David Prinosil

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
David Prinosil
Państwo

 Niemcy

Data i miejsce urodzenia

9 marca 1973
Ołomuniec

Wzrost

185 cm

Gra

praworęczny, oburęczny bekhend

Status profesjonalny

1991

Zakończenie kariery

2004

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

3

Najwyżej w rankingu

28 (23 kwietnia 2001)

Australian Open

3R (1995, 2001)

Roland Garros

3R (1992)

Wimbledon

4R (2000)

US Open

2R (1996, 1999)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

10

Najwyżej w rankingu

12 (20 sierpnia 2001)

Australian Open

F (2001)

Roland Garros

F (1993)

Wimbledon

QF (1992)

US Open

SF (1999)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Niemcy
Igrzyska olimpijskie
brąz Atlanta 1996 tenis ziemny
(gra podwójna)

David Prinosil (ur. 9 marca 1973 w Ołomuńcu) − niemiecki tenisista pochodzenia czeskiego, reprezentant w Pucharze Davisa, zdobywca brązowego medalu igrzysk olimpijskich w Atlancie (1996) w grze podwójnej.

Kariera tenisowa[edytuj | edytuj kod]

Jako zawodowy tenisista występował w latach 1991−2004.

W grze pojedynczej osiągnął 6 finałów turniejów rangi ATP World Tour, z których w 3 zwyciężył.

W grze podwójnej wygrał 10 turniejów rangi ATP World Tour i 11−krotnie był uczestnikiem finałów. Wśród finałów z udziałem Niemca są wielkoszlemowe French Open 1993 i Australian Open 2001. W Paryżu startował z Markiem-Kevinem Goellnerem, a w Melbourne z Byronem Blackiem.

Razem z Markiem-Kevinem Goellnerem zdobył w 1996 roku brązowy medal igrzysk olimpijskich w Atlancie. Półfinałową rywalizację niemiecka para przegrała z Brytyjczykami Neilem Broadem i Timem Henmanem, natomiast mecz o brązowy medal wygrała z Holendrami Jacckiem Eltinghem i Paulem Haarhuisem.

W latach 1996−2003 reprezentował Niemcy w Pucharze Davisa rozgrywając łącznie 22 mecze, triumfując w 11.

W rankingu gry pojedynczej Prinosil najwyżej był na 28. miejscu (23 kwietnia 2001), a w klasyfikacji gry podwójnej na 12. pozycji (20 sierpnia 2001).

Finały w turniejach ATP World Tour[edytuj | edytuj kod]

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
Tennis Masters Cup /
ATP Finals
ATP Masters Series /
ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold /
ATP Tour 500
ATP International Series /
ATP Tour 250

Gra pojedyncza (3–3)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwnik Wynik finału
Zwycięzca 1. 16 lipca 1995 Newport Trawiasta Stany Zjednoczone David Wheaton 7:6(3), 5:7, 6:2
Zwycięzca 2. 16 lipca 1995 Ostrawa Dywanowa (hala) Czechy Petr Korda 6:1, 6:2
Finalista 1. 15 marca 1998 Kopenhaga Dywanowa (hala) Szwecja Magnus Gustafsson 6:3, 1:6, 1:6
Finalista 2. 14 lutego 1999 Petersburg Dywanowa (hala) Szwajcaria Marc Rosset 3:6, 4:6
Zwycięzca 3. 18 czerwca 2000 Halle Trawiasta Holandia Richard Krajicek 6:3, 6:2
Finalista 3. 30 października 2000 Moskwa Dywanowa (hala) Rosja Jewgienij Kafielnikow 2:6, 5:7

