WWE Night of Champions
| Inne nazwy |
Vengeance: Night of Champions (2007) |
|---|---|
| Promocja | |
| Brandy | |
| Pierwsza gala | |
| Motyw gali |
Wszystkie aktywne tytuły WWE są bronione na gali |
Night of Champions – zakończony cykl gal profesjonalnego wrestlingu produkowanych przez federację WWE w latach 2007–2015; 2023 i nadawanych na żywo w systemie pay-per-view oraz na WWE Network[1]. Gala z 2007 była promowana pod nazwą Vengeance: Night of Champions, na której wszystkie tytuły federacji były bronione. W 2008 postanowiono zrezygnować z członu „Vengeance” i kontynuowano promocję jako Night of Champions, które w 2010 przeniesiono na wrzesień. W 2011 odbyły się gale Night of Champions oraz powracające na jeden rok Vengeance, które zastąpiło cykl WWE Bragging Rights w październiku 2011[2]. W 2016 Night of Champions zostało zastąpione galą pod tytułem „Clash of Champions”; pomimo podobnego konceptu, Clash of Champions nie jest bezpośrednią kontynuacją poprzednika.
Koncept
[edytuj | edytuj kod]Zaczynając od 2007, koncept tego pay-per-view polegał na tym, iż wszyscy mistrzowie federacji musieli bronić swoich tytułów. Począwszy od 2010 na gali mogły odbywać się walki bez tytułów na szali.
- WWE Cruiserweight Championship (2007)
- ECW Championship (2007–2009)
- World Tag Team Championship (2007–2009)
- WWE Women’s Championship (2007−2010)
- World Heavyweight Championship (2007–2013)
- WWE Divas Championship (2009−2015)
- WWE Championship / WWE World Heavyweight Championship (2007−2015)
- WWE United States Championship (2007−2015)
- WWE Intercontinental Championship (2007−2015)
- WWE Tag Team Championship (2007–2015)
Lista gal
[edytuj | edytuj kod]Wyniki gal
[edytuj | edytuj kod]2007
[edytuj | edytuj kod]| Motyw muzyczny |
„Gone” – Fuel | |||
|---|---|---|---|---|
| Informacje | ||||
| Promocja | ||||
| Brandy | ||||
| Sponsor |
Raw Attitude Energy | |||
| Data |
24 czerwca 2007 | |||
| Widownia |
15 000 | |||
| Hala | ||||
| Miejsce | ||||
| Gale pay-per-view – chronologicznie | ||||
| ||||
| Vengeance – chronologicznie | ||||
| ||||
| Night of Champions – chronologicznie | ||||
| ||||
Vengeance: Night of Champions – gala wrestlingu wyprodukowana przez federację World Wrestling Entertainment (WWE). Odbyła się 24 czerwca 2007 w Toyota Center w Houston w Teksasie. Emisja była przeprowadzana na żywo w systemie pay-per-view. Była to siódma gala w chronologii cyklu Vengeance oraz pierwsza w chronologii cyklu Night of Champions. Tego samego dnia Chris Benoit, który miał zawalczyć podczas gali, zabił syna i żonę oraz popełnił samobójstwo.
Podczas gali odbyło się dziesięć walk, w tym jedna nietransmitowana w telewizji. Pojedynkiem wieczoru był Five-Pack Challenge o WWE Championship, gdzie John Cena obronił mistrzostwo pokonując Micka Foleya, Bobby’ego Lashleya, Randy’ego Ortona i King Bookera. Ponadto Edge pokonał Batistę i obronił World Heavyweight Championship, a Johnny Nitro zdołał pokonać CM Punka i zdobyć zawieszony ECW World Championship.
2008
[edytuj | edytuj kod]| Motto gali |
It's a Night of Defenders, It's a Night of Challengers, It's a Night of Champions. | |||
|---|---|---|---|---|
| Motyw muzyczny | ||||
| Informacje | ||||
| Promocja | ||||
| Brandy | ||||
| Sponsor | ||||
| Data |
29 czerwca 2008 | |||
| Widownia |
16 151 | |||
| Hala | ||||
| Miejsce | ||||
| Gale pay-per-view – chronologicznie | ||||
| ||||
| Night of Champions – chronologicznie | ||||
| ||||
Night of Champions (2008) – gala wrestlingu wyprodukowana przez federację World Wrestling Entertainment (WWE). Odbyła się 29 czerwca 2008 w American Airlines Center w Dallas w Teksasie. Emisja była przeprowadzana na żywo w systemie pay-per-view. Była to druga gala w chronologii cyklu Night of Champions.
