Pogoń Szczecin

Pogoń Szczecin

Pełna nazwa	Morski Klub Sportowy Pogoń Szczecin
Przydomek	Portowcy, Duma Pomorza, Granatowo-Bordowi
Maskotka	Gryfus
Barwy
Data założenia	21 kwietnia 1948 jako Klub Sportowy Sztorm
Debiut w najwyższej lidze	1959-03-15 15 marca 1959(dts)
Liga	Ekstraklasa
Państwo	{{{państwo}}}
Adres	71-102 Karłowicza 28 Szczecin
Stadion	Stadion Miejski im. Floriana Krygiera (Pojemność: 18 027)
Prezes	Jarosław Mroczek (od 1 lutego 2011)
Trener	Kosta Runjaić
Stroje domowe Stroje wyjazdowe
Strona internetowa

{{Klub sportowy infobox}} Sugerowane pola (wstaw w kodzie): | alt grafiki = | państwo = | sponsor techniczny = | komandor = | menedżer generalny = | siedziba = | kod = | wikicytaty = | menedżer = Nieznane pola: "nr KRS".

Morski Klub Sportowy Pogoń Szczecin – polski klub piłkarski z siedzibą w Szczecinie, 2-krotny wicemistrz Polski, 3-krotny finalista Pucharu Polski. Aktualnie klub zajmuje 7. miejsce w tabeli wszech czasów Ekstraklasy.

Historia

Początki

Najpopularniejszy klub sportowy w Szczecinie został założony 21 kwietnia 1948 roku pod nazwą Klub Sportowy Sztorm. Pierwszymi sekcjami były sekcje piłki nożnej i boksu. Drużynę piłkarzy zgłoszono do rozgrywek C-klasy, organizowanych przez Zachodniopomorski Okręgowy Związek Piłki Nożnej. Sztorm był objęty patronatem szczecińskich transportowców.

W marcu 1949 roku kluby związkowe w Szczecinie (KS Sztorm, KS Cukrownik, KS Drukarz, Pocztowy KS) zostały połączone w jeden, który nazwano Klub Sportowy Związkowiec. W 1949 r. Związkowiec przystąpił do rozgrywek A-klasy, w miejsce Pocztowego KS. W listopadzie 1950 r. w związku z machinacjami finansowymi rozwiązano Związkowca, a jego miejsce w lidze zajął powstały przy porcie klub o nazwie Klub Sportowy Kolejarz Szczecin. W 1950 i 1951 r. zespół brał udział w ogólnopolskim Pucharze Polski dochodząc do 1/16 finału. W 1951 r. drużyna wygrała rozgrywki A-klasy, ale baraży o II ligę nie przeszła z uwagi na grę nieuprawnionego zawodnika. W 1953 r., po reorganizacji rozgrywek, utworzono Ligę Międzywojewódzką, obejmującą województwa szczecińskie, zielonogórskie i poznańskie. Z tego pierwszego desygnowano do gry kluby: Kolejarz Szczecin, Gwardia Szczecin oraz Kolejarz Goleniów.

Jesienią 1955 roku Kolejarz zmienił nazwę na Klub Sportowy Pogoń. Nazwa i barwy nawiązują do tradycji jednego z największych klubów Polski lat 1918-1939, Pogoni Lwów. W 1957 r. pod wodzą Floriana Krygiera zespół został wicemistrzem Ligi Międzywojewódzkiej i w turnieju barażowym o II ligę (Flota Gdynia, Warta Gorzów, Kujawiak Włocławek) zajął I miejsce. Po raz pierwszy w historii Pogoń awansowała na zaplecze ekstraklasy.

W 1958 roku Pogoń Szczecin zajęła w grupie północnej I miejsce (37 punktów, stosunek bramek 54:22), co dało historyczny awans do I ligi. Podczas zmagań o awans do ekstraklasy szczeciński zespół ustanowił rekord – nie przegrał żadnego ze spotkań. Wyczyn ten pozostaje niepobity do dziś.

Rok	Liga	Miejsce	↑↓
1948	C klasa	?	↑
1949	A klasa	3
1950	A klasa	8
1951	Międzywojewódzka	1
1952	Międzywojewódzka	1
1953	Międzywojewódzka	5
1954	Międzywojewódzka	7
1955	Międzywojewódzka	4
1956	Międzywojewódzka	2
1957	Międzywojewódzka	1	↑
1958	II liga	1	↑
1959	I liga	10
1960	I liga	12	↓
1961	II liga	4
1962	II liga	1	↑
1962/63	I liga	11
1963/64	I liga	12
1964/65	I liga	13	↓
1965/66	II liga	2	↑
1966/67	I liga	9
1967/68	I liga	6
1968/69	I liga	11
1969/70	I liga	12
1970/71	I liga	4
1971/72	I liga	11
1972/73	I liga	9
1973/74	I liga	8
1974/75	I liga	12
1975/76	I liga	6
1976/77	I liga	6
1977/78	I liga	11
1978/79	I liga	15	↓
1979/80	II liga	8
1980/81	II liga	1	↑
1981/82	I liga	6
1982/83	I liga	4
1983/84	I liga	3
1984/85	I liga	11
1985/86	I liga	10
1986/87	I liga	2
1987/88	I liga	10
1988/89	I liga	13	↓
1989/90	II liga	15
1990/91	II liga	11
1991/92	II liga	1	↑
1992/93	I liga	7
1993/94	I liga	5
1994/95	I liga	8
1995/96	I liga	15	↓
1996/97	II liga	2	↑
1997/98	I liga	14
1998/99	I liga	13
1999/00	I liga	13
2000/01	I liga	2
2001/02	I liga	8
2002/03	I liga	16	↓
2003/04	II liga	1	↑
2004/05	I liga	9
2005/06	I liga	10
2006/07	I liga	16	↓
2007/08	IV liga	1	↑
2008/09	II liga	2	↑
2009/10	I liga	5
2010/11	I liga	6
2011/12	I liga	2	↑
2012/13	Ekstraklasa	12
2013/14	Ekstraklasa	7
2014/15	Ekstraklasa	8
2015/16	Ekstraklasa	6
2016/17	Ekstraklasa	7
2017/18	Ekstraklasa

Sukcesy i porażki

W debiucie pierwszoligowym drużyna Portowców przegrała u siebie z Gwardią Warszawa 0:1. Pierwsze sezony w ekstraklasie nie były udane. W 1959 roku Pogoń zajęła 10. miejsce (na 12 zespołów), zaś w kolejnym – ostatnie, co oznaczało spadek do II ligi. Spowodowało to wyprzedaż zawodników klubowych i od 1961 r. w klubie postawiono na pracę z młodzieżą. Sukcesy młodzieżowe, a później seniorskie, wiążą się z osobami szczególnie zasłużonymi dla Pogoni: Zbigniewem Ryziewiczem i Florianem Krygierem.

