Autonomia Palestyńska: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Palestyńczycy - zdecydowana większość, Żydzi - mniejszość
Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej)
Wycofano ostatnią zmianę treści (wprowadzoną przez 188.146.42.61) i przywrócono wersję 52539517 autorstwa Masti
Linia 37: Linia 37:
|gęstość_miejsce =
|gęstość_miejsce =
|ludność_rok = [[2005]]
|ludność_rok = [[2005]]
|narodowości = [[Arabowie]] ([[Palestyńczycy]]), [[Żydzi]]
|narodowości = [[Żydzi]], [[Arabowie]] ([[Palestyńczycy]])
|ludność_miejsce =
|ludność_miejsce =
|utworzenie_sposób = Utworzenie
|utworzenie_sposób = Utworzenie

Wersja z 10:47, 9 maj 2018

السلطة الوطنية الفلسطينية
As-Sulta al-Watanijja al-Filastinijja
Palestyńskie Władze Narodowe
Flaga
Godło Palestyny
Flaga Godło
Hymn: Biladi
(Mój kraj)
Położenie Palestyny
Konstytucja

Palestyńska Karta Narodowa

Język urzędowy

arabski

Stolica

Ramallah

Ustrój polityczny

demokracja

Głowa państwa

prezydent Mahmud Abbas

Szef rządu

premier Rami al-Hamd Allah

Rada Legislacyjna

przewodniczący Aziz ad-Duwajk

Liczba ludności (2005)
 • całkowita 
 • gęstość zaludnienia
 • narody i grupy etniczne


4148 tys.
ok. 623 osób/km²
Żydzi, Arabowie (Palestyńczycy)

Waluta

nowy szekel (ILS (NIS))

Utworzenie

na mocy Porozumienia z Oslo
13 września 1993

Religia dominująca

Islam

Strefa czasowa

UTC +2 – zima
UTC +3 – lato

Domena internetowa

.ps

Kod samochodowy

PS

Kod telefoniczny

+970

Mapa Palestyny

Autonomia Palestyńska, właściwie: Palestyńskie Władze Narodowe (arab. السلطة الوطنية الفلسطينية, As-Sulta al-Watanijja al-Filastinijja; hebr. הרשות הפלסטינית, Haraszut HaFalastinit) – tymczasowa struktura administracyjna zarządzająca obszarem Strefy Gazy i Zachodniego Brzegu Jordanu.

Historyczną nazwą Palestyna określano obszar leżący między Morzem Śródziemnym na zachodzie, Pustynią Syryjską na wschodzie, górami Liban na północy oraz od południa wyżyną Negew. W roku 1950, dwa lata po powstaniu Izraela, Zachodni Brzeg anektowała Jordania, zaś administrację w Strefie Gazy przejął Egipt. W 1967 roku po wojnie sześciodniowej Zachodni Brzeg, Wschodnia Jerozolima oraz Strefa Gazy znalazły się pod kontrolą Izraela. W 1987 roku w strefie rozpoczęło się powstanie palestyńskie, zakończone w roku 1993. W 1994 na mocy porozumienia palestyńsko-izraelskiego powstały Palestyńskie Władze Narodowe; obejmowało ono Zachodni Brzeg oraz Strefę Gazy. Tereny te podzielono na 3 strefy:

  • strefa A, obejmująca większe miasta Zachodniego Brzegu oraz Strefę Gazy
  • strefę B, osiedla arabskie objęte militarną kontrolą Izraela
  • strefę C, osiedla izraelskie pod całkowitą jego kontrolą oraz miejsca o znaczeniu strategicznym (np. Dolina Jordanu)

W 1996 roku prezydentem Autonomii Palestyńskiej został Jasir Arafat (zmarły w 2004 roku), w styczniu 2005 roku jego następcą został Mahmud Abbas. Zgodnie z konstytucją uchwaloną w roku 1994 na czele Autonomii Palestyńskiej stoi prezydent, wybierany w wyborach powszechnych na 5-letnią kadencję. Władzę ustawodawczą sprawuje jednoizbowy parlament (132 członków), wykonawczą zaś kierowany przez premiera rząd.

4 stycznia 2013 prezydent Mahmud Abbas na mocy dekretu przekształcił Autonomię Palestyńską w Państwo Palestyny[1].

Warunki naturalne

Powierzchnia Autonomii Palestyńskiej jest górzysta. Na północy leży Wyżyna Galilejska (wys. maks. 1208 m n.p.m.), w środkowej części leży Samaria, na południu zaś Judea wraz z Pustynią Judzką. Pas wyżyn rozciąga się na długości 50–60 km, skały głównie wapienne, do tego dolomity, margle i piaskowce, swój koniec ma w Dolinie Jordanu. Opady w północnej części w górach wynoszą 1000–1500 mm, na południu i wschodzie 30–100 mm. Występuje roślinność półpustynna, stepowa, makia śródziemnomorska, na północy rosną lasy dębowe.

Gospodarka i demografia

Wskutek kilkudziesięcioletniej wojny i okupacji Strefa Gazy i Zachodni Brzeg Jordanu są zrujnowane gospodarczo i uzależnione są od Izraela i pomocy zagranicznej (kilka miliardów dolarów rocznie, otrzymane głównie od USA, UE, krajów arabskich oraz muzułmańskich). PKB na mieszkańca wynosi około 1000$ (w Strefie Gazy 600$ na mieszkańca[2]). W 2005 roku liczba ludności wynosiła 3,5 mln osób, w tym 90% Arabów, 10% Izraelczyków. Wśród arabskich mieszkańców Palestyny przyrost naturalny wynosi 33,3‰.

Religia

Struktura religijna kraju w 2010 roku według Pew Research Center[3][4]: islam – 97,6%, prawosławie – 1,2%, katolicyzm – 0,6% i protestantyzm – 0,6%.

Zobacz też

Przypisy

Bibliografia

  • Wielki Encyklopedyczny Atlas Świata. Red. prowadzący Bartłomiej Kaczorowski; projekt graficzny Joanna Gwis; red. kartogr. Cartographic House; oprac. red.: Bartosz Działoszyński, Iwona Svenson, Małgorzata Uba; wybór i oprac. il.: Beata Chromik, Magdalena Dzwonkowska; red. map Jan Rutkowski. T. 10: Azja Południowo-Zachodnia. Wydawnictwo Naukowe PWN, 2006, s. 22-25. ISBN 978-83-01-14925-3.

Linki zewnętrzne