Žiga Jelar

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Žiga Jelar
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

22 października 1997
Kranj

Klub

SK Triglav Kranj

Wzrost

181 cm[1]

Debiut w PŚ

23 lutego 2016 w Kuopio (43. miejsce)

Pierwsze punkty w PŚ

30 grudnia 2017 w Oberstdorfie (19. miejsce)

Pierwsze podium w PŚ

10 marca 2020 w Lillehammer (2. miejsce)

Pierwsze zwycięstwo w PŚ

25 marca 2022 w Planicy

Rekord życiowy

239,0 m na Letalnicy w Planicy (25 marca 2022)[2]

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Słowenia
Mistrzostwa świata
złoto Planica 2023 duża druż.
Mistrzostwa świata juniorów
złoto Park City 2017 drużynowo
złoto Park City 2017 druż. miesz.
Inne nagrody
Puchar Świata w lotach
Mała kryształowa kula
2021/2022
Alpen Cup
złoto 1. miejsce
2016/2017
Puchar Beskidów
brąz 3. miejsce
2017

Žiga Jelar (ur. 22 października 1997 w Kranju[1]) – słoweński skoczek narciarski, reprezentant klubu SK Triglav Kranj. Drużynowy złoty medalista Mistrzostw Świata w Narciarstwie Klasycznym 2023. Zdobywca Pucharu Świata w lotach narciarskich w sezonie 2021/2022. Dwukrotny drużynowy mistrz świata juniorów z 2017, medalista mistrzostw kraju.

Przebieg kariery[edytuj | edytuj kod]

W lutym 2014 w Zakopanem zadebiutował w FIS Cupie. W swoim drugim starcie zdobył pierwsze punkty cyklu, zajmując 12. miejsce[3]. W sezonie 2015/2016 trzykrotnie stawał na podium zawodów FIS Cupu: w sierpniu 2015 zajął drugie miejsce w Szczyrku, a w marcu 2016 dwukrotnie trzecie: w Planicy i Harrachovie. Zajął również kilkukrotnie miejsca w trzydziestce zawodów Pucharu Kontynentalnego, najwyżej sklasyfikowanym będąc na 8. pozycji w styczniu w Bischofshofen. 23 lutego 2016 zadebiutował w Pucharze Świata, zajmując 43. miejsce na skoczni w Kuopio[4].

Na Mistrzostwach Świata Juniorów w Narciarstwie Klasycznym 2017 zdobył złote medale w konkursach drużynowych: męskim i mieszanym. Zawody indywidualne ukończył na 6. pozycji[5].

W 2017 startował w Letnim Grand Prix, zajmując między innymi 13. miejsce w Courchevel. W grudniu 2017 trzykrotnie zajął miejsca na podium zawodów Pucharu Kontynentalnego. 30 grudnia 2017 zdobył pierwsze punkty Pucharu Świata, zajmując 19. miejsce w konkursie Turnieju Czterech Skoczni w Oberstdorfie. W dalszej części sezonu jeszcze kilkukrotnie zdobywał punkty cyklu[6].

W sezonie 2018/2019 dwa razy stawał na podium zawodów Pucharu Kontynentalnego. W Pucharze Świata punkty zdobył trzykrotnie, najwyżej klasyfikowanym będąc na 25. pozycji. Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2019. Indywidualnie zajął 23. miejsce na skoczni dużej[7], a w rozgrywanym w zmiennych warunkach pogodowych konkursie na skoczni normalnej po pierwszej serii zajmował trzecią lokatę, by ostatecznie zakończyć zawody na 27. pozycji[8]. Konkurs drużyn męskich ukończył na 6., a drużyn mieszanych – na 4. miejscu[7].

W ramach Letniego Grand Prix 2019 zajął między innymi 5. miejsce w lipcowych zawodach w Hinterzarten. Sezon zimowy 2019/2020 zaczął od startów w Pucharze Kontynentalnym. W ich ramach w styczniu i lutym 2020 trzykrotnie stanął na podium. po czym został powołany do kadry na Puchar Świata. W kolejnych startach w tym cyklu kilkukrotnie poprawiał najlepszy wynik w karierze: w Willingen był 17., w Bad Mitterndorf 14., w Râșnovie 12. i 8. 10 marca 2020 w rozgrywanym w ramach Raw Air 2020 drugim konkursie w Lillehammer zajął 2. miejsce i tym samym po raz pierwszy zajął miejsce na podium zawodów indywidualnych najwyższej rangi[9]. Sezon 2019/2020 Pucharu Świata zakończył na 28. miejscu w klasyfikacji generalnej z 200 punktami[10].

W sezonie 2020/2021 regularnie występował w Pucharze Świata, w większości startów zdobywając punkty. Najwyżej sklasyfikowany był na 10. pozycji, w otwierającym 69. Turniej Czterech Skoczni konkursie w Oberstdorfie. Na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2021 wystąpił w konkursie indywidualnym na skoczni normalnej, w którym zajął 28. miejsce[11]. Puchar Świata 2020/2021 ukończył na 25. pozycji w klasyfikacji generalnej z 207 punktami[10].

