Czesław Bąbiński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Czesław Bąbiński
ilustracja
Czesław Bąbiński
Data i miejsce urodzenia

14 lipca 1915
Łódź

Data śmierci

5 września 1997

Minister budownictwa przemysłowego
Okres

od 15 stycznia 1952
do 11 lipca 1956

Przynależność polityczna

Polska Zjednoczona Partia Robotnicza

Odznaczenia
Order Sztandaru Pracy I klasy Order Sztandaru Pracy II klasy Złoty Krzyż Zasługi

Czesław Bąbiński właśc. Czesław Bomba (ur. 14 lipca 1915 w Łodzi, zm. 5 września 1997[1]) – polski inżynier chemik, profesor Politechniki Warszawskiej i polityk, minister budownictwa przemysłowego w latach 1952–1956.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Jana. W latach 1937–1939 studiował na Politechnice Lwowskiej, następnie do 1941 w Moskiewskim Instytucie Chemiczno-Technologiczny im. Mendelejewa, gdzie uzyskał tytuł inżynierski, w 1945 doktoryzował się w naukach chemicznych na Politechnice Łódzkiej. W 1935 pracował jako technik w Śląskich Technicznych Zakładach Naukowych, następnie do 1937 był praktykantem w Hucie „Pokój”, w latach 1942–1943 majster w uzbeckiej Kopalnia Szoguńsko-Ozorkiertowej, a następnie inżynier w tadżyckiej fabryce ekstrakcyjnej. W 1945 został zastępcą dyrektora Centralnego Zarządu Przemysłu Hutniczego, w 1946 objął analogiczne stanowisko w Centralnym Zarządzie Przemysłu Włókienniczego. W 1948 został dyrektorem departamentu inwestycyjnego Ministerstwa Przemysłu i Handlu, a w 1949 dyrektorem generalnym w Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego.

W 1945 wstąpił do Polskiej Partii Robotniczej, a w 1948 do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, delegat na II Zjazd PZPR. W latach 1951–1952 podsekretarz stanu i kierownik Ministerstwa Budownictwa Przemysłowego, a od 15 stycznia 1952 do 11 lipca 1956 jego minister, w 1956 pełnił funkcję podsekretarza stanu w Ministerstwie Budownictwa.

Od 1956 w pracy naukowej, był profesorem Politechniki Warszawskiej[2]. W latach 1966–1968 kierownik Zakładu Metod Projektowania i Programowania Centrum Obliczeniowego Polskiej Akademii Nauk[3].

Pochowany na cmentarzu komunalnym Północnym w Warszawie (kwatera E-VI-7-4-3/4)[1].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze, cmentarzekomunalne.com.pl [dostęp 2018-02-25] (pol.).
  2. Czesław Bąbiński, beta.architektura.warszawa.sarp.org.pl [dostęp 2018-02-25].
  3. Zarchiwizowana kopia. [dostęp 2018-02-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-12)].
  4. M.P. z 1953 r. nr 93, poz. 1292 „za zasługi położone przy budowie i uruchomieniu zakładu wielkopiecowego huty im. Bolesława Bieruta Częstochowie”.
  5. M.P. z 1950 r. nr 87, poz. 1073 „za wybitne zasługi położone dla Narodu i Państwa w szczególności przy opracowaniu planu 6-letniego”.
  6. M.P. z 1947 r. nr 5, poz. 8 „za zasługi przy zabezpieczeniu, odbudowie i organizacji przemysłu włókienniczego w Polsce”.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]