Przejdź do zawartości

Lina Wertmüller

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Lina Wertmüller
Arcangela Felice Assunta Wertmüller von Elgg Spañol von Braueich
Ilustracja
Lina Wertmüller (2011)
Prawdziwe imię i nazwisko

Arcangela Felice Assunta Wertmüller von Elgg Spañol von Braueich

Data i miejsce urodzenia

14 sierpnia 1928
Rzym

Data i miejsce śmierci

9 grudnia 2021
Rzym

Zawód

reżyser, scenarzysta

Współmałżonek

Enrico Job
(1965-2008, jego śmierć)

Lata aktywności

1963-2021

Strona internetowa

Lina Wertmüller, właśc. Arcangela Felice Assunta Wertmüller von Elgg Spañol von Braueich (ur. 14 sierpnia 1928 w Rzymie, zm. 9 grudnia 2021 tamże) – włoska reżyserka i scenarzystka filmowa.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Wywodziła się ze szwajcarskiej arystokracji. Na początku kariery była asystentką Federica Felliniego.

Znana głównie ze swych filmów z lat 70., będących ciętą satyrą na ówczesne stosunki społeczno-polityczne. Jej najgłośniejszy film pt. Siedem piękności Pasqualino (1976) zdobył cztery nominacje do Oscara. Zasiadała w jury konkursu głównego podczas 45. Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w Wenecji (1988). Była pierwszą kobietą w historii Oscarów nominowaną w kategorii najlepszy reżyser.[1]

Filmografia

[edytuj | edytuj kod]
  • 1963: Basilischi – reżyseria
  • 1963: 8 1/2 – asystent reżysera
  • 1965: Questa Volta Parliamo di Uomini – reżyseria
  • 1967: Non Stuzzicate la Zanzara – reżyseria
  • 1970: Quando le Donne Avevano la Coda – scenariusz
  • 1970: Citt`a Violenta – scenariusz
  • 1972: Urażony honor hutnika Mimi – scenariusz, reżyseria
  • 1973: Film d'Amore e d'Anarchia – scenariusz, reżyseria
  • 1973: Brother Sun, Sister Moon – scenariusz
  • 1974: Porwani zrządzeniem losu przez wody lazurowego sierpniowego morza – scenariusz, reżyseria
  • 1974: Tutto a posto e niente in ordine – scenariusz, reżyseria
  • 1976: Siedem piękności Pasqualino – scenariusz, reżyseria, produkcja
  • 1978: La Fine del Mondo nel Nostro Solito Letto in una Notte Piena di Pioggia – scenariusz, reżyseria
  • 1979: Krwawe zajście pomiędzy dwoma mężczyznami z powodu pewnej wdowy. Podejrzewa się przyczyny polityczne – scenariusz, reżyseria
  • 1979: Belle Starr – reżyseria
  • 1983: Scherzo del Destino in Agguate Dietro l'Angolo Come un Brigante da Strada – scenariusz, reżyseria
  • 1985: Sotto, Sotto – scenariusz
  • 1985: Un Complicato Intrigo di Donne, Vicoli e Delitti – scenariusz, reżyseria
  • 1986: Notte d'Estate con Profilo Greco, Occhi a Mandorla, e Odore di Basilico – scenariusz, reżyseria, muzyka
  • 1987: Bellissimo: Images of the Italian Cinema
  • 1989: Il Decimo Clandestino – scenariusz, reżyseria
  • 1989: In Una Notte di Chiaro di Luna – reżyseria
  • 1990: Sabato, Domenica e Luned`i – scenariusz, reżyseria
  • 1993: Ciao, Professore! – scenariusz, reżyseria
  • 1996: Metalmeccanico e Parrucchiera in un Turbine di Sesso e Politica – scenariusz, reżyseria
  • 1996: Ninfa Plebea – scenariusz, reżyseria
  • 1999: Ferdinando e Carolina – scenariusz, reżyseria
  • 2001: Francesca e Nunziata – scenariusz, reżyseria

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Silvia Pingitore, The first woman nominated for Best Director in 1977: interview with Academy Honorary Award winner Lina Wertmüller [online], the-shortlisted.co.uk, 22 czerwca 2020 [dostęp 2022-02-13] (ang.).