Hazel Hotchkiss Wightman: Różnice pomiędzy wersjami

Dorobek medalowy
	Reprezentacja Stany Zjednoczone
	Igrzyska olimpijskie

{{{imię i nazwisko}}}
Państwo	Stany Zjednoczone
Data i miejsce urodzenia	20 grudnia 1886 ; Healdsburg
Data i miejsce śmierci	5 grudnia 1974 ; Newton
Gra	praworęczna
	Gra pojedyncza
Wimbledon	3R (1924)
US Open	W (1909–1911, 1919)
	Gra podwójna
Wimbledon	W (1924)
US Open	W (1909–1911, 1915, 1924, 1928)
	Multimedia w Wikimedia Commons

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja przejrzana]

← poprzednia edycja następna edycja →

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Wersja z 00:24, 25 wrz 2018

Hazel Virginia Hotchkiss, zamężna Wightman (ur. 20 grudnia 1886 w Healdsburg, zm. 8 grudnia 1974 w Newton) – amerykańska tenisistka, szesnastokrotna zwyciężczyni mistrzostw USA w grze pojedynczej, podwójnej i mieszanej, deblowa mistrzyni Wimbledonu, mistrzyni olimpijska, inicjatorka Pucharu Wightman.

Hazel Hotchkiss Wightman jest uważana za pierwszą mistrzynię woleja w kobiecym tenisie^[1]. Praworęczna zawodniczka była zdecydowaną zwolenniczką gry ofensywnej i dominowała w rozgrywkach amerykańskich na początku XX wieku. Umiejętności wolejowe pozwoliły jej na długie kontynuowanie kariery w deblu – na różnych nawierzchniach i w różnych konkurencjach zdobyła 34 tytuły mistrzyni USA, ostatni w wieku 57 lat w mistrzostwach halowych (1943, z Pauline Betz)^[1]. Zasłużona także jako trenerka i inicjatorka rozgrywek amerykańsko-brytyjskich, otrzymała przydomek Lady Tennis.

Studiowała na Uniwersytecie Kalifornijskim, grę wolejową ćwicząc z czterema braćmi oraz na ścianie domu. W 1909 debiutowała na mistrzostwach USA (obecne US Open) i chociaż nie miała doświadczenia w grze na trawie, triumfowała nie tylko w grze pojedynczej, ale także w deblu i mikście. W singlu jej najgroźniejszą rywalką okazała się Louise Hammond w finale turnieju pretendentek (All Comers), która jako jedyna urwała jej seta (Hotchkiss wygrała 6:8, 6:1, 6:4). We właściwym finale (challenge round) dominacja Hotchkiss nad broniącą tytułu Maud Barger-Wallach nie podlegała dyskusji (6:0, 6:1). W dwóch kolejnych latach Hotchkiss z powodzeniem broniła wszystkich trzech tytułów. Nie stanęła na starcie turnieju w 1912 po ślubie z George Wightmanem z Bostonu, wkrótce urodziła dziecko. Do powrotu na korty zachęcił ją ojciec, który chciał ją widzieć jako pierwszą zwyciężczynię mistrzostw USA, kontynuującą karierę po urodzeniu dziecka.

W 1915 Hazel Wightman odzyskała tytuły w deblu i mikście, ale w singlu w finale All Comers musiała uznać wyższość Molli Bjurstedt (później po mężu Mallory). W edycji tej tytułu nie broniła Mary K. Browne, w związku z czym w większości statystyk finał All Comers jest uważany za właściwy finał. W kolejnych latach Molla Mallory pozostawała niepokonana w mistrzostwach USA, a porażkę poniosła dopiero w 1919, kiedy zniesiono instytucję challenge round, gwarantującą zwycięzcy udział w finale kolejnej edycji turnieju. Hazel Wightman wykorzystała porażkę rywalki i w finale pokonała jej pogromczynię, Marion Zinderstein, sięgając po swój czwarty singlowy tytuł. Sukces ten pozwolił Wightman zająć pozycję liderki rankingu amerykańskiego w 1919.

