Rusłan Rotań

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rusłan Rotań
Руслан Ротань
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Rusłan Petrowycz Rotań

Data i miejsce urodzenia

29 października 1981
Połtawa

Wzrost

176 cm

Pozycja

pomocnik

Kariera juniorska
Lata Klub
Zirka Kirowohrad
Worskła Połtawa
SportInternat Dniepropetrowsk
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1999–2005 Dnipro 105 (11)
2005–2007 Dynamo Kijów 50 (5)
2008–2017 Dnipro 211 (23)
2017 Slavia Praga 7 (0)
2018 Dynamo Kijów 9 (0)
W sumie: 382 (39)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2003  Ukraina U-21 10 (1)
2003–2018  Ukraina 100 (8)
W sumie: 110 (9)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2018 Olimpik Donieck (asystent)
2019– Ukraina U-21
2023– FK Ołeksandrija
2023 Ukraina (tymczasowo)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Odznaczenia
Order „Za odwagę” III klasy (Ukraina)

Rusłan Petrowycz Rotań, ukr. Руслан Петрович Ротань (ur. 29 października 1981 w Połtawie) – ukraiński piłkarz występujący na pozycji pomocnika, reprezentant Ukrainy, trener piłkarski.

Kariera piłkarska[edytuj | edytuj kod]

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Jest wychowankiem Dnipra Dniepropietrowsk, w którym grał w latach 1999-2005. W Wyszczej Liże dla tego klubu rozegrał 105 spotkań, strzelił 11 goli. W sezonie 2004/05 występował również w Pucharze UEFA, gdzie Dnipro wygrał grupę C, lecz odpadł w 1/16 finału po dwumeczu z Partizanem Belgrad.

Latem 2005 został zawodnikiem Dynama Kijów. Z tym klubem zdobył mistrzostwo Ukrainy 2007 oraz dwukrotnie Puchar Ukrainy (2006, 2007). W 2006 roku wywalczył awans do Ligi Mistrzów.

W styczniu 2008 powrócił do Dnipra Dniepropietrowsk. W 2016 roku, podczas półfinałowego meczu o Puchar Ukrainy z Zorią Ługańsk uderzył sędziego meczu, za co otrzymał dyskwalifikację na sześć miesięcy wspólnie z Romanem Zozulą. 23 sierpnia 2016 przedłużył kontrakt z Dniprem[1].

27 czerwca 2017 przeniósł się do Slavii Praga[2].

12 stycznia 2018 wrócił do Dynama Kijów[3]. Latem 2018 zakończył karierę piłkarską.

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

Bronił barw reprezentacji Ukrainy, w której debiutował 12 lutego 2003 w zremisowanym 0-0 meczu z Turcją. Został powołany przez Ołeha Błochina na Mistrzostwa Świata w 2006 roku. Na mundialu zagrał w trzech spotkaniach. Ogółem w kadrze zagrał 37 razy, strzelił 6 goli.

Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu kariery piłkarskiej rozpoczął karierę szkoleniowca. 3 października 2018 został zaproszony do sztabu szkoleniowego Wiaczesława Szewczuka[4] pomagać trenować Olimpik Donieck. 27 grudnia 2018 został mianowany na stanowisko głównego trenera młodzieżowej reprezentacji Ukrainy[5].

Sukcesy i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Sukcesy klubowe[edytuj | edytuj kod]

Sukcesy reprezentacyjne[edytuj | edytuj kod]

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]