Przejdź do zawartości

WWE Extreme Rules

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Extreme Rules (2009))
Extreme Rules
Promocja

WWE

Brandy

Raw (2009–2011; 2017–2022)
SmackDown (2009–2011; 2018–2022)
205 Live (2019)
ECW (2009)

Pierwsza gala

Extreme Rules (2009)

Ostatnia gala

Extreme Rules (2022)

Motyw gali

Walki związane z hardcore wrestlingiem

Przewodnie typy walk

Extreme Rules match

WWE Extreme Rules – cykl corocznych gal profesjonalnego wrestlingu produkowanych przez federację WWE i nadawanych na żywo w systemie pay-per-view oraz na WWE Network. Trzon nazwy pochodzi od terminu „Extreme Rules”, którego WWE używa go do określania walk na zasadach hardcore wrestlingu[1]; nieaktywna obecnie federacja Extreme Championship Wrestling (ECW) oryginalnie używała terminu do określania wszystkich walk.

Nazwa została wprowadzona w 2009, jednakże motyw gali ma związek z jego prekursorem, cyklem One Night Stand, które zostało promowane w 2005 i 2006 jako gale powracającego ECW. W 2007 federacja promowała galę jako jedną z kalendarza gal pay-per-view WWE, lecz utrzymało koncept Extreme Rules matchów jako motywu gali. W 2009 WWE zmieniło nazwę One Night Stand na Extreme Rules. Gala z 2009 była notowana przez WWE jako bezpośredni kontynuator chronologii cyklu gal One Night Stand, jednakże gala z 2010 była później promowana jako gala z nowej chronologii, nie będąca już kontynuatorem cyklu One Night Stand[2]. Rozpoczynając od 2010, Extreme Rules zostało przeniesione z czerwca do późnego kwietnia/początku maja zastępując Backlash jako „pierwszą galę PPV po WrestleManii”[3]. W 2013 gala odbyła się w środku maja zastępując Over the Limit, które zostało przeniesione na październik, lecz potem zostało usunięte z kalendarza PPV i zastąpione przez Battleground[4][5].

Po przywróceniu podziału WWE na brandy w 2016, cykl oraz przyszłoroczna edycja stały się własnością brandu Raw. W 2018 zniesiono podział gal pay-per-view dla konkretnych brandów, zaś produkcję gal przeniesiono na lipiec[6].

Lista gal

[edytuj | edytuj kod]
Gala brandu Raw
Gala Lokalizacja Arena Walka wieczoru
Extreme Rules (2009)
7 czerwca 2009 		Nowy Orlean, Luizjana New Orleans Arena Jeff Hardy (c) vs. CM Punk
Singles match o World Heavyweight Championship
Extreme Rules (2010)
25 kwietnia 2010 		Baltimore, Maryland 1st Mariner Arena John Cena (c) vs. Batista
Last Man Standing match o WWE Championship
Extreme Rules (2011)
1 maja 2011 		Tampa, Floryda St. Pete Times Forum The Miz (c) vs. John Cena vs. John Morrison
Triple Threat Steel Cage match o WWE Championship
Extreme Rules (2012)
29 kwietnia 2012 		Rosemont, Illinois Allstate Arena John Cena vs. Brock Lesnar
Extreme Rules match
Extreme Rules (2013)
19 maja 2013 		Saint Louis, Missouri Scottrade Center Brock Lesnar vs. Triple H
Steel Cage match
Extreme Rules (2014)
4 maja 2014 		East Rutherford, New Jersey Izod Center Daniel Bryan (c) vs. Kane
Extreme Rules match o WWE World Heavyweight Championship
Extreme Rules (2015)
26 kwietnia 2015 		Rosemont, Illinois Allstate Arena Seth Rollins (c) vs. Randy Orton
Steel Cage match o WWE World Heavyweight Championship
Extreme Rules (2016)
22 maja 2016 		Newark, New Jersey Prudential Center Roman Reigns (c) vs. AJ Styles
Extreme Rules match o WWE World Heavyweight Championship
Extreme Rules (2017)
4 czerwca 2017 		Baltimore, Maryland Royal Farms Arena Seth Rollins vs. Samoa Joe vs. Finn Bálor vs. Bray Wyatt vs. Roman Reigns
Fatal 5-Way Extreme Rules match wyłaniający pretendenta do WWE Universal Championship
Extreme Rules (2018)
15 lipca 2018 		Pittsburgh, Pensylwania PPG Paints Arena Dolph Ziggler (c) vs. Seth Rollins
30-minutowy Iron Man match o WWE Intercontinental Championship
Extreme Rules (2019)
14 lipca 2019 		Filadelfia, Pensylwania Wells Fargo Center Seth Rollins (c) vs. Brock Lesnar
Singles match o WWE Universal Championship
The Horror Show at Extreme Rules
19 lipca 2020 		Orlando, Floryda WWE Performance Center Braun Strowman vs. Bray Wyatt
Wyatt Swamp Fight
Extreme Rules (2021)
26 września 2021 		Columbus, Ohio Nationwide Arena Roman Reigns (c) vs. "The Demon" Finn Bálor
Extreme Rules match o WWE Universal Championship
Extreme Rules (2022)
8 października 2022 		Filadelfia, Pensylwania Wells Fargo Center Matt Riddle vs. Seth „Freakin” Rollins
Fight Pit match

