Pałac w Strzeszowie
51°14′40″N 17°00′33″E/51,244444 17,009167 nr rej. pałac A/3890/450/W z 10.10.1980, park A/3889/451/W z 3.05.1979 i z 29.04.2009
| |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Typ budynku | |
| Rozpoczęcie budowy |
XVI w. |
| Ważniejsze przebudowy |
XVIII w., druga poł. XIX w. |
Położenie na mapie gminy Wisznia Mała  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego  | |
Położenie na mapie powiatu trzebnickiego  | |
| 51°14′40″N 17°00′33″E/51,244444 17,009167
| |
Pałac w Strzeszowie – wybudowany w XVI w. w Strzeszowie[1].
Położenie[edytuj | edytuj kod]
Pałac położony jest we wsi w Polsce, w województwie dolnośląskim, w powiecie trzebnickim, w gminie Wisznia Mała.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Pałac przebudowany w XVIII i drugiej połowie XIX wieku; prawdopodobnie w miejscu dzisiejszego pałacu znajdował się już wcześniej drewniany dwór obronny lub myśliwski. W 1559 r. nabył go od księcia Oleśnickiego (von Oels) późniejszy starosta generalny księstwa wrocławskiego Nicolaus II von Rehdiger. Był to jedynie zastaw, ale już w 1567 r. przeszedł na jego własność. Stąd też na prawym skrzydle elewacji od zachodniej strony widnieje ozdobna data. W tym samym roku Rehdiger na miejscu książęcego dworu zbudował pałac otoczony fosą. W 1588 r. utworzył tu fideikomis przekazany jego synom i w tej rodzinie majątek pozostał do 1904 roku, kiedy zmarł Albrecht Rehdiger. W 1945 r. pałac stał się siedzibą kwatery głównej wojsk radzieckich. Gromadzono w nim także oficerów niemieckich wziętych do niewoli podczas oblężenia Wrocławia. Do 1947 r. w pałacu mieścił się szpital wojskowy Armii Czerwonej, a następnie, całkowicie ogołocony budynek, został przejęty przez władze polskie i przekazany PGR-owi. W tym czasie w budynku znajdowały się m.in. świetlica i przedszkole. Po upadku PGR-u pałac stał pusty, był grabiony i dewastowany, w 1995 r. przeszedł w prywatne ręce, co uratowało obiekt przed kompletną ruiną. Obiekt jest częścią zespołu pałacowego, w skład którego wchodzi jeszcze park.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 181. [dostęp 2015-05-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-27)].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Cetwiński Czesław, Zabytki architektury w województwie wrocławskim, Wyd. Urzędu Wojewódzkiego we Wrocławiu, 1987.