W 1962 roku Pogoń powróciła do I ligi, gdzie zagościła na trzy sezony. Później jeden sezon spędziła na zapleczu pierwszego frontu, aby znowu awansować, tym razem na długo (13 sezonów). Był to najdłuższy nieprzerwany okres gry Pogoni w I lidze.

Lata 80 XX w. to czasy największych sukcesów klubu. Zachodniopomorska jedenastka dwa razy walczyła w finale Pucharu Polski, w obu przypadkach jednak minimalnie uległa rywalom: w roku 1981 Legii Warszawa 0:1 (po dogrywce), a w 1982 Lechowi Poznań 0:1.

W 1984 roku Pogoń, trenowana wówczas przez Eugeniusza Ksola, po raz pierwszy w swej historii zajęła miejsce na podium. Trzecie miejsce było przepustką do występów w europejskich pucharach (Puchar UEFA). W swoim debiucie Duma Pomorza wylosowała 1. FC Köln, w szeregach którego występowali reprezentanci RFN, m.in. Harald „Toni” Schumacher, Pierre Littbarski i Klaus Allofs. 19 września 1984 r. w Kolonii Pogoń, mimo niezłej gry i okazji bramkowych, przegrała 1:2 (bramka dla Pogoni po samobójczym trafieniu Uwe Haasa). W rewanżu, 3 października, MKS zanotował w Szczecinie porażkę 0:1, nie wykorzystując m.in. dwóch rzutów karnych. Przygoda z pucharami zakończyła się na pierwszej rundzie.

W 1987 roku szczeciński klub osiągnął swój największy w dotychczasowej historii sukces: Portowcy zostali wicemistrzami Polski. Zespół, trenowany przez charyzmatycznego i niezwykle popularnego w Szczecinie Leszka Jezierskiego „Napoleona”, grał ofensywnie i strzelał dużo bramek. Pogoń, w barwach której grali m.in. Marek Szczech, Mariusz Kuras, Kazimierz Sokołowski, Marek Ostrowski, Marek Leśniak i Jerzy Hawrylewicz, rozbiła m.in. Katowice 7:2 i Lechię Gdańsk 5:1. Na finiszu rozgrywek szczecińską drużynę wyprzedził jedynie Górnik Zabrze. Królem strzelców ligi został Marek Leśniak (24 bramki).

W I rundzie Pucharu UEFA szczeciński zespół ponownie trafił na wymagającego rywala, ekipę Hellas Werona. W zespole, który w 1985 zdobył mistrzostwo Włoch, grali m.in. Niemiec Thomas Berthold i Duńczyk Preben Elkjær Larsen. W pierwszym meczu, 16 września w Szczecinie, padł remis 1:1 (gol Marka Leśniaka). W rewanżu dwa tygodnie później Duma Pomorza nie sprostała rywalom, ulegając 1:3 (bramkę dla Pogoni zdobył Jerzy Hawrylewicz). Dwa lata później Pogoń zanotowała spadek do drugiej ligi, w której grała przez 3 sezony.

Lata 90 XX w. były naznaczone zmaganiami klubu o przetrwanie i ciągłą walką drużyny o ekstraklasowy byt. Portowcy utracili ekstraklasę w roku 1996, ale na krótko. Powrót nastąpił już w kolejnym sezonie.

Kryzys

Na przełomie tysiącleci rozpoczął się najtrudniejszy okres w historii Pogoni. Po wycofaniu się Zarządu Portów Szczecin-Świnoujście z finansowania i zarządzania klubem, rozpoczęto poszukiwania innych źródeł utrzymania klubu, który popadał w zadłużenie.

W 1999 roku miasto zaoferowało tureckiemu przedsiębiorcy Sabriemu Bekdaşowi tereny przy stadionie, w zamian za finansowanie Pogoni. 29 grudnia powołano do życia Sportową Spółkę Akcyjną Morski Klub Sportowy Pogoń Szczecin. Polityka zatrudniania przez Bekdaşa w Pogoni piłkarskich gwiazd (Dariusz Gęsior, Brasília, Jerzy Podbrożny czy Oleg Salenko – król strzelców Mundialu w 1994) przyniosła efekty. W 2001 roku Duma Pomorza zdobyła drugie w swych dziejach wicemistrzostwo Polski, ustępując w tabeli jedynie wschodzącej gwieździe Wisły Kraków.

Sukces okazał się krótkotrwały, a niedługo po nim pojawiły się problemy, które w dalszej kolejności doprowadziły do głębokiego kryzysu w klubie. Osią sporu między Bekdaşem a władzami Szczecina były obiecane przez miasto tereny, na których turecki biznesmen chciał przeprowadzić własne inwestycje. Mimo zawartej wcześniej umowy miasto nie wydzierżawiło Bekdaşowi 18 hektarów wokół stadionu Pogoni. W odpowiedzi większościowy udziałowiec SSA w listopadzie 2001 roku wstrzymał finansowanie klubu, a następnie wycofał się z klubu. Turek zostawił Pogoń z ogromnymi długami, a drużyna poległa w I rundzie pucharu UEFA z amatorami z Islandii, Fylkirem Reykjavík (1:1 u siebie i 1:2 w meczu wyjazdowym).

4 lipca 2002 roku następnym właścicielem spółki został szwedzki biznesmen polskiego pochodzenia – Les Gondor (vel Leszek Gondorowicz, przed laty taksówkarz z Lipian). Gondor obiecał podźwignąć klub z upadku, jednak były to czcze słowa. W efekcie rozmaitych działań i kolejnych przepychanek z miastem Pogoń została doprowadzona do ruiny. Skutkiem rządów Gondora był spadek z ekstraklasy w 2003 roku. Drużyna grała katastrofalnie, z 30 ligowych spotkań wygrała tylko dwa, a w całym sezonie zdobyła zaledwie 9 punktów.

Dodatkowo klub nie dostał drugoligowej licencji i gdyby nie istniejące od 2002 roku Stowarzyszenie Kibiców Pogoni Szczecin – Pogoń Walcząca, musiałby rozpoczynać rozgrywki od B-klasy. Stowarzyszenie założyło klub Pogoń Szczecin Nowa, który został zgłoszony w Zachodniopomorskim Związku Piłki Nożnej do rozgrywek czwartoligowych.