Wyniki gal

[edytuj | edytuj kod]

2009

[edytuj | edytuj kod]
Extreme Rules (2009)
Motyw muzyczny

„You're Going Down” ~ Sick Puppies[7]

Informacje
Promocja

World Wrestling Entertainment

Brandy

Raw
SmackDown
ECW

Sponsor

AT&T

Data

7 czerwca 2009

Widownia

9 124[8]

Hala

New Orleans Arena

Miejsce

Nowy Orlean, Luizjana

Gale pay-per-view – chronologicznie
Judgment Day (2009) Extreme Rules (2009) The Bash
Extreme Rules – chronologicznie
— Extreme Rules (2009) Extreme Rules (2010)

Extreme Rules (2009) – gala wrestlingu wyprodukowana przez federację World Wrestling Entertainment (WWE). Odbyła się 7 czerwca 2009 w New Orleans Arena w Nowym Orleanie w stanie Luizjana. Emisja była przeprowadzana na żywo w systemie pay-per-view. Była to pierwsza gala w chronologii cyklu Extreme Rules, która była bezpośrednią kontynuacją cyklu One Night Stand.

Podczas gali odbyło się dziesięć walk, w tym jedna nietransmitowana w telewizji. Walką wieczoru był Ladder match o World Heavyweight Championship, w którym Jeff Hardy pokonał mistrza Edge’a i zdobył tytuł. Po walce CM Punk wykorzystał swój kontrakt Money in the Bank, po czym pokonał Hardy’ego w minutę. Oprócz tego odbył się Submission match pomiędzy Johnem Ceną i Big Showem, jak również No Holds Barred match o WWE Intercontinental Championship pomiędzy wygranym Chrisem Jericho i przegranym Reyem Mysterio. Galę w systemie pay-per-view wykupiono 213 000 razy[9].

Nr Wyniki Stypulacje Czas
1D Mickie James i Kelly Kelly pokonały Beth Phoenix i Rosę Mendes Tag team match 15:24
2 Kofi Kingston (c) pokonał Montela Vontavious Portera, Williama Regala i Matta Hardy’ego Fatal 4-Way match o WWE United States Championship 06:42
3 Chris Jericho pokonał Reya Mysterio (c) No Holds Barred match o WWE Intercontinental Championship 14:43
4 CM Punk pokonał Umagę Samoan Strap match 08:59
5 Tommy Dreamer pokonał Christiana (c) i Jacka Swaggera Triple Threat hardcore match o ECW Championship 09:38
6 Santina Marella "pokonała" Vickie Guerrero (c) i Chavo Guerrero Handicap Hog Pen match o tytuł "Miss WrestleManii" 02:43
7 Batista pokonał Randy’ego Ortona (c) Steel Cage match o WWE Championship 07:03
8 John Cena pokonał Big Showa Submission match 19:06
9 Jeff Hardy pokonał Edge’a (c) Ladder match o World Heavyweight Championship 20:07
10 CM Punk pokonał Jeffa Hardy’ego (c) Singles match o World Heavyweight Championship
Punk wykorzystał swój kontrakt Money in the Bank. 		01:02
(c) – mistrz/mistrzyni przed walką
D – walka była dark matchem (nietransmitowana w TV)
2008 ← Gale pay-per-view WWE 2009 → 2010

