Kościół św. Piotra w Lubece

Kościół św. Piotra w Lubece

St. Petri zu Lübeck

kościół uniwersytecki
Kościół św. Piotra
Państwo	Niemcy
Kraj związkowy	Szlezwik-Holsztyn
Miejscowość	Lubeka
Adres	{{{adres}}}
Wyznanie	protestanckie
Kościół	luterański
Imię	św. Piotr
Historia Data rozpoczęcia budowy 1227 Data zakończenia budowy 1290 Aktualne przeznaczenie kościół uniwersytecki, sala koncertowa, sala wystawowa Data zniszczenia 29 marca 1942 Data odbudowy 1987
Dane świątyni Styl gotyk ceglany Architekt nieznany Świątynia • materiał bud. • cegła Wieża kościelna • liczba wież • wysokość wież 1 108,22 m Liczba naw 5
Położenie na mapie Szlezwika-Holsztynu Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Położenie na mapie Niemiec Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:building}
Strona internetowa

{{Świątynia chrześcijańska infobox}} Sugerowane pola (wstaw w kodzie): | adres = | współrzędne = Nieznane pola: "data rejestracji", "minutN", "rejestr", "sekundN", "kod języka", "nr rej. zabytku", "sekundE", "minutE", "stopniN" oraz "stopniE".

Kościół św. Piotra w Lubece (niem. St. Petri zu Lübeck) – jeden z pięciu głównych kościołów na lubeckim Starym Mieście. Unikatowy kościół pięcionawowy w stylu północnoniemieckiego gotyku ceglanego. Poważnie zniszczony w czasie brytyjskiego ataku powietrznego w 1942, odbudowany w 1987 służy jako kościół Uniwersytetu Lubeckiego (założonego w 1964) i centrum kulturalne (wystawy, koncerty itp.).

Świątynia dedykowana św. Piotrowi, patronowi rybołówstwa jest jednym z głównych zabytków lubeckiego hanzeatyckiego Starego Miasta, które w 1987 r. zostało wpisane na listę dziedzictwa kulturowego UNESCO.

Historia i architektura

Pierwsze wzmianki o kościele Św. Piotra pochodzą w 1170. W latach 1227-1250 zbudowano późnoromański trójnawowy kościół halowy (trzy nawy, cztery przęsła, trzy apsydy). Ok. 1290 powstaje trójnawowe prezbiterium. W XV w. kościół rozbudowano do jego aktualnej postaci: gotyckiego kościoła halowego o nieregularnym planie. Korpus nawowy i prezbiterium liczą pięć nawach. Trzy środkowe nawy we wschodniej stronie zamknięte są poligonalnie, pozostałe prostokątnie, ponadto od strony zewnętrznej mieszczą się czworoboczne w planie aneksy. Od strony zachodniej wysoka wieża, mierząca 108,22 m, flankowana bocznymi aneksami, pełniąca obecnie funkcję punktu widokowego. Roztacza się stąd rozległy widok na całe lubeckie Stare Miasto i okolicę.

Podczas brytyjskiego ataku bombowego na miasto w 1942 kościół został poważnie zniszczony. Tuż po pożarze kościół służył jako lapidarium, w którym składowano fragmenty rzeźb i dekoracji z innych lubeckich kościołów zniszczonych w czasie wojny. Systematyczna odbudowa świątyni trwała do 1987, w 1962 r przywrócono pierwotną formę wieży. Nie przeprowadzono jednak rekonstrukcji wnętrz. Przez długi okres świątynia nie spełniała swych funkcji sakralnych. Przywrócono je od 2004 r. odtąd świątynia pełni rolę kościoła uniwersyteckiego. Organizowane są tu również wystawy, koncerty i spotkania literackie.

• 
  Wieża kościoła Św. Piotra
• 
  Wieża kościoła Św. Piotra, widok od Obertrave
• Fragment wnętrza
  Fragment wnętrza

Zobacz też

• Miasto Siedmiu Wież
• Gotyk ceglany
• Dzieła gotyku ceglanego
• Europejski Szlak Gotyku Ceglanego
• Hanza

Linki zewnętrzne

• Kościół Św. Piotra: strona oficjalna. [dostęp 7 lutego 2009]. (niem.).zły zapis daty dostępu
• Kościół Św. Piotra na stronie kościoła ewangelicko-luterańskiego. [dostęp 0299 marca 2011]. (niem.).zły zapis daty dostępu
• Kościół Św. Piotra. [dostęp 09 kwietnia 2010]. (niem.).zły zapis daty dostępu