Podczas gali odbyło się dziewięć walk, w tym jedna nietransmitowana w telewizji. W obydwu walkach wieczoru Triple H oraz Edge zachowali WWE Championship i World Heavyweight Championship pokonując kolejno Johna Cenę i Batistę. Prócz tego Kofi Kingston po raz pierwszy w karierze zdobył WWE Intercontinental Championship pokonując Chrisa Jericho.
2009
[edytuj | edytuj kod]| Motto gali |
Every Championship Is on the Line | |||
|---|---|---|---|---|
| Motyw muzyczny |
„Heavy Hitters” – David Robidoux | |||
| Informacje | ||||
| Promocja | ||||
| Brandy | ||||
| Sponsor | ||||
| Data |
26 lipca 2009 | |||
| Widownia |
17 774 | |||
| Hala | ||||
| Miejsce | ||||
| Gale pay-per-view – chronologicznie | ||||
| ||||
| Night of Champions – chronologicznie | ||||
| ||||
Night of Champions (2009) – gala wrestlingu wyprodukowana przez federację World Wrestling Entertainment (WWE). Odbyła się 26 lipca 2009 w Wachovia Center w Filadelfii w Pensylwanii. Emisja była przeprowadzana na żywo w systemie pay-per-view. Była to trzecia gala w chronologii cyklu Night of Champions.
Podczas gali odbyło się dziewięć walk, w tym jedna nietransmitowana w telewizji. Walką wieczoru była singlowa walka o World Heavyweight Championship, gdzie Jeff Hardy zdobył mistrzostwo pokonując mistrza CM Punka. Prócz tego odbył się Triple Threat match o WWE Championship, gdzie Randy Orton obronił tytuł pokonując Johna Cenę i Triple H’a. Jeri-Show (Chris Jericho i Big Show) pokonali The Legacy (Cody’ego Rhodesa i Teda DiBiasego) utrzymując Unified WWE Tag Team Championship.
2010
[edytuj | edytuj kod]| Motyw muzyczny |
„Freefall” – Two Steps From Hell | |||
|---|---|---|---|---|
| Informacje | ||||
| Promocja | ||||
| Brandy | ||||
| Sponsor |
Paper Jamz | |||
| Data |
19 września 2010 | |||
| Widownia |
13 851 | |||
| Hala | ||||
| Miejsce | ||||
| Gale pay-per-view – chronologicznie | ||||
| ||||
| Night of Champions – chronologicznie | ||||
| ||||
Night of Champions (2010) – gala wrestlingu wyprodukowana przez federację World Wrestling Entertainment (WWE). Odbyła się 19 września 2010 w Allstate Arena w Rosemont w stanie Illinois. Emisja była przeprowadzana na żywo w systemie pay-per-view. Była to czwarta gala w chronologii cyklu Night of Champions.
Podczas gali odbyło się osiem walk, w tym jedna nietransmitowana w telewizji. Randy Orton pokonał Sheamusa, Wade’a Barretta, Johna Cenę, Edge’a i Chrisa Jericho w Six-Pack Elimination Challenge'u i zdobył WWE Championship. Ponadto Kane zdołał pokonać The Undertakera w No Holds Barred matchu i obronić World Heavyweight Championship, a Michelle McCool pokonała Melinę w Lumberjill matchu i zunifikowała WWE Women’s Championship oraz WWE Divas Championship.
