Przejdź do zawartości

13 Pułk Czołgów

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
13 Pułk Czołgów
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1951

Rozformowanie

1989

Nazwa wyróżniająca

Warszawski

Tradycje
Rodowód

13 Samodzielny Pułk Czołgów
13 Warszawski Pułk Artylerii Pancernej

Dowódcy
Pierwszy

ppłk Badecki

Ostatni

ppłk Leszek Krawczyk

Organizacja
Numer

JW 2633[1]

Dyslokacja

Opole[2]

Rodzaj sił zbrojnych

Wojska lądowe

Rodzaj wojsk

Wojska pancerne

Podległość

2 Warszawska Dywizja Zmechanizowana, 10 Sudecka Dywizja Pancerna

13 Warszawski Pułk Czołgów Średnich (13 pcz) – oddział wojsk pancernych ludowego Wojska Polskiego.

Sformowany w 1951 jako 13 samodzielny pułk czołgów na podstawie „Planu zamierzeń organizacyjnych na lata 1951–1952”. Stacjonował w garnizonie Opole.

Struktura pułku

[edytuj | edytuj kod]
  • dowództwo i sztab
  • pięć kompanii czołgów średnich
  • jedna kompania piechoty
  • batalion artylerii pancernej
    • dwie kompanie dział pancernych
  • kompanię technicznego zaopatrzenia
  • plutony: łączności i saperów.

Uzbrojenie pułku stanowiły: 63 czołgi średnie T-34/85 i 18 dział pancernych

W grudniu 1952 zmieniono etat. W pułku zmniejszono liczbę kompanii czołgów średnich do trzech i jednej kompanii dział pancernych. Ogólna liczba podstawowego sprzętu bojowego wynosiła wtedy 30 czołgów i 5 dział pancernych.

W składzie 2 Dywizji Zmechanizowanej i 10 Dywizji Pancernej

[edytuj | edytuj kod]

W 1956 roku 13 pułk czołgów wszedł w skład 2 Dywizji Zmechanizowanej. W 1957 przeformowano go na 13 pułk czołgów i artylerii pancernej. W 1962 pułk włączono w skład 10 Sudeckiej Dywizji Pancernej im. Bohaterów Armii Radzieckiej jako 13 pułk czołgów średnich. Rozformowany 4 marca 1989 roku.

Czołg pułku w latach 50. – T-34/85
Czołg podstawowy pułku – T-55

Organizacja

[edytuj | edytuj kod]

Dowództwo i sztab – 1 T-55 (w składzie trzech kompanii czołgów)

  • 5 kompanii czołgów – w każdej 16 czołgów T-55 (3 kompania – 17 czołgów)
  • bateria plot. – 4 samobieżne działa przeciwlotnicze ZSU-23-4
  • kompania rozpoznawcza – 7 opancerzonych samochodów rozpoznawczych BRDM-2
  • kompania saperów – 4 mosty towarzyszące BLG, BRDM-2, 5 transporterów inżynieryjnych SKOTInż.
  • kompania łączności
  • kompania medyczna
  • kompania remontowa
  • kompania zaopatrzenia
  • pluton ochrony i regulacji ruchu
  • pluton chemiczny

Tradycje

[edytuj | edytuj kod]

Zgodnie z rozkazem nr 07/MON z 4 maja 1967 w sprawie przekazania jednostkom wojskowym historycznych nazw i numerów oddziałów frontowych oraz ustanowienia dorocznych świąt jednostek, Dz. Roz. Tjn. MON Nr 5, poz. 21, pułk przyjął tradycje 13 Warszawskiego Pułku Artylerii Pancernej.

Żołnierze pułku

[edytuj | edytuj kod]
 Z tym tematem związana jest kategoria: oficerowie 13 Pułku Czołgów.
Dowódcy pułku
  • ppłk Badecki
  • ppłk dypl. Leszek Krawczyk
  • ppłk dypl. Stanisław Tarczyński
  • ppłk dypl. Ryszard Gajda
  • ppłk dypl. Stanisław Babiński
  • ppłk dypl. Stanisław Kapusta
  • mjr Marek Laskowski

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945–1960: skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.