2010

[edytuj | edytuj kod]
Extreme Rules (2010)
Motyw muzyczny

„Times to Shine” – Saliva[10]

Informacje
Promocja

World Wrestling Entertainment

Brandy

Raw
SmackDown

Sponsor

KFC

Data

25 kwietnia 2010

Widownia

12 278

Hala

1st Mariner Arena

Miejsce

Baltimore, Maryland

Gale pay-per-view – chronologicznie
WrestleMania XXVI Extreme Rules (2010) Over the Limit (2010)
Extreme Rules – chronologicznie
Extreme Rules (2009) Extreme Rules (2010) Extreme Rules (2011)

Extreme Rules (2010) – gala wrestlingu wyprodukowana przez federację World Wrestling Entertainment (WWE). Odbyła się 25 kwietnia 2010 w 1st Mariner Arena w Baltimore w stanie Maryland. Emisja była przeprowadzana na żywo w systemie pay-per-view. Była to druga gala w chronologii cyklu Extreme Rules.

Podczas gali odbyło się dziewięć walk, w tym jedna nietransmitowana w telewizji. W walce wieczoru John Cena obronił WWE Championship pokonując Batistę w Last Man Standing matchu. W dolnej części karty Sheamus zdołał pokonać Triple H’a w walce Street Fight, zaś CM Punk nie został ogolony na łyso poprzez wygraną z Reyem Mysterio w hair matchu. Galę w systemie pay-per-view wykupiono 182 000 razy.

Nr Wyniki Stypulacje Czas
1D Kofi Kingston pokonał Dolpha Zigglera Singles match –
2 The Hart Dynasty (David Hart Smith i Tyson Kidd) (z Natalyą i Bretem Hartem) wygrali eliminując jako ostatnich ShoMiz (Big Showa i The Miza) Gauntlet match 05:18
3 CM Punk (z Lukiem Gallowsem i Sereną) pokonał Reya Mysterio Hair match
Jeśli Punk przegra, będzie musiał ostrzyc się na łyso. 		15:57
4 JTG pokonał Shada Gasparda Strap match 04:41
5 Jack Swagger (c) pokonał Randy’ego Ortona Extreme Rules match o World Heavyweight Championship 13:59
6 Sheamus pokonał Triple H’a Street Fight 15:46
7 Beth Phoenix pokonała Michelle McCool (c) (z Vickie Guerrero i Laylą) Extreme Makeover match o WWE Women’s Championship 06:32
8 Edge pokonał Chrisa Jericho Steel Cage match 19:59
9 John Cena (c) pokonał Batistę Last Man Standing match o WWE Championship 24:34
(c) – mistrz/mistrzyni przed walką
D – walka była dark matchem (nietransmitowana w TV)
2009 ← Gale pay-per-view WWE 2010 → 2011

2011

[edytuj | edytuj kod]
Extreme Rules (2011)
Motyw muzyczny

„Justice” – Rev Theory

Informacje
Promocja

WWE

Brandy

Raw
SmackDown

Sponsor

Paper Jamz

Data

1 maja 2011

Widownia

10 000[11]

Hala

St. Pete Times Forum

Miejsce

Tampa, Floryda

Gale pay-per-view – chronologicznie
WrestleMania XXVII Extreme Rules (2011) Over the Limit (2011)
Extreme Rules – chronologicznie
Extreme Rules (2010) Extreme Rules (2011) Extreme Rules (2012)

Extreme Rules (2011) – gala wrestlingu wyprodukowana przez federację WWE. Odbyła się 1 maja 2011 w St. Pete Times Forum w Tampie na Florydzie. Emisja była przeprowadzana na żywo w systemie pay-per-view. Była to trzecia gala w chronologii cyklu Extreme Rules.