Kolejnym właścicielem został Antoni Ptak, przedsiębiorca i właściciel Sportowej Spółki Akcyjnej Piotrcovia Piotrków Trybunalski, wcześniej działający w ŁKS i Lechii/Polonii Gdańsk. W 2003 roku Ptak postanowił przenieść z Piotrkowa Trybunalskiego do Szczecina drużynę z II ligową licencją (Piotrcovia) i zmienić jej nazwę na MKS Pogoń Szczecin. Mimo kontrowersji, jakie wywołał ten pomysł w szczecińskim środowisku, przedsiębiorca ze Rzgowa zrealizował swoją koncepcję. Do rejestracji nowej spółki doszło 8 lipca 2003 roku.

Szczecińscy kibice początkowo odnosili się z nieufnością do nowego klubu. Drużyna jednak szybko zaczęła wygrywać w drugiej lidze i w znakomitym stylu awansowała do ekstraklasy w sezonie 2003/2004. Trzon zespołu z Piotrkowa uzupełniono o piłkarzy szczecińskich, co pozwoliło zachodniopomorskim kibicom bardziej identyfikować się z klubem kierowanym przez A. Ptaka.

W sezonie 2004/2005 Pogoń zajęła w ekstraklasie 9 miejsce (na 14 zespołów) i zgłosiła akces do występów w Pucharze Intertoto. W I rundzie wyeliminowała mołdawski Tiligul-Tiras Tiraspol, oto wyniki dwumeczu:

• 18 czerwca 2005, Tiligul-Tiras Tiraspol – Pogoń Szczecin 0:3
• 25 czerwca 2005, Pogoń Szczecin – Tilgul Tiraspol 6:2.

W II rundzie Portowcy odpadli w rywalizacji z czeską Sigmą Ołomuniec, uzyskując następujące wyniki:

• 2 lipca 2005, Sigma Ołomuniec – Pogoń Szczecin 1:0
• 9 lipca 2005, Pogoń Szczecin – SK Sigma Ołomuniec 0:0

Zima 2005/2006 okazała się dla klubu okresem przełomowym. W związku z niezadowalającymi wynikami drużyny w rundzie jesiennej Ekstraklasy (zespół plasował się na 9 pozycji), Antoni Ptak zdecydował się na sprzedaż większości zawodników i zastąpienie ich graczami brazylijskimi, wyszukiwanymi za oceanem przez syna, Dawida Ptaka. Swą nową koncepcję budowy zespołu Antoni Ptak streścił następująco: „Pogoń będzie brazylijska, albo żadna”.

Mecz Legii z Pogonią zakończony wynikiem 3:1 (1:1); w ekipie szczecinian na boisko wyszli m.in. Julcimar, Campos, Otávio, Thiago i Tinga (6 maja 2007).

Do końca lutego 2006 r. w klubie zatrudniono kilkunastu piłkarzy z Brazylii. Pogoń Szczecin stała się bodaj jedynym niebrazylijskim klubem na świecie zbudowanym niemal w 100% z zawodników tego kraju. Ewenementem w europejskim futbolu było również „skoszarowanie” drużyny pod Łodzią, w oddalonym od Szczecina niemal o 500 kilometrów Gutowie Małym, gdzie Antoni Ptak wybudował piłkarski ośrodek szkoleniowy. Piłkarze musieli stamtąd dojeżdżać do Szczecina na mecze rozgrywane „u siebie”. Paradoksalnie były to ich najodleglejsze wyjazdy na mecze ligowe.

Kolejnym precedensem w historii szczecińskiego i polskiego futbolu był mecz przeciwko Bełchatowowi (11 kwietnia 2006). Na boisko w Bełchatowie w barwach Pogoni wyszła jedenastka, w składzie której nie było ani jednego Polaka. W bramce stanął słowacki bramkarz Boris Peškovič, a w polu zagrało dziesięciu Brazylijczyków. Mecz zakończył się porażką 0:2. Na koniec rundy wiosennej sezonu 2005/2006 Pogoń zajęła 11 miejsce.

Po nieudanym sezonie 2006/2007 (ostatnie miejsce w tabeli) Antoni Ptak rozpoczął wyprzedaż zawodników. Negocjował sprzedaż klubu z kilkoma podmiotami, rozważał także przeniesienie drużyny do innego miasta – jednakże pod inną nazwą, gdyż prawo do nazwy, herbu i tradycji szczecińskiego klubu należą do Stowarzyszenia Morski Klub Sportowy Pogoń Szczecin.

Odbudowa

28 czerwca 2007 r. przedstawiciele Antoniego Ptaka, po długich negocjacjach z udziałem przedstawicieli PZPN, miasta Szczecin nie doszli do porozumienia w sprawie sprzedaży wydzielonej ze spółki-matki sekcji piłkarskiej z miejscem w II lidze. Kupnem zainteresowani byli dwaj zachodniopomorscy przedsiębiorcy: Artur Kałużny (Szczecin, branża gastronomiczna) i Grzegorz Smolny (Złocieniec, branża drzewna).

Przyszli właściciele zapowiedzieli wobec tego powstanie nowej spółki akcyjnej zbudowanej na bazie kibicowskiej Pogoni Nowej Szczecin, do której po wycofaniu się klubu Antoniego Ptaka z rozgrywek, na mocy wcześniej podpisanej umowy powróciło miejsce w IV lidze. 24 lipca utworzono Pogoń Szczecin Spółkę Akcyjną. Udziałowcami spółki zostali Artur Kałużny i Grzegorz Smolny – 50%, Stowarzyszenie Klub Sportowy Pogoń Szczecin Nowa – 25%, Dariusz Adamczuk – 12,5%, Grzegorz Matlak – 12,5%. Stowarzyszenie Morski Klub Sportowy Pogoń Szczecin uzyskując zabezpieczenia formalno-prawne przekazało do nowej spółki prawo do nazwy, barw, herbu i tradycji Pogoni Szczecin. 25 lipca Nadzwyczajne Walne Zgromadzenie Klubu Sportowego Pogoń Szczecin Nowa, podjęło decyzję o przekazaniu do nowo powstałej spółki akcyjnej Pogoń Szczecin sekcji piłkarskiej. 31 lipca, po ostatecznym wycofaniu się Antoniego Ptaka ze szczecińskiej piłki, Zachodniopomorski Związek Piłki Nożnej zdecydował, że nowa spółka Pogoń Szczecin warunkowo wystąpi w rozgrywkach czwartoligowych. Uchwała uprawomocniła się po spełnieniu przez spółkę 7 punktów formalno-prawnych.

