Przejdź do zawartości

Blanka Vlašić

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Blanka Vlašić
Ilustracja
Blanka Vlašić podczas mityngu ISTAF w Berlinie (2008)
Data i miejsce urodzenia

8 listopada 1983
Split

Wzrost

193 cm

Dorobek medalowy
Igrzyska olimpijskie
Reprezentacja  Chorwacja
srebro Pekin 2008 lekkoatletyka
(skok wzwyż)
brąz Rio de Janeiro 2016 lekkoatletyka
(skok wzwyż)
Mistrzostwa świata
złoto Osaka 2007 skok wzwyż
złoto Berlin 2009 skok wzwyż
srebro Daegu 2011 skok wzwyż
srebro Pekin 2015 skok wzwyż
Mistrzostwa Europy
złoto Barcelona 2010 skok wzwyż
Halowe mistrzostwa świata
złoto Walencja 2008 skok wzwyż
złoto Ad-Dauha 2010 skok wzwyż
srebro Moskwa 2006 skok wzwyż
brąz Budapeszt 2004 skok wzwyż
Mistrzostwa świata juniorów
złoto Santiago 2000 skok wzwyż
złoto Kingston 2002 skok wzwyż

Blanka Vlašić (ur. 8 listopada 1983 w Splicie) – chorwacka lekkoatletka, uprawiająca skok wzwyż, wicemistrzyni olimpijska z Pekinu oraz brązowa medalistka z Rio de Janeiro. Dwukrotna mistrzyni świata na otwartym stadionie (Osaka 2007 i Berlin 2009) oraz czterokrotna medalistka halowych mistrzostw świata.

Jej rekord życiowy – 2,08 m – jest także rekordem kraju i został ustanowiony 31 sierpnia 2009 roku. Tylko dwie zawodniczki skakały wyżej od niej – Stefka Kostadinowa i Jarosława Mahuczich. Trenerem Blanki jest jej ojciec Joško – były dziesięcioboista oraz były skoczek wzwyż Bojan Marinović. Chorwatka ma 1,93 m wzrostu, i jest jedną z najwyższych zawodniczek na świecie uprawiających skok wzwyż. Jej młodszy brat Nikola jest piłkarzem reprezentacji Chorwacji.

Młodość

[edytuj | edytuj kod]

Urodziła się w sportowej rodzinie. Jej ojciec Joško był dziesięcioboistą i zdobywcą złotego medalu na igrzyskach śródziemnomorskich w Casablance. Na cześć tego zwycięstwa nazwał swoją córkę Blanka. Natomiast jej matka Venera była mistrzem Jugosławii w biegach narciarskich.

Blanka Vlašić w czasie mistrzostw świata w Berlinie w 2009

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Juniorska

[edytuj | edytuj kod]

W 2000 roku reprezentowała Chorwację na igrzyskach olimpijskich w Sydney, gdzie nie przebrnęła przez kwalifikacje. W tym samym roku zdobyła złoty medal na Mistrzostwach Świata Juniorów w Lekkoatletyce w Santiago. W 2001 roku zdobyła złoty medal na igrzyskach śródziemnomorskich. W 2002 roku na halowych mistrzostwach Europy w lekkoatletyce w Wiedniu ustanowiła swój rekord życiowy w hali, skacząc 1,92 m. Jednak ten wynik nie dał jej kwalifikacji do zawodów. W tym samym roku obroniła w Kingston tytuł mistrzyni świata na mistrzostwach świata juniorów w lekkoatletyce. Wygrała konkurs z wynikiem 1,96 m, co było jej nowym rekordem życiowym i przewagą 9 cm nad zawodniczką zajmującą 2. miejsce. Na mistrzostwach Europy w Monachium w 2002 roku zajęła 5. miejsce.