Podczas gali odbyło się dziewięć walk, w tym jedna nietransmitowana w telewizji. Walką wieczoru był Triple Threat Steel Cage match o WWE Championship, w którym John Cena pokonał Johna Morrisona i poprzedniego mistrza The Miza zdobywając mistrzostwo. W Ladder matchu o zawieszony World Heavyweight Championship, Christian pokonał Alberto Del Rio. Galę w systemie pay-per-view wykupiono 209 000 razy.

Nr Wyniki Stypulacje Czas
1D Sin Cara pokonał Tysona Kidda Singles match Unknown
2 Randy Orton pokonał CM Punka Last Man Standing match
The New Nexus było wyrzucone z okolic ringu. 		20:06
3 Kofi Kingston pokonał Sheamusa (c) Tables match o WWE United States Championship 09:09
4 Michael Cole i Jack Swagger pokonali Jerry’ego Lawlera i Jima Rossa Tag team Country Whipping match 07:04
5 Rey Mysterio pokonał Cody’ego Rhodesa Falls Count Anywhere match 11:43
6 Layla pokonała Michelle McCool No Disqualification, No Countout Loser Leaves WWE match 05:24
7 Christian pokonał Alberto Del Rio Ladder match o zwakowany World Heavyweight Championship 21:05
8 Big Show i Kane (c) pokonali The Corre (Wade’a Barretta i Ezekiela Jacksona) Lumberjack match o WWE Tag Team Championship 04:15
9 John Cena pokonał The Miza (c) i Johna Morrisona Triple Threat Steel Cage match o WWE Championship 19:50
(c) – mistrz/mistrzyni przed walką
D – walka była dark matchem (nietransmitowana w TV)
2010 ← Gale pay-per-view WWE 2011 → 2012

2012

[edytuj | edytuj kod]
Extreme Rules (2012)
Motyw muzyczny

„Adrenaline” – Shinedown[12]

Informacje
Promocja

WWE

Data

29 kwietnia 2012

Widownia

14 817[13]

Hala

Allstate Arena

Miejsce

Rosemont, Illinois

Gale pay-per-view – chronologicznie
WrestleMania XXVIII Extreme Rules (2012) Over the Limit (2012)
Extreme Rules – chronologicznie
Extreme Rules (2011) Extreme Rules (2012) Extreme Rules (2013)

Extreme Rules (2012) – gala wrestlingu wyprodukowana przez federację WWE. Odbyła się 29 kwietnia 2012 w Allstate Arena w Rosemont w stanie Illinois. Emisja była przeprowadzana na żywo w systemie pay-per-view. Była to czwarta gala w chronologii cyklu Extreme Rules.

Podczas gali odbyło się dziewięć walk, w tym jedna podczas pre-show. W walce wieczoru John Cena pokonał powracającego Brocka Lesnara w Extreme Rules matchu. CM Punk obronił WWE Championship pokonując Chrisa Jericho w Chicago Street Fight, zaś Sheamus wygrał z Danielem Bryanem 2-out-of-3 falls match o World Heavyweight Championship z wynikiem 2-1. Galę w systemie pay-per-view wykupiono 263 000 razy.

Nr Wyniki Stypulacje Czas
1P Santino Marella (c) pokonał The Miza Singles match o WWE United States Championship 5:00
2 Randy Orton pokonał Kane’a Falls Count Anywhere match 16:45
3 Brodus Clay (z Hornswogglem, Naomi i Cameron) pokonał Dolpha Zigglera (z Vickie Guerrero i Jackiem Swaggerem) Singles match 4:17
4 Cody Rhodes pokonał Big Showa (c) Tables match o WWE Intercontinental Championship 4:37
5 Sheamus (c) pokonał Daniela Bryana z wynikiem 2–1 2-out-of-3 falls match o World Heavyweight Championship 22:55
6 Ryback pokonał Aarona Relica i Jaya Hattona Handicap match 1:51
7 CM Punk (c) pokonał Chrisa Jericho Chicago Street Fight o WWE Championship 25:15
8 Layla pokonała Nikki Bellę (c) (z Brie Bellą) Singles match o WWE Divas Championship 2:45
9 John Cena pokonał Brocka Lesnara Extreme Rules match 17:43
(c) – mistrz/mistrzyni przed walką
P – walka miała miejsce w pre-show
2011 ← Gale pay-per-view WWE 2012 → 2013