11 sierpnia 2007 r. Pogoń wystartowała w rozgrywkach IV ligi. Sezon 2007/2008 drużyna zakończyła zwycięsko, a w spotkaniu barażowym dwukrotnie pokonała Zatokę Puck. Dało to Portowcom awans do zreformowanej II ligi.

19 czerwca 2008 poinformowano o rozmowach pomiędzy władzami II ligowej Pogoni Szczecin a właścicielem klubu Dyskobolia Groclin Grodzisk Wielkopolski, Zbigniewem Drzymałą. Miały one na celu przeniesienie drużyny piłkarskiej i miejsca w ekstraklasie z Grodziska do Szczecina, a następnie fuzję obu klubów pod szyldem Pogoni Szczecin. Oznaczałoby to powrót Portowców do ekstraklasy od nowego sezonu. Wskutek silnego sprzeciwu stowarzyszeń kibiców 30 czerwca przerwano negocjacje. Rozmowy o fuzji obu klubów zakończyły się fiaskiem.

Na półmetku sezonu 2008/2009 Pogoń Szczecin zajmowała 4. lokatę, sezon Portowcy zakończyli na 2. miejscu II ligi grupy zachodniej, awansując do I ligi. Bilans spotkań: 18 zwycięstw, 8 remisów, 8 porażek.

Powrót do Ekstraklasy

10 kwietnia 2012 trenerem Pogoni Szczecin został Ryszard Tarasiewicz. Grająca wówczas w I lidze Pogoń wywalczyła pod jego wodzą awans do Ekstraklasy, jednak kontraktu z Tarasiewiczem nie przedłużono. Nowym szkoleniowcem został Artur Skowronek, a 19 marca 2013 r. jego następcą został Dariusz Wdowczyk. W swoim jubileuszowym, czterdziestym sezonie w najwyższej klasie rozgrywkowej Pogoń zajęła 12 miejsce.

W 2013 roku klub obchodził także swoje 65-lecie. Z tej okazji 10 lipca zorganizowano towarzyski mecz z Olympique Lyon, który zakończył się wynikiem 0:0.

Trenerzy Pogoni Szczecin

Lp. Imię i nazwisko Okres trenowania Pogoni 1. Jan Dixa 1950 1950 2. Kazimierz Chrostek 1951 1952 3. Zygmunt Czyżewski 1953 1953 4. Henryk Wielga 1954 1954 5. Mieczysław Matyas 1955 31 maja 1956 6. Florian Krygier 1 czerwca 1956 31 grudnia 1958 7. Edward Brzozowski 1 stycznia 1959 31 grudnia 1959 8. Florian Krygier 1 stycznia 1960 30 września 1960 9. Edward Brzozowski 1 października 1960 31 grudnia 1961 10. Zygmunt Czyżewski 1 stycznia 1962 30 czerwca 1963 11. Marian Suchogórski 1 lipca 1963 30 czerwca 1965 12. Stefan Żywotko 1 lipca 1965 31 grudnia 1969 13. Eugeniusz Ksol 1 stycznia 1970 30 czerwca 1970 14. Karel Kosarz 1 lipca 1970 30 czerwca 1972 15. Edmund Zientara 1 lipca 1972 30 czerwca 1975 16. Bogusław Hajdas 1 lipca 1975 30 czerwca 1977 17. Aleksander Mandziara 1 lipca 1977 30 czerwca 1978 18. Hubert Fiałkowski 1 lipca 1978 31 grudnia 1978 19. Konstanty Pawlikaniec 1 stycznia 1979 30 września 1979 20. Jerzy Kopa 1 października 1979 30 czerwca 1982 21. Eugeniusz Ksol 1 lipca 1982 19 marca 1985 22. Maciej Hejn 20 marca 1985 30 czerwca 1985 23. Leszek Jezierski 28 lipca 1985 30 czerwca 1987 24. Jan Jucha 1 lipca 1987 19 marca 1988 25. Jerzy Jatczak 20 marca 1988 30 czerwca 1988 26. Lesław Ćmikiewicz 1 lipca 1988 10 kwietnia 1989 27. Eugeniusz Ksol 11 kwietnia 1989 18 października 1989 28. Włodzimierz Obst 19 października 1989 30 czerwca 1990 29. Aleksander Brożyniak 1 lipca 1990 31 października 1990 30. Jerzy Jatczak 1 listopada 1990 31 grudnia 1990 31. Eugeniusz Różański 1 stycznia 1991 20 lutego 1992 32. Leszek Jezierski 21 lutego 1992 30 czerwca 1992 33. Romuald Szukiełowicz 1 lipca 1992 31 grudnia 1993 34. Jerzy Kasalik 1 stycznia 1994 31 grudnia 1994 35. Orest Lenczyk 1 stycznia 1995 30 czerwca 1995 36. Janusz Pekowski 1 lipca 1995 30 czerwca 1996 37. Romuald Szukiełowicz 1 lipca 1996 30 czerwca 1997

Lp. Imię i nazwisko Okres trenowania Pogoni 38. Bogusław Baniak Wiktor Mazurek 1 lipca 1997 6 kwietnia 1999 39. Leszek Jezierski Jan Jucha 7 kwietnia 1999 31 maja 1999 40. Albin Mikulski 1 lipca 1999 14 kwietnia 2000 41. Mariusz Kuras 15 kwietnia 2000 30 czerwca 2000 42. Janusz Wójcik 1 lipca 2000 20 lipca 2000 43. Edward Lorens 20 lipca 2000 28 kwietnia 2001 44. Mariusz Kuras 29 kwietnia 2001 13 czerwca 2002 45. Albin Mikulski 14 czerwca 2002 31 sierpnia 2002 46. Jerzy Wyrobek 4 września 2002 30 czerwca 2003 47. Bogusław Baniak 1 lipca 2003 30 czerwca 2004 48. Pavel Malura 1 lipca 2004 9 sierpnia 2004 49. Bogusław Baniak 10 sierpnia 2004 7 października 2004 50. Bohumil Páník 8 października 2004 10 maja 2005 51. Bogusław Pietrzak 11 maja 2005 22 sierpnia 2005 52. Bohumil Páník 23 sierpnia 2005 15 lutego 2006 53. José Carlos Serrão 16 lutego 2006 8 marca 2006 54. Bohumil Páník 8 marca 2006 17 kwietnia 2006 55. Mariusz Kuras 18 kwietnia 2006 20 grudnia 2006 56. Libor Pala 21 grudnia 2006 20 marca 2007 57. Bogusław Baniak 21 marca 2007 30 czerwca 2007 58. Marcin Kaczmarek 1 lipca 2007 29 listopada 2007 59. Mariusz Kuras 30 listopada 2007 14 września 2008 60. Piotr Mandrysz 15 września 2008 16 sierpnia 2010 61. Maciej Stolarczyk 17 sierpnia 2010 9 listopada 2010 62. Artur Płatek 10 listopada 2010 30 maja 2011 63. Jerzy Rot 31 maja 2011 11 czerwca 2011 64. Marcin Sasal 12 czerwca 2011 7 kwietnia 2012 65. Ryszard Tarasiewicz 10 kwietnia 2012 10 czerwca 2012 66. Artur Skowronek 11 czerwca 2012 19 marca 2013 67. Dariusz Wdowczyk 20 marca 2013 21 października 2014 68. Ján Kocian 22 października 2014 8 kwietnia 2015 69. Czesław Michniewicz 9 kwietnia 2015 23 maja 2016 70. Kazimierz Moskal 24 maja 2016 4 czerwca 2017 71. Maciej Skorża 5 czerwca 2017 30 października 2017 72. Kosta Runjaić 6 listopada 2017

