Trimipramina
| |||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||
| Ogólne informacje | |||||||||||||||||||||||||||
| Wzór sumaryczny |
C20H26N2 | ||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Masa molowa |
294,43 g/mol | ||||||||||||||||||||||||||
| Identyfikacja | |||||||||||||||||||||||||||
| Numer CAS |
739-71-9 | ||||||||||||||||||||||||||
| PubChem | |||||||||||||||||||||||||||
| DrugBank | |||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||
| Podobne związki | |||||||||||||||||||||||||||
| Podobne związki | |||||||||||||||||||||||||||
| Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) | |||||||||||||||||||||||||||
| Klasyfikacja medyczna | |||||||||||||||||||||||||||
| ATC | |||||||||||||||||||||||||||
| Stosowanie w ciąży |
kategoria C | ||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||
-Trimipramine_Enantiomers_Structural_Formulae.png)
Trimipramina (łac. trimipraminum) – organiczny związek chemiczny, trójpierścieniowy lek przeciwdepresyjny będący metylowaną pochodną imipraminy.
Mechanizm działania[edytuj | edytuj kod]
Trimipramina wykazuje działanie przeciwdepresyjne poprzez hamowanie wychwytu zwrotego noradrenaliny i serotoniny. Efekt taki jest uzyskiwany poprzez blokadę cholinergicznych receptorów muskarynowych oraz receptorów α1-adrenergicznych[3].
Wskazania do stosowania[edytuj | edytuj kod]
Leczenie depresji oraz depresji z towarzyszącym niepokojem, pobudzeniem lub zaburzeniami snu[1]. Poprawa nastroju ze zmniejszeniem nasilenia objawów depresyjnych staje się wyraźna dopiero po około 2–3 tygodniach stosowania[3]. Trimipramina używana była również w leczeniu moczenia nocnego u dzieci, lecz nie dowiedziono jej skuteczności[4].
Przeciwwskazania[edytuj | edytuj kod]
Przeciwwskazania[3]:
- stany majaczeniowe
- ostre zatrucia alkoholem i lekami nasennymi
- jaskra z wąskim kątem przesączania
- przerost prostaty
- stosowanie inhibitorów monoamnooksydazy[4]
- rekonwalescencja po przebytym zawale serca[4].
Środki ostrożności[edytuj | edytuj kod]
- Po podaniu trimipraminy może ujawnić się choroba afektywna dwubiegunowa[4].
- Trimipramina obniża próg drgawkowy, z tego względu należy stosować ostrożnie u pacjentów ze skłonnościami do napadów[4].
- Poprzez blokadę kanałów sodowych mogą wystąpić groźne dla życia zaburzenia przewodnictwa w mięśniu sercowym[4].
- Wśród pacjentów stosujących trimipraminę zanotowano reakcję fotouczuleniową[4].
- Nadczynność tarczycy lub leczenie hormonami tarczycy[4].
Interakcje[edytuj | edytuj kod]
Trimipramina metabolizowana jest przez szereg enzymów wątrobowych, stąd wykazuje wiele interakcji z innymi substancjami leczniczymi.
| Substancja | Rodzaj interakcji |
|---|---|
| Etanol | Nasilenie działania względem OUN |
| Leki przeciwarytmicze klasy 1C: flekainid, propafenon, chinidyna | Osłabienie metabolizmu trimipraminy |
| Leki przeciwpsychotyczne: fenotiazyny, atypowe neuroleptyki | Osłabienie metabolizmu trimipraminy. Obniżenie stężenia olanzapiny w osoczu krwi |
| Cymetydyna | Obniżenie metabolizmy trimipraminy |
| Leki działające depresyjnie na OUN: leki przeciwbólowe, hydroksyzyna, barbiturany, leki stosowane do znieczulenia ogólnego, opiaty | Zwiększenie działania depresyjnego na OUN |
| Eszopiklon, zopiklon | Wzajemnie zmniejszenie biodostępności |
| Guanetydyna i pochodne | Wzajemne znoszenie działania obniżającego ciśnienie krwi |
| Lewodopa | Możliwa zmiana wchłaniania lewodopy |
| Inhibitory MAO | Zespół serotoninowy |
| Metylofenidat | Obniżenie metabolizmu i zwiększenie toksyczności trimipraminy |
| Selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI): citalopram, escitalopram, fluoksetyna, fluwoksamina, paroksetyna, sertralina | Obniżenie metabolizmu i zwiększenie stężenia trimipraminy w osoczu krwi. Możliwy zespół serotoninowy. |
| Leki sympatykomimetyczne: amfetamina, izoproterenol, noradrenalina, adrenalina, fenylefryna | Podwyższenie ciśnienia tętniczego |
| Leki stosowane w chorobach tarczycy | Możliwa zwiększona toksyczność trimipraminy względem mięśnia sercowego |
| Wenlafaksyna | Zwiększone ryzyko drgawek |
| Inhibitory enzymów wątrobowych: amprenawir, atazanawir, cynakalcet, kokaina, delawirdyna, fluwoksamina, gemfibrozil, imatinib, izoniazyd, ketokonazol, nikardypina, omeprazol, sitaksentan, tiklopidyna | Obiżenie metabolizmu i zwiększenie stężenia trimipraminy w osoczu krwi |
Działania niepożądane[edytuj | edytuj kod]
Działania niepożądane związane są z blokowaniem receptorów, lecz większość z nich mija szybko[3].
