Pałac w Piotrówku

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pałac w Piotrówku
Symbol zabytku nr rej. 496/W z 26.11.1982
Ilustracja
Pałac z 1866 r., ob. zrujnowany
Państwo

 Polska

Miejscowość

Piotrówek

Adres

55-065 Piotrówek

Typ budynku

pałac

Styl architektoniczny

klasycyzm

Ukończenie budowy

1860

Pierwszy właściciel

Richthofen

Położenie na mapie gminy Jordanów Śląski
Mapa konturowa gminy Jordanów Śląski, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Pałac w Piotrówku”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Pałac w Piotrówku”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Pałac w Piotrówku”
Położenie na mapie powiatu wrocławskiego
Mapa konturowa powiatu wrocławskiego, blisko dolnej krawiędzi nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Pałac w Piotrówku”
Ziemia50°50′04,2″N 16°49′14,5″E/50,834500 16,820694

Pałac w Piotrówku – zabytkowy[1] pałac w Piotrówku[2]wsi w Polsce, w województwie dolnośląskim, w powiecie wrocławskim, w gminie Jordanów Śląski.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Pałac wzniesiony w 1860 w stylu klasycystycznym na planie prostokąta z osiowymi ryzalitami, nakryty czterospadowym dachem. Rozbudowany w 1896 r. o północne skrzydło na planie kwadratu, z kolistą wieżą z użytkowym poddaszem w narożniku. Budowla posiada 20 pomieszczeń, w tym obszerny strych, wielką salę balową, rozbudowane piwnice; na wieży funkcjonował zegar i dzwon, wybijający godziny. W l. 1892-1945 pałac znajdował się w rękach jednej z gałęzi dolnośląskiego rodu arystokratycznego von Richthofen. W r. 1945 został znacjonalizowany; przez pewien czas zarządzany był przez tutejsze PGR. Od 1991 r. znajduje się w rękach prywatnych - opuszczony i zaniedbany od dziesięcioleci popada w ruinę. Pałac wraz z parkiem krajobrazowym (pozostałości), z drugiej połowy XIX w., znajdującym się na wschód od pałacu z pozostałościami grodziska z XIII wieku, folwarkiem, zaniedbanym i częściowo zrujnowanym, leżącym się na zachód od pałacu, z wewnętrznym dziedzińcem i budynkami gospodarczymi z końca XIX wieku, w skład którego wchodzą: dom mieszkalny, z k. XIX w.; obora, z 1870 r.; spichrz, z k. XIX w.; stodoła, z k. XIX w.; dwie oficyny, z k. XIX w.; stajnia i obora, z ok. 1900 r.; stodoła z częścią mieszkalną, z ok. 1900 r.; brama, z k. XIX w.; fragment muru granicznego, z k. XIX w.; kaplica grobowa Richthofena, z 1903 r. stanowi zespół pałacowy i folwarczny.

Kaplica grobowa[edytuj | edytuj kod]

Kaplica grobowa Richthofenów z 1903 znajduje się na wzgórzu obok pałacu. Wybudowana w stylu neoklasycystycznym, od frontu portyk z czterema kolumnami doryckimi podtrzymującymi tympanon zawierający kartusz z herbami: Ulricha von Richthofena (1846-1917)[3] (L) i jego żony Heleny von Koschembahr (1850-1903) (P)[4][5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]