George Best
| [[Plik:{{{grafika}}}|240x240px|alt=Ilustracja|{{{opis grafiki}}}]] {{{opis grafiki}}} | |||||||||
| Pełne imię i nazwisko |
{{{pełne imię i nazwisko}}} | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
{{{data urodzenia}}} | ||||||||
| Data i miejsce śmierci |
{{{data śmierci}}} | ||||||||
| Wzrost |
{{{wzrost}}} | ||||||||
| Pozycja | |||||||||
| Informacje klubowe | |||||||||
| Klub |
{{{klub}}} | ||||||||
| Numer w klubie |
{{{numer w klubie}}} | ||||||||
| Kariera juniorska | |||||||||
| |||||||||
| Kariera seniorska[a] | |||||||||
| |||||||||
| Kariera reprezentacyjna | |||||||||
| |||||||||
| Kariera trenerska | |||||||||
| |||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||
|
{{{medale}}}
| |||||||||
| Odznaczenia | |||||||||
| {{{odznaczenia}}} | |||||||||
| [{{{www}}} Strona internetowa] | |||||||||
George Best (ur. 22 maja 1946 w Belfaście, zm. 25 listopada 2005 w Londynie) – piłkarz północnoirlandzki, wieloletni zawodnik Manchesteru United.
Życiorys
W latach 1963–1974 grał w ataku Manchesteru United (z numerem 7, 8, 10, 11 na koszulce), wystąpił w 361 meczach ligowych i strzelił 137 bramek. Łącznie w Manchesterze zdobył 179 goli w 466 meczach. Był jednym z najskuteczniejszych napastników ligi angielskiej przełomu lat 60. i 70. Zdobył mistrzostwo Anglii w 1965 i 1967, a w 1968 Puchar Europy Mistrzów Krajowych. W tymże roku został uznany za najlepszego piłkarza Europy przez pismo „France Football”, analogiczny tytuł w lidze angielskiej przyznało mu Stowarzyszenie Dziennikarzy Piłkarskich. Znalazł się w 2004 na liście FIFA 100, opracowanej przez Pelégo na 100-lecie FIFA.
Jego kariera reprezentacyjna była mniej efektowna niż klubowa. Wystąpił w 37 meczach ekipy Irlandii Północnej, strzelając 9 bramek. Nie miało to wpływu na jego popularność; uważany za jednego z piłkarzy o największym naturalnym talencie sportowym (porównywany często z Pelé), a ze względu na wygląd (szczególnie fryzurę) nazywany był „piątym Beatlesem”.
W 1975 został odsunięty od gry w Manchesterze z powodu problemów z alkoholem. Kontynuował karierę jeszcze prawie dziesięć lat w mniej znanych klubach (m.in. Stockport County, AFC Bournemouth, Fulham F.C., Hibernian F.C., a także w klubach amerykańskich). W 1984 trafił na trzy miesiące do więzienia za jazdę samochodem pod wpływem alkoholu. Kilka lat później wystąpił w telewizji BBC wyraźnie pijany. Daleki od sportowego tryb życia wkrótce przyczynił się do pogorszenia stanu zdrowia, w 2002 przeszedł transplantację wątroby. W listopadzie 2004 podjął próbę powrotu do piłki jako trener młodzieży w Portsmouth FC.
Jesienią 2005 jego stan zdrowia gwałtownie się pogorszył i trafił w bardzo ciężkim stanie do szpitala. Zmarł 25 listopada.
Upamiętnienie
George Best jest bohaterem biograficznego filmu fabularnego produkcji brytyjskiej Best (2000, reż. Mary McGuckian). W rolę Besta wcielił się irlandzki aktor John Lynch.
Z wizerunkiem George’a Besta został wydrukowany banknot, który wszedł do obiegu 27 listopada 2006 w Irlandii Północnej i w regionie Manchesteru.
Jego imię nosi lotnisko w Belfaście (George Best Belfast City Airport).
Jest jednym z trzech piłkarzy (także Denis Law i Bobby Charlton) umieszczonych na pomniku United Trinity przed stadionem Old Trafford w Manchesterze.
George Best jest bohaterem piosenki zespołu Myslovitz „Książę życia umiera”.
Bibliografia
<ref> dla grupy o nazwie „infobox”, ale nie odnaleziono odpowiedniego znacznika <references group="infobox"/>- Laureaci Złotej Piłki
- Ludzie urodzeni w Belfaście
- Piłkarze FIFA 100
- Piłkarze A.F.C. Bournemouth
- Piłkarze Los Angeles Aztecs
- Piłkarze Fulham F.C.
- Piłkarze Fort Lauderdale Strikers
- Piłkarze Hibernian F.C.
- Piłkarze Manchesteru United
- Piłkarze San Jose Earthquakes
- Piłkarze Stockport County F.C.
- Piłkarze jubileuszu UEFA
- Reprezentanci Irlandii Północnej w piłce nożnej
- Urodzeni w 1946
- Zmarli w 2005