Gra podwójna (10–11)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Zwycięzca 1. 30 sierpnia 1992 Umag Ceglana Czechosłowacja Richard Vogel Holandia Sander Groen
Niemcy Lars Koslowski
6:3, 6:7, 7:6
Zwycięzca 2. 1 marca 1992 Rotterdam Dywanowa (hala) Niemcy Marc-Kevin Goellner Holandia Paul Haarhuis
Holandia Mark Koevermans
6:2, 6:7, 7:6
Finalista 1. 5 czerwca 1993 French Open, Paryż Ceglana Niemcy Marc-Kevin Goellner Stany Zjednoczone Luke Jensen
Stany Zjednoczone Murphy Jensen
4:6, 7:6, 4:6
Zwycięzca 3. 29 sierpnia 1993 Long Island Twarda Niemcy Marc-Kevin Goellner Francja Arnaud Boetsch
Francja Olivier Delaître
6:7, 7:5, 6:2
Finalista 2. 10 października 1993 Tuluza Twarda (hala) Niemcy Udo Riglewski Zimbabwe Byron Black
Stany Zjednoczone Jonathan Stark
5:7, 6:7
Finalista 3. 24 października 1993 Wiedeń Dywanowa (hala) Stany Zjednoczone Mike Bauer Zimbabwe Byron Black
Stany Zjednoczone Jonathan Stark
3:6, 6:7
Finalista 4. 6 marca 1994 Kopenhaga Dywanowa (hala) Niemcy Udo Riglewski Czechy Martin Damm
Nowa Zelandia Brett Steven
3:6, 4:6
Finalista 5. 23 marca 1997 Petersburg Dywanowa (hala) Czechy Daniel Vacek Rosja Andriej Olchowski
Nowa Zelandia Brett Steven
4:6, 3:6
Zwycięzca 4. 24 sierpnia 1997 Long Island Twarda Południowa Afryka Marcos Ondruska Stany Zjednoczone Mark Keil
Stany Zjednoczone T.J. Middleton
6:4, 6:4
Finalista 6. 12 października 1997 Wiedeń Dywanowa (hala) Niemcy Marc-Kevin Goellner Południowa Afryka Ellis Ferreira
Stany Zjednoczone Patrick Galbraith
3:6, 4:6
Zwycięzca 5. 25 października 1998 Ostrawa Dywanowa (hala) Niemcy Nicolas Kiefer Południowa Afryka David Adams
Czechy Pavel Vízner
6:4, 6:3
Finalista 7. 7 marca 1999 Kopenhaga Dywanowa (hala) Niemcy Marc-Kevin Goellner Białoruś Maks Mirny
Rosja Andriej Olchowski
7:6(5), 6:7(4), 1:6
Zwycięzca 6. 17 października 1999 Wiedeń Twarda (hala) Australia Sandon Stolle Południowa Afryka Piet Norval
Zimbabwe Kevin Ullyett
6:3, 6:4
Zwycięzca 7. 5 marca 2000 Kopenhaga Twarda (hala) Czechy Martin Damm Szwecja Jonas Björkman
Kanada Sébastien Lareau
6:1, 5:7, 7:5
Finalista 8. 18 czerwca 2000 Halle Trawiasta Indie Mahesh Bhupathi Szwecja Nicklas Kulti
Szwecja Mikael Tillström
6:7(4), 6:7(4)
Finalista 9. 8 października 2000 Hongkong Twarda Słowacja Dominik Hrbatý Zimbabwe Wayne Black
Zimbabwe Kevin Ullyett
1:6, 2:6
Zwycięzca 8. 29 października 2000 Moskwa Dywanowa (hala) Szwecja Jonas Björkman Czechy Jiří Novák
Czechy David Rikl
6:2, 6:3
Finalista 10. 28 stycznia 2001 Australian Open, Melbourne Twarda Zimbabwe Byron Black Szwecja Jonas Björkman
Australia Todd Woodbridge
1:6, 7:5, 4:6, 4:6
Zwycięzca 9. 19 sierpnia 2001 Waszyngton Twarda Czechy Martin Damm Stany Zjednoczone Bob Bryan
Stany Zjednoczone Mike Bryan
7:6(5), 6:3
Finalista 11. 12 sierpnia 2001 Cincinnati Twarda Czechy Martin Damm Indie Mahesh Bhupathi
Indie Leander Paes
6:7(3), 3:6
Zwycięzca 10. 16 czerwca 2002 Halle Trawiasta Czechy David Rikl Szwecja Jonas Björkman
Australia Todd Woodbridge
4:6, 7:6(5), 7:5

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]