Z powodu działania antycholinergicznego mogą wystąpić[3]:
- suchość błony śluzowej jamy ustnej
- zatkany lub suchy nos
- zaburzenia akomodacji oka
- zaparcia
- zaburzenia oddawania moczu.
Zaburzenia ze strony układu sercowo–naczyniowego[3]:
- spadek ciśnienia krwi
- tachykardia
- zaburzenia przewodnictwa przedsionkowo–komorowego.
Zaburzenia ze strony ośrodkowego układu nerwowego[3]:
- stany pobudzenia i splątania
- bezsenność lub nadmierne zmęczenie
- drżenie mięśniowe
- drgawki padaczkowe
- mioklonie
- zwiększenie apetytu i związany z tym wzrost masy ciała.
Innymi działaniami niepożądanymi są zaburzenia funkcji wątroby (wzrost poziomu transaminaz, cholestaza), zaburzenia funkcji seksualnych (opóźniony wytrysk, brak orgazmu), a także wspomniane wyżej reakcje uczuleniowe[3].
Dawkowanie[edytuj | edytuj kod]
Dawkowanie trimipraminy zależy od indywidualnej reakcji pacjenta oraz nasilenia objawów niepożądanych. Działanie lecznicze może pojawić się po 2 tygodniach kuracji[4].
| Droga podania | Zalecana dawka jednorazowa |
Zalecana dawka dobowa |
Maksymalna dawka jednorazowa |
Maksymalna dawka dobowa |
|---|---|---|---|---|
| doustnie | 0,025 g | 0,05 g | 0,1 g | 0,3 g |
Po zaobserwowaniu poprawy stanu pacjenta należy stopniowo obniżać skuteczną dawkę[4].
Przedawkowanie[edytuj | edytuj kod]
Zatrucia z użyciem trimipraminy objawiają się groźnymi zaburzeniami sercowo-naczyniowymi (duże spadki ciśnienia krwi, tachykardia, zaburzenia rytmu serca), a także hipertermią, stanami majaczeniowymi i drgawkami. W ciężkich przypadkach może dojść do zatrzymania akcji serca lub oddechu. Objawy w znacznym stopniu podobne są do zatrucia atropiną. Jako antidotum podaje się dożylnie inhibitor cholinesterazy – salicylan fizostygminy w dawce 1–2 mg, który prowadzi do zwiększenia w organizmie stężenia acetylocholiny. Dodatkowo w terapii tachykardii i zaburzeń rytmu serca można stosować inhibitory receptorów β–adrenergicznych. Drgawki mogą być opanowywane za pomocą benzodiazepin, np. diazepamu.
Preparaty[edytuj | edytuj kod]
Polska[edytuj | edytuj kod]
Preparat pod nazwą Surmontil jest dostępny tylko na zasadzie importu docelowego[6].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Trimipramine, [w:] DrugBank, University of Alberta, DB00726 [dostęp 2020-06-25] (ang.).
- ↑ Trimipramine, [w:] ChemIDplus, United States National Library of Medicine [dostęp 2014-01-18] (ang.).
- ↑ a b c d e f g h E. Mutschler, Farmakologia i toksykologia, Elsevier, 2013, s. 1200, ISBN 978-83-7609-719-0.
- ↑ a b c d e f g h i j Trimipramine Maleate, [w:] Drugs.com [online] [dostęp 2014-01-19] (ang.).
- ↑ Farmakopea Polska IX, Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne, Warszawa: Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, 2011, s. 4574, ISBN 978-83-88157-77-6.
- ↑ Surmontil, [w:] KtoMaLek.pl [online] [dostęp 2014-01-19].
