53°30′17″N 19°45′15″E/53,504722 19,754167Zamek biskupów chełmińskich w Lubawie
| ||
 nr rej. 408 (L/11) z 4.08.1957 (ruiny)
| ||
 widok ogólny | ||
| Państwo |  Polska
| |
| Miejscowość | Lubawa | |
| Typ budynku | zamek | |
| Styl architektoniczny | gotyk barok | |
| Ukończenie budowy | 1302-1326 | |
| Ważniejsze przebudowy | 1 połowa XVII wieku | |
| Zniszczono | 1545 1826 | |
| Pierwszy właściciel | biskupi chełmińscy | |
Położenie na mapie Lubawy   Zamek biskupów chełmińskich w Lubawie | ||
Położenie na mapie Polski  Zamek biskupów chełmińskich w Lubawie | ||
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego  Zamek biskupów chełmińskich w Lubawie | ||
Położenie na mapie powiatu iławskiego  Zamek biskupów chełmińskich w Lubawie | ||
| 53°30′17″N 19°45′15″E/53,504722 19,754167
| ||
Zamek biskupi w Lubawie – ruiny zamku znajdujące się na wzgórzu w mieście Lubawa, w województwie warmińsko-mazurskim.
Zamek został wzniesiony w stylu gotyckim przez biskupa Arnolda w latach 1302-1326 według planu regularnego z wieżą, na miejscu pierwotnej budowli drewnianej. Zamek otaczał mur i fosy. W zamku rezydowali biskupi chełmińscy. Po bitwie pod Grunwaldem zamek trafił w ręce polskie a biskup Arnold Stapila złożył hołd królowi Władysławowi Jagielle. Jednak po zawarciu pokoju toruńskiego w 1411 wojska polskie musiały opuścić Lubawę. W czasie kolejnej wojny z zakonem krzyżackim tzw. wojny golubskiej wojska polskie pomimo pięciodniowego oblężenia nie zdołały odzyskać zamku.
W czasie wojny trzynastoletniej Lubawa poparła Związek Pruski i stanęła po stronie powstania antyzakonnego, w wyniku czego zamek był atakowany a miasto najeżdżane przez wojska zakonu krzyżackiego. Sytuacja zmieniła się kiedy biskupem został Bartłomiej Rogser który poddał Lubawę Krzyżakom w 1459 jednak w wyniku pokoju toruńskiego miasto i zamek w 1466 wróciły pod polskie panowanie. W 1545 roku budowlę zniszczył pożar. W 1521 zamek był ponownie oblegany przez wojska zakonu krzyżackiego. W 1627 z inicjatywy biskupa Jakuba Zadzika zamek został gruntownie przebudowany. Przebudowę kontynuował biskup Jan Lipski i w 1637 zamek stał się barokową rezydencją[1]. Od 1773 roku zamek niszczał i został zrujnowany na początku XIX stulecia. W 1826 roku został rozebrany. Do dnia dzisiejszego przetrwały fragmenty fundamentów, murów i zapewne jedna z dwóch baszt, która była domem mieszkalnym.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Janusz Bieszk: Zamki państwa krzyżackiego w Polsce. Bellona Warszawa 2010, s.60-61.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Polska: mapa zamków, Warszawa Wrocław: Polskie Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych im. Eugeniusza Romera, 1995.
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