W kolejnych latach odnosiła sukcesy już tylko w grach podwójnych, po ostatni tytuł w międzynarodowych mistrzostwach USA sięgając w 1928. Partnerowała jej wówczas młodsza o prawie dwadzieścia lat Helen Wills, z którą Wightman tworzyła szczególnie dobrą parę – nigdy nie przegrały meczu^[1], a w 1924 zdobyły mistrzostwo Wimbledonu (jedyny tytuł Hazel Wightman na londyńskich kortach) oraz złoty medal igrzysk olimpijskich w Paryżu. Na tej samej olimpiadzie Wightman sięgnęła także po złoto w mikście w parze z Richardem Williamsem. Amerykańska para zamykała listę mistrzów olimpijskich w tenisowej grze mieszanej przez 88 lat – po paryskich igrzyskach tenis zniknął z rodziny sportów olimpijskich, a po powrocie na igrzyska w 1988 zrezygnowano z rozgrywania miksta. Gra mieszana powróciła do programu zawodów w 2012 roku, gdy zwyciężyła Białoruska para Wiktoryja Azaranka i Maks Mirny.

Szczególne zasługi dla popularyzacji tenisa kobiecego Hazel Wightman położyła jako inicjatorka rozgrywek o Puchar, nazwany jej nazwiskiem. Amerykanka chciała nawiązać w ten sposób do męskiej rywalizacji o Puchar Davisa i podobnie jak w tamtych rozgrywkach pierwszy mecz stoczyły między sobą reprezentacje USA i Wielkiej Brytanii w 1923^[1]. Nie doszło jednak do rozszerzenia rozgrywek na inne kraje i Puchar Wightman pozostał wewnętrzną sprawą brytyjsko-amerykańską, a inicjatywa Hazel Wightman znalazła realizację dopiero w Pucharze Federacji (od 1963). Hazel Wightman sama uczestniczyła w rozgrywkach, zdobywając m.in. punkt deblowy (z Eleanor Goss) w pierwszej edycji (przeciwko parze Phyliss Covell i Kitty McKane). Występowała w pucharze swojego imienia w 1923, 1924, 1927, 1929 i 1931, wyłącznie w deblu. Pełniła w tych latach funkcję kapitana, a niegrającym kapitanem była w 1933, 1935 oraz w latach 1937–1948 (w czasie II wojny światowej nie rozgrywano Pucharu). Ze wszystkich wymienionych wyżej edycji jedynie w 1924 Amerykanki nie zdobyły trofeum.

W 1957 Lady Tennis została wpisana do Międzynarodowej Tenisowej Galerii Sławy. Na jubileusz 50-lecia Pucharu Wightman w 1973 uhonorowano ją komandorią Orderu Imperium Brytyjskiego. Pozostawała wówczas – w wieku 86 lat – aktywną trenerką tenisa.

Osiągnięcia w najważniejszych turniejach

Wimbledon
- gra podwójna – wygrana 1924 (z Helen Wills)
mistrzostwa USA
- gra pojedyncza – wygrane 1909, 1910, 1911, 1919, finał All Comers 1915
- gra podwójna – wygrane 1909, 1910 (obie z Edith Rotch), 1911, 1915 (obie z Eleonorą Sears), 1924, 1928 (obie z Helen Wills), finały 1919 (z Eleonorą Sears), 1923 (z Eleanor Goss)
- gra mieszana – wygrane 1909 (z Wallace Johnsonem), 1910 (z Josephem Carpenterem), 1911 (z Wallace Johnsonem), 1915 (z Harry Johnsonem), 1918 (z Irvingiem Wrightem), 1920 (z Wallace Johnsonem), finały 1926, 1927 (oba z René Lacoste)
igrzyska olimpijskie w Paryżu 1924
- gra podwójna – 1. miejsce (z Helen Wills)
- gra mieszana – 1. miejsce (z Richardem Williamsem)
Puchar Wightman
- wygrane 1923, 1927, 1929, 1931, jako niegrający kapitan także 1933, 1935, 1937, 1938, 1939, 1946, 1947, 1948

Występy finałowe w mistrzostwach USA

1909 – 6:0, 6:1 z Maud Barger-Wallach
1910 – 6:4, 6:2 z Louise Hammond
1911 – 8:10, 6:1, 9:7 z Florence Sutton
1915 – 6:4, 2:6, 0:6 z Mollą Bjurstedt (Mallory)
1919 – 6:1, 6:2 z Marion Zinderstein

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d Dutkowski 1979 ↓, „Boska Zuzanna”, s. 78.

Bibliografia

Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2018-09-24] (ang.).
Bud Collins, Tennis Encyclopedia, Visible Ink Press, Detroit 1997
ZbigniewZ. Dutkowski ZbigniewZ., T – jak tenis, JanJ. Lis (red.), wyd. I, Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1979 .
Martin Hedges, The Concise Dictionary of Tennis, Maylower Books Inc, Nowy Jork 1978

Linki zewnętrzne

sylwetka na stronie Międzynarodowej Tenisowej Galerii Sławy

[CITEREFDutkowski1979„Boska_Zuzanna”78-1] Dutkowski 1979 ↓, „Boska Zuzanna”, s. 78.

