019 roku produkcja ze złóż Rehman i Rizq przypadająca na PGNiG wyniosła prawie 200 mln m³ gazu[68]. W maju 2021 r. PGNiG objęło 25 proc. udziałów w bloku koncesyjnym Musakhel w środkowej części Pakistanu[69].

Zjednoczone Emiraty Arabskie

[edytuj | edytuj kod]

W grudniu 2018 roku Polskie Górnictwo Naftowe i Gazownictwo wygrało przetarg i objęło udziały w koncesji w emiracie Ras al-Chajma z prawem do poszukiwania, rozpoznawania i wydobywania węglowodorów. Umowa typu EPSA (Exploration and Production Sharing Agreement) między PGNiG a Ras Al Khaimah Petroleum Authority i RAK GAS LLC została podpisana w styczniu 2019 roku. Obszar koncesji obejmuje 619 km²[70].

Za sprawy związane z poszukiwaniem, rozpoznawaniem i dokumentowaniem złóż ropy naftowej i gazu ziemnego na posiadanym przez polskie przedsiębiorstwo obszarze koncesyjnym odpowiada oddział PGNiG z siedzibą w Ras al-Chajma założony w 2019 roku[71].

Prace na tym terenie będą przebiegać w trzech dwuletnich okresach poszukiwawczych z możliwością przedłużenia o dwuletni okres rozpoznawczy. Następnie przewidziano 30-letni okres produkcji. Po każdym z okresów poszukiwawczych, istnieje możliwość rezygnacji z udziałów w koncesji[72].

Zgodnie ze statystykami OPEC, udokumentowane zasoby ropy naftowej w Zjednoczonych Emiratach Arabskich wynoszą 98 mld baryłek, a gazu ziemnego – ponad 6 bilionów m³[72].

Prace na koncesji Ras al-Chajma rozpoczęły się w grudniu 2019 roku. Pierwszy etap poświęcono na przeprowadzenie badań geofizycznych w technice trójwymiarowego zdjęcia sejsmicznego. Za realizację tych badań odpowiada Geofizyka Toruń, spółka z Grupy Kapitałowej PGNiG[73]. Prace zakończyły się na początku maja 2020 roku. Do zebrania danych geofizycznych wykorzystano pojazdy do wzbudzania fal sejsmicznych i ok. 30 tys. geofonów, które pozwoliły na stworzenie trójwymiarowego zdjęcia sejsmicznego[67].

Ukraina

[edytuj | edytuj kod]

Obecność Polskiego Górnictwa Naftowego i Gazownictwa na Ukrainie sięga 2003 roku, kiedy z ukraińskim NAK Naftohaz (obecnie Naftohaz) zostało podpisane memorandum w sprawie ustalenia najbardziej perspektywicznych kierunków rozwoju współpracy pomiędzy partnerami[74]. Od 2005 roku współpraca między przedsiębiorstwami rozwijała się w zakresie różnych projektów. Między innymi związanymi z dostawami gazu ziemnego do Polski i magazynowania gazu w ukraińskich podziemnych magazynach gazu[75].

10 września 2005 r. odbyło się połączenie gazociągów pomiędzy Ukrainą i Polską. Nowe połączenie na granicy polsko-ukraińskiej umożliwiło dostawy gazu w rejon Hrubieszowa, a co za tym idzie, na gazyfikację regionu Hrubieszowa oraz przyległych gmin[76].

PGNiG było obecne na Ukrainie także dzięki otwarciu 21 maja 2008 roku przedstawicielstwa w Kijowie. Obecność stałego przedstawiciela PGNiG w Kijowie ma stymulować współpracę sprzyjającą rozwojowi rynków gazowych Polski i Ukrainy. Jest to również potwierdzenie wagi, jaką PGNiG przykłada do współpracy z ukraińską branżą naftowo-gazową[77].

PGNiG dostarczał gaz na rynek ukraiński od sierpnia 2016 roku[78]. W październiku 2017 r. Polskie Górnictwo Naftowe i Gazownictwo zawarło dwie umowy z operatorem sieci przesyłowych i magazynów Ukrtransgaz. Pierwsza dotyczyła przesyłania gazu na terytorium Ukrainy, co umożliwia PGNiG korzystanie z ukraińskich sieci gazowych[78]. Druga – korzystania z podziemnych magazynów gazu znajdujących się na terytorium Ukrainy. Otworzyło to dodatkowe możliwości rozwoju działalności handlowej dla PGNiG, w zakresie obrotu gazem ziemnym na rynku ukraińskim[79][80].

