Zamek w Bezławkach

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zamek w Bezławkach
Kościół pw. św. Jana Chrzciciela
Symbol zabytku nr rej. 785 z 5.02.1968[1]
Ilustracja
Państwo

 Polska

Miejscowość

Bezławki

Typ budynku

zamek krzyżacki
kościół

Styl architektoniczny

gotyk

Rozpoczęcie budowy

1377

Pierwszy właściciel

Zakon krzyżacki

Położenie na mapie gminy Reszel
Mapa konturowa gminy Reszel, po prawej znajduje się ikonka zamku z wieżą z opisem „Zamek w Bezławkach”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry nieco na prawo znajduje się ikonka zamku z wieżą z opisem „Zamek w Bezławkach”
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa konturowa województwa warmińsko-mazurskiego, blisko centrum u góry znajduje się ikonka zamku z wieżą z opisem „Zamek w Bezławkach”
Położenie na mapie powiatu kętrzyńskiego
Mapa konturowa powiatu kętrzyńskiego, na dole znajduje się ikonka zamku z wieżą z opisem „Zamek w Bezławkach”
Ziemia54°00′55″N 21°16′00″E/54,015278 21,266667

Zamek w Bezławkach – zamek komornika krzyżackiego we wsi Bezławki w powiecie kętrzyńskim, w województwie warmińsko-mazurskim. Obecnie kościół filialny pw. św. Jana Chrzciciela należący do parafii katolickiej w Wilkowie.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Zamek zbudowano na „surowym korzeniu” około 1377 roku, na co wskazuje badanie dendrochronologiczne[2]. Po roku 1377 wzniesiono mury głównego domu zamkowego o wymiarach 25 x 12 metrów z drewnianymi schodami od strony południowej i wykuszem ustępowym od zachodu[3]. Wnętrze podzielono na 5 poziomów użytkowych, a całość przykryto dwuspadowym dachem ze schodkowymi szczytami od wschodu i zachodu. W okresie późniejszym zbudowano obwód murów z otwartymi od wewnątrz basztami. Ostatnim etapem była budowa murowanej klatki schodowej przy elewacji południowej. W roku 1402 większość prac budowlanych przypuszczalnie była zakończona[3]. W 1403 roku miał tu być przetrzymywany litewski książę Świdrygiełło[3].

Wjazd na zamek prowadził od wschodu. W średniowieczu zamek był siedzibą komornictwa, która podlegała prokuratorowi w Rastemborku (obecnie Kętrzyn) związanemu z komturstwem w Baldze (Wiesiełoje, obwód królewiecki). Był też punktem etapowym dla wypraw krzyżackich kierujących się na Litwę i Żmudź oraz chronił kolonizowane tereny. W 1583 r. zamek przekształcono w kościół protestancki o czym informował nieczytelny obecnie napis w blendzie nad bramą cmentarną. Od XVI – do końca lat 70. XX wieku kościół służył wspólnocie ewangelicko-augsburskiej.

Architektura[edytuj | edytuj kod]

Rekonstrukcja XV-wiecznego zamku autorstwa Conrada Steinbrechta z błędnie zaznaczonym miejscem wjazdu na zamek
Bramka z XVI w.

Zamek założono na wzniesieniu w pobliżu rzeki Dajny. Mury obwodowe wzniesiono na planie prostokąta o wymiarach 42,3 x 51,8 m. Wjazd znajdował się przy domu zamkowym od wschodu, a nie jak wcześniej rekonstruował to błędnie Conrad Steinbrecht w kurtynie północnej. Wschodnią i zachodnią kurtynę zaopatrzono w płytkie wykusze. Głównym elementem zamku był dom przylegający do północnej ściany murów, o wymiarach 12 x 25 m. Zbudowano go z cegły, na kamiennym fundamencie. Posiadał dwie kondygnacje mieszkalne, trzecia natomiast służyła celom obronnym. Dzieliły je prawdopodobnie drewniane stropy. Schodkowe szczyty domu zdobione były blendami. Po przejściu w ręce protestantów dobudowano kruchtę i zlikwidowano podziały między piętrami. W latach 1726-1730 powstała okazała dzwonnica, przylegająca do zachodniej ściany domu. W XVI w. na dawnym dziedzińcu utworzono cmentarz, a wschodnia część murów wzbogaciła się o nową bramkę z malowaną inskrypcją.

Poważne prace budowlane przy obiekcie miały miejsce w latach 1726–1730, gdy zbudowano wieżę zachodnią (dzwonnicę), w dolnych partiach murowaną, wyżej w konstrukcji ryglowej[3]. Zbudowano także nową kruchtę. Kolejne prace remontowe podjęto w roku 1884, gdy wykonano drewnianą kolebkę we wnętrzu, a elewacje otynkowano. Po 1980 roku obiekt przejęli katolicy, co wiązało się to z kolejną przebudową wnętrza, podczas której około 1988 roku usunięto boczne empory, zlikwidowano ołtarz ambonowy i wymieniono posadzki we wnętrzach[3].

Zamek w Bezławkach stanowił siedzibę urzędnika zarządzającego najniższą krzyżacką jednostką administracyjną – komornictwem i jest najlepiej zachowanym obiektem spośród zamków komornickich (inne zachowane to Nowy Jasiniec i Giżycko)[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo warmińsko-mazurskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023 [dostęp 2012-01-29].
  2. "Bezławki - ocalić od zniszczenia", pod red. A. Koperkiewicza, Gdańsk 2013.
  3. a b c d e f Wojciech Wółkowski, Architektura zamku w Bezławkach, „Bezławki : ocalić od zniszczenia : wyniki prac interdyscyplinarnych prowadzonych w latach 2008-2011” [dostęp 2019-04-24] (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • L. Kajzer, S. Kołodziejski, J. Salm: Leksykon zamków w Polsce. Warszawa: Arkady, 2012, s. 88-89. ISBN 978-83-213-4158-3.
  • A. Koperkiewicz, Sprawozdanie z badań archeologicznych w miejscowości Bezławki, gm Reszel, woj. warmińsko-mazurskie stanowisko II (zamek), AZP 19-68/1, 2008, (mps w archiwum IAiE UG w Gdańsku, WUOZ w Olsztynie).
  • A. Koperkiewicz, Sprawozdanie z badań archeologicznych w miejscowości Bezławki, gm Reszel, woj. warmińsko-mazurskie stanowisko II (zamek), AZP 19-68/1, 2009, (mps w archiwum IAiE UG w Gdańsku, WUOZ w Olsztynie).
  • A. Koperkiewicz, Sprawozdanie z badań archeologicznych w miejscowości Bezławki, gm Reszel, woj. warmińsko-mazurskie stanowisko II (zamek), AZP 19-68/1, 2010, (mps w archiwum IAiE UG w Gdańsku, WUOZ w Olsztynie)

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]