Atalanta BC

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Atalanta Bergamo)
Atalanta BC
Pełna nazwa

Atalanta Bergamasca Calcio

Przydomek

Orobici
Nerazzurri

Barwy

       
niebiesko-czarne

Data założenia

17 października 1907

Liga

Serie A

Państwo

 Włochy

Region

 Lombardia

Siedziba

Bergamo

Stadion

Stadio Atleti Azzurri d’Italia

Sponsor techniczny

Joma

Prezes

Antonio Percassi

Trener

Gian Piero Gasperini

Stroje
domowe
Stroje
wyjazdowe
Trzeci
strój
Strona internetowa

Atalanta Bergamasca Calciowłoski klub piłkarski z siedzibą w Bergamo, założony 17 października 1907, od sezonu 2011/12 występujący w Serie A.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Chronologia nazw:

  • 1907: Società Bergamasca di Ginnastica e Sports Atletici Atalanta
  • 1919: Società Bergamasca di Educazione Fisica Atalanta
  • 1920: Atalanta e Bergamasca di Ginnastica e Scherma – po fuzji z Bergamasca di Ginnastica e Scherma
  • 1920: Atalanta Bergamasca Calcio

17 października 1907 założono w Bergamo klub sportowy SBGSA Atalanta[1]. Wziął on nazwę od mitologicznej atletki Atalanty. Przystąpił do F.I.F., ale rozgrywał jedynie mecze towarzyskie. Dopiero w sezonie 1914/15 uczestniczył w Promozione Lombarda (D2). Po zakończeniu I wojny światowej, w sezonie 1919/20 został zakwalifikowany do Prima Categoria, w której zajął 3. miejsce w grupie B Prima Categoria Lombarda. W lutym 1920 r. połączył się z Bergamasca di Ginnastica e Scherma, przyjmując nazwę Atalanta e Bergamasca di Ginnastica e Scherma, którą następnie uproszczono do Atalanta Bergamasca Calcio. W sezonie 1920/21 zespół uplasował się na 4. pozycji w grupie E Prima Categoria Lombarda. 24 lipca 1921, podczas zgromadzenia na którym przedstawiono Projekt Pozzo, plan reformy mistrzostw, który przewidywał zmniejszenie Pierwszej Dywizji Północnej do zaledwie 24 uczestników w porównaniu z 64 uczestnikami mistrzostw sezonu 1920/21, 24 największe włoskie kluby odłączyły się od FIGC, tworząc federację (CCI) i mistrzostwo (Prima Divisione, znane również jako Torneo delle 24). Klub zdecydował się pozostać w szeregach FIGC, zajmując 3. miejsce w sezonie 1921/22 w grupie B Prima Categoria Lombarda. Przed rozpoczęciem sezonu 1922/23 ze względu na kompromis Colombo dotyczący restrukturyzacji mistrzostw, klub został zakwalifikowany do rozgrywek Seconda Divisione Lega Nord (D2), w których najpierw zwyciężył w grupie C, a w półfinale zajął 2. miejsce w grupie B. W następnym sezonie 1923/24 był 3. w grupie B Seconda Divisione Lega Nord.