W październiku 2021 Jelar ciężko przeszedł COVID-19, co wymusiło u niego przerwę w treningach. Starty w zawodach międzynarodowych w sezonie zimowym 2021/2022 rozpoczął pod koniec grudnia podczas 70. Turnieju Czterech Skoczni[12]. W trakcie sezonu naprzemiennie startował w Pucharze Świata i Pucharze Kontynentalnym. W tym drugim cyklu trzykrotnie zwyciężył, dwa razy był drugi i dwa razy trzeci. W zawodach Pucharu Świata rozgrywanych na skoczniach dużych najwyżej klasyfikowany był na 7. pozycji, w styczniu 2022 w Willingen, a najczęściej zajmował lokaty w trzeciej dziesiątce. Marcowe konkursy cyklu na skoczniach mamucich kończył w pierwszej dziesiątce. 19 marca 2022 w Oberstdorfie zajął 2. miejsce, a 25 marca w Planicy odniósł pierwsze w karierze zwycięstwo w zawodach indywidualnych Pucharu Świata[13]. Pozwoliło mu to odnieść zwycięstwo w Pucharze Świata w lotach narciarskich 2021/2022. Sezon PŚ zakończył na 20. pozycji w klasyfikacji generalnej z 389 punktami[10].

Zimą 2022/2023 występował w Pucharze Świata, regularnie zdobywając punkty. W drugiej połowie sezonu sześciokrotnie kończył zawody cyklu w pierwszej dziesiątce. Raz stanął na podium – w słabo obsadzonym konkursie w Râșnovie 18 lutego 2023 zajął 2. pozycję. Poza tym występem najwyżej klasyfikowany był na 5. miejscu w Willingen. Wystartował na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2023, na których wraz z Lovro Kosem, Timim Zajcem i Anže Laniškiem zdobył złoty medal w drużynowym konkursie mężczyzn. Indywidualnie zajął 23. lokatę na skoczni normalnej i 16. na dużej[14]. W trakcie sezonu, w marcu 2023, był hospitalizowany z powodu infekcji[15]. Puchar Świata 2022/2023 ukończył ostatecznie na 17. pozycji w klasyfikacji generalnej z 498 punktami[10].

Na Igrzyskach Europejskich 2023 zajął 19. miejsce na skoczni normalnej i 25. na dużej indywidualnie. W czterech pierwszych konkursach Pucharu Świata 2023/2024 dwukrotnie zdobył punkty, a najwyżej sklasyfikowany był na 26. pozycji. W dalszej części sezonu startował głównie w Pucharze Kontynentalnym, raz kończąc zawody cyklu w pierwszej dziesiątce – w lutym 2024 był 4. w Brotterode[16]. Znalazł się w słoweńskiej kadrze na Mistrzostwa Świata w Lotach Narciarskich 2024, ale nie wystąpił w żadnym konkursie[17].

Zdobywał medale mistrzostw Słowenii. Indywidualnie zajął 3. miejsce na skoczni normalnej w 2016[18], latem 2018[19] oraz latem 2021[20]. W drużynie męskiej zdobył złoty medal latem 2015[21] oraz w 2016[22], 2017[23], 2018[24], 2020[25], 2022[26] i 2023[27], srebrny w 2019[28], a także brązowy w 2024[29]. W drużynie mieszanej zdobył srebro latem 2021[30] oraz brąz latem 2018[31].

Mistrzostwa świata[edytuj | edytuj kod]

Indywidualnie[edytuj | edytuj kod]

2019 Austria Seefeld/Innsbruck 23. miejsce (K-120), 27. miejsce (K-99)
2021 Niemcy Oberstdorf 28. miejsce (K-95)
2023 Słowenia Planica 23. miejsce (K-95), 16. miejsce (K-125)

Drużynowo[edytuj | edytuj kod]

2019 Austria Seefeld/Innsbruck 6. miejsce (K-120)[a], 4. miejsce (drużyna mieszana/K-99)[b]
2023 Słowenia Planica złoty medal (K-125)[c]

