Steve Johnson (tenisista)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Steve Johnson
Ilustracja
Państwo

 Stany Zjednoczone

Data i miejsce urodzenia

24 grudnia 1989
Orange

Wzrost

188 cm

Gra

praworęczny, oburęczny bekhend

Status profesjonalny

2012

Zakończenie kariery

aktywny

Trener

Peter Smith, Marc Lucero

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

4

Najwyżej w rankingu

21 (25 lipca 2016)

Australian Open

3R (2015, 2016)

Roland Garros

3R (2015, 2017, 2018, 2021)

Wimbledon

4R (2016)

US Open

3R (2012)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

2

Najwyżej w rankingu

39 (23 maja 2016)

Australian Open

3R (2020)

Roland Garros

3R (2018)

Wimbledon

2R (2015)

US Open

SF (2015, 2021)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Stany Zjednoczone
Igrzyska olimpijskie
brąz Rio de Janeiro 2016 tenis ziemny
(gra podwójna)
Strona internetowa

Steve Johnson (ur. 24 grudnia 1989 w Orange) – amerykański tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa, brązowy medalista igrzysk olimpijskich z Rio de Janeiro (2016).

Kariera tenisowa[edytuj | edytuj kod]

Karierę zawodową Johnson rozpoczął w 2012 roku.

W grze pojedynczej w zawodach wielkoszlemowych jego najlepszym wynikiem jest awans do czwartej rundy Wimbledonu 2016, w której poniósł porażkę z Rogerem Federerem. Amerykanin jest także czterokrotnym zwycięzcą zawodów ATP Tour z sześciu rozegranych finałów.

W grze podwójnej Johnson wygrał dwa turnieje rangi ATP Tour oraz przegrał sześć finałów.

We wrześniu 2015 roku Johnson zadebiutował w reprezentacji Stanów Zjednoczonych w Pucharze Davisa.

W sierpniu 2016 roku Johnson zdobył wspólnie z Jackiem Sockiem brązowy medal igrzysk olimpijskich w Rio de Janeiro. Mecz o udział w finale przegrali z parą Florin MergeaHoria Tecău, natomiast pojedynek o medal brązowy wygrali 6:2, 6:4 z Danielem Nestorem i Vaskiem Pospisilem[1].

W rankingu gry pojedynczej Johnson najwyżej był na 21. miejscu (25 lipca 2016), a w klasyfikacji gry podwójnej na 39. pozycji (23 maja 2016).

Finały w turniejach ATP Tour[edytuj | edytuj kod]

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
Tennis Masters Cup /
ATP Finals
ATP Masters Series /
ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold /
ATP Tour 500
ATP International Series /
ATP Tour 250

Gra pojedyncza (4–2)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwnik Wynik finału
Finalista 1. 25 października 2015 Wiedeń Twarda (hala) Hiszpania David Ferrer 6:4, 4:6, 5:7
Zwycięzca 1. 25 czerwca 2016 Nothingham Trawiasta Urugwaj Pablo Cuevas 7:6(5), 7:5
Zwycięzca 2. 16 kwietnia 2017 Houston Ceglana Brazylia Thomaz Bellucci 6:4, 4:6, 7:6(5)
Zwycięzca 3. 15 kwietnia 2018 Houston Ceglana Stany Zjednoczone Tennys Sandgren 7:6(2), 2:6, 6:4
Zwycięzca 4. 22 lipca 2018 Newport Trawiasta Indie Ramkumar Ramanathan 7:5, 3:6, 6:2
Finalista 2. 25 sierpnia 2018 Winston-Salem Twarda Rosja Daniił Miedwiediew 4:6, 4:6

Gra podwójna (2–6)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Finalista 1. 27 lipca 2014 Atlanta Twarda Stany Zjednoczone Sam Querrey Kanada Vasek Pospisil
Stany Zjednoczone Jack Sock
3:6, 7:5, 5–10
Finalista 2. 16 lutego 2016 Memphis Twarda (hala) Stany Zjednoczone Sam Querrey Polska Mariusz Fyrstenberg
Meksyk Santiago González
4:6, 4:6
Zwycięzca 1. 21 maja 2016 Genewa Ceglana Stany Zjednoczone Sam Querrey Południowa Afryka Raven Klaasen
Stany Zjednoczone Rajeev Ram
6:4, 6:1
Finalista 3. 19 lutego 2017 Memphis Twarda (hala) Stany Zjednoczone Ryan Harrison Stany Zjednoczone Brian Baker
Chorwacja Nikola Mektić
3:6, 4:6
Finalista 4. 16 lutego 2020 Nowy Jork Twarda (hala) Stany Zjednoczone Reilly Opelka Wielka Brytania Dominic Inglot
Pakistan Aisam-ul-Haq Qureshi
6:7(5), 6:7(6)
Finalista 5. 1 sierpnia 2021 Atlanta Twarda Australia Jordan Thompson Stany Zjednoczone Reilly Opelka
Włochy Jannik Sinner
4:6, 7:6(3), 3–10
Finalista 6. 22 sierpnia 2021 Cincinnati Twarda Stany Zjednoczone Austin Krajicek Hiszpania Marcel Granollers
Argentyna Horacio Zeballos
6:7(5), 6:7(5)
Zwycięzca 2. 17 lipca 2022 Newport Trawiasta Stany Zjednoczone William Blumberg Południowa Afryka Raven Klaasen
Brazylia Marcelo Melo
6:4, 7:5

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Steve Johnson Bio, Stats, and Results [online], Olympics at Sports-Reference.com [dostęp 2018-04-16] [zarchiwizowane z adresu 2017-12-31] (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]