Smok (pociąg pancerny)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pociąg Pancerny „Smok”
Ilustracja
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1918

Rozformowanie

1919

Dowódcy
Pierwszy

por. Macherski

Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych

Wojska lądowe

Rodzaj wojsk

Wojska kolejowe

Pociąg Pancerny Nr 7 „Smok”pociąg pancerny Wojska Polskiego II RP.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Pociąg pancerny "Smok" został sformowany w grudniu 1918 w Nowym Sączu. Załoga została uzupełniona żołnierzami 1 Pułku Artylerii Wałowej z Krakowa. Działał na linii Przemyśl-Lwów, następnie w 1920 na Polesiu i Wołyniu jako pociąg patrolowy, półpancerny. W grudniu 1919 w Krakowie pociąg został rozformowany, a załoga przeszła do pociągu "Gromobój", później "Iwaszkiewicz"[1].

Załoga pociągu pancernego

Inna relacja podaje, że "Smok" wyruszył w drugiej połowie grudnia 1918 na odsiecz Lwowa podczas wojny polsko-ukraińskiej. Kadrę stanowili oficerowie artylerii: por. Adam Ciećkiewicz (dowódca pociągu), ppor. Henryk Dawidowski, ppor. Stanisław Hieronim Milli, ppor. Tadeusz Smyczyński oraz ppor. piech. Stefan Spaczyński (dowódca karabinów maszynowych). Przybyły w styczniu 1919 pluton szturmowy pod dowództwem ppor. piech. Ramza[2], składał się ze studentów Uniwersytetu Jagiellońskiego i uczniów gimnazjalnych. Jednym z ówczesnych członków załogi pociągu, rekrutującym się z krakowskiego batalionu Legii Akademickiej był Gustaw Łowczowski. Po przybyciu do Przemyśla, przez Sądową Wisznię, brał udział w wyzwalaniu Lwowa.[3] Po zakończeniu działań w Małopolsce Wschodniej, został przebazowany na Śląsk Cieszyński. Ze względu na słabe opancerzenie i uzbrojenie, w końcu 1919 został rozformowany[a].

Podporucznik Tadeusz Smyczyński był składzie pociągu zarówno podczas odsieczy Lwowa 1917/1919, jak i w walkach na Wołyniu i Polesiu od stycznia do maja 1919[4].

Odznaka pamiątkowa[edytuj | edytuj kod]

Odznaka

Odznaka w kształcie tarczy. Orzeł zrywający się do lotu w lewo, bez korony. Na tarczy napis: P. P. Smok, pod nim wypukło tłoczony wizerunek pociągu pancernego w ruchu na ukos tarczy od prawej z góry do lewej w dół. Pod nim napis: W obronie Kresów Wschodnich w trzech wierszach i pod tym daty: 20. I - 10. V. 1919.

Odznaka wykonana z białego metalu, lana. Wymiary: szerokość skrzydeł 33 mm, szerokość tarczy 29.5 mm, wysokość 36 mm; na odwrocie śrubka i nakrętka[5][6].

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Wobec rozbieżności czasowych w obu relacjach istnieje przypuszczenie, że były dwa pociągi pancerne o nazwie "Smok". Bardziej prawdopodobnym jest jednak, że pociąg "Smok" działał na Polesiu i Wołyniu w 1919, a nie w 1920.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Żebrowski 1971 ↓, s. 99.
  2. Prawdopodobnie chodzi o ppor. Tadeusza Jerzego Ramza, oficera rezerwy 20 pp.
  3. Kadry akademickie pod Lwowem Nowości illustrowane 1919 nr 16 s. 9 zdjęcia pociągu s. 2-4 [1]
  4. Roman Adler: Ludwik, Tadeusz Smyczyńscy. atest.com.pl. [dostęp 2017-06-24].
  5. Żebrowski 1971 ↓, s. 108.
  6. Sawicki i Wielechowski 2007 ↓, s. 326.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Zdzisław Sawicki, Adam Wielechowski: Odznaki Wojska Polskiego 1918–1945. Katalog Zbioru Falerystycznego: Wojsko Polskie 1918–1939: Polskie Siły Zbrojne na Zachodzie. Warszawa: Pantera Books, 2007. ISBN 978-83-204-3299-2.
  • Marian Żebrowski: Zarys historii polskiej broni pancernej 1918–1947. Londyn: Zarząd Zrzeszenia Kół Oddziałów Broni Pancernej, 1971.
  • Spis byłych oddziałów Wojska Polskiego, Przegląd Historyczno-Wojskowy Nr 2 (183), Warszawa 2000