Starty Ž. Jelara na mistrzostwach świata – szczegółowo[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
23. 23 lutego 2019 Austria Innsbruck Bergisel K-120 HS-130 indywid. 118,5 m 121,0 m 219,8 pkt 59,6 pkt Markus Eisenbichler
6. 24 lutego 2019 Austria Innsbruck Bergisel K-120 HS-130 druż.[a] 117,0 m 119,0 m 858,7 pkt (203,0 pkt) 128,8 pkt Niemcy
27. 1 marca 2019 Austria Seefeld Toni-Seelos-Olympiaschanze K-99 HS-109 indywid. 95,5 m 87,0 m 186,0 pkt 32,3 pkt Dawid Kubacki
4. 2 marca 2019 Austria Seefeld Toni-Seelos-Olympiaschanze K-99 HS-109 druż. miesz.[b] 99,5 m 104,0 m 930,8 pkt (229,9 pkt) 81,4 pkt Niemcy
28. 27 lutego 2021 Niemcy Oberstdorf Schattenbergschanze K-95 HS-106 indywid. 96,0 m 90,5 m 223,5 pkt 45,3 pkt Piotr Żyła
23. 25 lutego 2023 Słowenia Planica Srednja skakalnica K-95 HS-102 indywid. 96,0 m 90,0 m 232,8 pkt 29,0 pkt Piotr Żyła
16. 3 marca 2023 Słowenia Planica Bloudkova velikanka K-125 HS-138 indywid. 126,5 m 128,5 m 251,8 pkt 35,7 pkt Timi Zajc
1.złoto 4 marca 2023 Słowenia Planica Bloudkova velikanka K-125 HS-138 druż.[c] 133,5 m 138,0 m 1178,9 pkt (292,5 pkt)

Mistrzostwa świata juniorów[edytuj | edytuj kod]

Indywidualnie[edytuj | edytuj kod]

2017 Stany Zjednoczone Park City 6. miejsce

Drużynowo[edytuj | edytuj kod]

2017 Stany Zjednoczone Park City złoty medal[d], złoty medal (drużyna mieszana)[e]

Starty Ž. Jelara na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
6. 1 lutego 2017 Stany Zjednoczone Park City Utah Olympic Park K-90 HS-100 indywid. 90,0 m 92,5 m 252,7 pkt 10,5 pkt Viktor Polášek
1.złoto 3 lutego 2017 Stany Zjednoczone Park City Utah Olympic Park K-90 HS-100 druż.[d] 89,5 m 86,0 m 932,3 pkt (239,0 pkt)
1.złoto 5 lutego 2017 Stany Zjednoczone Park City Utah Olympic Park K-90 HS-100 druż. miesz.[e] 90,5 m 95,5 m 925,3 pkt (248,7 pkt)

Igrzyska europejskie[edytuj | edytuj kod]

Indywidualnie[edytuj | edytuj kod]

2023 Polska Kraków/Zakopane[f] 19. miejsce (K-95), 25. miejsce (K-125)

Starty Ž. Jelara na igrzyskach europejskich – szczegółowo[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
19. 29 czerwca 2023 Polska Zakopane Średnia Krokiew K-95 HS-105 indywid. 96,0 m 97,0 m 230,1 pkt 40,2 pkt Daniel Tschofenig
25. 1 lipca 2023 Polska Zakopane Wielka Krokiew K-125 HS-140 indywid. 125,5 m 131,0 m 231,3 pkt 47,8 pkt Dawid Kubacki

Puchar Świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce[32]
2017/2018 44.
2018/2019 54.
2019/2020 28.
2020/2021 25.
2021/2022 20.
2022/2023 17.
2023/2024 62.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Przypisy
1. 25 marca 2022 Słowenia Planica Letalnica K-200 HS-240 232,0 m 239,0 m 468,2 pkt * Loty 2021/2022

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 10 marca 2020 Norwegia Lillehammer Lysgårdsbakken K-123 HS-140 132,0 m 137,0 m 259,0 pkt 2. 5,3 pkt Kamil Stoch
2. 19 marca 2022 Niemcy Oberstdorf im. Heiniego Klopfera K-200 HS-235 232,0 m 220,0 m 411,3 pkt 2. 1,7 pkt Stefan Kraft
3. 25 marca 2022 Słowenia Planica Letalnica K-200 HS-240 232,0 m 239,0 m 468,2 pkt 1.
4. 18 lutego 2023 Rumunia Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90 HS-97 91,5 m 98,5 m 240,2 pkt 2. 0,2 pkt Andreas Wellinger

