Gotha G.V

Gotha G.V
Gotha G.V
Dane podstawowe
Państwo	Cesarstwo Niemieckie
Producent	Gotha
Konstruktor	Hans Burkhard
Typ	ciężki samolot bombowy
Konstrukcja	dwupłat konstrukcji mieszanej, podwozie klasyczne, stałe
Załoga	3
Historia
Data oblotu	1917
Lata produkcji	1917 – 1918
Egzemplarze	205
Dane techniczne
Napęd	2× silnik rzędowy Mercedes D.IVa
Moc	382 kW (520 KM) 2× 191 kW (260 KM)
Wymiary
Rozpiętość	23,70 m
Długość	12,42 m
Wysokość	4,50 m
Powierzchnia nośna	89,5 m²
Masa
Własna	2739 kg
Użyteczna	1228 kg
Startowa	3967 kg
Osiągi
Prędkość maks.	140 km/h
Pułap	6500 m
Zasięg	840 km
Dane operacyjne
Uzbrojenie
2 lub 3 × km Parabellum lMG 14 kal. 7,92 mm
Użytkownicy
Cesarstwo Niemieckie

Gotha G.V – ciężki bombowiec używany przez Luftstreitkräfte (Cesarska Niemiecka Służba Powietrzna) podczas pierwszej wojny światowej.

Rozwój

Użycie bojowe G.IV udowodniło, że zabudowanie zbiorników paliwa w gondolach silników było błędem. W razie katastrofy podczas lądowania zbiorniki mogły pęknąć i rozlać paliwo na gorące silniki. To stanowiło poważny problem, ponieważ wypadki przy lądowaniu stanowiły 75% strat niebojowych. Aby temu zaradzić firma Gothaer stworzyła wersję G.V, w której zbiorniki paliwa znajdowały się w centropłacie. Mniejsze gondole silników zostały zamontowane na rozpórkach powyżej dolnych płatów.

Schemat konstrukcji kadłuba

W Gotha G.V siedzisko pilota zostało przesunięte w lewo a zaraz zanim zainstalowano zbiorniki paliwa. To blokowało możliwość przechodzenia członków załogi pomiędzy trzema stanowiskami strzeleckimi istniejącą w poprzednich wersjach. Wszystkie bomby w tej wersji były przenoszone na podwieszeniach zewnętrznych. Nowa Gotha zawierała ważną innowację w formie "tunelu karabinowego", gdzie spód tylnego kadłuba był zakrzywiony co umożliwiało umieszczenie skierowanego w dół karabinu maszynowego chroniącego przed atakiem od dołu usuwając tym samym martwy sektor ostrzału.

Podstawowy wariant G.V nie oferował żadnego wzrostu osiągów w porównaniu do G.IV. G.V był o 350 kg cięższy od G.IV z powodu dodatkowego wyposażenia i użycia niewystarczającej ilości wysuszonego drewna. Silniki Mercedes D.IVa nie mogły wytworzyć teoretycznej mocy 190 kW z powodu stosowania paliwa o niższej jakości.

Użycie bojowe

G.V wszedł do służby w sierpniu 1917 roku. Z powodu wspomnianych ograniczeń przeważnie nie mógł latać na pułapie tak dużym jak G.IV. Przez Niemców użyty w 1919 roku podczas powstania wielkopolskiego. Po wojnie był używany przez lotnictwo polskie.

Użytkownicy

• Luftstreitkräfte

Literatura

• "The Complete Encyclopedia of Flight 1848-1939", John Batchelor & Malcolm V. Lowe