Halberstadt D.II

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Halberstadt D.II
Ilustracja
Halberstadt D.II
Dane podstawowe
Państwo

 Cesarstwo Niemieckie

Producent

Halberstädter Flugzeug-Werke GmbH

Typ

samolot myśliwski

Konstrukcja

dwupłat

Załoga

1 osoba

Historia
Data oblotu

1916

Lata produkcji

1916

Wycofanie ze służby

1917

Liczba egz.

120

Dane techniczne
Napęd

Mercedes D.II

Moc

88 kW (120 KM)

Wymiary
Rozpiętość

8,8 m

Długość

7,3 m

Wysokość

2,66 m

Masa
Własna

561 kg

Startowa

771 kg

Osiągi
Prędkość maks.

145 km/h

Prędkość wznoszenia

4 min na 1000 m, 9 min na 2000 m, 15 min na 3000 m

Pułap

6000 m

Długotrwałość lotu

1,5 h

Dane operacyjne
Uzbrojenie
1 karabin maszynowy Spandau lMG 08 7,92 mm
Użytkownicy
Cesarstwo Niemieckie, Turcja

Halberstadt D.IIniemiecki samolot myśliwski z okresu I wojny światowej.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Halberstadt D.II stanowił produkcyjny wariant pierwszego myśliwca firmy Halberstädter Flugzeug-Werke GmbH – Halberstadt D.I, oblatanego w 1915 roku. Jedyną modyfikacją była zmiana silnika na mocniejszy – Mercedes D.II o mocy 88 kW (120 KM). Ten mały i zwrotny, choć ustępujący wrogim maszynom prędkością poziomą i wznoszenia niemiecki dwupłat pojawił się na froncie zachodnim w czerwcu 1916 roku, a już pod koniec tego roku zaczęto go wycofywać (został zastąpiony przez Albatrosy D.III) na mniej ważne teatry działań wojennych – rosyjski czy bałkański. Ogółem wyprodukowano 120 samolotów D.II i 55 niemal identycznych wersji D.III i D.IV.

Opis konstrukcji[edytuj | edytuj kod]

Halberstadt D.II

Był to jednomiejscowy dwupłat konstrukcji drewnianej. Kadłub kratownicowy, drewniany, pokryty w przedniej części blachami i sklejką, a w tylnej płótnem. Skrzydła o skomplikowanym skręceniu geometrycznym, prostokątne z nieznacznymi zaokrągleniami na końcach, dwudźwigarowe, konstrukcji drewnianej, kryte płótnem. Lotki o kształcie trapezowym. W środkowej części górnego płata znajdowała się chłodnica i opadowy zbiornik paliwa. Usterzenie bez stateczników o płaskim profilu. Śmigło dwułopatowe, drewniane. Uzbrojenie: 1 zsynchronizowany karabin maszynowy Spandau lMG 08 kalibru 7,92 mm umieszczony na prawym boku kadłuba przed kabiną pilota[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Harry Woodman, Spandau guns, seria Windsock Mini Datafile nr 10, Berkhamsted: Albatros Publications, 1997, s. 3.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Tomasz Goworek: Samoloty myśliwskie pierwszej wojny światowej. Warszawa: Wydawnictwo Komunikacji i Łączności, 1988. ISBN 83-206-0689-6.
  • Peter Gray, Owen Thetford: German Aircraft of The First World War. New York: Doubleday & Company, Inc., 1970. ISBN 0-370-00103-6.
  • Volker Nemsch: Die Fliegerei des Ersten Weltkrieges. Germany: QAU, 2003. ISBN 3-930571-71-4.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]