Sukcesy

W kraju

• wicemistrz Polski (2x) – 1987, 2001
• trzecie miejsce w najwyższej klasie rozgrywkowej (1x) – 1984
• finalista Pucharu Polski (3x) – 1981, 1982, 2010
• półfinalista Pucharu Ligi Polskiej (1x) – 2000

Na arenie międzynarodowej

• 1/32 finału Pucharu UEFA (2x) – 1984/85, 1987/88
• Runda kwalifikacyjna Pucharu UEFA (1x) – 2001/02
• II runda Pucharu Intertoto (1x) – 2005

Juniorzy

• mistrz Polski juniorów starszych (1x) – 1986
• wicemistrz Polski juniorów starszych (3x) – 1965, 2016, 2017
• trzecie miejsce w mistrzostwach Polski juniorów starszych (4x) – 1960, 2008, 2012, 2014
• trzecie miejsce w mistrzostwach Polski juniorów młodszych (1x) – 2002

Królowie strzelców Pogoni

Liga, sezon	Imię i nazwisko	Liczba bramek
I liga 1962/1963	Marian Kielec	18
I liga 1986/1987	Marek Leśniak	24
II liga 1990/1991	Robert Dymkowski	21
Ekstraklasa 2013/2014	Marcin Robak	21

Sztab trenerski

Budynek klubowy

Funkcja	Imię i nazwisko
Trener	Kosta Runjaić
II Trener	Rafał Janas
Asystent	Paweł Sikora
Trener bramkarzy	Boris Peškovič
Trener ds. przygotowania fizycznego	Rafał Buryta
Trener ds. przygotowania fizycznego	Piotr Jankowicz
Kierownik drużyny	Daniel Strzelecki
Lekarz	Bartosz Paprota
Lekarz	Mariusz Pietrzak
Fizjoterapeuta	Dariusz Dalke
Masażysta	Tomasz Bardzel
Masażysta	Paweł Bogucki

Piłkarze

Obecny skład

Stan na 9 lutego 2018

Nr	Poz.	Piłkarz
1	1 bramkarzBR	Łukasz Załuska (2. wicekapitan)
2	2 obrońcaOB	Cornel Râpă
4	3 pomocnikPO	Jakub Piotrowski
6	3 pomocnikPO	Rafał Murawski
8	3 pomocnikPO	Dawid Błanik
9	4 napastnikNA	Adam Frączczak (kapitan)
10	3 pomocnikPO	Dawid Kort
11	3 pomocnikPO	Spas Delew
13	4 napastnikNA	Morten Rasmussen
14	3 pomocnikPO	Kamil Drygas
15	2 obrońcaOB	Hubert Matynia
18	4 napastnikNA	Adam Buksa (wypożyczony ze Zagłębia Lubin)
20	3 pomocnikPO	Tomasz Hołota
21	2 obrońcaOB	Sebastian Rudol
23	2 obrońcaOB	Jarosław Fojut (wicekapitan)

Nr	Poz.	Piłkarz
24	2 obrońcaOB	David Niepsuj
25	2 obrońcaOB	Lasza Dwali
26	1 bramkarzBR	Jakub Bursztyn
28	3 pomocnikPO	Rafał Maćkowski
29	4 napastnikNA	Marcin Listkowski
33	1 bramkarzBR	Adrian Henger
40	2 obrońcaOB	Sebastian Walukiewicz
53	1 bramkarzBR	Łukasz Budziłek
54	3 pomocnikPO	Maciej Żurawski
55	3 pomocnikPO	Sebastian Kowalczyk
56	4 napastnikNA	Adrian Benedyczak
58	3 pomocnikPO	Jakub Paprzycki
77	2 obrońcaOB	Ricardo Nunes
93	4 napastnikNA	Łukasz Zwoliński

Wypożyczeni

Nr	Poz.	Piłkarz
	3 pomocnikPO	Ádám Gyurcsó (w Hajduku Split)
	3 pomocnikPO	Szymon Jopek (w Stali Stalowa Wola)
	4 napastnikNA	Seiya Kitano (w Pogoni Siedlce)
	3 pomocnikPO	Robert Obst (we Wigrach Suwałki)
	3 pomocnikPO	Szymon Waleński (w Chrobrym Głogów)

Numery zastrzeżone

Nr	Poz.	Piłkarz
5	3 pomocnikPO	Edi Andradina
78	4 napastnikNA	Olgierd Moskalewicz

Piłkarze Pogoni w Reprezentacji Polski

Pełna lista piłkarzy z Pogoni Szczecin, którzy wystąpili w meczach seniorskiej Reprezentacji Polski.

Stan na 26 marca 2017 roku

Lp.	Imię i nazwisko	Lata gry	Występów	Goli	Turnieje
1.	Marian Kielec	1962	1	0
2.	Waldemar Folbrycht	1968	1	0
3.	Ryszard Mańko	1970	1	0
4.	Zenon Kasztelan	1973	6	1
5.	Henryk Wawrowski	1974–1978	25	0	IO 1976
6.	Czesław Boguszewicz	1976	2	0
7.	Adam Kensy	1983	3	0
8.	Krzysztof Urbanowicz	1983–1984	4	0
9.	Marek Ostrowski	1983–1987	33	1	MŚ 1986
10.	Kazimierz Sokołowski	1985–1986	2	0
11.	Marek Leśniak	1986–1987	10	5
12.	Marek Szczech	1987	2	0
13.	Dariusz Adamczuk	1992	3	0	IO 1992
14.	Waldemar Jaskulski	1993–1995	10	1
15.	Dariusz Szubert	1994	3	0
16.	Maciej Stolarczyk	1994–2002	3	0
17.	Radosław Majdan	2000	1	0
18.	Paweł Drumlak	2002	1	0
19.	Przemysław Kaźmierczak	2005	3	0
20.	Marcin Robak	2013–2014	5	0
21.	Wojciech Golla	2014	1	0
W sumie:			120	8

Piłkarze Pogoni w innych reprezentacjach

Pełna lista piłkarzy z Pogoni Szczecin, którzy wystąpili w meczach seniorskich reprezentacji swoich krajów.