- Lista „lumberjillek”: Layla, Jillian Hall, Rosa Mendes, Kelly Kelly, The Bella Twins, Eve Torres, Gail Kim, Natalya, Alicia Fox, Maryse i Tamina
- Tag Team Turmoil match
| Nr. wejściowy | Tag team | Nr. eliminacji | Wyeliminowani przez |
|---|---|---|---|
| 1 | The Hart Dynasty (David Hart Smith i Tyson Kidd) (c) | 1 | The Usos |
| 2 | The Usos (Jimmy i Jey Uso) (z Taminą) | 3 | Evana Bourne’a i Marka Henry’ego |
| 3 | Santino Marella i Vladimir Kozlov | 2 | The Usos |
| 4 | Evan Bourne i Mark Henry | 4 | Cody’ego Rhodesa i Drewa Mcintyre’a |
| 5 | Cody Rhodes i Drew McIntyre | Zwycięzcy | – |
- Six-Pack Elimination Challenge
| Nr. eliminacji | Wrestler | Wyeliminowany przez | Metoda eliminacji | Czas | |
|---|---|---|---|---|---|
| 1 | Chris Jericho | Randy’ego Ortona | RKO | 01:25 | |
| 2 | Edge | Johna Cenę | Attitude Adjustment | 15:00 | |
| 3 | John Cena | Wade’a Barretta | Wasteland | 18:58 | |
| 4 | Wade Barrett | Randy’ego Ortona | RKO | 20:32 | |
| 5 | Sheamus (c) | Randy’ego Ortona | RKO | 21:28 | |
| Zwycięzca: | Randy Orton | ||||
2011
[edytuj | edytuj kod]| Motto gali |
It's a Night You Will Never Forget | |||
|---|---|---|---|---|
| Motyw muzyczny |
„Magika” – Two Steps From Hell | |||
| Informacje | ||||
| Promocja | ||||
| Sponsor |
Light Strike | |||
| Data |
18 września 2011 | |||
| Widownia |
11 000 | |||
| Hala | ||||
| Miejsce | ||||
| Gale pay-per-view – chronologicznie | ||||
| ||||
| Night of Champions – chronologicznie | ||||
| ||||
Night of Champions (2011) – gala wrestlingu wyprodukowana przez federację WWE. Odbyła się 18 września 2011 w First Niagara Center w Buffalo w Nowym Jorku. Emisja była przeprowadzana na żywo w systemie pay-per-view. Była to piąta gala w chronologii cyklu Night of Champions.
Podczas gali odbyło się osiem walk, w tym jedna nietransmitowana w telewizji. Walką wieczoru był No Disqualification match, w którym Triple H pokonał CM Punka. Oprócz tego John Cena zdobył WWE Championship pokonując Alberto Del Rio, zaś Mark Henry pokonując Randy’ego Ortona zdobył pierwszy raz w karierze World Heavyweight Championship.
2012
[edytuj | edytuj kod]| Motyw muzyczny |
„Champions” – Kevin Rudolf, Fred Durst, Birdman i Lil Wayne | |||
|---|---|---|---|---|
| Informacje | ||||
| Promocja | ||||
| Sponsor | ||||
| Data |
16 września 2012 | |||
| Widownia |
14 886 | |||
| Hala | ||||
| Miejsce | ||||
| Gale pay-per-view – chronologicznie | ||||
| ||||
| Night of Champions – chronologicznie | ||||
| ||||
Night of Champions (2012) – gala wrestlingu wyprodukowana przez federację WWE. Odbyła się 16 września 2012 w TD Garden w Bostonie w stanie Massachusetts. Emisja była przeprowadzana na żywo w systemie pay-per-view. Była to szósta gala w chronologii cyklu Night of Champions.
Podczas gali odbyło się osiem walk, w tym jedna podczas pre-show. Pojedynek CM Punka i Johna Ceny o WWE Championship zakończył się remisem, więc Punk obronił mistrzostwo. Oprócz tego Sheamus pokonał Alberto Del Rio broniąc World Heavyweight Championship, a Team Hell No (Kane i Daniel Bryan) pokonali R-Trutha i Kofiego Kingstona i zdobyli WWE Tag Team Championship.
2013
[edytuj | edytuj kod]| Motyw muzyczny |
„Night of Gold” – CFO$ | |||
|---|---|---|---|---|
| Informacje | ||||
| Promocja | ||||
| Sponsor |
O’Reilly Auto Parts | |||
| Data |
15 września 2013 | |||
| Widownia |
10 500 | |||
| Hala | ||||
| Miejsce | ||||
| Gale pay-per-view – chronologicznie | ||||
| ||||
| Night of Champions – chronologicznie | ||||
| ||||
Night of Champions (2013) – gala wrestlingu wyprodukowana przez federację WWE. Odbyła się 15 września 2013 w Joe Louis Arena w Detroit w stanie Michigan. Emisja była przeprowadzana na żywo w systemie pay-per-view. Była to siódma gala w chronologii cyklu Night of Champions.