Od października 2018 r. PGNiG wraz z ukraińskim partnerem – Energy Resources of Ukraine – dostarczało gaz ziemny dla operatora sieci przesyłowych i magazynów Ukrtransgaz. Zakontraktowane przez przedsiębiorstwa dostawy na ponad 200 mln m³ błękitnego paliwa realizowane były od października 2018 do 1 maja 2019 roku. Spółki rozpoczęły współpracę w zakresie dostaw dla Ukrtransgaz już w kwietniu 2017 roku[81].

Pod koniec 2019 roku, PGNiG podpisało z ERU Management Services umowę o współpracy w zakresie działalności poszukiwawczo-wydobywczej w zachodniej części Ukrainy, przy granicy z Polską[82].

Litwa

[edytuj | edytuj kod]

Polskie Górnictwo Naftowe i Gazownictwo było od 1 kwietnia 2020 roku wyłącznym użytkownikiem nabrzeżnej stacji odbiorczo-przeładunkowej ciekłego gazu ziemnego małej skali położonej w porcie morskim w Kłajpedzie na Litwie. Dzięki temu, PGNiG zyskało dostęp do rynków krajów nadbałtyckich, a także stworzyło możliwość optymalizacji logistyki dostaw LNG do odbiorców zlokalizowanych w północno-wschodniej Polsce. Współpraca jest skutkiem umowy zawartej w listopadzie 2019 roku pomiędzy PGNiG a Klaipedos Nafta(inne języki)[83] na okres 5 lat[84].

Stacja odbioru i przeładunku LNG w Kłajpedzie wyposażona jest w pięć zbiorników o łącznej pojemności 5 tys. m³ (2250 ton) gazu skroplonego. Nabrzeże stacji pozwala na odbiór i załadunek LNG z jednostek pływających. Dzięki temu stacja może być wykorzystana do bunkrowania statków napędzanych silnikami spalinowymi na LNG[85].

Władze

[edytuj | edytuj kod]

Ostatni skład Zarządu PGNiG SA

[edytuj | edytuj kod]
  • Iwona Waksmundzka-Olejniczak – Prezes Zarządu
  • Artur Cieślik – Wiceprezes Zarządu ds. Strategii i Regulacji
  • Robert Perkowski – Wiceprezes Zarządu ds. Operacyjnych
  • Przemysław Wacławski – Wiceprezes Zarządu ds. Finansowych
  • Arkadiusz Sekściński – Wiceprezes Zarządu ds. Rozwoju
  • Magdalena Zegarska – Wiceprezes Zarządu (przedstawiciel pracowników)[2][86][87]

Ostatni skład Rady Nadzorczej PGNiG SA

[edytuj | edytuj kod]
  • Bartłomiej Nowak – Przewodniczący
  • Cezary Falkiewicz – Wiceprzewodniczący
  • Tomasz Gabzdyl – Sekretarz
  • Roman Gabrowski
  • Mariusz Gierczak
  • Mieczysław Kawecki
  • Piotr Sprzączak
  • Grzegorz Tchorek[88]

Lista prezesów

[edytuj | edytuj kod]
 Ta sekcja jest niekompletna. Jeśli możesz, rozbuduj ją.
Lp. imię i nazwisko okres piastowania funkcji piastowana funkcja
1 Aleksander Findziński[89] 21.10.1996–02.04.1999 Prezes Zarządu
2 Stefan Geroń[90] 02.04.1999–26.06.2000 Prezes Zarządu
3 Andrzej Lipko[91] 26.06.2000–10.12.2001 Prezes Zarządu
4 Michał Kwiatkowski[92] 10.12.2001–03.07.2003 Prezes Zarządu
5 Marek Kossowski[93] 03.07.2003–25.11.2005 Prezes Zarządu
6 Jan Anysz[94] 08.12.2005–03.01.2006

04.01.2006–02.03.2006

24.09.2006–30.09.2006

powierzenie kierowania pracami Zarządu oraz koordynację pracy członków Zarządu
7 Bogusław Marzec[95] 03.03.2006–24.04.2006

