Przejdź do zawartości

Kalendarium historii Bełchatowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Kalendarium historii Bełchatowa – wybrane daty związane z Bełchatowem.

Historia Bełchatowa jest nierozerwalnie związana z Grocholicami, które od początków państwowości polskiej, łącznie z Klukami, Parznem i przyległościami stanowiły znaczną część majątku należącego do rozległych dóbr Arcybiskupstwa Gnieźnieńskiego.

Jedna z tablic informacyjnych umieszczonych na terenie Bełchatowa, opisujących historię miasta.
Kościół i Parafia Wszystkich Świętych w Grocholicach – wejście główne.
Herb Bełchatowa
Dworek Olszewskich obecnie Muzeum Regionalne
Budynek Miejskiej i Powiatowej Biblioteki Publicznej w Bełchatowie oddany do użytku 15 stycznia 2002 roku
Hala „Energia” im. Edwarda Najgebauera w Bełchatowie oddana do użytku 14 sierpnia 2006[1]

XII-XIII wiek

[edytuj | edytuj kod]

XIV-XVIII wiek

[edytuj | edytuj kod]
  • 1391pierwsza historyczna wzmianka o Bełchtowie (pierwsza nazwa Bełchatowa)[potrzebny przypis]
  • 1405 – pierwszymi właścicielami Bełchatowa byli Grzymalici (lub Bełchat jak podaje między innymi „Miejski informator aktualności” miasta Bełchatowa) herbu Topór, którzy zmienili swoje nazwisko na Bełchaccy (bądź jak podają niektóre źródła Bełchaczcy).
  • 1420Grocholice zostały podniesione przez Władysława Jagiełłę do praw magdeburskich.
  • 1485 – podniesienie Grocholic do rzędu miast przez Kazimierza Jagiellończyka.
  • Koniec XVI wieku – Bełchatów przejęła rodzina Kowalewskich herbu Prus III.
  • 1617, 17 kwietnia – ufundowanie drewnianego klasztoru oo. Franciszkanów przez Zofie (z domu Bykowska) i Mikołaja Kowalewskich, przez to Bełchatów staje się wsią kościelną.
  • 1624 – oo. Adam Gaski konsekruje drewniany klasztor. Pierwszym ojcem oo. W Bełchatowie był Bogusław Paruliusz.
  • I ćw. XVIII wieku – Bełchatów przeszedł w ręce rodziny Rychłowskich.
  • 1670 – dzięki Stanisławowi Rychłowskiemu powstaje nowy, murowany kościół, klasztor oraz dworek otoczony parkiem (dzisiejszy Dwór Olszewskich). Projektantem najprawdopodobniej był włoski architekt biskupa płockiego, Lodovico Coci.
  • 1731, 25 lipca – oficjał i sufragan, franciszkanin, Józef Kraczkowski nadaje kościołowi 3 wezwania: Narodzenia Najświętszej Maryi Panny, św. Jacka Odrowąża i św. Bonawentury.
  • 1737 – możliwość urządzania przez Bełchatów targów uzyskany przez Franciszka Rychłowskiego.
  • 1743 – Bełchatów otrzymał prawa miejskie z rąk króla Augusta III Sasa. Dokończono budowę wieży kościoła na ul. Pabianickiej (dzisiejsza ulica Kościuszki).
  • 1750 – przebudowa z drewnianego na murowany kościoła oo. Franciszkanów przez Franciszka Rychłowskiego.
  • 1793 – Bełchatów przeszedł pod panowanie pruskie (II rozbiór Polski), przez co zwiększył się napływ ludności niemieckiej, głównie rzemieślników.

