23°44′N 90°23′E/23,733333 90,383333Dhaka
|
||
 |
||
| Państwo |  Bangladesz |
|
| Prowincja | Dhaka | |
| Zarządzający | ?↗ | |
| Powierzchnia | 360 km² | |
| Populacja (2011) • liczba ludności |
8 906 039 (obszar metropolitarny) 14 171 567 (megamiasto) |
|
| Nr kierunkowy | 02 | |
| Kod pocztowy | 1000 | |
|
Położenie na mapie Bangladeszu
 Dhaka
|
||
| 23°44′N 90°23′E/23,733333 90,383333 |
||
| Strona internetowa | ||
Dhaka (beng. ধাক Ḍhākā, wym. [ˈɖʱaka], ang. Dhaka, hist. Dacca, Dakka[a]) – stolica Bangladeszu. Jej obszar metropolitarny liczy ok. 9 milionów mieszkańców (megamiasto to ok. 14,1 mln)[1]. Położona jest w delcie rzek Ganges i Brahmaputra.
Główny ośrodek przemysłu odzieżowego, włókienniczego, spożywczego i metalurgicznego kraju, rynek handlu jutą, ryżem, nasionami roślin oleistych, cukrem i herbatą[2]. W mieście mają siedzibę Uniwersytet w Dhace, Bangladesh University of Engineering and Technology i inne ośrodki naukowe oraz instytuty badań rolniczych.
Spis treści
Historia[edytuj]
Historia Dhaki sięga roku 1000. Miasto szybko rozwijało się w XVII wieku, będąc stolicą mogolskiego Bengalu w latach 1608–1639 i 1660–1704[2]. W 1704 roku stolicę przeniesiono do Murshidabadu, co spowolniło rozwój gospodarczy miasta[2]. Miasto przeszło pod władzę Królestwa Wielkiej Brytanii w 1793 roku[3]. Przemysł w Dhace w połowie XIX wieku zaczął zanikać. Produkcja muślinu została spowolniona przez wysokie opodatkowanie kolonialne, ograniczenia handlu i przymusowy import brytyjskich wyrobów włókienniczych. Lokalni tkacze umierali z głodu w czasie klęski głodu w Bengalu[4]. W 1956 miasto zostało stolicą Pakistanu Wschodniego, a od 1971 stolicą rządu niepodległego Bangladeszu[2]. W 1974 roku otwarto Dhaka Zoo, będące największym obiektem tego typu w kraju[5]. W 2010 roku miał miejsce pożar na weselu w którym zginęło ponad 100 osób[6]. W 2013 roku niedaleko Dhaki miała miejsce największa katastrofa budowlana pod względem liczby ofiar śmiertelnych w czasach współczesnych, w której zginęło 1127 osób[7].
Demografia[edytuj]
W 2011 Dhakę, w granicach city corporation (istniejącego do 1 grudnia 2011, kiedy to nastąpił podział na Dhaka North City Corporation i Dhaka South City Corporation[8][9]), tj. obszaru miejskiego ustanawianego i administrowanego przez ministra właściwego ds. samorządu terytorialnego, zamieszkiwało 6 970 105 osób. Tego samego roku populacja dhakijskiego obszaru metropolitarnego liczyła 8 906 039. Liczba ludności dhakijskiego megamiasta oszacowana została na 14 171 567 osób[10][1][11].
Miasto odnotowuje wzrost liczby mieszkańców w tempie 4,2% rocznie, co jest jednym z najwyższych wśród azjatyckich miast. Stały wzrost liczby ludności odzwierciedla trend migracyjny z terenów wiejskich na obszary miejskie, co w latach 60. i 70. XX w. stanowiło 60% ogólnego wzrostu liczby mieszkańców miasta. Ponadto wzrost populacji jest związany z poszerzeniem granic administracyjnych, co w latach 90. zwiększyło liczbę mieszkańców miasta o dodatkowe 0,5 mln[12].
Transport[edytuj]
Jednym z głównych środków transportu są riksze. Każdego dnia na ulice miasta wyjeżdża ich około 400 tysięcy, co jest światowym rekordem[13].
Port Sadarghat na rzece Buriganga obsługuje transport w górę rzeki oraz do innych portów Bangladeszu[14].
Port lotniczy Dhaka jest położony 20 km na północ od miasta i jest największym w kraju.
Architektura[edytuj]
W centrum miasta znajduje się hinduistyczna świątynia Dhakeśwari, od której prawdopodobnie miasto wzięło swą nazwę[15]. City Centre Dhaka (171 m) jest najwyższym budynkiem w Bangladeszu[16]. Siedzibą parlamentu jest Jatiyo Sangshad Bhaban. Uniwersytet w Dhace został założony w 1921 roku jest najstarszym uniwersytetem w kraju i największą uczelnią publiczną w Bangladeszu[17].
Uwagi
- ↑ Egzonim ten usunięto na posiedzeniu Komisji Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej, które odbyło się 20 lutego 2002 roku, obecnie używana forma „Dhaka” jest transkrypcją z języka bengalskiego.
Przypisy
- ↑ a b Bangladesh Population and Housing Census 2011. Urban Area Report. Dhaka: Bangladesh Bureau of Statistics, 2014. ISBN 978-984-519-036-7. [dostęp 2017-06-29].
- ↑ a b c d Dhaka (ang.). Britannica. [dostęp 2017-06-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-08)].
- ↑ Sebastian Srangio. Dhaka: Saving Old Dhaka's Landmarks. , 2010-10-01 (ang.).
- ↑ Hissam Khandker: Which India is claiming to have been colonised? (ang.). thedailystar, 2015-07-31. [dostęp 2017-06-29].
- ↑ Dhaka Zoo (ang.). dhakacity. [dostęp 2017-06-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-06-04)].
- ↑ Jędrzej Kołtunowicz: Tragiczny pożar w Bangladeszu (pol.). rp, 2010-06-04. [dostęp 2017-06-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-06-27)].
- ↑ Bangladesh collapse search over; death toll 1,127 (ang.). Yahoo News, 2013-05-12. [dostęp 2013-05-12].
- ↑ DCC split into two (ang.). bdnews24.com, 2011. [dostęp 2017-06-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-11-30)].
- ↑ President assents DCC split bill (ang.). Bangladesh Sangbad Sangstha, 2011. [dostęp 2017-06-29].
- ↑ District Statistics 2011. Dhaka (ang.). Bangladesh Bureau of Statistics, 2013. [dostęp 2017-06-29].
- ↑ Bangladesh Population & Housing Census 2011. Zila Report: Dhaka. Dhaka: Bangladesh Bureau of Statistics, 2015. ISBN 978-984-33-8609-0.
- ↑ Urbanization Takes on New Dimensions in Asia’s Population Giants. [dostęp 16-11-2012].
- ↑ Robert Cervero: Informal Transport in the Developing World. UN-HABITAT, 2000, s. 39. ISBN 92-1-131453-4. (ang.)
- ↑ Dhaka. W: Economic and Social Commission for Asia and the Pacific.: Asian Highway Handbook. United Nations Economic and Social Commission for Asia and the Pacific, United Nations Publications, 2005, s. 28. ISBN 92-1-120170-5. (ang.)
- ↑ Modi visits Dhakeshwari temple, Indian chancery in Dhaka (ang.). Zee Media Corporation Ltd. [dostęp 2017-06-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-15)].
- ↑ Time to go vertical as land shrinks (ang.). 2012-09-02. [dostęp 2017-06-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-09-23)].
- ↑ Brief History (ang.). du.ac.bd. [dostęp 2017-06-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-23)].
