Reprezentacja Gruzji w piłce nożnej mężczyzn: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
→‎Aktualne eliminacje: Baraże o Euro 2020, brak awansu
Nie podano opisu zmian
Linia 9: Linia 9:
|sponsor techniczny = [[Adidas]]
|sponsor techniczny = [[Adidas]]
|menedżer generalny =
|menedżer generalny =
|trener = [[Vladimír Weiss (ur. 1964)|Vladimír Weiss]] <small>(od 2016)</small>
|trener = wakat
|asystent trenera =
|asystent trenera =
|kapitan =
|kapitan =

Wersja z 14:00, 29 lis 2020

Gruzja
საქართველო
Ilustracja
Emblemat reprezentacji
Przydomek

Dżwarosnebi (ჯვაროსნები) (Krzyżowcy)

Związek

Sakartwelos Pechburtis Pederacia (საქართველოს ფეხბურთის ფედერაცია)

Sponsor techniczny

Adidas

Trener

wakat

Skrót FIFA

GEO

Ranking FIFA

86. (1287 pkt.)[a]

Miejsce w rankingu Elo

91. (10 lipca 2016) (1461 pkt.)

Zawodnicy
Najwięcej występów

Lewan Kobiaszwili (100)

Najwięcej bramek

Szota Arweladze (26)

Stroje
domowe
Stroje
wyjazdowe
Mecze
Pierwszy mecz
Gruzja 2:2 Litwa 
(Tbilisi, Gruzja; 27 maja 1990)
Najwyższe zwycięstwo
 Gruzja 7:0 Armenia 
(Tbilisi, Gruzja; 30 marca 1997)
Najwyższa porażka
 Rumunia 5:0 Gruzja 
(Bukareszt, Rumunia; 24 kwietnia 1996)

 Dania 6:1 Gruzja 
(Kopenhaga, Dania; 7 września 2005)

Strona internetowa
  1. Stan aktualny na 22 października 2020.

Reprezentacja Gruzji w piłce nożnej mężczyzn – drużyna, która reprezentuje Gruzję w piłce nożnej mężczyzn. Swój pierwszy mecz rozegrała w 1990, kiedy była jeszcze częścią Związku Radzieckiego. Od 1992 roku należy do FIFA i UEFA. Dotychczas ani razu nie awansowała do finałów mistrzostw świata i Europy. Swoje mecze domowe reprezentacja rozgrywa głównie na stadionie stadion im. Borisa Paiczadze.

Historia

Wielu Gruzinów grało w reprezentacji Związku Radzieckiego. W 1960 roku w pierwszych mistrzostwach Europy, wygranych przez Sborną, uczestniczyli Giwi Czocheli i Micheil Meschi z Dinama Tbilisi oraz Slawa Metreweli z Torpeda Moskwa. W drugiej połowie lat 60. w bramce drużyny ZSRR słynnego Lwa Jaszyna zastępował Anzor Kawazaszwili (Torpedo Moskwa). W tym czasie gwiazdą radzieckiej piłki był obrońca Dinama Tbilisi Murtaz Churcilawa. Zdobył w nią wicemistrzostwo Europy w 1972 roku, brązowy medal na Igrzyskach Olimpijskich 1972 i IV miejsce na Mundialu 1966. W obronie Sbornej często grywał z klubowym kolegą – Rewazem Dzodzuaszwilim. Ich następcą w linii defensywnej zarówno w reprezentacji, jak i w Dinamie był Aleksandre Cziwadze. Churcilawa i Cziwadze to jedyni Gruzini, którzy nosili opaskę kapitana w drużynie narodowej ZSRR.

W 1981 roku najlepszy klub gruziński Dinamo Tbilisi triumfował w finale Pucharu Zdobywców Pucharów. W tamtej drużynie, obok Cziwadzego, występowały także inne piłkarskie indywidualności – obrońca Tengiz Sulakwelidze, rozgrywający Dawit Kipiani, strzelec decydującego o zwycięstwie gola Witalij Daraselia i napastnicy Ramaz Szengelia oraz Władimir Gucajew.

W występującej na Euro 1992 w miejsce drużyny radzieckiej reprezentacji Wspólnoty Niepodległych Państw grali obrońcy Kachaber Cchadadze i, pochodzący z Abchazji, Achrik Cwejba. Cwejba zaliczył później kilka gier w barwach Rosji.

9 kwietnia 1991 roku Gruzja ogłosiła niepodległość. Jej piłkarska reprezentacja walkę o udział w międzynarodowym turnieju rozpoczęła od eliminacji do Euro 1996. W grupie eliminacyjnej Gruzini zajęli trzecie miejsce. Kolejne eliminacje reprezentacja przegrywała z kretesem, kończąc najczęściej na ostatnim lub przedostatnim miejscu w grupie.

Od sierpnia 2008 roku selekcjonerem kadry był Héctor Cúper. Argentyńczyk nie był pierwszym zagranicznym trenerem reprezentacji. Przed nim pracowali z nią Holender Johan Boskamp, Chorwat Ivo Šušak, Francuz Alain Giresse i Niemiec Klaus Toppmöller. Po Héctorze Raúlu Cuperze gruzińską ekipę prowadzili kolejno Temur Kecbaia, oraz Kachaber Cchadadze. Obecnie trenerem kadry jest Vladimír Weiss[1]

Gruzińska „Drużyna Marzeń”

W 1998 roku z inicjatywy gazety sportowej Sarbieli przeprowadzony został plebiscyt, którego celem było wyłonienie: najlepszego piłkarza, trenera oraz jedenastki gruzińskiego futbolu w XX wieku. Zwycięzcami plebiscytu zostali: Micheil Meschi (piłkarz) i Nodar Achalkaci (trener). W składzie „Drużyny Marzeń” znaleźli się: Sergo Kotrikadze (bramkarz), Rewaz Dzodzuaszwili, Aleksandre Cziwadze, Murtaz Churcilawa, Giwi Czocheli (obrońcy), Witalij Daraselia, Awtandil Gogoberidze, Dawit Kipiani (pomocnicy), Slawa Metreweli, Boris Paiczadze, Micheil Meschi (napastnicy).

Aktualne eliminacje

Eliminacje do Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej 2020

Baraże o udział w Euro 2020

Półfinały
8 października 2020
18:00 CET
Gruzja 
Okriaszwili Gol 7' (k.)
1:0
(1:0)
 Białoruś Stadion im. Borisa Paiczadze, Tbilisi
Widzów: 0
Sędzia: Turcja Cüneyt Çakır
Finał
12 listopada 2020
18:00 CET
Gruzja  0:1
(0:0)
 Macedonia Północna
Gol 56' Pandew
Stadion im. Borisa Paiczadze, Tbilisi

Sędzia: Anglia Anthony Taylor

Udział w międzynarodowych turniejach

Rekordziści

     Kolorem niebieskim zaznaczono wciąż aktywnych piłkarzy

Trenerzy reprezentacji Gruzji

Zobacz też

Przypisy

  1. Georgia signs Vladimir Weiss as new coach, „Mail Online” [dostęp 2017-03-06].
  2. a b c d eu-football.info. [dostęp 29 maja 2012]. (ang.).

Linki zewnętrzne