Podczas gali odbyło się dziewięć walk, w tym jedna podczas pre-show. W walce wieńczącej galę Daniel Bryan pokonał Randy’ego Ortona i zdobył WWE Championship. Prócz tego Rob Van Dam pokonał Alberto Del Rio przez dyskwalifikację i nie odebrał mu World Heavyweight Championship, a Curtis Axel i Paul Heyman wspólnie pokonali CM Punka w No Disqualification Handicap Elimination matchu.
| Nr | Wyniki | Stypulacje | Czas |
|---|---|---|---|
| 1P | The Prime Time Players (Darren Young i Titus O’Neil) wygrali eliminując jako ostatnich The Real Americans (Antonio Cesaro i Jacka Swaggera) (z Zebem Colterem) | Tag team turmoil match wyłaniający pretendentów do WWE Tag Team Championship[44] | 11:14 |
| 2 | Curtis Axel (c) (z Paulem Heymanem) pokonał Kofi+ego Kingstona | Singles match o WWE Intercontinental Championship | 13:54 |
| 3 | AJ Lee (c) pokonała Natalyę, Brie Bellę i Naomi poprzez submission | Fatal 4-Way match o WWE Divas Championship[45] | 05:34 |
| 4 | Rob Van Dam (z Ricardo Rodriguezem) pokonał Alberto Del Rio (c) przez dyskwalifikację | Singles match o World Heavyweight Championship[46] | 13:24 |
| 5 | The Miz pokonał Fandango (z Summer Rae) poprzez submission | Singles match | 07:49 |
| 6 | Curtis Axel i Paul Heyman pokonali CM Punka | No Disqualification Handicap Elimination match[47] | 15:42 |
| 7 | Dean Ambrose (c) pokonał Dolpha Zigglera | Singles match o WWE United States Championship[48] | 09:47 |
| 8 | The Shield (Seth Rollins i Roman Reigns) (c) pokonali The Prime Time Players (Darrena Younga i Titusa O’Neila) | Tag team match o WWE Tag Team Championship | 07:27 |
| 9 | Daniel Bryan pokonał Randy’ego Ortona (c) | Singles match o WWE Championship[49] | 17:33 |
| (c) – mistrz/mistrzyni przed walką P – walka miała miejsce w pre-show
| |||
- Tag Team Turmoil match
| Nr. wejściowy | Team | Nr. eliminacji | Wyeliminowani przez |
|---|---|---|---|
| 1 | 3MB (Heath Slater i Drew McIntyre) (z Jinderem Mahalem) | 1 | Tons of Funk |
| 2 | Tons of Funk (Brodus Clay i Tensai) | 2 | The Real Americans |
| 3 | The Real Americans (Antonio Cesaro i Jack Swagger) (z Zebem Colterem) | 4 | The Prime Time Players |
| 4 | The Usos (Jimmy i Jey Uso) | 3 | The Real Americans |
| Zwycięzcy | The Prime Time Players (Darren Young i Titus O’Neil) | – | 11:14 |
2014
[edytuj | edytuj kod]| Motto gali |
Rematch. Resolve. Redemption. | |||
|---|---|---|---|---|
| Motyw muzyczny |
„Night of Gold” – CFO$ | |||
| Informacje | ||||
| Promocja | ||||
| Sponsor | ||||
| Data |
21 września 2014 | |||
| Widownia |
12 000 | |||
| Hala | ||||
| Miejsce | ||||
| Gale WWE Network – chronologicznie | ||||
| ||||
| Night of Champions – chronologicznie | ||||
| ||||
Night of Champions (2014) – gala wrestlingu wyprodukowana przez federację WWE. Odbyła się 21 września 2014 w Bridgestone Arena w Nashville w stanie Tennessee. Emisja była przeprowadzana na żywo za pośrednictwem WWE Network oraz w systemie pay-per-view. Była to ósma gala w chronologii cyklu Night of Champions.
Podczas gali odbyło się osiem walk. W walce wieczoru John Cena pokonał Brocka Lesnara przez dyskwalifikację i nie odebrał od niego WWE World Heavyweight Championship. Ponadto The Miz pokonał Dolpha Zigglera i stał się nowym posiadaczem WWE Intercontinental Championship, a Goldust i Stardust pokonali The Usos (Jimmy’ego i Jeya Uso) stając się nowymi właścicielami WWE Tag Team Championship.