25.04.2006–21.06.2006

powierzenie kierowania pracami Zarządu oraz koordynację pracy członków Zarządu

Prezes Zarządu

8 Mieczysław Puławski[96] 24.06.2006–23.09.2006 członek RN delegowany do czasowego wykonywania czynności Prezesa Zarządu
9 Krzysztof Głogowski[97] 01.10.2006–12.03.2008 Prezes Zarządu
10 Michał Szubski[98] 12.03.2008–31.12.2011 Prezes Zarządu
11 Marek Karabuła[99] 01.01.2012–18.03.2012 powierzenie nadzoru nad sprawami należącymi do kompetencji Prezesa Zarządu Spółki,

w tym kierowanie pracami Zarządu PGNiG S.A. do czasu powołania Prezesa Zarządu

12 Grażyna Piotrowska-Oliwa[100] 19.03.2012–29.04.2013 Prezes Zarządu
13 Mirosław Szkałuba[101] 29.04.2013–30.06.2013 powierzenie nadzoru nad sprawami należącymi do kompetencji Prezesa Zarządu Spółki,

w tym kierowanie pracami Zarządu PGNiG S.A. do czasu powołania Prezesa Zarządu

14 Jerzy Kurella[102] 01.07.2013–31.12.2013 powierzenie wykonywania obowiązków Prezesa Zarządu do czasu wyboru Prezesa Zarządu
15 Mariusz Zawisza[103] 01.01.2014–11.12.2015 Prezes Zarządu
16 Piotr Woźniak[104] 11.12.2015–10.02.2016

10.02-2016–09.01.2020

członek RN delegowany do czasowego wykonywania czynności Prezesa Zarządu

Prezes Zarządu

17 Jerzy Kwieciński[105] 10.01.2020–22.10.2020 Prezes Zarządu
18 Jarosław Wróbel[106] 28.10.2020–11.11.2020 Wiceprezes Zarządu wykonujący obowiązki Prezesa Zarządu do czasu wyboru Prezesa Zarządu
19 Paweł Majewski[2] 12.11.2020–8.04.2022[107] Prezes Zarządu
20 Iwona Waksmundzka-Olejniczak 09.04.2022[1]–02.11.2022[18] Prezes Zarządu