Po reorganizacji ligi w 1926 r. i wprowadzeniu najwyższej klasy – Divisione Nazionale, w sezonie 1926/27 drużyna zajęła 2. miejsce w grupie B Prima Divisione (D2). W sezonie 1927/28 najpierw zwyciężył w grupie A Prima Divisione, a potem w finale również był pierwszym, zdobywając promocję do Divisione Nazionale. Jednak klub nie zatrzymał się na długo na najwyższym poziomie, po zajęciu 14 pozycji w grupie A Divisione Nazionale w sezonie 1928/29, spadł z pierwszej dywizji. W sezonie 1929/30 po podziale najwyższej dywizji na Serie A i Serie B, klub został zakwalifikowany do Serie B. W 1937 r. zespół awansował po raz pierwszy do Serie A, ale szybko został zdegradowany. Powrócił w 1940 r. i utrzymał się w niej do 1959 r. Po roku pobytu w Serie B, powrócił do najwyższej klasy rozgrywek, by pozostać w niej do 1973 r. W 1964 r. drużyna zdobyła Puchar Włoch, a rok później doszła do półfinału Pucharu Zdobywców Pucharów. W 1981 r. została zdegradowana do Serie C1. Do II ligi powróciła rok później, a w 1985 r. awansował ponownie do najwyższej klasy rozgrywek we Włoszech. Od tej pory klub balansował pomiędzy Serie A i Serie B. Atalanta była degradowana w 1988 r., 1995 r. i 1998 r. W 2006 r. znów powróciła do Serie A. W 2010 r. ponownie znalazła się w II lidze. W 2011 r. po raz kolejny awansowała do Serie A. Największym osiągnięciem drużyny było 3. miejsce w lidze w 2019, 2020 i 2021.

Sukcesy[edytuj | edytuj kod]

Krajowe[edytuj | edytuj kod]

Rozgrywki Osiągnięcie Razy Sezon(y)
Mistrzostwo I miejsce 0
II miejsce 0
III miejsce 3 2019, 2020, 2021
Puchar zdobywca 1 1963
finalista 4 1987, 1996, 2019, 2021
Superpuchar zdobywca 0
finalista 0

Obecny skład[edytuj | edytuj kod]

Stan na 31 stycznia 2023[2]
Nr Poz. Piłkarz
1 BR Argentyna Juan Musso
2 OB Włochy Rafael Tolói (kapitan)
3 OB Dania Joakim Mæhle
5 OB Włochy Caleb Okoli
6 OB Argentyna José Luis Palomino
7 PO Holandia Teun Koopmeiners
9 NA Kolumbia Luis Muriel
10 PO Wybrzeże Kości Słoniowej Jérémie Boga
11 NA Nigeria Ademola Lookman
13 PO Brazylia Éderson
15 PO Holandia Marten de Roon (wicekapitan)
17 NA Dania Rasmus Højlund
Nr Poz. Piłkarz
19 OB Albania Berat Djimsiti
22 OB Włochy Matteo Ruggeri
28 OB Turcja Merih Demiral
31 BR Włochy Francesco Rossi
33 OB Holandia Hans Hateboer
42 OB Włochy Giorgio Scalvini
57 BR Włochy Marco Sportiello
77 OB Włochy Davide Zappacosta
88 PO Chorwacja Mario Pašalić
91 NA Kolumbia Duván Zapata
93 OB Francja Brandon Soppy

Piłkarze na wypożyczeniu[edytuj | edytuj kod]

Nr Poz. Piłkarz
NA Włochy Christian Capone (w Ternanie do 30 czerwca 2022)
NA Gambia Ebrima Colley (w Spezii do 30 czerwca 2022)
BR Włochy Pierluigi Gollini (w Tottenhamie Hotspur do 30 czerwca 2022)
PO Ukraina Wiktor Kowałenko (w Spezii do 30 czerwca 2022)
NA Holandia Sam Lammers (w Eintrachcie Frankfurt do 30 czerwca 2022)
NA Wybrzeże Kości Słoniowej Emmanuel Latte Lath (w SPAL do 30 czerwca 2022)
OB Włochy Matteo Lovato (w Cagliari Calcio do 30 czerwca 2022)
Nr Poz. Piłkarz
PO Włochy Filippo Melegoni (w Genoi do 30 czerwca 2022)
OB Argentyna Cristian Romero (w Tottenhamie Hotspur do 30 czerwca 2023)
OB Włochy Matteo Ruggeri (w Salernitanie do 30 czerwca 2022)
OB Chorwacja Boško Šutalo (w Hellasie Verona do 30 czerwca 2022)
NA Włochy Marco Tumminello (w Regginie do 30 czerwca 2022)
PO Włochy Luca Valzania (w Cremonese do 30 czerwca 2022)
NA Włochy Luca Vido (w Cremonese do 30 czerwca 2022)