XIX wiek

[edytuj | edytuj kod]
  • 1801 – pierwsza manufaktura, założona przez Józefa Kaczkowskiego.
  • 1803 – przybycie na teren Bełchatowa rodu Kaczkowskich herbu Świnka.
  • 1805/1806 – w wyniku epidemii cholery umiera 30% mieszkańców miasta.
  • 1809 – utworzono parafie Katolicką w Grocholicach (uzależnienie Bełchatowa od Grocholic).
  • 1818 – pozwolenie na urządzanie kolejnych targów.
  • 1820 – właścicielami Bełchatowa zostali Kaczkowscy;
    • 18 września – Bełchatów dzięki staraniom ówczesnego właściciela – Leona Kaczkowskiego – znalazł się w rejestrze miast fabrycznych Królestwa Polskiego.
  • 18301832 – budowa kościoła ewangelickiego – z inicjatywy Stanisława Kaczkowskiego.
  • 1832 – Bełchatów należał do szeregu miast (246), w których Żydzi nie podlegali ograniczeniom, co do osiedlania się z uwagi, gdyż była to prywatna własność dziedzica; Stanisław Kaczkowski oddał do użytku nowy kościół ewangelicki wybudowany przez Czechów z Zelowa.
  • 1835 – Ludwik Kaczkowski został właścicielem Bełchatowa.
  • 1837 – konsekracja kościoła ewangelickiego i założenie parafii ewangelickiej. Pierwszym pastorem został Edward Lembke.
  • 1839 – powstał w Bełchatowie pierwszy cech tkacki.
  • 1840 – w Bełchatowie było już 18 zakładów tkackich.
  • 1842, 3 maja – w Bełchatowie wybuchł pożar, który strawił 45% zabudowań miasta.
  • 1843 – Ludwik Kaczkowski doprowadził do otwarcia w Bełchatowie Towarzystwa Szkoły Elementarnej, której pierwszym dyrektorem, a zarazem nauczycielem został Leon Ambroziewicz.
  • 1847 – Bełchatów uzyskuje potwierdzenie herbu przedstawiającego Adama i Ewę przy rajskim drzewie.
  • 1848 – otwarcie pierwszej apteki prowadzonej przez Piotra Cisarzewskiego (w niektórych źródłach podawane jest nazwisko Cieszkowski).
  • 1850 – otwarcie granicy celnej z Rosją po 20 latach.
  • 1852 – otwarcie Elementarnej Szkoły Ewangelickiej (ESE) dzięki staraniom Pastora Ludwika Schwarza; na początku uczyło się tam 148 dzieci; pierwszym nauczycielem w tej szkole został Henryk Korseln.
  • 1859 – powstał park tysiąclecia i Zakon Patyja – zakon tatarski; 1526 mieszkańców (101 domów).
  • 1860 – powstanie pierwszej w Bełchatowie poczty; w mieście są już dwie ulice: Piotrkowska i Pabianicka oraz jeden plac spełniający funkcję miejskiego targowiska.
    • ówczesny burmistrz – Majewski – sporządza spis mieszkańców miasta. W Bełchatowie mieszka wówczas 325 Polaków (22% mieszkańców miasta), 35 Niemców (2%) oraz 1139 Żydów (76%). Według wyznania: 212 katolików, 148 ewangelików augsburskich (ponad 75% z nich uważało się za Polaków), 4 ewangelików reformowanych oraz 1139 osób wyznania mojżeszowego.
  • 1863powstanie styczniowe; wojskami pod Bełchatowem dowodził mjr. Józef Oxiński; właściciele Bełchatowa czynnie poparli powstanie przekazując na rzecz żołnierzy broń, konie, odzież i żywność. W okolicach miasta dochodzi do kilku potyczek z Rosjanami – we wsiach Lipy, Kaszewice, Wólka Łękawska.
  • 1864Sekularyzacja klasztoru franciszkanów.
  • 1867 – licytacja majątku rodziny Kaczkowskich.
  • 1870, 10 września – utrata przez Bełchatów praw miejskich. Jako osada Bełchatów został przydzielony przez gubernatora piotrkowskiego pod zarząd gminy Bełchatówek. Nowym wójtem zostaje August Felker[2].
  • 1876licytacja majątku Kaczkowskich. Cenny księgozbiór rodzinny trafia do Biblioteki Jagiellońskiej Kolejnym właścicielem Bełchatowa stał się Niemiec Reinhard (lub też Reinhold) Spiller, który po kilku latach sprzedał nieruchomości Ernestowi Ludendorfowi.
  • 1887 – Ernest Ludendorf odsprzedaje majątek Henrykowi Hellvigowi, pochodzącemu z Tuszyna (rodem z Bawarii); Bełchatów, pomimo formalnej utraty praw miejskich, nadal wolno się rozwijał dzięki bełchatowskim Żydom, w coraz większym stopniu inwestującym w bełchatowski przemysł.
    • Hellwig zakłada w Bełchatowie browar.
  • 1888 – pracę w Bełchatowie rozpoczyna lekarz, dr Włodzimierz Rodziewicz.
  • 1890 – w Bełchatowie mieszka 2600 mieszkańców (w tym 2000 Żydów).
  • 1891 – w Bełchatowie były już 32 zakłady tkackie
  • 1892 – w Bełchatowie obowiązywały prawa budowlane obowiązujące w miastach.
  • 1893, 25 czerwca – utworzenie parafii katolickiej pw. NNMP przez Leona Zarembę;
    • budowa murowanej synagogi. Od tej pory przez 46 lat istniały obok siebie w koegzystencji 3 parafie, 3 wyznań i 3 narodowości.
  • 1899 – założono lokalny bank zwany kasą pożyczkowo-oszczędnościową.