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b 07.04.2022 Iwona Waksmundzka-Olejniczak prezesem Zarządu PGNiG SA. pgnig.pl. [dostęp 2022-04-09].
  2. ↑ a b c 10.11.2020 Powołanie Pana Pawła Majewskiego na stanowisko Prezesa Zarządu PGNiG SA. pgnig.pl/aktualnosci. [dostęp 2020-11-12].
  3. ↑ Akcjonariat.
  4. ↑ a b c d e f g Skonsolidowane sprawozdanie finansowe Grupy Kapitałowej PGNIG za 2021 rok. [dostęp 2023-06-15].
  5. ↑ PGNiG Upstream Norway [online], norway.pgnig.pl [dostęp 2024-02-06].
  6. ↑ Home [online], PST – PGNiG Supply & Trading GmbH [dostęp 2020-05-08].
  7. ↑ Na mocy Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 listopada 2007 r. Gaz-System SA został wpisany na listę przedsiębiorstw państwowych o szczególnym znaczeniu dla gospodarki Polski oraz bezpieczeństwa publicznego kraju. Dz.U. z 2007 r. nr 212, poz. 1558 (od 2010 Dz.U. z 2010 r. nr 212, poz. 1387).
  8. ↑ GAZ-SYSTEM: Gazociąg Baltic Pipe osiągnął pełną przepustowość [online], www.baltic-pipe.eu, 31 listopada 2022 [dostęp 2023-05-26] [zarchiwizowane z adresu 2023-01-05] (pol.).
  9. ↑ Informacje o Terminalu LNG [online], www.gaz-system.pl [dostęp 2024-02-06].
  10. ↑ System Gazociągów Tranzytowych [online], www.gaz-system.pl [dostęp 2024-02-06].
  11. ↑ Akcje PGNiG I PGNiG notowania (PGN) – Investing.com [online], Investing.com Polska [dostęp 2020-02-27] (pol.).
  12. ↑ PKN ORLEN rozpoczyna przejęcie Grupy PGNiG – PKN ORLEN [online], www.orlen.pl, 14 lipca 2020 [dostęp 2020-10-19].
  13. ↑ Kamil Zatoński, UOKiK zgodził się na fuzję Orlenu i PGNiG [online], pb.pl, 16 marca 2022 [dostęp 2022-03-16] (pol.).
  14. ↑ Rada Ministrów przyjęła wniosek o wyrażenie przez Radę Ministrów zgody na połączenie spółek PGNiG SA z siedzibą w Warszawie oraz PKN ORLEN SA z siedzibą w Płocku wraz z wnioskiem o wyrażenie przez Radę Ministrów zgody na zbycie pakietu mniejszościowego akcji PKN ORLEN SA siedzibą w Płocku – Kancelaria Prezesa Rady Ministrów – Portal Gov.pl [online], Kancelaria Prezesa Rady Ministrów, 26 września 2022 [dostęp 2022-09-27] (pol.).
  15. ↑ Akcjonariusze PKN Orlen przegłosowali połączenie spółki z PGNiG [online], PAP, 28 września 2022 [dostęp 2022-10-10] (pol.).
  16. ↑ Akcjonariusze PGNiG przegłosowali połączenie spółki z PKN Orlen [online], PAP, 10 października 2022 [dostęp 2022-10-10] (pol.).
  17. ↑ Połączenie PKN Orlen i PGNiG. Organizacje związkowe zawarły porozumienie gwarantujące zatrudnienie – Gospodarka – polskieradio24.pl [online], polskieradio24.pl, 25 października 2022 [dostęp 2022-10-26].
  18. ↑ a b Sąd zarejestrował połączenie PKN ORLEN i PGNiG. Powstał największy w regionie koncern multienergetyczny [online], polskieradio24.pl, 2 listopada 2022 [dostęp 2022-11-02].
  19. ↑ Natural Gas Liquids – NGL Definition [online], www.investopedia.com [dostęp 2020-07-09] (ang.).
  20. ↑ https://pgnig.pl/documents/10184/2776740/Prezentacja_Q42019_PL_strona.pdf/c4003de5-360e-4e7d-9116-35e92ff194d6
  21. ↑ Zielona Góra – Portal korporacyjny [online], pgnig.pl [dostęp 2020-05-08].
  22. ↑ Sanok – Portal korporacyjny [online], pgnig.pl [dostęp 2020-05-08].
  23. ↑ Magdalena Gryn, Wydobycie krajowe: gdzie w Polsce szuka się dziś gazu i ropy naftowej? [online], Wprost, 30 kwietnia 2020 [dostęp 2020-05-08] (pol.).
  24. ↑ Największa w Polsce kopalnia ropy i gazu Lubiatów oficjalnie otwarta – Portal korporacyjny [online], pgnig.pl [dostęp 2020-05-08].