[1]

@@ Linia 2: / Linia 2: @@
  |nazwa = Hazel Hotchkiss Wightman
  |grafika = Hazel Hotchkiss cropped.jpg
  |opis grafiki =
  |państwo = USA
  |miejsce zamieszkania =
  |data urodzenia = 20 grudnia 1886
- |miejsce urodzenia = [[Healdsburg]]<br />{{Państwo|Kalifornia}}
+ |miejsce urodzenia = [[Healdsburg]]
  |data śmierci = 5 grudnia 1974
  |miejsce śmierci = [[Newton (Massachusetts)|Newton]]
  |wzrost =
  |masa_ciała =
  |gra = praworęczna
  |status profesjonalny =
  |zakończenie kariery =
  |trener =
  |S turnieje =
  |S ranking =
  |S AO =
  |S RG =
  |S WM = 3R (1924)
  |S US = '''W''' (1909–1911, 1919)
  |D turnieje =
  |D ranking =
  |D AO =
  |D RG =
  |D WM = '''W''' (1924)
  |D US = '''W''' (1909–1911, 1915, 1924, 1928)
  |commons = Category:Hazel Hotchkiss
  |wikicytaty =
  |www =
 }}
 {{Medalista infobox
  |medale =
 {{Medalista infobox/reprezentacja|USA}}
 {{Medalista infobox/nagłówek|IO}}
@@ Linia 40: / Linia 40: @@
 '''Hazel Virginia Hotchkiss''', zamężna '''Wightman''' (ur. [[20 grudnia]] [[1886]] w [[Healdsburg]], zm. [[8 grudnia]] [[1974]] w [[Newton (Massachusetts)|Newton]]) – [[Stany Zjednoczone|amerykańska]] [[tenis]]istka, szesnastokrotna zwyciężczyni [[US Open|mistrzostw USA]] w grze pojedynczej, podwójnej i mieszanej, deblowa mistrzyni [[Wimbledon]]u, mistrzyni olimpijska, inicjatorka [[Puchar Wightman|Pucharu Wightman]].
-Hazel Hotchkiss Wightman jest uważana za pierwszą mistrzynię woleja w kobiecym tenisie. Praworęczna zawodniczka była zdecydowaną zwolenniczką gry ofensywnej i dominowała w rozgrywkach amerykańskich na początku XX wieku. Umiejętności wolejowe pozwoliły jej na długie kontynuowanie kariery w deblu – na różnych nawierzchniach i w różnych konkurencjach zdobyła 34 tytuły mistrzyni USA, ostatni w wieku 56 lat w mistrzostwach halowych (1943, z [[Pauline Betz]]). Zasłużona także jako trenerka i inicjatorka rozgrywek amerykańsko-brytyjskich, otrzymała przydomek ''Lady Tennis''.
+Hazel Hotchkiss Wightman jest uważana za pierwszą mistrzynię woleja w kobiecym tenisie{{odn|Dutkowski|1979|loc=„Boska Zuzanna”|s=78}}. Praworęczna zawodniczka była zdecydowaną zwolenniczką gry ofensywnej i dominowała w rozgrywkach amerykańskich na początku XX wieku. Umiejętności wolejowe pozwoliły jej na długie kontynuowanie kariery w deblu – na różnych nawierzchniach i w różnych konkurencjach zdobyła 34 tytuły mistrzyni USA, ostatni w wieku 57 lat w mistrzostwach halowych (1943, z [[Pauline Betz]]){{odn|Dutkowski|1979|loc=„Boska Zuzanna”|s=78}}. Zasłużona także jako trenerka i inicjatorka rozgrywek amerykańsko-brytyjskich, otrzymała przydomek ''Lady Tennis''.
-Studiowała na [[University of California]], grę wolejową ćwicząc z czterema braćmi oraz na ścianie domu. W 1909 debiutowała na mistrzostwach USA (obecne [[US Open]]) i chociaż nie miała doświadczenia w grze na trawie, triumfowała nie tylko w grze pojedynczej, ale także w deblu i mikście. W singlu jej najgroźniejszą rywalką okazała się [[Louise Hammond]] w finale turnieju pretendentek (''All Comers''), która jako jedyna urwała jej seta (Hotchkiss wygrała 6:8, 6:1, 6:4). We właściwym finale (''challenge round'') dominacja Hotchkiss nad broniącą tytułu [[Maud Barger Wallach]] nie podlegała dyskusji (6:0, 6:1). W dwóch kolejnych latach Hotchkiss z powodzeniem broniła wszystkich trzech tytułów. Nie stanęła na starcie turnieju w 1912 po ślubie z George Wightmanem z [[Boston]]u, wkrótce urodziła dziecko. Do powrotu na korty zachęcił ją ojciec, który chciał ją widzieć jako pierwszą zwyciężczynię mistrzostw USA, kontynuującą karierę po urodzeniu dziecka.
+Studiowała na [[Uniwersytet Kalifornijski|Uniwersytecie Kalifornijskim]], grę wolejową ćwicząc z czterema braćmi oraz na ścianie domu. W 1909 debiutowała na mistrzostwach USA (obecne [[US Open]]) i chociaż nie miała doświadczenia w grze na trawie, triumfowała nie tylko w grze pojedynczej, ale także w deblu i mikście. W singlu jej najgroźniejszą rywalką okazała się [[Louise Hammond]] w finale turnieju pretendentek (''All Comers''), która jako jedyna urwała jej seta (Hotchkiss wygrała 6:8, 6:1, 6:4). We właściwym finale (''challenge round'') dominacja Hotchkiss nad broniącą tytułu [[Maud Barger-Wallach]] nie podlegała dyskusji (6:0, 6:1). W dwóch kolejnych latach Hotchkiss z powodzeniem broniła wszystkich trzech tytułów. Nie stanęła na starcie turnieju w 1912 po ślubie z George Wightmanem z [[Boston]]u, wkrótce urodziła dziecko. Do powrotu na korty zachęcił ją ojciec, który chciał ją widzieć jako pierwszą zwyciężczynię mistrzostw USA, kontynuującą karierę po urodzeniu dziecka.
