29 Dywizja Strzelców (RFSRR)
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
1919 |
| Działania zbrojne | |
| wojna domowa w Rosji wojna polsko-bolszewicka | |
| Organizacja | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość | |
29 Dywizja Strzelców – związek taktyczny piechoty Armii Czerwonej okresu wojny domowej w Rosji i wojny polsko-bolszewickiej.
Formowanie i walki[edytuj | edytuj kod]
Sformowana latem 1918 jako Wschodnia Dywizja Strzelców. 25 sierpnia przemianowana na 1 Uralską Dywizję Strzelców. 11 listopada powtórnie przemianowana na 29 Dywizję Strzelców. Walczyła na Syberii między innymi z oddziałami czeskimi. W marcu 1920 została przerzucona na front polski i weszła w skład 16 Armii, a w maju weszła w podporządkowanie 15 Armii. Jedna z jej brygad została oddana do dyspozycji Frontu Południowo-Zachodniego. Walczyła pod Leplem i nad Berezyną. W czerwcu 1920 została rozformowana, a na bazie jej dowództwa i oddziałów tworzono 3 Armię. Jedna z jej brygad weszła w skład 5 Dywizji Strzelców i wzięła udział w drugiej ofensywie Tuchaczewskiego[1].
Dowódcy dywizji[edytuj | edytuj kod]
- Grabow[1]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Odziemkowski 2004 ↓, s. 110.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Janusz Odziemkowski: Leksykon wojny polsko – rosyjskiej 1919 – 1920. Warszawa: Oficyna Wydawnicza „Rytm”, 2004. ISBN 83-7399-096-8.
- Marek Tarczyński (red.): Bitwa Lwowska. Dokumenty operacyjne (25 VII–5 VIII). T. 1. Warszawa: Oficyna Wydawnicza „Rytm”, 2002. ISBN 83-7399-012-7.