Przejdź do zawartości

Chlorek żelaza(II)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Chlorek żelaza(II)
Krystaliczny FeCl
2
·4H
2
O
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

FeCl
2

Masa molowa

126,75 g/mol

Wygląd

białe kryształy[1]

Identyfikacja
Numer CAS

7758-94-3

PubChem

24458

DrugBank

DB13569

Podobne związki
Inne aniony

fluorek żelaza(II), bromek żelaza(II), jodek żelaza(II), siarczek żelaza(II)

Inne kationy

chlorek żelaza(III), chlorek kobaltu(II)chlorek miedzi(II)

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Klasyfikacja medyczna
ATC

B03AA05

Chlorek żelaza(II), FeCl
2
nieorganiczny związek chemiczny z grupy chlorków, sól kwasu solnego i żelaza na II stopniu utlenienia.

Bezwodny chlorek żelaza(II) jest białą substancją krystaliczną topiącą się w temperaturze 677 °C. Pod wpływem wilgoci szybko tworzy tetrahydrat FeCl
2
·4H
2
O
, o jasnozielonej barwie.

Chlorek żelaza(II) otrzymuje się w wyniku działania na metaliczne żelazo gazowym chlorowodorem, lub też roztwarzając żelazo w kwasie solnym:

Fe + 2HCl FeCl
2
+ H
2

W warunkach laboratoryjnych, aby uzyskać bezwodny chlorek żelaza(II), reakcję tę prowadzi się w metanolu z użyciem stężonego kwasu solnego, w wyniku czego powstaje [Fe(MeOH)
6
]Cl
2
, który w temperaturze 160 °C rozkłada się do FeCl
2
.

Roztwór wodny chlorku żelaza(II) ma odczyn kwaśny i jest żrący. Związek ten jest stosowany w chemii metaloorganicznej jako źródło jonów żelaza na II stopniu utlenienia. Stosuje się go np. do otrzymywania ferrocenu.

Zastosowanie medyczne

[edytuj | edytuj kod]

Chlorek żelaza(II) jest lekiem stosowanym w celu uzupełnienia niedoboru żelaza. Hydrolizujące sole, zawierające jony żelaza Fe2+
wchłaniane są łatwo z przewodu pokarmowego i stają się substratem do produkcji hemoglobiny i mioglobiny.

Wskazania

[edytuj | edytuj kod]

Przeciwwskazania i działania niepożądane

[edytuj | edytuj kod]

Przeciwwskazania:

Działanie niepożądane

Dawkowanie

[edytuj | edytuj kod]

Lek występuje w kroplach, podaje się go więc zmieszany z sokiem lub wodą, ewentualnie z posiłkiem (przy zaburzeniach żołądkowo-jelitowych), aczkolwiek przyjmowanie na czczo zwiększa wchłanianie żelaza (podobnie działa witamina C). Najlepiej pić przez słomkę, aby uniknąć przebarwienia zębów. Lek stosuje się przez 2–3 miesiące, aby uzupełnić tkankowe niedobory żelaza. W trakcie leczenia występuje czarne zabarwienie stolca. Dawkowanie określane jest przez lekarza.

Dostępne preparaty

[edytuj | edytuj kod]
  • Hemofer (w postaci kropli doustnych).

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e CRC Handbook of Chemistry and Physics, William M. Haynes (red.), wyd. 97, Boca Raton: CRC Press, 2016, s. 4-67, ISBN 978-1-4987-5429-3 (ang.).
  2. a b c Iron(II) chloride [online], karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich, 20 lutego 2023, numer katalogowy: 429368 [dostęp 2023-08-23]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)