14 Dywizja Kawalerii (RFSRR)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
14 Dywizja Kawalerii
14-я кавалерийская дивизия
Historia
Państwo

 Rosyjska FSRR

Sformowanie

1920

Działania zbrojne
wojna polsko-bolszewicka
bitwa pod Antonowem (4 VI 1920)
bitwa pod Samhorodkiem (5 VI 1920)
bitwa pod Chołojowem (14 VIII 1920)
bitwa pod Komarowem (21 VIII 1920)
Organizacja
Rodzaj wojsk

Jazda

Podległość

1 Armia Konna

14 Dywizja Kawalerii (ros. 14-я кавалерийская дивизия) – związek taktyczny kawalerii Armii Czerwonej okresu wojny domowej w Rosji i wojny polsko-bolszewickiej.

Formowanie i walki[edytuj | edytuj kod]

Została sformowana na przełomie stycznia i lutego 1920, w dużej części z ochotników, i weszła w skład 1 Armii Konnej Siemiona Budionnego. Brała udział w walkach z Siłami Zbrojnymi Południa Rosji Antona Denikina. Od maja 1920 walczyła z oddziałami polskimi. Uczestniczyła w przerwaniu frontu polskiego pod Samhorodkiem. Walczyła w bitwach pod Równem i pod Brodami – Beresteczkiem. 14 sierpnia pobiła polską 1 Dywizję Jazdy pod Chołojowem. Pokonana pod Zamościem i Komarowem, nie odgrywała większej roli na froncie[1].

Żołnierze dywizji[edytuj | edytuj kod]

Dowódcy dywizji[2]
Komisarze[2]
  • German Bugaj (26 lutego – 16 marca 1920)
  • Jakow Blioch (16 marca – 23 kwietnia 1920)
  • Grigorij Dżian (23 kwietnia – 29 czerwca 1920)
  • Winokurow (29 czerwca – 3 sierpnia 1920)
  • Rawikowicz (3 – 21 sierpnia 1920)
  • Jefim Lewin (p.o. 21 sierpnia – 17 grudnia 1920)
  • Dmitrij Suszkin (17 grudnia 1920 – ?)

Struktura organizacyjna[edytuj | edytuj kod]

Organizacja dywizji w okresie I fazy walk na Ukrainie[3]:

Dowództwo 14 Dywizji Kawalerii

  • 1 Brygada Jazdy 14 DK
    • 79 pułk kawalerii
    • 80 pułk kawalerii
  • 2 Brygada Jazdy 14 DK
    • 81 pułk kawalerii
    • 82 pułk kawalerii
  • 3 Brygada Jazdy 14 DK
    • 83 pułk kawalerii
    • 84 pułk kawalerii

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]