Drezyna pancerna wz. 30

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Drezyna pancerna wz. 30
Dane podstawowe
Państwo

 Polska

Typ pojazdu

drezyna pancerna

Dane techniczne
Silnik

silnik wysokoprężny Saurer o mocy 84 KM

Pancerz

do 12 mm grubości

Masa

7,5 t

Osiągi
Prędkość

65 km/h (na szynach) 36 km/h (na gąsienicach)

Dane operacyjne
Uzbrojenie
1 x armata kal. 37 mm

1 x karabin maszynowy

Drezyna pancerna wz. 30polski projekt drezyny pancernej z okresu międzywojennego.

W roku 1927 Departament Techniczny ogłosił konkurs na projekt nowej drezyny pancernej. Było to wynikiem wad wykrytych w zamówionych rok wcześniej drezynach Tatra. Żadna z nadesłanych propozycji nie została zaakceptowana. Wobec tego w roku 1930 skierowano do Biura Konstrukcyjnego Broni Pancernych Wojskowego Instytutu Badań Inżynierii (BK Br.Panc. WIBI) polecenie opracowania nowego uniwersalnego pojazdu kołowo-gąsienicowego. Miał on móc się poruszać po szynach (na kołach), a po zjechaniu z nich w terenie (na gąsienicach). Projekt takiego wozu o nazwie Drezyna pancerna wz. 30 opracował zespół w skład, którego wchodził por. inż. Rudolf Gundlach.

Był to projekt pojazdu szynowego z dodatkowym, ruchomym mechanizmem gąsienicowym. Takie rozwiązanie zastosowano w kilku angielskich kołowo-gąsienicowych pojazdach. Mechanizm gąsienicowy miał powstać przez modyfikacje zespołów podwozia gąsienicowego lekkiego czołgu Vickers E. Zmiana napędu z szynowego na gąsienicowy miała się odbywać za pomocą specjalnego urządzenia mechanicznego, bez potrzeby opuszczania pojazdu przez załogę.

Drezyna wz. 30 miała być uzbrojona w armatę kal. 37 mm oraz karabin maszynowy. Uzbrojenie to miało znajdować się w wieży pochodzącej z samochodu pancernego wz. 29. Napęd miał stanowić silnik wysokoprężny Saurer o mocy 84 KM, co pojazdowi o masie 7,5 t pozwoliłoby rozwijać na torach prędkość do 65 km/h.

Ostatecznie z dalszych prac nad pojazdem zrezygnowano. Głównym powodem była cena budowy prototypu, szacowana na ok. 360 000 ówczesnych złotych.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Janusz Magnuski. Drezyna Pancerna Tatra. „Nowa Technika Wojskowa”. 1/1998, s. 17-21, 1998. Warszawa: Magnum-X Sp. z o.o.. ISSN 1230-1655. (pol.). 

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]