  25. ↑ Odolanów – Portal korporacyjny [online], pgnig.pl [dostęp 2020-05-08].
  26. ↑ Raport roczny PGNiG 2019 http://pgnig.pl/documents/10184/2802705/PL_4_Skonsolidowane_Sprawozdanie_Finansowe_GK_PGNiG_2019.pdf/4d5fc14d-d738-48ed-a74d-f4d9e6aa76ba.
  27. ↑ PGNiG kupi polskie aktywa ciepłownicze Vattenfalla za 2,96 mld zł. forsal.pl, 2011-08-23. [dostęp 2011-09-02].
  28. ↑ PGNiG podpisało strategiczny kontrakt z Qatargas – Portal korporacyjny [online], pgnig.pl [dostęp 2020-05-08].
  29. ↑ Historyczna dostawa gazu do Polski. PGNiG odebrało amerykańskie LNG – Portal korporacyjny [online], pgnig.pl [dostęp 2020-05-08].
  30. ↑ PGNiG zawarło 5-letni kontrakt na dostawy amerykańskiego LNG – Portal korporacyjny [online], pgnig.pl [dostęp 2020-05-08].
  31. ↑ PGNiG i Venture Global LNG podpisały porozumienie na zakup LNG w USA – Portal korporacyjny [online], pgnig.pl [dostęp 2020-05-08].
  32. ↑ PGNiG i Port Arthur LNG podpisały porozumienie na zakup LNG w USA – Portal korporacyjny [online], pgnig.pl [dostęp 2020-05-08].
  33. ↑ PGNiG kupuje LNG w USA i buduje pozycję globalnego gracza – Portal korporacyjny [online], pgnig.pl [dostęp 2020-05-08].
  34. ↑ PGNiG i Venture Global LNG ogłosiły podpisanie kontraktów na zakup 2 milionów ton rocznie skroplonego gazu ziemnego (LNG) – Portal korporacyjny [online], pgnig.pl [dostęp 2020-05-08].
  35. ↑ PGNiG: 24-letni kontrakt z Cheniere podpisany – dostawy amerykańskiego LNG do Polski ruszą w 2019 roku – Portal korporacyjny [online], pgnig.pl [dostęp 2020-05-08].
  36. ↑ PGNiG: kolejny wieloletni kontrakt na LNG z USA podpisany – Portal korporacyjny [online], pgnig.pl [dostęp 2020-05-08].
  37. ↑ http://pgnig.pl/documents/10184/2802705/PL_5_Sprawozdanie_Zarz%C4%85du_z_dzia%C5%82alno%C5%9Bci_GK_PGNiG_2019.pdf/ec794d30-a16f-42af-ab36-7bd117cef5c2
  38. ↑ PGNiG ma już 31 koncesji na Norweskim Szelfie Kontynentalnym – Portal korporacyjny [online], pgnig.pl [dostęp 2020-05-08].
  39. ↑ PGNiG dokupi nowe złoża w Norwegii [online], PolskieRadio24.pl [dostęp 2020-05-08].
  40. ↑ Nabici w rurę [online], www.wprost.pl [dostęp 2020-07-09] (pol.).
  41. ↑ Zwycięstwo PGNiG: Trybunał Arbitrażowy w Sztokholmie orzekł niższą cenę gazu od Gazpromu dla PGNiG – Portal korporacyjny [online], pgnig.pl [dostęp 2020-05-08].
  42. ↑ a b PGNiG: mniej gazu z Rosji, rośnie import LNG – Portal korporacyjny [online], pgnig.pl [dostęp 2020-05-12].
  43. ↑ Pierwsza dostawa LNG z Kataru dotarła do Polski – Portal korporacyjny [online], pgnig.pl [dostęp 2020-05-12].
  44. ↑ PGNiG odebrało pierwszą dostawę gazu LNG na zasadach spot – Portal korporacyjny [online], pgnig.pl [dostęp 2020-05-12].
  45. ↑ Historyczna dostawa gazu do Polski. PGNiG odebrało amerykańskie LNG – Portal korporacyjny [online], pgnig.pl [dostęp 2020-05-12].
  46. ↑ Do Polski przypłynął pierwszy ładunek amerykańskiego LNG w ramach długoterminowej umowy między PGNiG a Cheniere – Portal korporacyjny [online], pgnig.pl [dostęp 2020-05-12].
  47. ↑ PGNiG: 24-letni kontrakt z Cheniere podpisany – dostawy amerykańskiego LNG do Polski ruszą w 2019 roku – Portal korporacyjny [online], pgnig.pl [dostęp 2020-05-12].
  48. ↑ Will Kenton, Understanding Delivered Ex Ship (DES) and its Requirements [online], Investopedia [dostęp 2020-05-12] (ang.).
  49. ↑ PGNiG zawarło 5-letni kontrakt na dostawy amerykańskiego LNG – Portal korporacyjny [online], pgnig.pl [dostęp 2020-05-12].
