Przejdź do zawartości

Albatros D.VII

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Albatros D.VII
Ilustracja
Prototyp myśliwca Albatros D.VII
Dane podstawowe
Państwo

 Cesarstwo Niemieckie

Producent

Albatros-Werke GmbH

Typ

samolot myśliwski

Konstrukcja

dwupłat

Załoga

1

Historia
Data oblotu

sierpień 1917

Liczba egz.

1

Dane techniczne
Napęd

Benz Bz.IIIb

Moc

143 kW (195 KM)

Wymiary
Rozpiętość

9,32 m

Długość

6,61 m

Wysokość

2,68 m

Masa
Własna

630 kg

Startowa

885 kg

Osiągi
Prędkość maks.

204 km/h

Prędkość wznoszenia

7 min na 2000 m

Długotrwałość lotu

2 h

Dane operacyjne
Uzbrojenie
2 km kal. 7,92 mm

Albatros D.VIIniemiecki dwupłatowy eksperymentalny samolot myśliwski z okresu I wojny światowej, zaprojektowany i zbudowany w niemieckiej wytwórni Albatros-Werke GmbH w Berlinie. Z powodu niewielkiej poprawy osiągów w stosunku do używanych w Luftstreitkräfte myśliwców maszyna nie weszła do produkcji seryjnej.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

W 1917 roku w zakładach Albatros-Werke GmbH zbudowano prototyp samolotu myśliwskiego, napędzanego silnikiem Benz Bz.IIIb[1]. Konstruktorzy firmy kolejny raz powrócili do układu dwupłatu, wykorzystując skrzydła o jednakowej cięciwie, z kadłubem o typowej dla Albatrosa konstrukcji półskorupowej[1][2]. Zmieniono też obrys usterzenia na zbliżony do zastosowanego w modelu C.XV[3][4]. Po raz pierwszy w tej wytwórni do napędu samolotu myśliwskiego zastosowano 8-cylindrowy silnik w układzie V[1][2]. Oblatany w sierpniu 1917 roku samolot wykazywał dobrą prędkość poziomą i prędkość wznoszenia, lecz słabszą zwrotność w stosunku do używanych w Luftstreitkräfte myśliwców[3][4]. Problemy z dostawą silników i brak zainteresowania ze strony Inspektoratu Wojsk Powietrznych spowodowały, że maszyna nie weszła do produkcji seryjnej[3][4].

Opis konstrukcji i dane techniczne

[edytuj | edytuj kod]

Albatros D.VII był jednosilnikowym, jednoosobowym dwupłatem myśliwskim z kadłubem o konstrukcji półskorupowej[2]. Długość samolotu wynosiła 6,61 metra, a rozpiętość skrzydeł 9,32 metra[1][2]. Lotki na obu płatach, połączone ze sobą za pomocą zastrzałów[1][2]. Masa pustego płatowca wynosiła 630 kg, zaś masa startowa – 885 kg[1][2]. Wysokość samolotu wynosiła 2,68 metra[2]. Napęd stanowił chłodzony cieczą 8-cylindrowy silnik widlasty w układzie V Benz Bz.IIIb o mocy 143 kW (195 KM)[1][2]. Prędkość maksymalna samolotu wynosiła 204 km/h, zaś długotrwałość lotu 2 godziny[1][2]. Maszyna osiągała pułap 2000 metrów w czasie 7 minut[1][2].

Prototyp uzbrojony był w dwa stałe karabiny maszynowe LMG 08/15 kalibru 7,92 mm[1][2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g h i j Green i Swanborough 1995 ↓, s. 15.
  2. a b c d e f g h i j k Gray i Thetford 1970 ↓, s. 260.
  3. a b c Kowalski 2006 ↓, s. 20.
  4. a b c Kowalski 2010 ↓, s. 13.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Peter Gray, Owen Thetford: German Aircraft of The First World War. New York: Doubleday & Company, Inc., 1970. ISBN 0-370-00103-6. (ang.).
  • William Green, Gordon Swanborough: The Complete Book of Fighters. New York: Smithmark, 1995. ISBN 978-0-8317-3939-3. (ang.).
  • Tomasz J. Kowalski: Albatros D.I–D.V. Lublin: Oficyna Wydawnicza KAGERO, 2006. ISBN 83-60445-00-1.
  • Tomasz J. Kowalski: Albatros D.I–D.Va. Legendary fighter. Lublin: Oficyna Wydawnicza KAGERO, 2010. ISBN 978-83-61220-73-2. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]