2013

[edytuj | edytuj kod]
Extreme Rules (2013)
Motto gali

WWE Goes Extreme

Motyw muzyczny

„Live it Up” – Airbourne

Informacje
Promocja

WWE

Data

19 maja 2013

Widownia

14 500[14]

Hala

Scottrade Center

Miejsce

Saint Louis, Missouri

Gale pay-per-view – chronologicznie
WrestleMania 29 Extreme Rules (2013) Payback (2013)
Extreme Rules – chronologicznie
Extreme Rules (2012) Extreme Rules (2013) Extreme Rules (2014)

Extreme Rules (2013) – gala wrestlingu wyprodukowana przez federację WWE. Odbyła się 19 maja 2013 w Scottrade Center w Saint Louis w stanie Missouri. Emisja była przeprowadzana na żywo w systemie pay-per-view. Była to piąta gala w chronologii cyklu Extreme Rules.

Podczas gali odbyło się dziewięć walk, w tym jedna podczas pre-show. W walce wieczoru Brock Lesnar pokonał Triple H’a w Steel Cage matchu. Odbył się Last Man Standing match o WWE Championship, gdzie mistrz John Cena obronił mistrzostwo pokonując Rybacka. Alberto Del Rio pokonał Jacka Swaggera w „I Quit” matchu o miano pretendenta do World Heavyweight Championship. Galę w systemie pay-per-view wykupiono 231 000 razy[15].

Nr Wyniki Stypulacje Czas
1P The Miz pokonał Cody’ego Rhodesa poprzez submission Singles match 05:25
2 Chris Jericho pokonał Fandango (z Summer Rae) Singles match[16] 08:34
3 Dean Ambrose pokonał Kofiego Kingstona (c) Singles match o WWE United States Championship[17] 06:48
4 Sheamus pokonał Marka Henry’ego Strap match[18] 07:57
5 Alberto Del Rio (z Ricardo Rodriguezem) pokonał Jacka Swaggera (z Zebem Colterem) „I Quit” match wyłaniający pretendenta do World Heavyweight Championship[19] 11:30
6 The Shield (Seth Rollins i Roman Reigns) pokonali Team Hell No (Kane’a i Daniela Bryana) (c) Tornado tag team match o WWE Tag Team Championship[20] 07:24
7 Randy Orton pokonał Big Showa Extreme Rules match[21] 13:23
8 John Cena (c) vs. Ryback zakończyło się remisem Last Man Standing match o WWE Championship[22] 21:26
9 Brock Lesnar (z Paulem Heymanem) pokonał Triple H’a Steel Cage match[23] 20:09
(c) – mistrz/mistrzyni przed walką
P – walka miała miejsce w pre-show
2012 ← Gale pay-per-view WWE 2013 → 2014

2014

[edytuj | edytuj kod]
Extreme Rules (2014)
Motyw muzyczny

„Come with Me Now” – Kongos

Informacje
Promocja

WWE

Sponsor

Juicy Drop Pop

Data

4 maja 2014

Widownia

15 907

Hala

Izod Center

Miejsce

East Rutherford, New Jersey

Gale WWE Network – chronologicznie
WrestleMania XXX Extreme Rules (2014) NXT TakeOver
Extreme Rules – chronologicznie
Extreme Rules (2013) Extreme Rules (2014) Extreme Rules (2015)

Extreme Rules (2014) – gala wrestlingu wyprodukowana przez federację WWE. Odbyła się 4 maja 2014 w Izod Center w East Rutherford w stanie New Jersey. Emisja była przeprowadzana na żywo za pośrednictwem WWE Network oraz w systemie pay-per-view. Była to szósta gala w chronologii cyklu Extreme Rules.