  50. ↑ PGNiG i Venture Global LNG ogłosiły podpisanie kontraktów na zakup 2 milionów ton rocznie skroplonego gazu ziemnego (LNG) – Portal korporacyjny [online], pgnig.pl [dostęp 2020-05-12].
  51. ↑ PGNiG zakupi o 1,5 mln ton rocznie więcej LNG od Venture Global LNG – Portal korporacyjny [online], pgnig.pl [dostęp 2020-05-12].
  52. ↑ PGNiG: kolejny wieloletni kontrakt na LNG z USA podpisany – Portal korporacyjny [online], pgnig.pl [dostęp 2020-05-12].
  53. ↑ PGNiG uzyskuje dostęp do złóż gazu ziemnego i ropy naftowej na Morzu Norweskim – Portal korporacyjny [online], pgnig.pl [dostęp 2020-05-12].
  54. ↑ a b Norwegia – Portal korporacyjny [online], pgnig.pl [dostęp 2020-05-12].
  55. ↑ https://pgnig.pl/documents/10184/2776724/Prezentacja_Q42019_PL.pdf/689b4125-3e1c-4fb2-ae70-ed52928e77cc
  56. ↑ 10 lat PGNiG w Norwegii: coraz więcej koncesji i dobre wyniki finansowe – Portal korporacyjny [online], pgnig.pl [dostęp 2020-05-12].
  57. ↑ PGNiG ma zielone światło na wydobycie ze złoża Skogul na Morzu Północnym – Portal korporacyjny [online], pgnig.pl [dostęp 2020-05-12].
  58. ↑ a b PGNiG: start wydobycia ze złoża Ærfugl w Norwegii – Portal korporacyjny [online], pgnig.pl [dostęp 2020-05-12].
  59. ↑ PGNiG ma już 31 koncesji na Norweskim Szelfie Kontynentalnym – Portal korporacyjny [online], pgnig.pl [dostęp 2020-05-12].
  60. ↑ Trzy nowe koncesje dla PGNiG w Norwegii – Portal korporacyjny [online], pgnig.pl [dostęp 2020-05-12].
  61. ↑ Business Insider Polska, 08:18 4 Maja, 180 074, Prezydent: rozpoczyna się budowa Baltic Pipe [online], Business Insider, 4 maja 2020 [dostęp 2020-05-12] (pol.).
  62. ↑ a b Oddział Operatorski w Pakistanie – Portal korporacyjny [online], pgnig.pl [dostęp 2020-05-18].
  63. ↑ a b PGNiG wierci kolejny otwór produkcyjny w Pakistanie – Portal korporacyjny [online], pgnig.pl [dostęp 2020-05-18].
  64. ↑ PGNiG otworzyło swoją pierwszą kopalnię gazu w Pakistanie – Portal korporacyjny [online], pgnig.pl [dostęp 2020-05-18].
  65. ↑ Pierwsza koncesja wydobywcza dla PGNiG w Pakistanie – Portal korporacyjny [online], pgnig.pl [dostęp 2020-05-18].
  66. ↑ PGNiG rozpoczął kolejny odwiert eksploatacyjny w Pakistanie – Portal korporacyjny [online], pgnig.pl [dostęp 2020-05-18].
  67. ↑ a b Magdalena Gryn, PGNiG wydobywa gaz w Pakistanie, szuka w Emiratach [online], Wprost, 15 maja 2020 [dostęp 2020-05-18] (pol.).
  68. ↑ PGNiG wierci kolejny otwór produkcyjny w Pakistanie – Portal korporacyjny [online], pgnig.pl [dostęp 2020-05-18].
  69. ↑ PGNiG ma nową koncesję w Pakistanie [online], www.tvp.info, 19 maja 2021 [dostęp 2021-05-20] (pol.).
  70. ↑ Umowa na poszukiwanie ropy i gazu w Zjednoczonych Emiratach Arabskich – Portal korporacyjny [online], pgnig.pl [dostęp 2020-05-18].
  71. ↑ Oddział w Ras Al Khaimah w ZEA – Portal korporacyjny [online], pgnig.pl [dostęp 2020-05-18].
  72. ↑ a b PGNiG rozpoczyna poszukiwania węglowodorów w Zjednoczonych Emiratach Arabskich – Portal korporacyjny [online], pgnig.pl [dostęp 2020-05-18].
  73. ↑ PGNiG rozpoczyna prace na koncesji w emiracie Ras al-Chajma – Portal korporacyjny [online], pgnig.pl [dostęp 2020-05-18].
  74. ↑ PGNiG na Ukrainie – Portal korporacyjny [online], pgnig.pl [dostęp 2020-05-18].
  75. ↑ Współpraca polsko-ukraińska w sektorze gazowniczym – Portal korporacyjny [online], pgnig.pl [dostęp 2020-05-18].
  76. ↑ Połączenie gazociągów pomiędzy Polską a Ukrainą. Gazyfikacja rejonu Hrubieszowa. – Portal korporacyjny [online], pgnig.pl [dostęp 2020-05-18].