Seniorska

[edytuj | edytuj kod]

Na początku sezonu 2003 wygrała mityng w Linzu, skacząc 1,98 m (nowy rekord życiowy), a 10 dni później zajęła 4. miejsce na Halowych mistrzostwach świata w brytyjskim Birmingham. W czerwcu i lipcu biła swoje rekordy życiowe. Najpierw skacząc 1,99 m na mityngu Złotej Ligi w Paryżu, a następnie przekraczając granicę 2,00 m w Zagrzebiu w zawodach IAAF Grand Prix. Następnie zdobyła złoty medal na młodzieżowych mistrzostwach Europy w Bydgoszczy. W Zurychu poprawiła swój rekord życiowy o 1 cm (2,01) i dzięki czemu mogła wziąć udział w mistrzostwach świata w Paryżu i w Światowym Finale IAAF w Monako.

Sezon 2004 zaczęła od zdobycia brązowego medalu na halowych mistrzostwach świata w Budapeszcie. W Lublanie ustanowiła wynikiem 2,03 m nowy rekord Chorwacji. Na igrzyskach olimpijskich w Atenach zajęła 11. miejsce. Krótko potem Vlašić przerwała karierę na rok, z powodu problemów zdrowotnych. Lekarze zdiagnozowali u niej nadczynność tarczycy.

operacja i rekonwalescencja spowodowały, że w 2005 roku wzięła udział w 2 konkursach. Z wynikiem 1,95 m zdobyła tytuł mistrza Chorwacji. Na Mistrzostwach świata w Helsinkach z wynikiem 1,88 m nie zakwalifikowała się do finału.

W sezonie 2006 poprawiła swój rekord życiowy na 2,05 m i zdobyła srebrny medal na Halowych mistrzostwach świata w Moskwie. Na mistrzostwach Europy w Göteborgu zajęła 4. miejsce i po raz drugi w karierze wzięła udział w Światowym Finale IAAF w Stuttgarcie.

Blanka Vlašić w trakcie skoku w Walencji w 2008 roku

Halowe mistrzostwa Europy w Birmingham ukończyła na 5. miejscu, jednak po dyskwalifikacji Weneliny Wenewej za doping ostatecznie zajęła miejsce 4. Na mistrzostwach świata w japońskiej Osace zdobyła złoty medal. Vlašić zwyciężyła także w 18 na 19 konkursów skoku wzwyż na otwartym stadionie, a jej jedyną porażką był pierwszy konkurs Złotej Ligi w Oslo. European Athletic Association ogłosiło ją Najlepszą Lekkoatletką Roku.

Halowe mistrzostwa świata w Walencji ukończyła na 1. miejscu. Na letnich Igrzyskach Olimpijskich w Pekinie w 2008 roku była druga za Belgijką Tii Hellebaut. W sezonie 2008 wygrała także 5 z 6 mityngów Złotej Ligi.

W sezonie 2009 Blanka Vlasić na przemian zajmowała 2. i 1. miejsca na mityngach Złotej Ligi. Halowe mistrzostwa Europy w Turynie ukończyła na 5. miejscu. Na mistrzostwach świata w Berlinie zdobyła złoty medal z wynikiem 2,05 m.

W sezonie 2010, mistrzostwa Europy w Barcelonie Blanka ukończyła na pierwszym miejscu, pokonując w drugiej próbie wysokość 2,03 m. Tym samym wyrównała dotychczasowy rekord mistrzostw należący do Tii Hellebaut i Weneliny Wenewej.

Wygrała w 2010 roku Diamentową Ligę w skoku wzwyż – jako jedyna spośród zwycięzców cyklu zdobyła maksymalną liczbę 32 punktów, wygrywając wszystkie mityngi[1]. Na koniec sezonu 2010 została wybrana najlepszą lekkoatletką Europy w plebiscycie European Athletics[2] oraz najlepszą lekkoatletką świata w plebiscytach IAAF[3][4][5] oraz Track & Field News[6].

Wicemistrzyni świata (Daegu 2011). Zwyciężczyni łącznej punktacji Diamentowej Ligi 2011 w skoku wzwyż[7].

Z powodu kontuzji nie wzięła udziału w igrzyskach olimpijskich w Londynie (2012)[8] i w mistrzostwach świata w Moskwie (2013)[9].

Po powrocie do rywalizacji, zajęła 6. miejsce na halowych mistrzostwach świata w Sopocie (2014).

Rok później zdobyła srebrny medal podczas mistrzostw świata w Pekinie.

Ponad stukrotnie w swojej karierze skoczyła co najmniej 2,00 m.