Stan na 24 marca 2018 roku

Lp.	Imię i nazwisko	Reprezentacja	Lata gry	Występów	Goli	Turnieje
1.	Dickson Choto	Zimbabwe	2002	1	0
2.	Sergei Mošnikov	Estonia	2012	5	0
3.	Dušan Perniš	Słowacja	2013	1	0
4.	Ádám Gyurcsó	Węgry	2016–2017	6	2
5.	Wladimer Dwaliszwili	Gruzja	2016	1	0
6.	Spas Delew	Bułgaria	2016–2018	7	2
7.	Lasza Dwali	Gruzja	2017–2018	2	1
W sumie:				20	5

Najwięcej meczów w barwach Pogoni

Stan na koniec sezonu 2016/2017

Lp.	Imię i nazwisko	Występów	Pierwszy i ostatni mecz w Pogoni
1.	Mariusz Kuras	486	1983-1999
2.	Leszek Wolski	462	1971-1987
3.	Andrzej Miązek	449	1983-1997
4.	Zenon Kasztelan	368	1965-1982
5.	Robert Dymkowski	347	1990-2002
Grający w sezonie 2016/2017			Pierwszy mecz
Adam Frączczak		213	2011
Takafumi Akahoshi		162	2011
Rafał Murawski		123	2014
Sebastian Rudol		110	2013
Mateusz Matras		106	2014
Mateusz Lewandowski		105	2011

Najwięcej goli w barwach Pogoni

Stan na koniec sezonu 2016/2017

Lp.	Imię i nazwisko	Goli	Pierwszy i ostatni mecz w Pogoni
1.	Marian Kielec	120	1959-1979
	Robert Dymkowski	120	1990-2002
3.	Leszek Wolski	115	1971-1987
4.	Olgierd Moskalewicz	92	1991-2010
5.	Marek Leśniak	83	1982-1988
Grający w sezonie 2016/2017			Pierwszy mecz
Adam Frączczak		48	2011
Łukasz Zwoliński		24	2012
Takafumi Akahoshi		20	2011
Rafał Murawski		17	2014

Pogoń w Ekstraklasie

Stan na koniec sezonu 2016/2017

Sezony	Mecze	Z	R	P	B+	B–	+/–
44	1306	419	372	515	1513	1778	–265

Pogoń zajmuje 8. miejsce w tabeli wszech czasów Ekstraklasy.

Jubileuszowe mecze w Ekstraklasie

Lp	Data	Mecz	Wynik
1	1959-03-15 15 marca 1959(dts)	Pogoń Szczecin – Gwardia Warszawa	0:1
100	1964-08-30 30 sierpnia 1964(dts)	Pogoń Szczecin – Odra Opole	3:1
500	1982-03-06 6 marca 1982(dts)	Bałtyk Gdynia – Pogoń Szczecin	0:0
1000	2001-11-24 24 listopada 2001(dts)	Wisła Kraków – Pogoń Szczecin	1:0

Jubileuszowe gole w Ekstraklasie

Lp	Data	Strzelec bramki	Mecz	Wynik
1	1959-03-22 22 marca 1959(dts)	Stanisław Mielniczek	Górnik Zabrze – Pogoń Szczecin	3:1
100	1964-03-15 15 marca 1964(dts)	Bogdan Maślanka	Pogoń Szczecin – Lech Poznań	1:1
500	1978-08-26 26 sierpnia 1978(dts)	Leszek Wolski	Pogoń Szczecin – Arka Gdynia	4:0
1000	1996-04-03 3 kwietnia 1996(dts)	Andrzej Rycak	Pogoń Szczecin – Siarka Tarnobrzeg	3:0
1500	2017-04-08 8 kwietnia 2017(dts)	Adam Frączczak	Pogoń Szczecin – Arka Gdynia	5:1

Europejskie puchary

Legenda do wszystkich tabel: Q – runda eliminacyjna, 1/16, 1/8, 1/4, 1/2 – odpowiednia faza rozgrywek, Grupa – runda grupowa, 1r gr – pierwsza runda grupowa, 2r gr – druga runda grupowa, F – finał, R – runda, PO – play-off k. – rzuty karne, los. – losowanie, Dogr. – dogrywka, w. – zasada bramek strzelonych na wyjeździe

Sezon	Rozgrywki	Runda	Przeciwnik	Dom	Wyjazd	Ogólnie
1984/85	Puchar UEFA	1R	1. FC Köln	0–1	1–2	1–3
1987/88	Puchar UEFA	1R	Hellas Werona	1–1	1–3	2–4
1995	Puchar Intertoto	Grupa 8	AS Cannes	1–2		5. miejsce
			Farul Konstanca		1–2
			Dniapro Mohylew	3–3
			FK Bečej		1–2
2001/02	Puchar UEFA	1R	Fylkir	1–1	1–2	2–3
2005	Puchar Intertoto	1R	Tiligul-Tiras	6–2	3–0	9–2
		2R	Sigma Ołomuniec	0–0	0–1	0–1

Właściciele i sponsorzy

Władze Pogoni Szczecin SA

Prezes zarządu: Jarosław Mroczek
Wiceprezes zarządu: Tomasz Adamczyk
Dyrektor sportowy: Maciej Stolarczyk
Dyrektor ds. Bezpieczeństwa i Organizacji: Konrad Szczawiński
Rzecznik Prasowy: Krzysztof Ufland

Struktura własnościowa

• 74,72% – EPA
• 15,11% – Grzegorz Smolny
• 9,72% – Artur Kałużny
• 0,45% – Stowarzyszenie Kibiców Pogoń Nowa/Stowarzyszenie MKS Pogoń Szczecin

Sponsorzy

Sponsor główny: Grupa Azoty
Sponsorzy strategiczni: Miasto Szczecin, Polska Żegluga Morska, Bosman, Port Szczecin-Świnoujście
Sponsorzy techniczni: Zina
Sponsorzy ligi: Lotto, nc+
Pozostali sponsorzy: Pomorze Zachodnie, Unity Line, Żegluga Polska, ZAPOL, Szczecińska Energetyka Cieplna, Zakład Wodociągów i Kanalizacji Szczecin, Energopol

Kibice

Kibice Pogoni Szczecin zrzeszeni są w kilku fan klubach, m.in.:

• Młode Wilki
• Lads from Szczecin
• Old Boys Pogodno
• Stowarzyszenie Kibiców Pogoni Szczecin Pogoń Walcząca (zarejestrowane w KRS w 2002, link)
• Stowarzyszenie Kibiców Pogoni Szczecin Portowcy (zarejestrowane w KRS w maju 2007, link)
• Wierni Tradycji
• FC Chojna '92

Kibice Pogoni Szczecin od połowy lat 70 XX wieku z przerwami przyjaźnili się z fanami Legii Warszawa. Zgoda została zakończona 27 września 2013 roku.