XX wiek, I połowa

[edytuj | edytuj kod]
  • 1901, 6 grudnia – utworzenie Ochotniczej Straży Pożarnej (OSP), jej założycielami byli dr Włodzimierz Rodziewicz, Felicjan Otocki, ks. Leon Zaremba, Stanisław Pieniążek, Albert Hellvig.
    • utworzenie pierwszej tkalni mechanicznej w Bełchatowie przez Pereca Frajtaga.
  • 1905, październik – uchwalenie manifestu Dumy Państwowej.
  • 1905, 9 listopada – pierwsza manifestacja w Bełchatowie z okazji uchwalenia manifestu Dumy Narodowej, jedna z największych w regionie. Wystąpieniom przewodził ksiądz Jan Żak, proboszcz z Łobudzic k. Zelowa. Domagano się między innymi spolszczenia szkół i urzędów.
  • 1906, 1 sierpnia – powstanie w Bełchatowie Polskiej Macierzy Szkolnej skupiającej 30 osób. Przewodniczącą została Bronisława Hellvigowa, zastępcą Antoni Gotwald, członkowie: Anna Hellviżanka (córka) – skarbnik, ks. Leon Zaremba, Czesław Moskelewski.
  • 1914, styczeń – walki o Borową Górę i do Bełchatowa wkroczyły wojska niemieckie.
  • 1914, październik – do Bełchatowa na krótko wkroczyły wojska rosyjskie wypierając Niemców.
  • 1915 – powstaje jeden z 15 obwodów Polskiej Organizacji Wojskowej (POW), przynależny do V okręgu POW w Piotrkowie Trybunalskim.
  • 1916 – powstaje Polska Organizacja Wojskowa skupiająca 30 członków m.in. Albert i Stefan Hellvigowie, Jan Ubysz, Konstanty, Feliks i Julian Miętkiewiczowie.
  • 1917 – rozpoczęło działalność Miejskie Gimnazjum Koedukacyjne Polskiej Macierzy Szkolnej, którego dyrektorem został dr inż. Bolesław Kołakowski. Do Bełchatowa jako instruktor został oddelegowany Stefan Starzyński, przyszły prezydent Warszawy.
  • 19181920 – budowa drogi Bełchatów – Wadlew. Miało to ogromne komunikacyjne dla miejscowości (ułatwienie komunikacji między Bełchatowem a Łodzią), skąd surowiec do produkcji czerpali właściciele bełchatowskich manufaktur włókienniczych.
Ogłoszenie informujące o rozmieszczeniu lokali wyborczych oraz listach partyjnych w czasie wyborów do Rady Miejskiej w Bełchatowie w 1927 r.
  • 1925, 1 stycznia – Bełchatów odzyskuje prawa miejskie przywrócone rozporządzeniem Rady Ministrów RP z dnia 22 grudnia 1924 r. o utworzeniu gminy miejskiej „Bełchatów” w powiecie piotrkowskim. (Dz.U. z 1924 nr 116, poz. 1035)[3];
    • 26 kwietnia – odbywają się wybory władz miasta – prezydenta, jego zastępcy oraz 3 ławników. Pierwszym prezydentem Bełchatowa po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został Ludwik Bryłka.
    • dołączenie do Bełchatowa wsi Olsztyn (teren dzisiejszego osiedla Olsztyńskiego), Zamość i Lipy (okolice ulicy Lipowej).
Ogłoszenie prasowe Jana Mielczarka, opublikowane w Dzienniku Łódzkim[4] z prośbą o nadsyłanie zdjęć do albumu pamiątkowego z okazji 25. lecia pracy nauczycielskiej Stanisława i Celestyny Millerów[5]