Blanka Vlašić ustanawia swój rekord życiowy (2,08) w trakcie mityngu w Zagrzebiu
Liderka na światowych listach
2007 2,07 m Szwecja Sztokholm
2008 2,06 m Turcja Stambuł
Hiszpania Madryt
2009 2,08 m Chorwacja Zagrzeb
2010 2,05 m Chorwacja Split
Konkurencja Rekord (m) Miejsce Data Uwagi
skok wzwyż 2,08 Chorwacja Zagrzeb 31.08.2009 2. wynik wszech czasów, najlepszy wynik uzyskany w XXI wieku
skok wzwyż hala 2,06 Niemcy Arnstadt 06.02.2010 3.[10] wynik wszech czasów

Najlepsze wyniki w sezonie

[edytuj | edytuj kod]

Stadion otwarty

[edytuj | edytuj kod]
Rok Miejsce Wynik (m)
1999 Chorwacja Pula 1,80
2000 Chorwacja Zagrzeb 1,93
2001 Chorwacja Zagrzeb 1,95
2002 Jamajka Kingston 1,96
2003 Szwajcaria Zurych 2,01
2004 Słowenia Lublana 2,03
2005 Chorwacja Zagrzeb 1,95
2006 Węgry Somoskö 2,03
2007 Szwecja Sztokholm 2,07
2008 Turcja Stambuł 2,06
Hiszpania Madryt
2009 Chorwacja Zagrzeb 2,08
2010 Chorwacja Split 2,05
2011 Korea Południowa Daegu 2,03
2012 DNS
2013 Niemcy Buhl (Górny Ren) 2,00
2014 Francja Paryż 2,00
2015 Pekin 2,01
Rok Miejsce Wynik (m)
2001 Niemcy Arnstadt 1,90
2002 Francja Eaubonne 1,92
2003 Austria Wiedeń 1,92
2004 Austria Linz 1,98
2005 Niemcy Karlsruhe 1,99
2006 Słowacja Bańska Bystrzyca 2,05
2007 Rumunia Bukareszt 2,01
2008 Niemcy Weinheim 2,05
2009 Niemcy Karlsruhe 2,05
2010 Niemcy Arnstadt 2,06
2011 DNS
2012 DNS
2013 DNS
2014 Czechy Praga 2,00