Jako ogół, za aktywny i zorganizowany doping wyróżnieni zostali dwukrotnie nagrodami głównymi w I i II edycji konkursu Orange Fair Play – za rundę wiosenną sezonu 2004/2005 i rundę jesienną sezonu 2005/2006.

Przedstawiciele sympatyków Pogoni byli jednymi z założycieli Ogólnopolskiego Związku Stowarzyszeń Kibiców, a Robert Jacoszek ze Stowarzyszenia Kibiców Pogoni Szczecin „Portowcy” został członkiem pierwszego zarządu Związku.

Pogoń Szczecin Nowa

5 maja 2003 (według innych źródeł w marcu 2003) Stowarzyszenie Kibiców „Pogoń Walcząca” założyło jednosekcyjny klub piłkarski Pogoń Nowa Szczecin, początkowo zgłoszony w ZZPN do rozgrywek czwartoligowych w sezonie 2003/2004. Po przeniesieniu w tym samym roku do Szczecina przez Antoniego Ptaka Piotrcovii Piotrków Trybunalski i zmianie jej nazwy na Pogoń Szczecin, miejsce Pogoni Nowej w IV lidze kibice przekazali rezerwom drugoligowca. Pogoń Nowa skupiła się na prowadzeniu drużyn młodzieżowych (początkowo po dwie drużyny juniorów i trampkarzy). W roku 2004 zespół prowadzony przez Włodzimierza Obsta w walce o ćwierćfinał mistrzostw Polski juniorów starszych pokonał faworyzowaną drużynę Lecha Poznań.

Przed sezonem 2006/2007 Pogoń Nowa chciała wystąpić w IV lidze w miejsce rezerw MKS Pogoń SSA, na prowadzenie których zarząd należącej do Antoniego Ptaka spółki próbował pozyskać finanse z miejskiej kasy. Do porozumienia nie doszło i od 26 sierpnia 2006 r. klub prowadził także drużynę seniorów, występującą początkowo w zachodniopomorskiej B-klasie. Działaczami klubu i zarazem piłkarzami tego zespołu zostali były reprezentant Polski Dariusz Adamczuk oraz były pierwszoligowiec Grzegorz Matlak. Drużyna rozgrywała mecze na boisku nr 2 stadionu im. Floriana Krygiera. Za cel w sezonie 2006/2007 postawiono awans do A-klasy. Udało się go wywalczyć, wygrywając 21 spotkań, jedno remisując (bilans bramek 146:12, najwyższe zwycięstwa: na własnym boisku 18:0, na wyjeździe 9:0). W meczach gościnnie występowali znakomici przed laty piłkarze Pogoni, zasłużeni dla klubu: Zenon Kasztelan, Zbigniew Kozłowski, Mariusz Kuras, Andrzej Rycak i Adam Kensy.

24 lipca 2007 na bazie dotychczasowej Pogoni Szczecin Nowej, przy współpracy ze szczecińskimi biznesmenami Arturem Kałużnym i Grzegorzem Smolnym powołano Pogoń Szczecin Spółkę Akcyjną. 25 lipca 2007 r. Pogoń Nowa przekazała nowej spółce sekcję piłkarską. Od tej pory spółka kontynuuje tradycje Pogoni Szczecin.

Na początku czerwca 2008 r. ze Stowarzyszenia odszedł Dariusz Adamczuk.

26 czerwca Pogoń Nowa wydała oświadczenie w sprawie propozycji przeniesienia spółki Groclin Dyskobolia SSA do Szczecina. Pomysł ten nie znalazł akceptacji Stowarzyszenia, co przyczyniło się do zerwania rozmów przedstawicieli Pogoni Szczecin ze Zbigniewem Drzymałą.

Hymn

Autorem hymnu Pogoni Szczecin jest thrashmetalowy zespół muzyczny Quo Vadis. Szczeciński zespół już wcześniej komponował z myślą o Dumie Pomorza, w 2002 r. nagrywając utwór „Pogoń Szczecin wita was”, odtwarzany przed meczami podczas wejścia piłkarzy na murawę. Hymn My Portowcy miał swoją premierę podczas derbów Szczecina (mecz ze Stalą Szczecin), 10 maja 2008 r.

Pełna wersja hymnu

Hymn odtwarzany przed każdym meczem

My Portowcy, my Portowcy, granatowo-bordowa krew. W naszych sercach zawsze Pogoń jest, Pogoń Szczecin MKS. My Portowcy, my Portowcy nasz charakter siłą jest. Pomorza Duma i honor nasz, Pogoń Szczecin MKS. My Portowcy, my Portowcy jeden-dziewięć-cztery-osiem naszej historii to początek jest Pogoń Szczecin MKS. My Portowcy, my Portowcy z Pogonią na dobre i złe, kibice z Grodu Gryfa jednoczą się Pogoń Szczecin MKS. To my! Pogoń Szczecin MKS. To my! Pogoń Szczecin MKS. To my!

My Portowcy, my Portowcy, granatowo-bordowa krew. W naszych sercach zawsze Pogoń jest, Pogoń Szczecin MKS. My Portowcy, my Portowcy nasz charakter siłą jest. Pomorza Duma i honor nasz, Pogoń Szczecin MKS. To my!

Barwy, herb i strój klubowy

Podstawowy strój sportowy w którym występują piłkarze Pogoni Szczecin jest odzwierciedleniem barw z herbu Szczecina i flagi miasta Szczecina, pierwotnie czerwonych i niebieskich lub obecnie granatowych i bordowych. Od 2015 roku stroje to ponownie tzw. pasiaki; klub zrezygnował z jednolitych granatowych kompletów i wrócił do historycznych koszulek "Portowców" oraz klubowych barw. Producentami strojów klubu na przestrzeni lat były m.in. firmy sportowe: Uhlsport, Adidas, Lotto, Nike, ZINA. Tradycyjnie koszulka ozdobiona jest też herbem klubowym, w trójkątną tarczę stożkiem skierowanym w dół, na którym widnieje złota ukoronowana głowa gryfa otoczona wieńcem ze stylizowanych gałązek oliwnych, napis "Pogoń" oraz data założenia "1948". Herb klubu został zarejestrowany w 2005 roku w urzędzie patentowym.