Podczas gali odbyło się osiem walk, w tym jedna podczas pre-show. W Extreme Rules matchu będącym walką wieczoru Daniel Bryan pokonał Kane’a i obronił WWE World Heavyweight Championship, zaś The Shield (Dean Ambrose, Seth Rollins i Roman Reigns) pokonali powracającą grupę Evolution (Triple H’a, Randy’ego Ortona i Batistę) w six-man tag team matchu.

Nr Wyniki Stypulacje Czas
1P El Torito (z Diego i Fernando) pokonał Hornswoggle’a (z Heathem Slaterem, Drewem McIntyre’em i Jinderem Mahalem) WeeLC match[24] 10:55
2 Cesaro (z Paulem Heymanem) pokonał Roba Van Dama i Jacka Swaggera (z Zebem Colterem) Triple threat elimination match[25] 12:34[26]
3 Alexander Rusev (z Laną) pokonał R-Trutha i Xaviera Woodsa poprzez submission Handicap match[27] 2:53[26]
4 Bad News Barrett pokonał Big E (c) Singles match o WWE Intercontinental Championship[28] 7:55[26]
5 The Shield (Dean Ambrose, Seth Rollins i Roman Reigns) pokonali Evolution (Triple H’a, Randy’ego Ortona i Batistę) Six-man tag team match[29] 19:52[26]
6 Bray Wyatt (z Lukiem Harperem i Erickiem Rowanem) pokonał Johna Cenę Steel Cage match[30] 21:12[26]
7 Paige (c) pokonała Taminę Snukę poprzez submission Singles match o WWE Divas Championship[31] 6:18[26]
8 Daniel Bryan (c) pokonał Kane’a Extreme Rules match o WWE World Heavyweight Championship[32] 22:27[26]
(c) – mistrz/mistrzyni przed walką
P – walka miała miejsce w pre-show
2013 ← Gale pay-per-view i WWE Network 2014 → 2015
WWE
WWE NXT

2015

[edytuj | edytuj kod]
Extreme Rules (2015)
Motyw muzyczny

„Irresistible” – Fall Out Boy

Informacje
Promocja

WWE

Sponsor

Mountain Dew Kickstart
Diet Mountain Dew

Data

26 kwietnia 2015

Widownia

14 197

Hala

Allstate Arena

Miejsce

Rosemont, Illinois

Gale WWE Network – chronologicznie
WrestleMania 31 Extreme Rules (2015) King of the Ring (2015)
Extreme Rules – chronologicznie
Extreme Rules (2014) Extreme Rules (2015) Extreme Rules (2016)

Extreme Rules (2015) – gala wrestlingu wyprodukowana przez federację WWE. Odbyła się 26 kwietnia 2015 w Allstate Arena w Rosemont w stanie Illinois. Emisja była przeprowadzana na żywo za pośrednictwem WWE Network oraz w systemie pay-per-view. Była to siódma gala w chronologii cyklu Extreme Rules.

Podczas gali odbyło się osiem walk, w tym jedna podczas pre-show. W walce wieczoru Seth Rollins obronił WWE World Heavyweight Championship pokonując Randy’ego Ortona, gdzie ruch RKO był zbanowany, zaś Kane był osobą otwierającą drzwi klatki. Oprócz tego Roman Reigns pokonał Big Showa w Last Man Standing matchu, zaś John Cena obronił WWE United States Championship wygrywając z Rusevem w Russian Chain matchu. Galę w systemie pay-per-view wykupiono 56 000 razy.