Udział w ważniejszych zawodach

[edytuj | edytuj kod]
Nazwa zawodów Miejsce Data Konkurencja Wynik (m) Miejsce
Mistrzostwa świata juniorów młodszych Polska Bydgoszcz 1999 skok wzwyż 1,75 8. miejsce
Igrzyska olimpijskie Australia Sydney 2000 skok wzwyż 1,92 8. miejsce (q)
Mistrzostwa świata juniorów Chile Santiago 2000 skok wzwyż 1,91 1. miejsce
Mistrzostwa świata Kanada Edmonton 2001 skok wzwyż 1,94 6. miejsce
Halowe mistrzostwa Europy Austria Wiedeń 2002 skok wzwyż 1,92 10. miejsce (q)
Mistrzostwa świata juniorów Jamajka Kingston 2002 skok wzwyż 1,96 1. miejsce
Mistrzostwa Europy Niemcy Monachium 2002 skok wzwyż 1,89 5. miejsce
Halowe mistrzostwa świata Wielka Brytania Birmingham 2003 skok wzwyż 1,96 4. miejsce
Młodzieżowe mistrzostwa Europy Polska Bydgoszcz 2003 skok wzwyż 1,98 1. miejsce
Mistrzostwa świata Francja Paryż 2003 skok wzwyż 1,95 7. miejsce
Światowy Finał IAAF Monako Monako 2003 skok wzwyż 1,96 4. miejsce
Halowe mistrzostwa świata Węgry Budapeszt 2004 skok wzwyż 1,97 3. miejsce
Igrzyska olimpijskie Grecja Ateny 2004 skok wzwyż 1,89 11. miejsce
Mistrzostwa świata Finlandia Helsinki 2005 skok wzwyż 1,88 10. miejsce (q)
Halowe mistrzostwa świata Rosja Moskwa 2006 skok wzwyż 2,00 2. miejsce
II liga Pucharu Europy Słowacja Bańska Bystrzyca 2006 skok wzwyż 1,97 1. miejsce
Mistrzostwa Europy Szwecja Göteborg 2006 skok wzwyż 2,01 4. miejsce
Światowy Finał IAAF Niemcy Stuttgart 2006 skok wzwyż 1,90 6. miejsce
Halowe mistrzostwa Europy Wielka Brytania Birmingham 2007 skok wzwyż 1,92 4. miejsce
Mistrzostwa świata Japonia Osaka 2007 skok wzwyż 2,05 1. miejsce
Światowy Finał IAAF Niemcy Stuttgart 2007 skok wzwyż 2,00 1. miejsce
Halowe mistrzostwa świata Hiszpania Walencja 2008 skok wzwyż 2,03 1. miejsce
Igrzyska olimpijskie Pekin 2008 skok wzwyż 2,05 2. miejsce
Światowy Finał IAAF Niemcy Stuttgart 2008 skok wzwyż 2,01 1. miejsce
Halowe mistrzostwa Europy Włochy Turyn 2009 skok wzwyż 1,92 5. miejsce
Mistrzostwa świata Niemcy Berlin 2009 skok wzwyż 2,04 1. miejsce
Światowy Finał IAAF Grecja Saloniki 2009 skok wzwyż 2,04 1. miejsce
Halowe mistrzostwa świata Katar Doha 2010 skok wzwyż 2,00 1. miejsce
II liga drużynowych mistrzostw Europy Serbia Belgrad 2010 skok wzwyż 1,94 1. miejsce
Mistrzostwa Europy w Lekkoatletyce 2010 Hiszpania Barcelona 2010 skok wzwyż 2,03 1. miejsce
Mistrzostwa świata Korea Południowa Daegu 2011 skok wzwyż 2,03 2. miejsce
Halowe mistrzostwa świata Polska Sopot 2014 skok wzwyż 1,94 6. miejsce
Mistrzostwa świata Pekin 2015 skok wzwyż 2,01 2. miejsce
Igrzyska olimpijskie Brazylia Rio de Janeiro 2016 skok wzwyż 1,97 3. miejsce

q- kwalifikacje

Złota Liga

[edytuj | edytuj kod]
Blanka Vlašić w czasie mistrzostw świata w Osace w 2007
Miejsce Data Konkurencja Wynik (m) Miejsce
Włochy Rzym 29.06.2001 skok wzwyż DNS
Francja Paryż 6.07.2001 skok wzwyż DNS
Norwegia Oslo 13.07.2001 skok wzwyż 1,85 10. miejsce
Monako Monako 20.07.2001 skok wzwyż DNS
Szwajcaria Zurych 17.08.2001 skok wzwyż 1,91 7. miejsce
Belgia Bruksela 24.08.2001 skok wzwyż 1,91 6. miejsce
Niemcy Berlin 31.08.2001 skok wzwyż 1,90 4. miejsce

DNS – nie startowała

Miejsce Data Konkurencja Wynik (m) Miejsce
Francja Paryż 5.07.2002 skok wzwyż 1,93 4. miejsce
Belgia Bruksela 30.08.2002 skok wzwyż 1,91 8. miejsce
Miejsce Data Konkurencja Wynik (m) Miejsce
Norwegia Oslo 27.06.2003 skok wzwyż DNS
Francja Paryż 4.07.2003 skok wzwyż 1,99 1. miejsce
Włochy Rzym 11.07.2003 skok wzwyż DNS
Niemcy Berlin 10.08.2003 skok wzwyż 1,96 5. miejsce
Szwajcaria Zurych 15.08.2003 skok wzwyż 2,01 3. miejsce
Belgia Bruksela 5.09.2003 skok wzwyż 1,95 7. miejsce

DNS – nie startowała

Miejsce Data Konkurencja Wynik (m) Miejsce
Norwegia Bergen 11.06.2004 skok wzwyż 1,96 3. miejsce
Włochy Rzym 2.07.2004 skok wzwyż DNS
Francja Paryż 23.07.2004 skok wzwyż 1,99 3. miejsce
Szwajcaria Zurych 6.08.2004 skok wzwyż 2,00 2. miejsce
Belgia Bruksela 3.09.2004 skok wzwyż DNS
Niemcy Berlin 12.09.2004 skok wzwyż DNS