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu sezonu 2023/2024

Sezon 2015/2016
Klingenthal HS140 Lillehammer HS100 Lillehammer HS100 Niżny Tagił HS134 Niżny Tagił HS134 Engelberg HS137 Engelberg HS137 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS140 Innsbruck HS130 Bischofshofen HS140 Willingen HS145 Zakopane HS134 Sapporo HS134 Sapporo HS134 Trondheim HS140 Vikersund HS225 Vikersund HS225 Vikersund HS225 Lahti HS130 Lahti HS100 Kuopio HS127 Ałmaty HS140 Ałmaty HS140 Wisła HS134 Titisee-Neustadt HS142 Planica HS225 Planica HS225 Planica HS225 punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 43 - - - - - - - 0
Sezon 2017/2018
Wisła HS134 Ruka HS142 Niżny Tagił HS134 Niżny Tagił HS134 Titisee-Neustadt HS142 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS140 Innsbruck HS130 Bischofshofen HS140 Tauplitz HS235 Zakopane HS140 Willingen HS145 Willingen HS145 Lahti HS130 Oslo HS134 Lillehammer HS140 Trondheim HS140 Vikersund HS240 Planica HS240 Planica HS240 punkty
- - - - - - - 19 21 27 21 35 36 40 32 - - - - - 24 - 43
Sezon 2018/2019
Wisła HS134 Ruka HS142 Ruka HS142 Niżny Tagił HS134 Niżny Tagił HS134 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS142 Innsbruck HS130 Bischofshofen HS142 Predazzo HS135 Predazzo HS135 Zakopane HS140 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Oberstdorf HS235 Oberstdorf HS235 Oberstdorf HS235 Lahti HS130 Willingen HS145 Willingen HS145 Oslo HS134 Lillehammer HS140 Trondheim HS138 Vikersund HS240 Planica HS240 Planica HS240 punkty
- - - - - - - - - - - - - - 25 32 35 31 37 38 25 26 33 q - - 37 - 17
Sezon 2019/2020
Wisła HS134 Ruka HS142 Niżny Tagił HS134 Niżny Tagił HS134 Klingenthal HS140 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS142 Innsbruck HS130 Bischofshofen HS142 Predazzo HS104 Predazzo HS104 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Zakopane HS140 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Willingen HS145 Bad Mitterndorf HS235 Bad Mitterndorf HS235 Râșnov HS97 Râșnov HS97 Lahti HS130 Lahti HS130 Lillehammer HS140 Lillehammer HS140 punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - 17 23 14 12 8 20 27 20 2 200
Sezon 2020/2021
Wisła HS134 Ruka HS142 Ruka HS142 Niżny Tagił HS134 Niżny Tagił HS134 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS142 Innsbruck HS128 Bischofshofen HS142 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Zakopane HS140 Lahti HS130 Willingen HS147 Willingen HS147 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Zakopane HS140 Zakopane HS140 Râșnov HS97 Planica HS240 Planica HS240 Planica HS240 punkty
38 13 13 24 26 - - 10 40 35 27 39 26 22 41 18 12 29 33 37 39 15 17 12 12 207
Sezon 2021/2022
Niżny Tagił HS134 Niżny Tagił HS134 Ruka HS142 Ruka HS142 Wisła HS134 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS142 Bischofshofen HS142 Bischofshofen HS142 Bischofshofen HS142 Zakopane HS140 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Willingen HS147 Willingen HS147 Lahti HS130 Lahti HS130 Lillehammer HS140 Oslo HS134 Oslo HS134 Oberstdorf HS235 Oberstdorf HS235 Planica HS240 Planica HS240 punkty
- - - - - - - - - 36 q 45 29 25 19 16 30 7 35 27 9 24 27 28 2 4 1 6 389
Sezon 2022/2023
Wisła HS134 Wisła HS134 Ruka HS142 Ruka HS142 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS142 Innsbruck HS128 Bischofshofen HS142 Zakopane HS140 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Bad Mitterndorf HS235 Bad Mitterndorf HS235 Willingen HS147 Willingen HS147 Lake Placid HS128 Lake Placid HS128 Râșnov HS97 Oslo HS134 Oslo HS134 Lillehammer HS140 Lillehammer HS140 Vikersund HS240 Vikersund HS240 Lahti HS130 Planica HS240 Planica HS240 punkty
43 41 24 41 16 20 12 16 28 34 21 15 16 18 q 28 7 16 11 5 12 9 2 17 42 7 24 22 20 - - 6 498
Sezon 2023/2024
Ruka HS142 Ruka HS142 Lillehammer HS98 Lillehammer HS140 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS142 Innsbruck HS128 Bischofshofen HS142 Wisła HS134 Zakopane HS140 Willingen HS147 Willingen HS147 Lake Placid HS128 Lake Placid HS128 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Oberstdorf HS235 Oberstdorf HS235 Lahti HS130 Lahti HS130 Oslo HS134 Oslo HS134 Trondheim HS105 Trondheim HS140 Vikersund HS240 Vikersund HS240 Planica HS240 Planica HS240 punkty
29 31 31 26 - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - q - 7
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych Pucharu Świata[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu sezonu 2023/2024

Sezon
2017/2018
Wisła HS134 Ruka HS142 Titisee-Neustadt HS142 Zakopane HS140 Lahti HS130 Oslo HS134 Vikersund HS240 Planica HS240
- - - 6 - - - -
Sezon
2018/2019
Wisła HS134 Zakopane HS140 Lahti HS130 Willingen HS145 Oslo HS134 Vikersund HS240 Planica HS240
- - 5 - - - -
Sezon
2019/2020
Wisła HS134 Klingenthal HS140 Zakopane HS140 Lahti HS130 Oslo HS134
- - - - 3
Sezon
2020/2021
Wisła HS134 Zakopane HS140 Lahti HS130 Râșnov HS97 (mikst) Planica HS240
6 - 6 2 4
Sezon
2021/2022
Wisła HS134 Bischofshofen HS142 Zakopane HS140 Willingen HS147 (mikst) Lahti HS130 Oslo HS134 (mikst) Planica HS240
- - - - 2 - 1
Sezon
2022/2023
Titisee-Neustadt HS142 (mikst) Zakopane HS140 Willingen HS147 (mikst) Lake Placid HS128 (duety) Râșnov HS97 (duety) Lahti HS130 Planica HS240
- - 5 - 2 - -
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8

(Duety: 1 2 3 4-12 poniżej 12)
 -  – zawodnik nie wystartował

Puchar Świata w lotach[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce[32]
2017/2018 42.
2019/2020 17.
2020/2021 12.
2021/2022 1.
2022/2023 16.

