Przejdź do zawartości

Ulica Łaciarska we Wrocławiu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
ulica Łaciarska
Stare Miasto
Ilustracja
Róg ul. Łaciarskiej i Nożowniczej
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Miejscowość

Wrocław

Długość

620 m

Przebieg
0 m pl. Nankiera
90 m ul. Nożownicza
185 m ul. Kotlarska
ul. Kotlarska 12
ul. Wita Stwosza 39
310 m ul. Wita Stwosza
410 m ul. św. Marii Magdaleny
415 m ul. Kaznodziejska
465 m ul. Oławska
545 m ul. Ofiar Oświęcimskich
620 m Trasa W-Z
Położenie na mapie Wrocławia
Mapa konturowa Wrocławia, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „ulica Łaciarska”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „ulica Łaciarska”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „ulica Łaciarska”
Ziemia51°06′42,5″N 17°02′13,0″E/51,111806 17,036944

Ulica Łaciarska – jedna z ulic ścisłego średniowiecznego centrum Wrocławia (Stare Miasto), równoległa do wschodniej pierzei Rynku i położona od niej ok. 170 m na wschód.

Pierwotnie nazwa Altbussergasse[1], odnosząca się do łataczy obuwia (określanych też mianem Altbesserer lub Altbüßer) odnosiła się do północnego odcinka tej ulicy, między dzisiejszą ul. Wita Stwosza a placem Nankiera. Jej przedłużenie w kierunku południowym nazywane było czasem „z tyłu [kościoła] św. Marii Magdaleny”, później zaś Pfnorrgasse durchauß[2], Ensiedlergasse, Hintere Brustgasse. Na południowym końcu ulicy znajdowała się w wewnętrznej linii umocnień furta Pfnorra (Pfnorr Pforte[3]), a za nią – kładka przez Czarną Oławę.

Według zachowanych źródeł z początków XV wieku przy ulicy Łaciarskiej łatacze obuwia byli w mniejszości; mieszkali tu głównie kotlarze, nożownicy[4], ślusarze, blacharze i przedstawiciele innych zawodów związanych z obróbką metali (łącznie 42 rzemieślników), a także stolarze, cieśle i inni pracujący z drewnem (łącznie 14). Oprócz nich mieszkało tu 14 rzemieślników przetwarzających skóry (głównie kuśnierze).

W czasie oblężenia Festung Breslau wiosną 1945 część zabudowy Starego Miasta, w tym ulicy Łaciarskiej, legła w gruzach i później, w latach 60., odbudowana została tak, że przerwana została jej ciągłość na odcinku ok. 110 metrów pomiędzy Kotlarską i Wita Stwosza. W związku z tym składa się dziś ona z dwóch rozłącznych odcinków: północny liczy od pl. Nankiera do Kotlarskiej około 180 metrów, a południowy od Wita Stwosza do trasy W-Z – ok. 310 metrów.

Zabytki

[edytuj | edytuj kod]

Przy ulicy Łaciarskiej położonych jest kilka zabytków wpisanych do rejestru wojewódzkiego. Są to:

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. w 1345; także: altbusergasse, altpussergasse, platea renovatorum, platea veterniariorum
  2. m.in. na planie miasta z 1562
  3. w XV wieku mieszkał we Wrocławiu złotnik Sebalt Pfnorr, któremu wrocławski kościół farny św. Elżbiety zawdzięczał pozłocenie gałki znajdującej się na szczycie wieży (według Wrocław, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIV: Worowo – Żyżyn, Warszawa 1895, s. 30.)
  4. ulica Łaciarska krzyżuje się m.in. z Kotlarską i Nożowniczą
  5. kamienica - Zabytek.pl [online], zabytek.pl [dostęp 2022-02-20] (pol.).
  6. kamienica - Zabytek.pl [online], zabytek.pl [dostęp 2022-02-20] (pol.).
  7. kamienica - Zabytek.pl [online], zabytek.pl [dostęp 2022-02-20] (pol.).
  8. plebania - Zabytek.pl [online], zabytek.pl [dostęp 2022-02-20] (pol.).
  9. pałac - Zabytek.pl [online], zabytek.pl [dostęp 2022-02-20] (pol.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]