DNS – nie startowała

Miejsce Data Konkurencja Wynik (m) Miejsce
Norwegia Oslo 2.06.2006 skok wzwyż 1,98 1. miejsce
Francja Paryż 8.07.2006 skok wzwyż 2,00 4. miejsce
Włochy Rzym 14.07.2006 skok wzwyż 2,00 1. miejsce
Szwajcaria Zurych 18.08.2006 skok wzwyż 1,97 3. miejsce
Belgia Bruksela 25.08.2006 skok wzwyż DNS
Niemcy Berlin 3.09.2006 skok wzwyż DNS

DNS – nie startowała

Miejsce Data Konkurencja Wynik (m) Miejsce
Norwegia Oslo 15.06.2007 skok wzwyż 1,98 2. miejsce
Francja Paryż 6.07.2007 skok wzwyż 2,02 1. miejsce
Włochy Rzym 13.07.2007 skok wzwyż 2,02 1. miejsce
Szwajcaria Zurych 7.09.2007 skok wzwyż 2,04 1. miejsce
Belgia Bruksela 14.09.2007 skok wzwyż 2,03 1. miejsce
Niemcy Berlin 16.09.2007 skok wzwyż 2,00 1. miejsce
Miejsce Data Konkurencja Wynik (m) Miejsce
Niemcy Berlin 1.06.2008 skok wzwyż 2,03 1. miejsce
Norwegia Oslo 6.06.2008 skok wzwyż 2,04 1. miejsce
Włochy Rzym 11.07.2008 skok wzwyż 2,00 1. miejsce
Francja Paryż 16.07.2008 skok wzwyż 2,01 1. miejsce
Szwajcaria Zurych 29.08.2008 skok wzwyż 2,01 1. miejsce
Belgia Bruksela 5.09.2008 skok wzwyż 2,00 2. miejsce
Miejsce Data Konkurencja Wynik (m) Miejsce
Niemcy Berlin 14.06.2009 skok wzwyż 2,03 2. miejsce
Norwegia Oslo 3.07.2009 skok wzwyż 2,00 1. miejsce
Włochy Rzym 10.07.2009 skok wzwyż 1,97 2. miejsce
Francja Paryż 17.07.2009 skok wzwyż 1,99 1. miejsce
Szwajcaria Zurych 28.08.2009 skok wzwyż 2,01 1. miejsce
Belgia Bruksela 4.09.2009 skok wzwyż 2,00 1. miejsce