Europejskie puchary[edytuj | edytuj kod]

Legenda do wszystkich tabel:

  • Q – runda eliminacyjna, 1/16, 1/8, 1/4, 1/2 – odpowiednia faza rozgrywek, Grupa – runda grupowa, 1r gr – pierwsza runda grupowa, 2r gr – druga runda grupowa, F – finał, R – runda, PO – play-off
  • k. – rzuty karne, los. – losowanie, Dogr. – dogrywka, w. – zasada bramek strzelonych na wyjeździe
Sezon Rozgrywki Runda Klub Dom Wyjazd Ogólnie
1963/64 Puchar Zdobywców Pucharów 1R Portugalia Sporting CP 2–0 1–3 3–3, 1–3 (N)
1987/88 Puchar Zdobywców Pucharów 1R Walia Merthyr Tydfil 2–0 1–2 3–2
1/8 Grecja OFI Kreta 2–0 0–1 2–1
1/4 Portugalia Sporting CP 2–0 1–1 3–1
1/2 Belgia KV Mechelen 1–2 1–2 2–4
1989/90 Puchar UEFA 1R Spartak Moskwa 0–0 0–2 0–2
1990/91 Puchar UEFA 1R Dinamo Zagrzeb 0–0 1–1 1–1, w.
2R Turcja Fenerbahçe SK 4–1 1–0 5–1
1/8 Niemcy 1. FC Köln 1–0 1–1 2–1
1/4 Włochy Inter Mediolan 0–0 0–2 0–2
2017/18 Liga Europy Grupa E Anglia Everton 3–0 5–1 1. miejsce
Francja Olympique Lyon 1–0 1–1
Cypr Apollon Limassol 3–1 1–1
1/16 Niemcy Borussia Dortmund 1–1 2–3 3–4
2018/19 Liga Europy 2Q Bośnia i Hercegowina FK Sarajevo 2–2 8–0 10–2
3Q Izrael Hapoel Hajfa 2–0 4–1 6–1
PO Dania FC København 0–0 0–0 0–0, k: 3–4
2019/20 Liga Mistrzów Grupa C Chorwacja Dinamo Zagrzeb 2–0 0–4 2. miejsce
Ukraina Szachtar Donieck 1–2 3–0
Anglia Manchester City 1–1 1–5
1/8 Hiszpania Valencia 4–1 4–3 8–4
1/4 Francja Paris Saint-Germain 1–2 (N)
2020/21 Liga Mistrzów Grupa D Anglia Liverpool 0–5 2–0 2. miejsce
Holandia Ajax 2–2 1–0
Dania FC Midtjylland 1–1 4–0
1/8 Hiszpania Real Madryt 0–1 1–3 1–4
2021/22 Liga Mistrzów Grupa F Hiszpania Villarreal 2–3 2–2 3. miejsce
Szwajcaria BSC Young Boys 1–0 3–3
Anglia Manchester United 2–2 2–3
Liga Europy 1/16 Grecja Olympiakos 2–1 3–0 5–1
1/8 Niemcy Bayer Leverkusen 3–2 1–0 4–2
1/4 Niemcy RB Leipzig 0–2 1–1 1–3
2023/24 Liga Europy Grupa D Portugalia Sporting CP 1–1 2–1 1. miejsce
Austria Sturm Graz 1–0 2–2
Polska Raków Częstochowa 2–0 4–0
1/8 Portugalia Sporting CP 2–1 1–1 3–2
1/4 Anglia Liverpool 0–1 3–0 3–1
1/2 Francja Olympique Marsylia

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Italy – Foundation Dates [online], rsssf.com [dostęp 2020-11-02] (ang.).
  2. Atalanta BC, [w:] baza Transfermarkt (drużyny) [dostęp 2021-08-11].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]