Turniej Czterech Skoczni[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce[32]
2017/2018 17.
2020/2021 25.
2021/2022 42.
2022/2023 21.

Raw Air[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce[32]
2019 69.
2020 4.
2022 19.
2023 17.

Willingen Six[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce[32]
2018 37.
2019 22.
2020 18.
2021 22.

Planica 7[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce[32]
2018 39.
2019 46.
2021 14.
2022 4.
2023 35.
2024 52.

Letnie Grand Prix[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce[32]
2017 49.
2019 36.
2020 26.
2021 50.

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu LGP 2023

2017
Wisła HS134 Hinterzarten HS108 Courchevel HS132 Hakuba HS131 Hakuba HS131 Czajkowskij HS140 Czajkowskij HS140 Hinzenbach HS94 Klingenthal HS140 punkty
- 41 13 - - 21 29 50 dq 32
2018
Wisła HS134 Hinterzarten HS108 Einsiedeln HS117 Courchevel HS135 Hakuba HS131 Hakuba HS131 Râșnov HS97 Râșnov HS97 Hinzenbach HS94 punkty
- - - - - - - - 43 0
2019
Wisła HS134 Hinterzarten HS108 Courchevel HS135 Zakopane HS140 Hakuba HS131 Hakuba HS131 Hinzenbach HS94 Klingenthal HS140 punkty
42 5 44 34 23 27 - - 57
2020
Wisła HS134 Wisła HS134 punkty
24 25 13
2021
Wisła HS134 Wisła HS134 Courchevel HS135 Szczuczyńsk HS99 Szczuczyńsk HS99 Czajkowskij HS140 Hinzenbach HS94 Klingenthal HS140 punkty
dq 27 12 - - - - - 26
2023
Courchevel HS132 Courchevel HS132 Szczyrk HS104 Szczyrk HS104 Râșnov HS97 Râșnov HS97 Hinzenbach HS90 Hinzenbach HS90 Klingenthal HS140 punkty
- - - - - - 47 36 39 0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja
 q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach
 q  – zawodnik nie zakwalifikował się
 -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych LGP[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu LGP 2023

2019 Wisła HS134 Hinterzarten HS108 (mikst) Zakopane HS140
- 3 5
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8

 -  – brak startu

Puchar Kontynentalny[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce[32]
2015/2016 64.
2016/2017 67.
2017/2018 29.
2018/2019 22.
2019/2020 10.
2021/2022 4.
2023/2024 31.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 12 stycznia 2019 Austria Bischofshofen im. Paula Ausserleitnera K-125 HS-140 134,5 m 127,0 m 261,3 pkt
2. 5 lutego 2022 Stany Zjednoczone Iron Mountain Pine Mountain Jump K-119 HS-133 125,0 m 132,0 m 259,4 pkt
3. 20 lutego 2022 Norwegia Rena Renabakkene K-124 HS-139 137,5 m 139,0 m 297,1 pkt
4. 12 marca 2022 Polska Zakopane Wielka Krokiew K-125 HS-140 137,5 m 131,5 m 283,6 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 10 grudnia 2017 Kanada Whistler Whistler Olympic Park K-95 HS-104 94,5 m 101,0 m 262,0 pkt 3. 5,6 pkt Andreas Wank
2. 16 grudnia 2017 Finlandia Ruka Rukatunturi K-120 HS-142 135,0 m 142,5 m 293,7 pkt 3. 4,6 pkt Tomasz Pilch
3. 17 grudnia 2017 Finlandia Ruka Rukatunturi K-120 HS-142 133,5 m 138,0 m 267,9 pkt 2. 1,2 pkt Jurij Tepeš
4. 12 stycznia 2019 Austria Bischofshofen im. Paula Ausserleitnera K-125 HS-140 131,5 m 136,5 m 269,7 pkt 2. 16,3 pkt Clemens Aigner
5. 12 stycznia 2019 Austria Bischofshofen im. Paula Ausserleitnera K-125 HS-140 134,5 m 127,0 m 261,3 pkt 1.
6. 18 stycznia 2020 Niemcy Klingenthal Vogtland Arena K-125 HS-140 133,0 m 136,0 m 269,1 pkt 2. 20,1 pkt Stefan Huber
7. 1 lutego 2020 Słowenia Planica Bloudkova velikanka K-125 HS-138 129,5 m 131,5 m 250,6 pkt 3. 1,4 pkt Stefan Huber
8. 2 lutego 2020 Słowenia Planica Bloudkova velikanka K-125 HS-138 139,5 m 132,5 m 258,2 pkt 2. 5,0 pkt Anže Semenič
9. 5 lutego 2022 Stany Zjednoczone Iron Mountain Pine Mountain Jump K-119 HS-133 125,0 m 132,0 m 259,4 pkt 1.
10. 5 lutego 2022 Stany Zjednoczone Iron Mountain Pine Mountain Jump K-119 HS-133 119,0 m 131,5 m 240,3 pkt 3. 4,0 pkt Domen Prevc
11. 6 lutego 2022 Stany Zjednoczone Iron Mountain Pine Mountain Jump K-119 HS-133 131,0 m 129,0 m 261,1 pkt 2. 4,5 pkt Domen Prevc
12. 19 lutego 2022 Norwegia Rena Renabakkene K-124 HS-139 133,5 m 133,0 m 270,0 pkt 2. 0,8 pkt Fredrik Villumstad
13. 20 lutego 2022 Norwegia Rena Renabakkene K-124 HS-139 137,5 m 139,0 m 297,1 pkt 1.
14. 12 marca 2022 Polska Zakopane Wielka Krokiew K-125 HS-140 137,5 m 131,5 m 283,6 pkt 1.
15. 13 marca 2022 Polska Zakopane Wielka Krokiew K-125 HS-140 138,5 m 129,0 m 249,4 pkt 3. 4,9 pkt Andrzej Stękała