Diamentowa Liga

[edytuj | edytuj kod]
Rok Konkurencja Punkty Miejsce
2010 skok wzwyż 32 1. miejsce
2011 skok wzwyż 18 1. miejsce[11]
2012 skok wzwyż DNS
2013 skok wzwyż bd. bd.
2014 skok wzwyż 10 3. miejsce
Miejsce Data Konkurencja Wynik (m) Miejsce
Katar Ad-Dauha 14.05.2010 skok wzwyż 1,98 1. miejsce
Norwegia Oslo 4.06.2010 skok wzwyż 2,01 1. miejsce
Włochy Rzym 10.06.2010 skok wzwyż 2,03 1. miejsce
Francja Paryż 16.07.2010 skok wzwyż 2,02 1. miejsce
Szwecja Sztokholm 6.08.2010 skok wzwyż 2,02 1. miejsce
Wielka Brytania Londyn 13.08.2010 skok wzwyż 2,01 1. miejsce
Belgia Bruksela 27.08.2010 skok wzwyż 2,00 1. miejsce
Miejsce Data Konkurencja Wynik (m) Miejsce
Szanghaj 15.05.2011 skok wzwyż 1,94 1. miejsce
Włochy Rzym 26.05.2011 skok wzwyż 1,95 1. miejsce
Stany Zjednoczone Nowy Jork 11.06.2011 skok wzwyż 1,90 2. miejsce
Szwajcaria Lozanna 30.06.2011 skok wzwyż 1,90 6. miejsce
Wielka Brytania Birmingham 10.07.2011 skok wzwyż 1,99 1. miejsce
Monako Monako 22.07.2011 skok wzwyż 1,97 1. miejsce
Miejsce Data Konkurencja Wynik (m) Miejsce
Włochy Rzym 6.06.2013 skok wzwyż 1,95 3. miejsce
Norwegia Oslo 13.06.2013 skok wzwyż 1,85 5. miejsce
Stany Zjednoczone Nowy Jork 25.06.2013 skok wzwyż 1,94 1. miejsce
Francja Paryż 6.07.2013 skok wzwyż 1,98 3. miejsce
Monako Monako 19.07.2013 skok wzwyż 1,98 3. miejsce
Szwecja Sztokholm 22.08.2013 skok wzwyż DNS
Belgia Bruksela 6.09.2013 skok wzwyż DNS
Miejsce Data Konkurencja Wynik (m) Miejsce
Szanghaj 18.05.2014 skok wzwyż DNS
Stany Zjednoczone Eugene 31.05.2014 skok wzwyż DNS
Norwegia Oslo 11.06.2014 skok wzwyż 1,98 2. miejsce
Francja Paryż 5.07.2014 skok wzwyż 2,00 1. miejsce
Wielka Brytania Londyn 12.07.2014 skok wzwyż 1,96 1. miejsce
Szwecja Sztokholm 21.08.2014 skok wzwyż DNS
Szwajcaria Zurych 28.08.2014 skok wzwyż 1,93 4. miejsce
Miejsce Data Konkurencja Wynik (m) Miejsce
Katar Doha 15.05.2015 skok wzwyż DNS
Włochy Rzym 4.06.2015 skok wzwyż 1,97 2. miejsce
Wielka Brytania Birmingham 7.06.2015 skok wzwyż DNS
Stany Zjednoczone Nowy Jork 13.06.2015 skok wzwyż 1.97 2. miejsce
Szwajcaria Lozanna 9.07.2015 skok wzwyż DNS
Monako Monako 17.07.2015 skok wzwyż DNS
Szwecja Sztokholm 30.07.2015 skok wzwyż DNS

Nagrody

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Piotr Małachowski i 30 zwycięzców Diamentowej Ligi. Oficjalny portal Polskiego Związku Lekkiej Atletyki. [dostęp 2010-12-03]. (pol.).
  2. Croatia’s Vlašić voted 2010 European Athlete of the Year [online], European Athletics [dostęp 2010-10-07] [zarchiwizowane z adresu 2012-07-29] (ang.).
  3. Rudisha and Vlasic are World Athletes of the Year – 2010 World Athletics Gala [online], iaaf.org [dostęp 2010-11-21] (ang.).
  4. Gala IAAF: Laureatami Vlasic i Rudisha [online], Sports.pl [dostęp 2010-11-21] [zarchiwizowane z adresu 2012-09-13] (pol.).
  5. Weltrekordler David Rudisha Welt-Leichtathlet [online], leichtatletik.de [dostęp 2010-11-21] (niem.).
  6. 2010 WOMEN’S ATHLETE OF THE YEAR: Blanka Vlašić Soars To The Top [online], trackandfieldnews.com [dostęp 2010-12-30] [zarchiwizowane z adresu 2012-09-13] (ang.).
  7. Spectacular conclusion to 2011 Diamond Race in Brussels – Samsung Diamond League, FINAL [online], iaaf.org [dostęp 2010-09-17] [zarchiwizowane z adresu 2012-08-28] (ang.).
  8. Problemy zdrowotne wykluczyły Blankę Vlasic [online], SportoweFakty.pl [dostęp 2013-07-31] [zarchiwizowane z adresu 2016-12-29] (pol.).
  9. MŚ: Jessica Ennis-Hill nie wystąpi w Moskwie [online], SportoweFakty.pl [dostęp 2013-07-31] [zarchiwizowane z adresu 2016-12-29] (pol.).
  10. Taki sam rezultat uzyskały także: Bułgarka Stefka Kostadinowa oraz Rosjanka Anna Cziczerowa.
  11. Stan na 4 września 2011.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]