  77. ↑ Przedstawicielstwo w Kijowie – Portal korporacyjny [online], pgnig.pl [dostęp 2020-05-18].
  78. ↑ a b PGNiG rozwija działalność na Ukrainie – Portal korporacyjny [online], pgnig.pl [dostęp 2020-05-18].
  79. ↑ PGNiG ma dostęp do ukraińskich magazynów gazu – Portal korporacyjny [online], pgnig.pl [dostęp 2020-05-18].
  80. ↑ PGNiG przedłuża współpracę z Ukrtransgazem – Portal korporacyjny [online], pgnig.pl [dostęp 2020-05-18].
  81. ↑ Kolejny wspólny sukces PGNiG i ERU na Ukrainie – Portal korporacyjny [online], pgnig.pl [dostęp 2020-05-18].
  82. ↑ PGNiG wspólnie z ERU rozpoczyna działalność poszukiwawczo-wydobywczą na Ukrainie – Portal korporacyjny [online], pgnig.pl [dostęp 2020-05-18].
  83. ↑ PGNiG rozpoczyna działalność na Litwie – Portal korporacyjny [online], pgnig.pl [dostęp 2020-05-18].
  84. ↑ PGNiG wchodzi na rynek small scale LNG na Litwie – Portal korporacyjny [online], pgnig.pl [dostęp 2020-05-18].
  85. ↑ PGNiG rozpoczyna działalność na Litwie – Portal korporacyjny [online], pgnig.pl [dostęp 2020-05-18].
  86. ↑ 09.01.2020 Nowy Zarząd PGNiG SA [online], pgnig.pl [dostęp 2020-01-11].
  87. ↑ Zarząd [online], pgnig.pl [dostęp 2020-11-12].
  88. ↑ Rada Nadzorcza [online], pgnig.pl [dostęp 2021-08-20].
  89. ↑ Aleksander Findziński – wspomnienie [online], www.cire.pl [dostęp 2020-10-08].
  90. ↑ Zmiana prezesa – Archiwum Rzeczpospolitej [online], archiwum.rp.pl [dostęp 2020-10-08].
  91. ↑ Wyborcza.pl [online], wyborcza.pl [dostęp 2020-10-08].
  92. ↑ Nowym prezesem PGNiG został Michał Kwiatkowski [online], www.parkiet.com [dostęp 2020-10-08] (pol.).
  93. ↑ Marek Kossowski nowym prezesem PGNiG S.A. – Portal korporacyjny [online], pgnig.pl [dostęp 2020-10-08].
  94. ↑ Karuzela kadrowa w PGNiG – wiadomości [online], wnp.pl [dostęp 2020-10-08] (pol.).
  95. ↑ Obowiązki prezesa PGNiG będzie pełnił Bogusław Marzec – wiadomości [online], wnp.pl [dostęp 2020-10-08] (pol.).
  96. ↑ Prof. Mieczysław Puławski w Zarządzie PGNiG do 23 września 2006 r. – Portal korporacyjny [online], pgnig.pl [dostęp 2020-10-08].
  97. ↑ Grupa Wirtualna Polska, Głogowski nowym prezesem PGNiG [online], www.money.pl [dostęp 2020-10-08] (pol.).
  98. ↑ Michał Szubski został ponownie prezesem PGNiG [online], pb.pl [dostęp 2020-10-08] (pol.).
  99. ↑ PGNiG: Marek Karabuła będzie kierował pracami zarządu – netTG.pl – Gospodarka – Ludzie [online], nettg.pl [dostęp 2020-10-08] (ang.).
  100. ↑ PGNiG ma nowego prezesa [online], biznes.interia.pl [dostęp 2020-10-08] (pol.).
  101. ↑ PGNiG bez prezesa. Piotrowska-Oliwa odwołana [online], Forbes.pl [dostęp 2020-10-08] (pol.).
  102. ↑ Jerzy Kurella pokieruje pracami Zarządu PGNiG SA – Portal korporacyjny [online], pgnig.pl [dostęp 2020-10-08].
  103. ↑ Mariusz Zawisza, nowy prezes PGNiG – sylwetka [online], forsal.pl, 18 stycznia 2014 [dostęp 2020-10-08] (pol.).
  104. ↑ ISBnews, Piotr Woźniak pozostaje prezesem PGNiG. Pojawiły się dwie nowe osoby w zarządzie spółki [online], Biznes Wprost, 20 grudnia 2016 [dostęp 2020-10-08] (pol.).
  105. ↑ Zarząd – Portal korporacyjny [online], pgnig.pl [dostęp 2020-10-02].
  106. ↑ Jarosław Wróbel został pełniącym obowiązki prezesa zarządu PGNiG [online], www.gazetaprawna.pl [dostęp 2020-10-29].
  107. ↑ Paweł Majewski złożył rezygnację z pełnienia funkcji prezesa zarządu PGNiG [online], pgnig.pl [dostęp 2022-03-25].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Polskie_Górnictwo_Naftowe_i_Gazownictwo&oldid=74930232”