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu sezonu 2023/2024

Sezon 2014/2015
Rena HS111 Rena HS139 Rena HS139 Engelberg HS137 Engelberg HS137 Wisła HS134 Wisła HS134 Sapporo HS100 Sapporo HS134 Sapporo HS134 Planica HS139 Planica HS139 Zakopane HS134 Zakopane HS134 Brotterode HS117 Lahti HS130 Lahti HS130 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Seefeld HS109 Seefeld HS109 Niżny Tagił HS134 Niżny Tagił HS134 punkty
- - - - - - - - - - - - - 32 - - - - - - - - - - - - 0
Sezon 2015/2016
Rena HS111 Rena HS111 Rena HS139 Rovaniemi HS100 Rovaniemi HS100 Engelberg HS137 Engelberg HS137 Garmisch-Partenkirchen HS140 Garmisch-Partenkirchen HS140 Willingen HS145 Willingen HS145 Sapporo HS100 Sapporo HS134 Sapporo HS134 Bischofshofen HS140 Bischofshofen HS140 Planica HS139 Planica HS139 Zakopane HS134 Zakopane HS134 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Brotterode HS117 Vikersund HS117 Vikersund HS117 Czajkowskij HS140 Czajkowskij HS140 punkty
dq 48 45 - - - - - - 26 14 - - - 17 8 32 35 33 32 - - 30 - - - - 70
Sezon 2016/2017
Vikersund HS117 Vikersund HS117 Vikersund HS117 Ruka HS142 Ruka HS142 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Garmisch-Partenkirchen HS140 Garmisch-Partenkirchen HS140 Sapporo HS100 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Bischofshofen HS140 Bischofshofen HS140 Erzurum HS140 Erzurum HS109 Brotterode HS117 Brotterode HS117 Planica HS139 Planica HS139 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Rena HS139 Rena HS139 Zakopane HS134 Zakopane HS134 Czajkowskij HS106 Czajkowskij HS106 punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - 37 13 22 41 - - - - - - 10 16 70
Sezon 2017/2018
Whistler HS104 Whistler HS104 Ruka HS142 Ruka HS142 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Bischofshofen HS140 Bischofshofen HS140 Erzurum HS140 Erzurum HS140 Sapporo HS100 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Planica HS138 Planica HS138 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Brotterode HS117 Brotterode HS117 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Rena HS139 Rena HS139 Zakopane HS140 Zakopane HS140 Czajkowskij HS140 punkty
11 3 3 2 - - - - - - - - - - - - - - - - - 19 34 - - - - - 236
Sezon 2018/2019
Lillehammer HS140 Lillehammer HS140 Ruka HS142 Ruka HS142 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Bischofshofen HS140 Bischofshofen HS140 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Planica HS139 Planica HS139 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Oberstdorf HS137 Oberstdorf HS137 Brotterode HS117 Brotterode HS117 Rena HS139 Rena HS139 Zakopane HS140 Zakopane HS140 Czajkowskij HS140 Czajkowskij HS140 punkty
20 17 - - - - 16 25 2 1 11 6 4 - - - - - - - - - - - - - - - 340
Sezon 2019/2020
Vikersund HS117 Vikersund HS117 Ruka HS142 Ruka HS142 Bischofshofen HS142 Bischofshofen HS142 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Planica HS138 Planica HS138 Brotterode HS117 Brotterode HS117 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Predazzo HS135 Predazzo HS135 Rena HS139 Lahti HS130 Lahti HS130 punkty
35 53 22 21 7 21 2 4 9 7 3 2 - - - - - - - - - 400
Sezon 2021/2022
Zhangjiakou HS140 Zhangjiakou HS140 Vikersund HS117 Vikersund HS117 Ruka HS142 Ruka HS142 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Oberstdorf HS137 Innsbruck HS128 Innsbruck HS128 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Brotterode HS117 Brotterode HS117 Rena HS139 Rena HS139 Planica HS138 Planica HS138 Lahti HS130 Lahti HS130 Zakopane HS140 Zakopane HS140 Zakopane HS140 punkty
- - - - - - - - - - - - 1 3 2 4 7 2 1 - - - - 1 4 3 716
Sezon 2023/2024
Lillehammer HS140 Lillehammer HS140 Ruka HS142 Ruka HS142 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Garmisch-Partenkirchen HS142 Garmisch-Partenkirchen HS142 Innsbruck HS128 Innsbruck HS128 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Willingen HS147 Willingen HS147 Lillehammer HS140 Lillehammer HS140 Brotterode HS117 Brotterode HS117 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Kranj HS109 Kranj HS109 Lahti HS130 Lahti HS130 Zakopane HS140 Zakopane HS140 punkty
- - - - 15 18 17 19 - - dq 21 13 - - 14 12 4 20 31 25 25 27 - - - - 202
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  – zawodnik nie wystartował

