Dwór w Bierkowicach
 Dwór w Bierkowicach | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Miejscowość | |
| Adres |
Bierkowice nr 3 |
| Typ budynku |
dwór |
| Kondygnacje |
2 |
| Ukończenie budowy |
XIX w. |
| Ważniejsze przebudowy |
XX w. |
Położenie na mapie gminy wiejskiej Kłodzko  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego  | |
Położenie na mapie powiatu kłodzkiego  | |
 50°28′27,95″N 16°36′07,55″E/50,474431 16,602097
| |
Dwór w Bierkowicach – wzniesiony po 1840 roku przez Charlottę von Zedlitz-Neukirch, był w posiadaniu jej spadkobierców do lat dwudziestych XX wieku. Obecnie w budynku mieści się szkoła podstawowa.
Położenie[edytuj | edytuj kod]
Dwór położony jest Bierkowicach, wsi sołeckiej w Polsce, w województwie dolnośląskim, w powiecie kłodzkim, w gminie Kłodzko[1]. Wznosi się w dolnej części miejscowości, przy skrzyżowaniu drogi wojewódzkiej nr 381 z szosą do Łącznej.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Pierwszy dwór w tym miejscu istniał już w XVIII wieku[2]. W 1840 roku majątek w Bierkowicach przeszedł na własność hrabiny Charlotty von Zedlitz-Neukirch, która zleciła budowę nowego dworu[2]. Następnie budynek wraz z majątkiem przeszedł na własność córki hrabiny - Florentyny von Zastrow[2]. Dwór został przebudowany w XX wieku[1]. Budynek był w posiadaniu spadkobierców Florentyny von Zastrow do lat dwudziestych XX wieku. Obecnie w dworze mieści się szkoła podstawowa[1].
Architektura[edytuj | edytuj kod]
Dwór to dwukondygnacyjna budowla wzniesiona na planie prostokąta, nakryta dachem czterospadowym o małej stromiźnie. Na wschodniej elewacji znajduje się okazały portyk, na jego kolumnadzie jest ulokowany taras widokowy[2]. W otoczeniu dworu zachowały się resztki parku, w którym znajdują się drzewa będące pomnikami przyrody[2]. Przed ogrodzeniem stoi figuralna Grupa Ukrzyżowania z XIX wieku, o cechach sztuki ludowej[2].
Galeria[edytuj | edytuj kod]
-
Dwór oraz grupa Ukrzyżowania -
Dwór -
Portyk dworu -
Portyk dworu
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 12: Góry Bardzkie. Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 1993, s. 64 i 66. ISBN 83-85773-04-5.
- ↑ a b c d e f Marek Perzyński: Gminy Kłodzko skarby i osobliwości. Wrocław: Wrocławski Dom Wydawniczy, 2002, s. 67-69. ISBN 83-913531-3-3.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Słownik geografii turystycznej Sudetów. Marek Staffa (redakcja). T. 12: Góry Bardzkie. Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 1993, ISBN 83-85773-04-5.
- Marek Perzyński, Gminy Kłodzko skarby i osobliwości, Wrocław: Wrocławski Dom Wydawniczy, 2002, ISBN 83-913531-3-3, OCLC 830371575.