Nr Wyniki Stypulacje Czas
1P Neville pokonał Bad News Barretta Singles match[33] 10:36
2 Dean Ambrose pokonał Luke’a Harpera Chicago Street Fight[34]
Ambrose i Harper opuścili arenę i dokończyli walkę po zakończeniu pojedynku tag-team 		56:10
3 Dolph Ziggler pokonał Sheamusa Kiss My Arse match[35] 9:16
4 The New Day (Big E i Kofi Kingston) (z Xavierem Woodsem) pokonali Tysona Kidda i Cesaro (c) (z Natalyą) Tag team match o WWE Tag Team Championship[36] 9:47
5 John Cena (c) pokonał Ruseva (z Laną) Russian Chain match o WWE United States Championship[37] 13:35
6 Nikki Bella (c) (z Brie Bellą) pokonała Naomi Singles match o WWE Divas Championship[38] 8:10
7 Roman Reigns pokonał Big Showa Last Man Standing match[39] 19:56
8 Seth Rollins (c) pokonał Randy’ego Ortona Steel Cage match o WWE World Heavyweight Championship[40]
Ruch RKO jest zbanowany i Kane będzie otwierał drzwi klatki. 		21:02
(c) – mistrz/mistrzyni przed walką
P – walka miała miejsce w pre-show
2014 ← Gale WWE Network 2015 → 2016
WWE
WWE NXT

2016

[edytuj | edytuj kod]
 Osobny artykuł: Extreme Rules (2016).

2017

[edytuj | edytuj kod]
 Osobny artykuł: Extreme Rules (2017).

2018

[edytuj | edytuj kod]
 Osobny artykuł: Extreme Rules (2018).

2019

[edytuj | edytuj kod]
 Osobny artykuł: Extreme Rules (2019).

The Horror Show at Extreme Rules

[edytuj | edytuj kod]
 Osobny artykuł: The Horror Show at Extreme Rules.

2021

[edytuj | edytuj kod]
 Osobny artykuł: Extreme Rules (2021).

2022

[edytuj | edytuj kod]
 Osobny artykuł: Extreme Rules (2022).