-W 1915 Hazel Wightman odzyskała tytuły w deblu i mikście, ale w singlu w finale ''All Comers'' musiała uznać wyższość [[Molla Mallory|Molli Bjurstedt]] (później po mężu Mallory). W edycji tej tytułu nie broniła [[Mary Kendall Browne|Mary K. Browne]], w związku z czym w większości statystyk finał ''All Comers'' jest uważany za właściwy finał. W kolejnych latach Molla Mallory pozostawała niepokonana w mistrzostwach USA, a porażkę poniosła dopiero w 1919, kiedy zniesiono instytucję ''challenge round'', gwarantującą zwycięzcy udział w finale kolejnej edycji turnieju. Hazel Wightman wykorzystała porażkę rywalki i w finale pokonała jej pogromczynię, [[Marion Zinderstein]], sięgając po swój czwarty singlowy tytuł. Sukces ten pozwolił Wightman zająć pozycję liderki rankingu amerykańskiego w 1919.
+W 1915 Hazel Wightman odzyskała tytuły w deblu i mikście, ale w singlu w finale ''All Comers'' musiała uznać wyższość [[Molla Mallory|Molli Bjurstedt]] (później po mężu Mallory). W edycji tej tytułu nie broniła [[Mary Kendall Browne|Mary K. Browne]], w związku z czym w większości statystyk finał ''All Comers'' jest uważany za właściwy finał. W kolejnych latach Molla Mallory pozostawała niepokonana w mistrzostwach USA, a porażkę poniosła dopiero w 1919, kiedy zniesiono instytucję ''challenge round'', gwarantującą zwycięzcy udział w finale kolejnej edycji turnieju. Hazel Wightman wykorzystała porażkę rywalki i w finale pokonała jej pogromczynię, [[Marion Zinderstein Jessup|Marion Zinderstein]], sięgając po swój czwarty singlowy tytuł. Sukces ten pozwolił Wightman zająć pozycję liderki rankingu amerykańskiego w 1919.
-W kolejnych latach odnosiła sukcesy już tylko w grach podwójnych, po ostatni tytuł w międzynarodowych mistrzostwach USA sięgając w 1928. Partnerowała jej wówczas młodsza o prawie dwadzieścia lat [[Helen Wills Moody|Helen Wills]], z którą Wightman tworzyła szczególnie dobrą parę – nigdy nie przegrały meczu, a w 1924 zdobyły mistrzostwo Wimbledonu (jedyny tytuł Hazel Wightman na londyńskich kortach) oraz złoty medal [[Letnie Igrzyska Olimpijskie 1924|igrzysk olimpijskich w Paryżu]]. Na tej samej olimpiadzie Wightman sięgnęła także po złoto w [[Gra mieszana w tenisie ziemnym na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1924|mikście]] w parze z [[Richard N. Williams|Richardem Williamsem]]. Amerykańska para zamykała listę mistrzów olimpijskich w tenisowej grze mieszanej przez 88 lat – po paryskich igrzyskach tenis zniknął z rodziny sportów olimpijskich, a po powrocie na igrzyska w 1988 zrezygnowano z rozgrywania miksta. Gra mieszana powróciła do programu zawodów w [[Gra mieszana w tenisie ziemnym na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 2012|2012]] roku, gdy zwyciężyła Białoruska para [[Wiktoryja Azaranka]] i [[Maks Mirny]].
+W kolejnych latach odnosiła sukcesy już tylko w grach podwójnych, po ostatni tytuł w międzynarodowych mistrzostwach USA sięgając w 1928. Partnerowała jej wówczas młodsza o prawie dwadzieścia lat [[Helen Wills Moody|Helen Wills]], z którą Wightman tworzyła szczególnie dobrą parę – nigdy nie przegrały meczu{{odn|Dutkowski|1979|loc=„Boska Zuzanna”|s=78}}, a w 1924 zdobyły mistrzostwo Wimbledonu (jedyny tytuł Hazel Wightman na londyńskich kortach) oraz złoty medal [[Letnie Igrzyska Olimpijskie 1924|igrzysk olimpijskich w Paryżu]]. Na tej samej olimpiadzie Wightman sięgnęła także po złoto w [[Gra mieszana w tenisie ziemnym na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1924|mikście]] w parze z [[Richard N. Williams|Richardem Williamsem]]. Amerykańska para zamykała listę mistrzów olimpijskich w tenisowej grze mieszanej przez 88 lat – po paryskich igrzyskach tenis zniknął z rodziny sportów olimpijskich, a po powrocie na igrzyska w 1988 zrezygnowano z rozgrywania miksta. Gra mieszana powróciła do programu zawodów w [[Gra mieszana w tenisie ziemnym na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 2012|2012]] roku, gdy zwyciężyła Białoruska para [[Wiktoryja Azaranka]] i [[Maks Mirny]].