Letni Puchar Kontynentalny[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce[32]
2016 82.
2017 19.
2019 56.

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu LPK 2023

2016
Kranj HS109 Kranj HS109 Kuopio HS127 Kuopio HS127 Frenštát HS106 Frenštát HS106 Lillehammer HS138 Lillehammer HS138 Stams HS115 Stams HS115 Wisła HS134 Wisła HS134 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 punkty
17 38 - - - - - - - - - - - - 14
2017
Kranj HS109 Kranj HS109 Szczyrk HS106 Wisła HS134 Frenštát HS106 Stams HS115 Stams HS115 Trondheim HS138 Trondheim HS138 Râșnov HS100 Râșnov HS100 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 punkty
23 29 4 5 7 - - - - - - - - 141
2019
Kranj HS109 Kranj HS109 Szczuczyńsk HS140 Szczuczyńsk HS140 Wisła HS134 Wisła HS134 Frenštát HS106 Frenštát HS106 Râșnov HS97 Râșnov HS97 Lillehammer HS140 Lillehammer HS140 Stams HS115 Stams HS115 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 punkty
8 12 - - - - - - - - - - - - - - 54
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  – zawodnik nie wystartował

Puchar Beskidów[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce[32]
2017 3.

FIS Cup[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce[32]
2013/2014 179.
2015/2016 11.
2016/2017 34.
2017/2018 68.

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych FIS Cupu chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 29 września 2015 Polska Szczyrk Skalite K-95 HS-106 99,0 m 103,5 m 250,5 pkt 2. 4,5 pkt Michael Dreher
2. 6 marca 2016 Słowenia Planica Srednija velikanka K-95 HS-102 96,5 m 94,0 m 229,0 pkt 3.[g] 12,0 pkt Danny Queck
3. 12 marca 2016 Czechy Harrachov Čerťák K-90 HS-100 87,0 m 97,5 m 236,5 pkt 3. 14,5 pkt Danny Queck

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cupu[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu sezonu 2023/2024

Sezon 2013/2014
Villach Villach Szczyrk Szczyrk Kuopio Kuopio Kranj Kranj Zakopane Zakopane Frenstat Frenstat Einsiedeln Einsiedeln Râșnov Râșnov Notodden Notodden Brattleboro Brattleboro Râșnov Râșnov Zakopane Zakopane punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 46 12 22
Sezon 2015/2016
Villach Villach Kuopio Kuopio Szczyrk Szczyrk Einsiedeln Einsiedeln Râșnov Râșnov Notodden Notodden Zakopane Zakopane Pjongczang Pjongczang Whistler Whistler Eau Claire Eau Claire Planica Planica Harrachov Harrachov punkty
29 45 - - 2 16 20 17 - - - - - - - - - - - - 13 3 8 3 294
Sezon 2016/2017
Villach HS98 Villach HS98 Szczyrk HS106 Szczyrk HS106 Kuopio HS127 Kuopio HS127 Einsiedeln HS117 Einsiedeln HS117 Hinterzarten HS108 Hinterzarten HS108 Râșnov HS100 Râșnov HS100 Notodden HS98 Notodden HS98 Zakopane HS134 Zakopane HS134 Eau Claire HS95 Eau Claire HS95 Sapporo HS100 Sapporo HS134 punkty
15 34 10 45 - - 14 29 50 34 - - - - 8 5 - - - - 139
Sezon 2017/2018
Villach Villach Kuopio Kuopio Kandersteg Kandersteg Râșnov Râșnov Whistler Whistler Notodden Notodden Zakopane Zakopane Planica Planica Rastbüchl Rastbüchl Villach Villach Falun punkty
- - - - - - - - 14 5 - - - - - - - - - - - 63
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  – zawodnik nie wystartował

