11 Pułk Artylerii Haubic

11 Pułk Artylerii Haubic

Historia
Państwo	Polska
Sformowanie	1944
Dowódcy
Pierwszy	płk Michał Czyżykow
Organizacja
Rodzaj wojsk	Artyleria
Podległość	3 Brygada Artylerii Haubic

11 Pułk Artylerii Haubic – pułk artylerii polskiej ludowego Wojska Polskiego.

Sformowany we wsi Ugrojedy pod Sumami rozkazem dowódcy 1 Armii Polskiej w ZSRR nr 001 z 1 kwietnia 1944. Przysięgę żołnierze pułku złożyli 6 listopada 1944 pod Warszawą.

Dowódca pułku

• płk Michał Czyżykow

Skład etatowy

122 mm haubica wz. 1938 (M-30)

• Dowództwo i sztab
• pluton topograficzny
• 1 dywizjon artylerii haubic
  • trzy baterie artylerii haubic
• 2 dywizjon artylerii haubic
  • dwie baterie artylerii haubic
• park artyleryjski

żołnierzy – 653 (oficerów – 70, podoficerów - 186, szeregowców - 397)

sprzęt:

• 122 mm haubice - 20
• rusznice przeciwpancerne - 20
• samochody - 53
• ciągniki - 25

Działania bojowe

Pułk wchodził w skład 3 Brygady Artylerii Haubic.

Walczył w 1944 o przyczółki na zachodnim brzegu Wisły, wspierając ogniem 3 Dywizję Piechoty. Na Wale Pomorskim walczył pod Borujskiem i Żabinem. Uczestniczył także w walkach w rejonie Starej Odry, Ruppiner-Kanal i Hawelą.

Szlak bojowy zakończył 8 maja 1945 pod Stolzenhagen.

Bibliografia

• Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960. Skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
• Kazimierz Sobczak (red.): Encyklopedia II wojny światowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1975.
• Władysław Ways: Regularne jednostki ludowego Wojska Polskiego. Formowanie, działania bojowe, organizacja i uzbrojenie, metryki jednostek artylerii. Krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. Cz. II. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1967.