Wieża widokowa na Grodziszczu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wieża widokowa na Grodziszczu
Ilustracja
Wieża widokowa na Grodziszczu
Państwo

 Polska

Miejscowość

Gmina Nowa Ruda

Góra

Góra Grodziszcze

Wysokość

396 m n.p.m.

Typ

wieża

Data otwarcia

1813

Położenie na mapie Sudetów
Mapa konturowa Sudetów, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Wieża widokowa na Grodziszczu”
Ziemia50°30′10″N 16°33′30″E/50,502778 16,558333

Wieża widokowa na Grodziszczu (niem. Ruine Eckersdorf, Ruinen Berg, Eckardsturm) – wzniesiona w 1813 na Grodziszczu w południowo-zachodniej Polsce, w południowej części Wzgórz Włodzickich położonych w Sudetach Środkowych.

Położenie[edytuj | edytuj kod]

Wieża widokowa
Wieża na Grodziszczu
Wieża na Grodziszczu
Wieża na Grodziszczu
Wieża na Grodziszczu
Wieża na Grodziszczu
Wieża na Grodziszczu
Wieża na Grodziszczu

Wieża znajduje się pomiędzy Gorzuchowem Kłodzkim i Bożkowem w województwie dolnośląskim, w powiecie kłodzkim. Po południowo-zachodniej stronie u podnóża wzniesienia przebiega linia kolejowa WałbrzychKłodzko.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Sztuczna ruina imitująca zamek wybudowana przez hrabiego Antona Aleksandra von Magnisa jako czterokondygnacyjna wieża widokowa z 1813 r.[1] z ciosanego kamienia z pobliskich kamieniołomów, zwieńczona tarasem widokowym. Na parterze znajdowała się kuchnia, a na poszczególnych piętrach: salon i sypialnia. Pod koniec XIX w. przy wieży powstały dwa drewniane kioski z artykułami dla turystów. Obecnie ruiny oraz baszta są zaniedbane. Zawalił się zmurszały dach, połamały się kręte schody. Z zewnątrz można zobaczyć kunsztowną konstrukcję budowli z łamanego kamienia. Fundamenty oraz przybudówki ze ścianami kojarzą się ze średniowiecznym zamczyskiem. Na ścianach widać ślady schodów oraz wejścia do nieistniejących pokoi przyklejonych do baszty.

Budowla na Grodziszczu jest jedną z kilku wież widokowych w Sudetach Środkowych. Inne znajdują się na: Górze Świętej Anny, Górze Wszystkich Świętych, Kalenicy, Wielkiej Sowie, Włodzickiej Górze oraz w Suszynie.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Góry Sowie, Wzgórza Włodzickie. Słownik geografii turystycznej Sudetów, T. 11, pod red. M. Staffy, Wrocław, Wyd. I-Bis 1995, ISBN 83-85733-12-6, s. 149.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]