Memantyna

Memantyna
Nazewnictwo Nomenklatura systematyczna (IUPAC) 3,5-dimetyloadamantano-1-amina
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	C12H21N
Masa molowa	179,30 g/mol
Identyfikacja
Numer CAS	19982-08-2
PubChem	4054
DrugBank	DB01043
SMILES CC12CC3CC(C1)(CC(C3)(C2)N)C
InChI InChI=1S/C12H21N/c1-10-3-9-4-11(2,6-10)8-12(13,5-9)7-10/h9H,3-8,13H2,1-2H3 BUGYDGFZZOZRHP-UHFFFAOYSA-N
Niebezpieczeństwa Globalnie zharmonizowany system klasyfikacji i oznakowania chemikaliów Wiarygodne źródła oznakowania tej substancji według kryteriów GHS są niedostępne.
Klasyfikacja medyczna
ATC	N06 DX01

Memantyna – organiczny związek chemiczny, antagonista receptora NMDA, stosowany jako lek prokognitywny. Znajduje zastosowanie w leczeniu otępienia w przebiegu choroby Alzheimera.

Mechanizm działania

Memantyna jest niekompetycyjnym antagonistą receptora NMDA. Prawdopodobnie hamując receptory wpływa na ich utrwaloną aktywację spowodowaną nadmiernym wydzielaniem glutaminianu.

Dawkowanie

Początkowa dawka wynosi 5 mg dziennie, docelowa – 20 mg dwa razy dziennie.

Preparaty

Preparaty memantyny dostępne w Polsce:

• Axura (Merz Pharmaceuticals)
• Biomentin (Biofarm)
• Cognomen (Zentiva)
• Ebixa (H. Lundbeck)
• Marixino (Consilient Health)
• Memantine Glenmark (Glenmark Pharmaceuticals)
• Memantine Lek (Pharmathen)
• Memantine Merz (Merz Pharmaceuticals)
• Memantine Mylan (Generics)
• Memantine Orion (Orion)
• Memantine ratiopharm (Ratiopharm)
• Memantine Teva (Teva Pharmaceuticals)
• Memantine Vipharm (Vipharm S.A.)
• Memantyna Abdi (Abdi Farma)
• Memantyna Neuropharma (Neuropharm)
• Memigmin (Egis)
• Memolek (PF LEK-AM SP z o.o.)
• Merandex (Axxon)
• Mirvedol (Gedeon Richter)
• Nemdatine (Actavis)
• Polmatine (Polpharma)
• Tormoro (Abbott Laboratories)
• Zenmem (Zentiva) forma ODT
• Xapimant (Sandoz)

Bibliografia

• Anna Członkowska, Andrzej Członkowski: Leczenie w Neurologii Kompendium. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2005. ISBN 83-200-3086-2.
• Leki po Dyplomie Neurologia i Psychiatria. Medical Tribune Polska, 2009. ISBN 978-83-60135-56-3.
• Stephen M. Stahl: Podstawy psychofarmakologii. Gdańsk: Via Medica, 2008, s. 322–325. ISBN 978-83-60945-73-5.

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.