-Szczególne zasługi dla popularyzacji tenisa kobiecego Hazel Wightman położyła jako inicjatorka rozgrywek o Puchar, nazwany jej nazwiskiem. Amerykanka chciała nawiązać w ten sposób do męskiej rywalizacji o [[Puchar Davisa]] i podobnie jak w tamtych rozgrywkach pierwszy mecz stoczyły między sobą reprezentacje USA i Wielkiej Brytanii w 1923. Nie doszło jednak do rozszerzenia rozgrywek na inne kraje i Puchar Wightman pozostał wewnętrzną sprawą brytyjsko-amerykańską, a inicjatywa Hazel Wightman znalazła realizację dopiero w [[Fed Cup|Pucharze Federacji]] (od 1963). Hazel Wightman sama uczestniczyła w rozgrywkach, zdobywając m.in. punkt deblowy (z [[Eleanor Goss]]) w pierwszej edycji (przeciwko parze [[Phyliss Covell]] i [[Kathleen McKane Godfree|Kitty McKane]]). Występowała w pucharze swojego imienia w 1923, 1924, 1927, 1929 i 1931, wyłącznie w deblu. Pełniła w tych latach funkcję kapitana, a niegrającym kapitanem była w 1933, 1935 oraz w latach 1937-1948 (w czasie [[II wojna światowa|II wojny światowej]] nie rozgrywano Pucharu). Ze wszystkich wymienionych wyżej edycji jedynie w 1924 Amerykanki nie zdobyły trofeum.
+Szczególne zasługi dla popularyzacji tenisa kobiecego Hazel Wightman położyła jako inicjatorka rozgrywek o Puchar, nazwany jej nazwiskiem. Amerykanka chciała nawiązać w ten sposób do męskiej rywalizacji o [[Puchar Davisa]] i podobnie jak w tamtych rozgrywkach pierwszy mecz stoczyły między sobą reprezentacje USA i Wielkiej Brytanii w 1923{{odn|Dutkowski|1979|loc=„Boska Zuzanna”|s=78}}. Nie doszło jednak do rozszerzenia rozgrywek na inne kraje i Puchar Wightman pozostał wewnętrzną sprawą brytyjsko-amerykańską, a inicjatywa Hazel Wightman znalazła realizację dopiero w [[Fed Cup|Pucharze Federacji]] (od 1963). Hazel Wightman sama uczestniczyła w rozgrywkach, zdobywając m.in. punkt deblowy (z [[Eleanor Goss]]) w pierwszej edycji (przeciwko parze [[Phyliss Covell]] i [[Kathleen McKane Godfree|Kitty McKane]]). Występowała w pucharze swojego imienia w 1923, 1924, 1927, 1929 i 1931, wyłącznie w deblu. Pełniła w tych latach funkcję kapitana, a niegrającym kapitanem była w 1933, 1935 oraz w latach 1937–1948 (w czasie [[II wojna światowa|II wojny światowej]] nie rozgrywano Pucharu). Ze wszystkich wymienionych wyżej edycji jedynie w 1924 Amerykanki nie zdobyły trofeum.
 W 1957 ''Lady Tennis'' została wpisana do [[Międzynarodowa Tenisowa Galeria Sławy|Międzynarodowej Tenisowej Galerii Sławy]]. Na jubileusz 50-lecia Pucharu Wightman w 1973 uhonorowano ją komandorią [[Order Imperium Brytyjskiego|Orderu Imperium Brytyjskiego]]. Pozostawała wówczas – w wieku 86 lat – aktywną trenerką tenisa.
@@ Linia 58: / Linia 58: @@
 ** gra pojedyncza – wygrane 1909, 1910, 1911, 1919, finał ''All Comers'' 1915
 ** gra podwójna – wygrane 1909, 1910 (obie z [[Edith Rotch]]), 1911, 1915 (obie z [[Eleonora Sears|Eleonorą Sears]]), 1924, 1928 (obie z Helen Wills), finały 1919 (z Eleonorą Sears), 1923 (z [[Eleanor Goss]])
-** gra mieszana – wygrane 1909 (z [[Wallace Johnson]]em), 1910 (z [[Joseph Carpenter|Josephem Carpenterem]]), 1911 (z Wallace Johnsonem), 1915 (z [[Harry Johnson]]em), 1918 (z [[Irving Wright|Irvingiem Wrightem]]), 1920 (z Wallace Johnsonem), finały 1926, 1927 (oba z [[Rene Lacoste]])
+** gra mieszana – wygrane 1909 (z [[Wallace Johnson]]em), 1910 (z [[Joseph Carpenter|Josephem Carpenterem]]), 1911 (z Wallace Johnsonem), 1915 (z [[Harry Johnson]]em), 1918 (z [[Irving Wright|Irvingiem Wrightem]]), 1920 (z Wallace Johnsonem), finały 1926, 1927 (oba z [[René Lacoste]])
 * [[Letnie Igrzyska Olimpijskie 1924|igrzyska olimpijskie w Paryżu 1924]]
 ** gra podwójna – 1. miejsce (z Helen Wills)
@@ Linia 66: / Linia 66: @@
 === Występy finałowe w mistrzostwach USA ===
-* '''1909''' – 6:0, 6:1 z [[Maud Barger Wallach]]
+* '''1909''' – 6:0, 6:1 z [[Maud Barger-Wallach]]
 * '''1910''' – 6:4, 6:2 z [[Louise Hammond]]
 * '''1911''' – 8:10, 6:1, 9:7 z [[Florence Sutton]]
 * 1915 – 6:4, 2:6, 0:6 z [[Molla Mallory|Mollą Bjurstedt]] (Mallory)
-* '''1919''' – 6:1, 6:2 z [[Marion Zinderstein]]
+* '''1919''' – 6:1, 6:2 z [[Marion Zinderstein Jessup|Marion Zinderstein]]
+== Przypisy ==
+{{Przypisy}}
 == Bibliografia ==
+* {{Profile tenisowe|k|data=24 września 2018}}
 * [[Bud Collins]], ''Tennis Encyclopedia'', Visible Ink Press, Detroit 1997
-* [[Zbigniew Dutkowski]], ''T – jak tenis'', Krajowa Agencja Wydawnicza, Warszawa 1979
+* {{Cytuj |odn = tak |autor = [[Zbigniew Dutkowski]] |tytuł = T – jak tenis |redaktor = Jan Lis |wydanie = I |miejsce = Warszawa |wydawca = [[Krajowa Agencja Wydawnicza]] |data = 1979}}
 * [[Martin Hedges]], ''The Concise Dictionary of Tennis'', Maylower Books Inc, Nowy Jork 1978

