Antoni Mierzwiński

Antoni Mierzwiński
Data i miejsce urodzenia	15 lutego 1915 ; Staroporczyn
Data śmierci	27 sierpnia 1997
	Centralny Urząd Skupu i Kontraktacji
Okres	od maj 1951; do 9 kwietnia 1953
Przynależność polityczna	Polska Zjednoczona Partia Robotnicza
	Minister skupu
Okres	od 9 kwietnia 1953; do 27 lutego 1957
Przynależność polityczna	Polska Zjednoczona Partia Robotnicza
Następca	Feliks Pisula
	Odznaczenia

Antoni Mierzwiński (ur. 15 lutego 1915 w Staroporczynie, zm. 27 sierpnia 1997 w Warszawie) – polski inżynier rolnik i polityk, minister skupu w latach 1953–1957.

Życiorys

Syn Stanisława. Uzyskał wykształcenie wyższe, z zawodu inżynier rolnik. Po wojnie pracował w administracji państwowej, do 1949 był głównym pełnomocnikiem ds. podatku gruntowego.

Od 1944 należał do Polskiej Partii Robotniczej, następnie od 1948 do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Delegat na II Zjazd PPR oraz I i II Zjazd PZPR. W 1949 został podsekretarzem stanu w Ministerstwie Handlu Wewnętrznego, następnie od 1951 do 1953 był prezesem Centralnego Urzędu Skupu i Kontraktacji. W latach 1953–1957 minister skupu, następnie do 1958 był podsekretarzem stanu w Ministerstwie Przemysłu Spożywczego i Skupu.

W okresie 1958–1965 przewodniczący prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Warszawie, a do 1968 pełnił analogiczną funkcję w Kielcach. Następnie do 1972 wiceprezes Urzędu Rezerw Państwowych.

W latach 1960–1966 prezes Naczelnej Rady Łowieckiej Polskiego Związku Łowieckiego.

Od 1943 był mężem Marii córki Andrzeja^[1].

Został pochowany na Cmentarzu w Pyrach.

Ordery i odznaczenia

Order Sztandaru Pracy I klasy (1959)^[2]
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (18 lipca 1946)^[3]
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (22 lipca 1949)^[4]
Medal za Długoletnie Pożycie Małżeńskie (18 maja 1993)^[1]
Medal im. Ludwika Waryńskiego (1988)^[5]

Przypisy

↑ ^a ^b M.P. z 1993 r. nr 35, poz. 350 „za przeżycie 50 lat w jednym związku małżeńskim” - na wniosek Wojewody Warszawskiego.
↑ Najwyższe odznaczenia dla zasłużonych obywateli Polski Ludowej, „Trybuna Robotnicza”, nr 173, 22 lipca 1959, s. 7.
↑ M.P. z 1947 r. nr 25, poz. 113 „za zasługi na polu organizacji administracji publicznej”.
↑ M.P. z 1949 r. nr 62, poz. 832 „za wybitne zasługi w służbie państwowej”.
↑ „Życie Partii”, nr 14 (552), 12 lipca 1989, s. 20.

Bibliografia

Informacje w BIP IPN
TadeuszT. Mołdawa TadeuszT., Ludzie władzy 1944–1991, Warszawa: PWN, 1991, s. 395, ISBN 83-01-10386-8, OCLC 69290887 .

[:0-1] M.P. z 1993 r. nr 35, poz. 350 „za przeżycie 50 lat w jednym związku małżeńskim” - na wniosek Wojewody Warszawskiego.

[2] Najwyższe odznaczenia dla zasłużonych obywateli Polski Ludowej, „Trybuna Robotnicza”, nr 173, 22 lipca 1959, s. 7.

[3] M.P. z 1947 r. nr 25, poz. 113 „za zasługi na polu organizacji administracji publicznej”.

[4] M.P. z 1949 r. nr 62, poz. 832 „za wybitne zasługi w służbie państwowej”.

[5] „Życie Partii”, nr 14 (552), 12 lipca 1989, s. 20.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]