XX wiek, II połowa

[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Poznaj Halę ENERGIA!
  2. Dziennik Praw, rok 1870, tom 70, nr 241.
  3. Dz.U. z 1924 r. nr 116, poz. 1035 Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 22 grudnia 1924 r. o utworzeniu gminy miejskiej „Bełchatów” w powiecie piotrkowskim.
  4. Wydanie z 15 czerwca 1947 r. (niedziela), rok III, nr 161 (711).
  5. Stanisław Miller – nauczyciel, pierwszy kierownik szkoły im. A. Mickiewicza w Bełchatowie, wiceburmistrz Bełchatowa. Celestyna Millerowa – nauczycielka, bełchatowska działaczka społeczno-kulturalna.
  6. Historia Skry.
  7. Dz.U. z 1933 r. nr 88, poz. 679 Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 5 października 1933 r. o zmianie granic miasta Bełchatowa w powiecie piotrkowskim, województwie łódzkiem.
  8. Deutsche Heereskarte, 1944 rok.
  9. Bolesław Dolata, Tadeusz Jurga, Walki zbrojne na ziemiach polskich 1939–1945. Wybrane miejsca bitew, walk i akcji bojowych. Warszawa 1971, s. 23.
  10. Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 12 listopada 1955 r. w sprawie utworzenia powiatów: bełchatowskiego, pajęczańskiego, poddębickiego i zmiany granic niektórych powiatów w województwie łódzkim oraz w sprawie zmiany granic województw poznańskiego i łódzkiego (Dz. U. z 1955 r. Nr 44, poz. 286).
  11. Dz.U. z 1977 r. nr 2, poz. 12 Rozporządzenie Ministra Administracji, Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska z dnia 29 grudnia 1976 r. w sprawie zmiany granic niektórych miast w województwach białostockim, krośnieńskim, legnickim, nowosądeckim, piotrkowskim, rzeszowskim, tarnowskim i włocławskim.
  12. Dz.U. z 1998 r. nr 103, poz. 652.
  13. Hala Energia. [dostęp 2012-06-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-09-06)].
  14. Uroczyste otwarcie nowej hali w Bełchatowie.
  15. Przyjedzie Lech Kaczyński.
  16. Lech Kaczyński w Bełchatowie – material Twojej Telewizji Lokalnej.
  17. Dziś nad ranem z nieoczekiwaną wizytą zawitał do Naszego miasta premier RP.
  18. Minister Nowak w Bełchatowie: przetarg na obwodnicę jeszcze w tym roku.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Zawilski A.,Bełchatów i jego historyczne awanse, Wydawnictwo Łódzkie 1967.
  • Zawilski Apoloniusz, Księga o Bełchatowie; Bełchatów 1995, Stowarzyszenie Bełchatów Mała Ojczyzna