Złote medalistki	(1920) McKane–McNair (1924) Wightman–Wills Moody (1988) Shriver–Garrison (1992) G. Fernández–M.J. Fernández (1996) G. Fernández–M.J. Fernández (2000) S. Williams–V. Williams (2004) Li–Sun (2008) S. Williams–V. Williams (2012) S. Williams–V. Williams (2016) Makarowa–Wiesnina (2020) Krejčíková–Siniaková
Srebrne medalistki	(1920) Beamish–Holman (1924) Covell–McKane (1988) Novotná–Suková (1992) Martínez–Sánchez Vicario (1996) Novotná–Suková (2000) Boogert–Oremans (2004) Martínez–Ruano Pascual (2008) Medina Garrigues–Ruano Pascual (2012) Hradecká–Hlaváčková (2016) Bacsinszky–Hingis (2020) Bencic–Golubic
Brązowe medalistki	(1920) d’Ayen–Lenglen (1924) Colyer–Shepherd-Barron (1988) Graf–Kohde-Kilsch i Smylie–Turnbull (1992) Meschi–Zwierawa i Bradtke–McQuillan (1996) Martínez–Sánchez Vicario (2000) Callens–Van Roost (2004) Suárez–Tarabini (2008) Yan–Zheng (2012) Kirilenko–Pietrowa (2016) Šafářová–Strýcová (2020) Pigossi–Stefani