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Skład zespołu: Anže Lanišek, Peter Prevc, Žiga Jelar i Timi Zajc
  2. a b Skład zespołu: Urša Bogataj, Žiga Jelar, Nika Križnar i Peter Prevc
  3. a b Skład zespołu: Lovro Kos, Žiga Jelar, Timi Zajc i Anže Lanišek
  4. a b Skład zespołu: Žiga Jelar, Tilen Bartol, Aljaž Osterc i Bor Pavlovčič
  5. a b Skład zespołu: Nika Križnar, Tilen Bartol, Ema Klinec i Žiga Jelar
  6. Gospodarzem Igrzyskach Europejskich 2023 był Kraków, jednak konkursy skoków narciarskich rozegrano w Zakopanem.
  7. Ex aequo z Cene Prevcem

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Ziga JELAR - sylwetka. skijumping.pl. [dostęp 2024-04-22].
  2. Rekordy życiowe skoczków narciarskich. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2024-04-22].
  3. JELAR Ziga - Athlete Information; Season 2014. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-20]. (ang.).
  4. JELAR Ziga - Athlete Information; Season 2016. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-20]. (ang.).
  5. JELAR Ziga - Athlete Information; Season 2017. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-20]. (ang.).
  6. JELAR Ziga - Athlete Information; Season 2018. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-20]. (ang.).
  7. a b JELAR Ziga - Athlete Information; Season 2019. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-20]. (ang.).
  8. Adam Bucholz: MŚ w Seefeld: Kubacki złoty, Stoch srebrny! Szalony konkurs na Toni-Seelos-Olympiaschanze z polskim happy endem!. skijumping.pl, 2019-03-01. [dostęp 2019-04-20].
  9. JELAR Ziga - Athlete Information; Season 2020. fis-ski.com. [dostęp 2020-04-21]. (ang.).
  10. a b c d JELAR Ziga - Athlete Information; World Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-05-21]. (ang.).
  11. JELAR Ziga - Athlete Information; Season 2021. fis-ski.com. [dostęp 2021-05-15]. (ang.).
  12. Wojciech Skucha: Słoweńcy ogłosili kadrę na 70. TCS, powrót Jelara. skijumping.pl, 2021-12-24. [dostęp 2022-04-11].
  13. JELAR Ziga - Athlete Information; Season 2022. fis-ski.com. [dostęp 2022-04-11]. (ang.).
  14. JELAR Ziga - Athlete Information; Season 2023. fis-ski.com. [dostęp 2023-05-21]. (ang.).
  15. Adrian Dworakowski: Ziga Jelar wstał ze szpitalnego łóżka i zajął szóste miejsce w Planicy. skijumping.pl, 2023-04-04. [dostęp 2023-05-27].
  16. JELAR Ziga - Athlete Information; Season 2024. fis-ski.com. [dostęp 2024-04-21]. (ang.).
  17. Kulm Bad Mitterndorf/Tauplitz (AUT) FIS Ski Flying World Championships. fis-ski.com. [dostęp 2024-04-21]. (ang.).
  18. Državno prvenstvo. smusko.adamsoft.si. [dostęp 2016-07-19]. (słoweń.).
  19. Državno prvenstvo. smusko.adamsoft.si. [dostęp 2018-11-14]. (słoweń.).
  20. Drzavno prvenstvo. smusko.adamsoft.si. [dostęp 2022-04-11]. (słoweń.).
  21. Ekipno državno prvenstvo. smusko.adamsoft.si. [dostęp 2018-04-28]. (słoweń.).
  22. Ekipno državno prvenstvo. smusko.adamsoft.si. [dostęp 2018-04-28]. (słoweń.).
  23. Ekipno državno prvenstvo. smusko.adamsoft.si. [dostęp 2018-04-28]. (słoweń.).
  24. Ekipno državno prvenstvo. smusko.adamsoft.si. [dostęp 2018-04-28]. (słoweń.).
  25. Ekipno državno prvenstvo. smusko.adamsoft.si. [dostęp 2020-04-21]. (słoweń.).
  26. Ekipno državno prvenstvo. skoki.sloski.si. [dostęp 2022-04-11]. (słoweń.).
  27. Državno prvenstvo, Planica. skoki.sloski.si, 2022-12-21. [dostęp 2023-05-21]. (słoweń.).
  28. Ekipno državno prvenstvo. smusko.adamsoft.si. [dostęp 2019-04-20]. (słoweń.).
  29. Državno prvenstvo, Planica. skoki.sloski.si, 2023-12-21. [dostęp 2024-04-21]. (słoweń.).
  30. MIX drzavno prvenstvo. smusko.adamsoft.si. [dostęp 2022-04-11]. (słoweń.).
  31. Ekipno MIX državno prvenstvo. smusko.adamsoft.si. [dostęp 2018-11-14]. (słoweń.).
  32. a b c d e f g h i j k Adam Kwieciński: JELAR Ziga 1997.10.22 SLO. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2024-04-22].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]