| Nr | Wyniki | Stypulacje | Czas |
|---|---|---|---|
| 1 | Goldust i Stardust pokonali The Usos (Jimmy’ego i Jeya Uso) (c) | Tag team match o WWE Tag Team Championship[50] | 12:47 |
| 2 | Sheamus (c) pokonał Cesaro | Singles match o WWE United States Championship[51] | 13:06 |
| 3 | The Miz (z Damienem Mizdowem) pokonał Dolpha Zigglera (c) (z R-Truthem) | Singles match o WWE Intercontinental Championship[52] | 08:25 |
| 4 | Seth Rollins pokonał Romana Reignsa poprzez poddanie walki | Singles match | 0:10 |
| 5 | Rusev (z Laną) pokonał Marka Henry’ego poprzez submission | Singles match[53] | 07:20 |
| 6 | Randy Orton pokonał Chrisa Jericho | Singles match[54] | 16:23 |
| 7 | AJ Lee pokonała Paige (c) i Nikki Bellę poprzez submission | Triple threat match o WWE Divas Championship[55] | 08:41 |
| 8 | John Cena pokonał Brocka Lesnara (c) (z Paulem Heymanem) przez dyskwalifikację | Singles match o WWE World Heavyweight Championship[56] | 14:21 |
| (c) – mistrz/mistrzyni przed walką | |||
2015
[edytuj | edytuj kod]
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ WWE Night of Champions history. World Wrestling Entertainment. [dostęp 2009-07-06]. Cytat: Before WWE's June pay-per-view event was called Night of Champions, it was dubbed Vengeance. Take a look back at the many memorable moments.
- ↑ WWE Presents Vengeance. WWE. [dostęp 2011-05-22].
- ↑ John Powell: Vengeance banal and badly booked. SLAM! Sports, 2007-06-24. [dostęp 2009-07-18].
- ↑ Vengeance: Night of Champions (2007) Venue. World Wrestling Entertainment. [dostęp 2009-07-18].
- ↑ WWE Champion John Cena def. King Booker, Randy Orton, Bobby Lashley & Mick Foley (Challenge Match). World Wrestling Entertainment. [dostęp 2012-05-16].
- ↑ Matt Bishop: Big names still on top after Night of Champions. SLAM! Sports, 2008-06-30. [dostęp 2009-07-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-18)].
- ↑ Night of Champions (2008) Venue. World Wrestling Entertainment. [dostęp 2009-07-18].
- ↑ a b Devin Cutting: COMPLETE DETAILS AND LOCATIONS ON ALL 2013 WWE PPV EVENTS. PWInsider, 2013-01-11. [dostęp 2013-01-11].
- ↑ Louie Dee: Sportsmen of the year?. World Wrestling Entertainment, June 24, 2007. [dostęp 2007-11-06].
- ↑ Andrew Rote: Chavo cruises. World Wrestling Entertainment, June 24, 2007. [dostęp 2007-11-06].
- ↑ Mike McAvennie: Santino: A very sore winner. World Wrestling Entertainment, June 24, 2007. [dostęp 2007-11-06].
- ↑ Corey Clayton: MVP puts on legendary show with win over Flair. World Wrestling Entertainment, June 24, 2007. [dostęp 2007-11-06].
- ↑ Bryan Robinson: Tag champs win, but taught a legendary lesson. World Wrestling Entertainment, June 24, 2007. [dostęp 2007-11-06].
- ↑ Lennie DiFino: Dream come true. World Wrestling Entertainment, June 24, 2007. [dostęp 2007-11-06].
- ↑ Benjamin David: WWE News: Live Report from Night of Champions PPV – pre-show dark match, WWE crew reinforces announce tables. Pro Wrestling Torch, July 27, 2009. [dostęp 2014-03-28].
- ↑ Michael Burdick: Results:Big announcement; enormous combination. World Wrestling Entertainment, 2009-07-26. [dostęp 2009-07-26].
- ↑ Kara A. Medalis: Results:Charismatic history. World Wrestling Entertainment, 2009-07-26. [dostęp 2009-07-26].
- ↑ James Vermillion: Results:No trouble in paradise. World Wrestling Entertainment, 2009-07-26. [dostęp 2009-07-20].
- ↑ Katie A. Raymond: Results:Simply the best?. World Wrestling Entertainment, 2009-07-26. [dostęp 2009-07-26].
- ↑ Craig Tello: Results:The Viper repeats hisss-tory. World Wrestling Entertainment, 2009-07-26. [dostęp 2009-07-26].
- ↑ Greg Adkins: Results:Mickie nets the butterfly. World Wrestling Entertainment, 2009-07-26. [dostęp 2009-07-26].
- ↑ Mitch Passero: Results:Rey Mysterio reigns supreme. World Wrestling Entertainment, 2009-07-26. [dostęp 2009-07-26].
- ↑ Adam Martin: Dark match result before Night of Champions PPV. WrestleView, September 20, 2010. [dostęp 2012-04-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (września 28, 2010)].
