Komenda Główna Armii Krajowej

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Komenda Główna Armii Krajowej
Komenda Sił Zbrojnych w Kraju
Historia
Państwo

 Polskie Państwo Podziemne

Sformowanie

1942

Rozformowanie

1945

Tradycje
Rodowód

Komenda Główna ZWZ

Kontynuacja

Dowództwo Wojsk Obrony Terytorialnej

Działania zbrojne
II wojna światowa
powstanie warszawskie
Organizacja
Dyslokacja

garnizon Warszawa

Rodzaj sił zbrojnych

wojsko

Podległość

dowódca Armii Krajowej

Komenda Główna Armii Krajowej (KG AK) – organ pracy dowódcy Armii Krajowej.

Komenda Główna składała się z siedmiu oddziałów: Organizacyjnego, Informacyjno-Wywiadowczego, Operacyjno-Szkoleniowego, Kwatermistrzostwa, Łączności, Biura Informacji i Propagandy oraz Finansowego, miała też własnych duszpasterzy.

Organizacja Komendy Głównej AK w lipcu 1944 roku[edytuj | edytuj kod]

Tablica upamiętniająca siedzibę Komendy Głównej Armii Krajowej w czasie powstania warszawskiego w fabryce Kamlera

Grupy podległe bezpośrednio Komendantowi Głównemu

Oddziały i grupy podległe szefowi sztabu–zastępcy dowódcy

I zastępca szefa sztabu–szef Operacji – gen. bryg. Leopold Okulicki „Kobra”, „Niedźwiadek”

II zastępca szefa sztabu–kwatermistrz – płk dypl. Zygmunt Miłkowski „Denhof”

Upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]

Na podstawie Decyzji nr 140/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 28 czerwca 2017 r. dziedzictwo tradycji Komendy Głównej Armii Krajowej przejęło Dowództwo Wojsk Obrony Terytorialnej[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Dziennik Urzędowy MON. 2017-06-29. [dostęp 2017-07-15]. (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]