Złoci medaliści	(1900) Cooper–R. Doherty (1912) Köring–Schomburgk/Hannam–Dixon (1920) Lenglen–Décugis (1924) Wightman–Williams (2012) Azaranka–Mirny (2016) Mattek-Sands–Sock (2020) Pawluczenkowa–Rublow
Srebrni medaliści	(1900) Prévost–Mahony (1912) Fick–Setterwall/Aitchison–Barrett (1920) McKane–Woosnam (1924) Jessup–Richards (2012) Robson–Murray (2016) V. Williams–Ram (2020) Wiesnina–Karacew
Brązowi medaliści	(1900) Jones Farquhar–L. Doherty i Rosenbaumová–Warden (1912) Broquedis–Canet/Fick–Setterwall (1920) Skrbková–Žemla (1924) Bouman–Timmer (2012) Raymond–M. Bryan (2016) Hradecká–Štěpánek (2020) Barty–Peers

1901–1910	1901: Elisabeth Moore 1902: Marion Jones Farquhar 1903: Elisabeth Moore 1904: May Sutton 1905: Elisabeth Moore 1906: Helen Homans 1907: Evelyn Sears 1908: Maud Barger-Wallach 1909: Hazel Hotchkiss Wightman 1910: Hazel Hotchkiss Wightman
1911–1920	1911: Hazel Hotchkiss Wightman 1912: Mary Kendall Browne 1913: Mary Kendall Browne 1914: Mary Kendall Browne 1915: Molla Bjurstedt 1916: Molla Bjurstedt 1917: Molla Bjurstedt 1918: Molla Bjurstedt 1919: Hazel Hotchkiss Wightman 1920: Molla Bjurstedt Mallory
1921–1930	1921: Molla Bjurstedt Mallory 1922: Molla Bjurstedt Mallory 1923: Helen Wills Moody 1924: Helen Wills Moody 1925: Helen Wills Moody 1926: Molla Bjurstedt Mallory 1927: Helen Wills Moody 1928: Helen Wills Moody 1929: Helen Wills Moody 1930: Betty Nuthall
1931–1940	1931: Helen Wills Moody 1932: Helen Jacobs 1933: Helen Jacobs 1934: Helen Jacobs 1935: Helen Jacobs 1936: Alice Marble 1937: Anita Lizana 1938: Alice Marble 1939: Alice Marble 1940: Alice Marble
1941–1950	1941: Sarah Palfrey Cooke 1942: Pauline Betz 1943: Pauline Betz 1944: Pauline Betz 1945: Sarah Palfrey Cooke 1946: Pauline Betz 1947: Louise Brough 1948: Margaret Osborne DuPont 1949: Margaret Osborne DuPont 1950: Margaret Osborne DuPont
1951–1960	1951: Maureen Connolly 1952: Maureen Connolly 1953: Maureen Connolly 1954: Doris Hart 1955: Doris Hart 1956: Shirley Fry 1957: Althea Gibson 1958: Althea Gibson 1959: Maria Bueno 1960: Darlene Hard
1961–1970	1961: Darlene Hard 1962: Margaret Smith Court 1963: Maria Bueno 1964: Maria Bueno 1965: Margaret Smith Court 1966: Maria Bueno 1967: Billie Jean King 1968: Virginia Wade 1969: Margaret Smith Court 1970: Margaret Smith Court
1971–1980	1971: Billie Jean King 1972: Billie Jean King 1973: Margaret Smith Court 1974: Billie Jean King 1975: Chris Evert 1976: Chris Evert 1977: Chris Evert 1978: Chris Evert 1979: Tracy Austin 1980: Chris Evert
1981–1990	1981: Tracy Austin 1982: Chris Evert 1983: Martina Navrátilová 1984: Martina Navrátilová 1985: Hana Mandlíková 1986: Martina Navrátilová 1987: Martina Navrátilová 1988: Steffi Graf 1989: Steffi Graf 1990: Gabriela Sabatini
1991–2000	1991: Monica Seles 1992: Monica Seles 1993: Steffi Graf 1994: Arantxa Sánchez Vicario 1995: Steffi Graf 1996: Steffi Graf 1997: Martina Hingis 1998: Lindsay Davenport 1999: Serena Williams 2000: Venus Williams