- ↑ Results: Cougar's company helps Dolph deliver. World Wrestling Entertainment. [dostęp 2010-09-19].
- ↑ Results: Big Showing. World Wrestling Entertainment. [dostęp 2010-09-19].
- ↑ Results: For whom LeBell tolls. World Wrestling Entertainment. [dostęp 2010-09-19].
- ↑ Results: Unified front. World Wrestling Entertainment. [dostęp 2010-09-19].
- ↑ Results: The brother he destroyed. World Wrestling Entertainment. [dostęp 2010-09-19].
- ↑ Results: 'Dashing', diabolical and dominant. World Wrestling Entertainment. [dostęp 2010-09-19].
- ↑ Results: Fanging on for dear life. World Wrestling Entertainment. [dostęp 2010-09-19].
- ↑ WWE Night of Champions dark match result. Pro Wrestling.net. [dostęp 2011-09-18].
- ↑ Joey Styles: Intercontinental Champion Cody Rhodes def. Ted DiBiase. WWE. [dostęp 2011-12-05].
- ↑ Michael Burdick: Mark Henry def. Randy Orton (New World Heavyweight Champion). WWE. [dostęp 2011-12-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (December 4, 2011)].
- ↑ Greg Adkins: WWE Tag Team Champions Kofi Kingston & Evan Bourne def. The Miz & R-Truth by Disqualification. WWE. [dostęp 2011-12-05].
- ↑ Ryan Murphy: John Cena def. Alberto Del Rio (New WWE Champion). WWE. [dostęp 2011-12-05].
- ↑ Kara Medalis: Divas Champion Kelly Kelly def. Beth Phoenix. WWE. [dostęp 2011-12-05].
- ↑ a b c d e f g h James Caldwell: CALDWELL'S WWE NIGHT OF CHAMPIONS PPV REPORT 9/16: Complete 'virtual time' coverage of live PPV – Punk vs. Cena, six title matches. [w:] pwtorch.com [on-line]. 2012-09-16. [dostęp 2015-11-26].
- ↑ Chris Benoit won a Pre-Show Battle Royal to become No. 1 Contender for the United States Championship. WWE. [dostęp 2012-09-16].
- ↑ Intercontinental Champion The Miz def. Rey Mysterio, Sin Cara & Cody Rhodes. WWE. [dostęp 2012-09-16].
- ↑ Kane & Daniel Bryan def. WWE Tag Team Champions R-Truth & Kofi Kingston. WWE. [dostęp 2012-09-16].
- ↑ United States Champion Antonio Cesaro def. Zack Ryder. WWE. [dostęp 2012-09-16].
- ↑ Randy Orton def. Dolph Ziggler. WWE. [dostęp 2012-09-16].
- ↑ John Cena def. WWE Champion CM Punk. WWE. [dostęp 2012-09-16].
- ↑ Tag Team Turmoil Kickoff Match. WWE, 9 September 2013.
- ↑ Divas Champion AJ Lee vs. Natalya vs. Brie Bella vs. Naomi (Fatal Four-Way Match). WWE, 2 September 2013.
- ↑ World Heavyweight Champion Alberto Del Rio vs. Rob Van Dam. WWE, 26 August 2013.
- ↑ CM Punk vs. Intercontinental Champion Curtis Axel & Paul Heyman (Elimination Handicap Match). WWE, 26 August 2013.
- ↑ United States Champion Dean Ambrose vs. Dolph Ziggler. WWE, 13 September 2013.
- ↑ WWE Champion Randy Orton vs. Daniel Bryan. WWE, 23 August 2013.
- ↑ John Clapp: WWE Tag Team Champions The Usos vs. Gold & Stardust. WWE. [dostęp 2014-09-09].
- ↑ John Clapp: United States Champion Sheamus vs. Cesaro. WWE. [dostęp 2014-08-29].
- ↑ John Clapp: Intercontinental Champion Dolph Ziggler vs. The Miz. WWE. [dostęp 2014-09-03].
- ↑ John Clapp: Mark Henry vs. Rusev. WWE. [dostęp 2014-09-06].
- ↑ John Clapp: Chris Jericho vs. Randy Orton. WWE. [dostęp 2014-09-10].
- ↑ Divas Champion Paige vs. Nikki Bella vs. AJ Lee. [dostęp 2014-09-05].
- ↑ Bobby Melok: WWE World Heavyweight Champion Brock Lesnar vs. John Cena. WWE. [dostęp 2014-08-19].