Stadion

Stadion Miejski w Szczecinie

Pogoń swoje mecze w Szczecinie rozgrywa na Stadionie Miejskim. Pojemność stadionu wynosi 18 027 miejsc (1572 pod zadaszeniem i 1000 w sektorze kibiców przyjezdnych). W 2009 roku wybudowano sektor 24, czyli budynek VIP. Obiekt dysponuje sztucznym oświetleniem o natężeniu 2300 luksów i podgrzewaną płytą głównego boiska o wymiarach 105 × 68 metrów. Najbardziej zagorzali sympatycy Dumy Pomorza, zwykli dopingować swoją drużynę na sektorach 10, 11 i 12, czyli na tak zwanym "młynie". Sektory 17, 18 i 19 to sektory rodzinne, natomiast sektor 23, to sektor kibiców gości. Z użytku wyłączona jest dolna część sektorów 1, 2 i 9 (z powodu umieszczonych na nich reklam sponsorów), 15, część sektorów 3 i 6 (oszczędności), oraz sektor 22 będący buforem pomiędzy kibicami gospodarzy i gości. Obecnie dla kibiców gospodarzy dostępnych jest 13637 miejsc. Na stadionie Pogoni, wszystkie miejsca są siedzące.

Pogoń II Szczecin

Pogoń II Szczecin

Barwy	granatowo-bordowe
Liga	III liga, CLJ
Państwo	{{{państwo}}}
Adres	71-102 Szczecin, ul. Karłowicza 28
Stadion	Boisko nr 2 przy Stadionie im. Floriana Krygiera Szczecin
Trener	Paweł Sikora
Stroje domowe Stroje wyjazdowe
Strona internetowa

{{Klub sportowy infobox}} Sugerowane pola (wstaw w kodzie): | alt grafiki = | państwo = | sponsor techniczny = | komandor = | menedżer generalny = | siedziba = | kod = | wikicytaty = | menedżer = Nieznane pola: "nr KRS".

Oprócz pierwszej drużyny Pogoń posiada zespół rezerw występujący w rozgrywkach III ligi oraz Centralnej Ligi Juniorów. Trzon tej drużyny stanowią piłkarze w młodym wieku uzupełniani w meczach piłkarzami pierwszej drużyny. Najstarszy piłkarz rezerw urodził się w 1994 roku, a najmłodszy w 1998 roku.

Sztab trenerski

Funkcja	Imię i nazwisko	Obywatelstwo
trener II zespołu	Paweł Sikora	Polska
trener drużyny młodzieżowej	Maciej Mateńko	Polska
trener drużyny juniorów starszych	Paweł Cretti	Polska
masażysta	Michał Śliwak	Polska

Piłkarze

Stan na 3 listopada 2015

Nr	Poz.	Piłkarz
	1 bramkarzBR	Patryk Brzozowski
	1 bramkarzBR	Adrian Henger
	1 bramkarzBR	Mikołaj Brylewski
	1 bramkarzBR	Piotr Ignatowicz
	1 bramkarzBR	Bartosz Piotrowski
	1 bramkarzBR	Daniel Kusztan
	2 obrońcaOB	Patryk Adamczuk
	2 obrońcaOB	Fabian Pach
	2 obrońcaOB	Filip Kop-Ostrowski
	2 obrońcaOB	Błażej Chouwer
	2 obrońcaOB	Adrian Krzywicki
	2 obrońcaOB	Jakub Kuzko
	2 obrońcaOB	Paweł Marczuk
	2 obrońcaOB	Michał Stańczyk
	2 obrońcaOB	Sebastian Negel
	2 obrońcaOB	Krystian Ziółkowski
	2 obrońcaOB	Michał Macuk
	3 pomocnikPO	Szymon Waleński

Nr	Poz.	Piłkarz
	3 pomocnikPO	Konrad Bartoszewicz
	3 pomocnikPO	Mateusz Bochnak
	3 pomocnikPO	Tomasz Borucki
	3 pomocnikPO	Sebastian Kowalczyk
	3 pomocnikPO	Gracjan Kuśmierek
	3 pomocnikPO	Rafał Maćkowski
	3 pomocnikPO	Damian Pawłowski
	3 pomocnikPO	Jakub Piotrowski
	3 pomocnikPO	Błażej Starzycki
	3 pomocnikPO	Dawid Zieliński
	3 pomocnikPO	Patryk Paczuk
	4 napastnikNA	Krystian Peda
	4 napastnikNA	Jakub Bartosik
	4 napastnikNA	Łukasz Zakrzewski
	4 napastnikNA	Marcin Listkowski
	4 napastnikNA	Gracjan Jaroch
	4 napastnikNA	Aron Stasiak

Rok	Liga	Miejsce	↑↓
2001/02	IV liga	6
2002/03	IV liga	3
2003/04	IV liga	2	↑
2004/05	III liga	14	↓
2005/06	IV liga	7
2006/07	IV liga	11	↓
2007/08	A klasa	2	↑
2008/09	Klasa okręgowa	9
2009/10	Klasa okręgowa	2	↑
2010/11	V liga	1	↑
2011/12	IV liga	2	↑
2012/13	III liga	12
2013/14	III liga	7
2014/15	III liga	10
2015/16	III liga

Wypożyczeni

Nr	Poz.	Piłkarz
	3 pomocnikPO	Alan Błajewski (w Stilonie)
	3 pomocnikPO	Grzegorz Bryk (w Vinecie)
	3 pomocnikPO	Karol Izdebski (w Hutniku)
	3 pomocnikPO	Szymon Kapelusz (w Chemiku)
	3 pomocnikPO	Kajetan Pogorzelczyk (w Vinecie)

Nr	Poz.	Piłkarz
	3 pomocnikPO	Jakub Klimko (w Chemiku)
	3 pomocnikPO	Mateusz Kosacki (w Stilonie)
	3 pomocnikPO	Mateusz Kosarzecki (w Chemiku)
	3 pomocnikPO	Dominik Porczak (w Arkonii)

Bibliografia

• Florian Krygier 50 lat piłki nożnej w MKS Pogoń Szczecin 1948-1998, wyd. Morski Klub Sportowy „Pogoń”, 1998, ISBN 83-910750-0-1.
• serwis internetowy 90minut.pl
• serwis internetowy pogon.v.pl

Linki zewnętrzne

• Pogoń Szczecin – strona oficjalna