1901–1910	1901: J. Atkinson / McAteer 1902: Farquhar / J. Atkinson 1903: Moore / Neely 1904: Sutton / Hall 1905: Homans / Neely 1906: Coe / Platt 1907: Wimer / Neely 1908: Ev. Sears / Curtis 1909: Wightman / Rotch 1910: Wightman / Rotch
1911–1920	1911: Wightman / El. Sears 1912: Browne / Green 1913: Browne / L.R. Williams 1914: Browne / L.R. Williams 1915: Wightman / El. Sears 1916: Mallory / El. Sears 1917: Mallory / El. Sears 1918: Zinderstein / El. Sears 1919: Zinderstein / El. Sears 1920: Zinderstein / El. Sears
1921–1930	1921: Browne / L.R. Williams 1922: Zinderstein / Wills Moody 1923: Godfree / Covell 1924: Wightman / Wills Moody 1925: Browne / Wills Moody 1926: Ryan / Goss 1927: Godfree / Harvey 1928: Zinderstein / Wills Moody 1929: Watson / Mitchell 1930: Nuthall / Cooke
1931–1940	1931: Nuthall / Whittingstall 1932: Jacobs / Cooke 1933: Nuthall / James 1934: Jacobs / Cooke 1935: Jacobs / Cooke 1936: Van Ryn / Babcock 1937: Cooke / Marble 1938: Cooke / Marble 1939: Cooke / Marble 1940: Cooke / Marble
1941–1950	1941: Cooke / Marble 1942: Brough / Osborne DuPont 1943: Brough / Osborne DuPont 1944: Brough / Osborne DuPont 1945: Brough / Osborne DuPont 1946: Brough / Osborne DuPont 1947: Brough / Osborne DuPont 1948: Brough / Osborne DuPont 1949: Brough / Osborne DuPont 1950: Brough / Osborne DuPont
1951–1960	1951: Fry / Hart 1952: Fry / Hart 1953: Fry / Hart 1954: Fry / Hart 1955: Brough / Osborne DuPont 1956: Brough / Osborne DuPont 1957: Brough / Osborne DuPont 1958: Hard / Arth 1959: Hard / Arth 1960: Hard / Bueno
1961–1970	1961: Hard / Turner 1962: Hard / Bueno 1963: Court / Ebbern 1964: Billie Jean King / Susman 1965: Richey / Graebner 1966: Bueno / Richey 1967: Billie Jean King / Casals 1968: Court / Bueno 1969: Durr / Hard 1970: Court / Tegart
1971–1980	1971: Casals / Tegart 1972: Durr / Stöve 1973: Court / Wade 1974: Billie Jean King / Casals 1975: Court / Wade 1976: Boshoff / Kloss 1977: Navrátilová / Stöve 1978: Billie Jean King / Navrátilová 1979: Stöve / Turnbull 1980: Billie Jean King / Navrátilová
1981–1990	1981: Smith / Jordan 1982: Casals / Turnbull 1983: Navrátilová / Shriver 1984: Navrátilová / Shriver 1985: Kohde-Kilsch / Suková 1986: Navrátilová / Shriver 1987: Navrátilová / Shriver 1988: Fernández / White 1989: Navrátilová / Mandlíková 1990: Fernández / Navrátilová
1991–2000	1991: Shriver / Zwierawa 1992: Fernández / Zwierawa 1993: Sánchez Vicario / Suková 1994: Sánchez Vicario / Novotná 1995: Fernández / Zwierawa 1996: Fernández / Zwierawa 1997: Novotná / Davenport 1998: Novotná / Hingis 1999: S. Williams / V. Williams 2000: Halard-Decugis / Sugiyama