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Specialty WWE matches: Hardcore match. World Wrestling Entertainment. [dostęp 2010-04-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-03-29)].
  2. ↑ Extreme Rules official website. World Wrestling Entertainment. [dostęp 2010-04-25]. Cytat: Check out all the action from the first-ever Extreme Rules pay-per-view held in 2009.
  3. ↑ WWE News: Raw notes – no guest host yet for next week, matches teased for Extreme this event will start at 6:30 Rules. [w:] Distinct Television Brands [on-line].
  4. ↑ WWE Home Entertainment 2013 DVD/Blu-ray release schedule. [w:] WWE.com [on-line]. WWE, Inc., 10 września 2012. [dostęp 2013-01-04].
  5. ↑ Mike Johnson: WWE PPV SCHEDULE CHANGING. [w:] PWInsider.com [on-line]. 10 września 2012. [dostęp 2013-01-04].
  6. ↑ Jason Powell: Major WWE pay-per-view shakeup, all co-branded events, two events dropped. [w:] Pro Wrestling Dot Net [on-line]. [dostęp 2018-02-17].
  7. ↑ Sick Puppies News. Sick Puppies. [dostęp 2009-05-18]. Cytat: You're Going Down, which is being used by the WWE as the theme song in its promotional spots from May 17 through June 15 for the Extreme Rules Pay Per View broadcast.
  8. ↑ Extreme Rules. Pro Wrestling History. [dostęp 2009-10-25].
  9. ↑ WWE Reports 2009 Second Quarter Results [PDF] [online], World Wrestling Entertainment, 6 sierpnia 2009 [dostęp 2009-08-06] [zarchiwizowane z adresu 2009-08-24].
  10. ↑ Extreme Rules: "Time to Shine" by Saliva is the official theme song of Extreme Rules. World Wrestling Entertainment, 2010-03-18. [dostęp 2010-03-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-04-04)].
  11. ↑ Steve Gerweck: Attendance for 5/1 WWE Extreme Rules PPV. WrestleView, May 4, 2011. [dostęp 2011-05-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (września 30, 2012)].
  12. ↑ Extreme Rules' Official Theme. WWE. [dostęp 2012-04-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (11 kwietnia 2012)]. Cytat: Fueled by 'Adrenaline': Shinedown's "Adrenaline" is the official theme of WWE's Extreme Rules 2012. The song is off the band's brand new album, "Amaryllis," which is available everywhere now!
  13. ↑ Adam Martin: Recent WWE attendance figures (4/29 and 4/30). Wrestleview, 3 May 2012. [dostęp 2012-05-05].
  14. ↑ Extreme Rules PPV in St. Louis draws sold out crowd. Wrestleview.com, May 23, 2013. [dostęp 2013-08-23].
  15. ↑ WWE Reports 2013 Second Quarter Results. WWE, August 1, 2013. [dostęp 2013-08-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (listopada 18, 2013)].
  16. ↑ Chris Jericho vs. Fandango. WWE, 13 May 2013.
  17. ↑ United States Champion Kofi Kingston vs. Dean Ambrose. WWE, 13 May 2013.
  18. ↑ Sheamus vs. Mark Henry (Strap Match). WWE, 6 May 2013.
  19. ↑ Michael Burdick: Alberto Del Rio vs. Jack Swagger (I Quit Match). WWE, 16 April 2013.
  20. ↑ Tag Team Champions Team Hell No vs. The Shield. WWE, 13 May 2013.
  21. ↑ Randy Orton vs. Big Show (Extreme Rules Match). WWE, 10 May 2013.
  22. ↑ John Clapp: WWE Champion John Cena vs. Ryback (Last Man Standing Match). WWE, 22 April 2013.
  23. ↑ Triple H vs. Brock Lesnar (Steel Cage Match). WWE, 22 April 2013.
  24. ↑ Andy Seife: El Torito vs. Hornswoggle (Pre-Show WeeLC match). WWE. [dostęp 2014-04-29].
  25. ↑ John Clapp: Rob Van Dam vs. Jack Swagger vs. Cesaro (Triple Threat Match). WWE. [dostęp 2014-04-29].
  26. ↑ a b c d e f g James Caldwell: CALDWELL'S WWE EXTREME RULES PPV RESULTS 5/4: Complete 'virtual-time' coverage of live PPV – Bryan vs. Kane, Evolution vs. Shield, Cena vs. Wyatt steel cage match. [w:] pwtorch.com [on-line]. 2014-05-04. [dostęp 2015-11-26].
  27. ↑ John Clapp: R-Truth & Xavier Woods vs. Alexander Rusev (2-on-1 Handicap Match). WWE. [dostęp 2014-04-22].
  28. ↑ John Clapp: Intercontinental Champion Big E vs. Bad News Barrett. WWE. [dostęp 2014-04-16].
  29. ↑ John Clapp: The Shield vs. Evolution. WWE. [dostęp 2014-04-18].
  30. ↑ Bobby Melok: John Cena vs. Bray Wyatt (Steel Cage Match). WWE. [dostęp 2014-04-15].
  31. ↑ John Clapp: Divas Champion Paige vs. Tamina Snuka. WWE. [dostęp 2014-04-16].
  32. ↑ Andy Seife: WWE World Heavyweight Champion Daniel Bryan vs. Kane (Extreme Rules Match). WWE. [dostęp 2014-04-21].
  33. ↑ Daniel Bryan unable to compete tonight at Extreme Rules. WWE. [dostęp 2015-04-26].
  34. ↑ Kevin Powers: Dean Ambrose vs. Luke Harper (Chicago Street Fight). WWE. [dostęp 2015-04-21].
  35. ↑ Scott Taylor: Dolph Ziggler vs. Sheamus (Kiss Me Arse Match). WWE. [dostęp 2015-04-17].
  36. ↑ Robert Vaccaro: WWE Tag Team Champions Tyson Kidd & Cesaro vs. The New Day. WWE. [dostęp 2015-04-21].
  37. ↑ Robert Vaccaro: United States Champion John Cena vs. Rusev (Russian Chain Match). WWE. [dostęp 2015-04-02].
  38. ↑ Bobby Melok: Divas Champion Nikki Stella vs. Naomi. WWE. [dostęp 2015-04-21].
  39. ↑ Robert Vaccaro: Roman Reigns vs. Big Show (Last Men Standing Match). WWE. [dostęp 2015-04-17].
  40. ↑ John Clapp: WWE World Heavyweight Champion Seth Rollins vs. Randy Orton (Cage Match, with the RKO banned). WWE. [dostęp 2015-04-27].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Gale pay-per-view i WWE Network federacji WWE
Obecne
Dawne
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=WWE_Extreme_Rules&oldid=73777600#2009”